Eetstoornis NAO niet ernstig?!!

Is een eetprobleem pas ernstig als het anorexia heet? Er zijn heel wat meiden die dagelijks worstelen met eten. Jezelf te dik vinden, angstvallig koek en snoep vermijden, geen hap méér eten dan nodig of zelfs maaltijden overslaan, overgeven…..Honger hebben en slap en verzwakt rondlopen, maar tóch niet beter gaan eten…

Dit zorgt dat je in je hoofd de hele dag bezig bent met wat je wel en niet gaat eten en constant negatief over jezelf denkt. Daarnaast worden sociale contacten érg moeilijk…want dan weet je niet wat er precies in het eten zit, mensen vragen waarom je niet eet, enz. enz. Een vervelend probleem dat een grote invloed heeft op je leven.

Toch nemen veel meiden met dit probleem hun probleem niet serieus; wánt ze hebben geen ondergewicht. ‘Alleen ‘echte’ anorecten met ondergewicht hebben een serieus probleem…en dus recht op hulp. Bij jouzelf is het natuurlijk láng zo erg niet.’  


Eigenlijk is dat raar…want voor elke andere psychische stoornis zou je wél hulp zoeken. Als je een depressie of ander psychisch probleem hebt, ga je naar de dokter, of je nou lichamelijke klachten hebt of niet.
Maar als je een eetstoornis hebt, wil je pas naar de dokter als je ondergewicht hebt….


Dat klopt toch niet?

Deze verkeerde gedachtegang wordt nog verergerd door de diagnose-regels in Nederland. Pas bij fiks ondergewicht wordt de diagnose anorexia gesteld. Bij een hoger gewicht noemen ze het ‘eetstoornis NAO’ (Niet Anders Omschreven). Met als gevolg dat veel meiden met NAO zich een ‘mislukte anorect’ voelen en hun probleem nóg minder serieus gaan nemen. Of zelfs nog verder gaan afvallen, zodat ze wel onder het ‘labeltje’ anorexia vallen. Omdat ze dán pas hun eigen probleem serieus kunnen nemen, of denken dan pas serieus genomen te worden door dokters en behandelaren. Terwijl NAO psychisch nét zo belastend is als anorexia!

Bovendien is het vreemd, want wist je dat het merendeel van de meisjes die opgenomen zijn in klinieken geen anorexia, maar NAO hebben?! En wist je dat het overgrote deel van de mensen met een eetstoornis, geen ondergewicht heeft!?

 

Gelukkig wordt er aan een nieuwe versie gewerkt van de DSM, het boek waar de ‘regels’ voor het stellen van diagnoses instaan. Maar tot die tijd zullen we zélf onze gedachtegang moeten aanpassen.
 

En sowieso is het nergens voor nodig om zóveel waarde te hechten aan die regeltjes…je laat een paar onbenullige letters op een blaadje toch niet zorgen dat je kilo’s afvalt?

 

Want stel nu dat je wel ondergewicht hebt, maar nog wel ongesteld wordt, dan heb je enkel daardoor volgens de regels géén anorexia, maar NAO. Onzin natuurlijk, want ieder lichaam functioneert anders. Ik was zelf 2 jaar lang niet meer ongesteld toen ik XX woog, wat absoluut geen ernstig ondergewicht was – terwijl ik 4 jaar later aardig wat kilo’s minder woog en toen weer wel ongesteld werd. Dus….?

 

En wist je dat het zelfs kan zijn dat de lijdensdruk en de ernst van de eetstoornis veel heviger kan zijn bij geen-ondergewicht. Ik kan daarover meepraten. Toen ik normaal gewicht had, maar dagelijks last had van eetbuien, overgaf etc en heel graag wilde afvallen, toen had ik 10 keer meer pijn en verdriet dan toen ik eenmaal ondergewicht had. Je hebt dan namelijk nog het gevoel dat je iets kan (afvallen), wat natuurlijk nergens op slaat! Het gevoel van minderwaardigheid kan hierdoor bv veel groter zijn bij iemand met boulimia of BED. Terwijl velen toch echt denken dat “anorexia” altijd het meest ernstig is.

 

Nog vervelender is dat je met BED of Boulimia of NAO niet zo “gezien” wordt als iemand met anorexia én ernstig ondergewicht. Daar zie je immers direct aan dat het niet goed gaat – zij breekbaarder zijn…. Ook dat kan heel pijnlijk zijn en het gevoel geven niet “ernstig genoeg te zijn”.

 

De media doet hier trouwens ook lekker aan mee. Hoe vaak zien we in bladen en op tv dingen over anorexia en hoe vaak over NAO, boulimia en BED…;)

 

Geloof mij – zonder ondergewicht o.i.d. kan jouw eetstoornis mínstens zo erg zijn!

 

Neem je eigen probleem ajb serieus en zoek hulp! Want voor iets wat zó’n grote invloed op je leven heeft, verdien je hulp! Of het nou anorexia heet, of niet!

admin

Geschreven door De Redactie

Reacties

63 reacties op “Eetstoornis NAO niet ernstig?!!”

  1. oeps dat is toch wel een eye-opener. Ik dacht inderdaad dat er mij mij niets aan de hand is, en ik zou worden afgewezen voor hulp ivm een mogelijke eetstoornis, aangezien ik alleen ondergewicht heb, maar verder niet aan de symptomen van anorexia voldoe. Het feit dat ik ik hier kom geeft al aan dat ik er wel mee bezig ben, maar heb de stap naar echte hulpverlening eigenlijk niet durven maken. Ook op mijn werk is er eigenlijk niemand die iets vraagt of je mogelijk een ES hebt, maar goed dat heeft misschien te maken dat in het modewereldje andere normen worden gesteld aan lichaamsgewicht.

    btw goed informatief stukje Scarlet

  2. Ik heb dat ook lang gedacht. “Ik ben toch geen spriet? dan zie ik het probleem niet”

    Terwijl het in mijn hoofd toen net zo’n chaos was als bij velen.

    Inmiddels heb ik dat niet meer, neem mezelf wat serieuzer. Ongeacht hoe het heet: Ik heb een probleem, en daar moet ik iets aan veranderen.

  3. En daar ben ik het helemaal mee eens!
    Toen ik zelfs ondergewicht had en bij de dokter kwam was het allemaal niet ernstig genoeg. Ik viel verder af en toen ik “ernstig ondergewicht” had, deed hij alsnog niks. mijn moeder moest smeken om hulp. Ook toen had ik eetbuien etc. Nu heb ik een gezond gewicht met boulimia. En geloof me, dat doet mij meer pijn dan toen ik ondergewicht had. Want toen was ik “dun” en nu heb ik een gezond gewicht.

  4. Dit is heel herkenbaar. Toen het ‘echt’begon, heb ik er een psycholoog over verteld, maar omdat ik er gezond uitzag zei ze dat het normaal was wat ik deed. Later ben ik naar de dokter geweest, maar die zei dat ik een gezond gewicht had. Twee maand later was mijn gewicht verder naar beneden geschoten, mijn ouders de dokter gebeld..en toen was het ineens wel menens en ernstig etc etc. Nu zit ik weer op een normaal gewicht (zelfs iets te zwaar:S:S:S) en ik heb meer problemen met eten dan ooit te voren. Ik durf niet meer uit te gaan, elke keer naar de universiteit is een stap, en zelfs me ‘s ochtends aankleden is confronterend. Ik ben van anorexia naar een boulimia/BED-vorm gegaan. Ik probeer het weleens met mn ouders te bespreken, maar die elimineren het probleem, omdat ze nooit meer willen dat ik anorexia oid zal krijgen. Het lijkt wel of niemand ziet hoeveel pijn ik hiervan heb. En telkens voel ik me weer een faler, een nietsnut.

  5. Ik heb meer het idee dat de hulpverlening je probleem minder serieus neemt. Ik heb ook nao, inderdaad menstrueer ik gewoon en heb ik volgens de statistieken niet genoeg ondergewocht voor anorexia. Ik vind dat het een beetje gebracht wordt van… Goh, je hebt gewoon nao…

  6. In dat eerste stukje is het echt net of ik mezelf hoor praten. Ik denk er ook (nog steeds) zo over, maar dit stuk raakte me toch wel even..

  7. @Deborah en M: dat lijkt me inderdaad heel naar :(, zeker omdat iedereen juist denkt dat het ‘beter’ met je gaat als je geen ondergewicht hebt.

    @Myra: Wat goed dat je jezelf serieus hebt genomen en hulp hebt gezocht! Is toch een stuk fijner als je geen of minder last hebt van je eetstoornis! 🙂

    Ik denk dat gespecialiseerde eetstoornis-instellingen wel weten dat NAO net zo goed behandeld moet worden. Het zijn meer de huisartsen en ‘algemene’ psychologen die geen probleem zien zolang er geen ondergewicht is. Maar helaas zijn dat wel degenen die je moeten doorverwijzen naar de gespecialiseerde hulp 🙁

    xxx

  8. NAO betekent alleen maar dat je niet voldoet aan de symptomen van 1 eetstoornis alleen! Maar dat je wat van zowel anorexia of boulimia hebt. Je bent dus niet in te delen in een ander ‘hokje’ en daarom heet het NAO.
    Eetbuistoornis heet momenteel ook nog NAO, maar in de nieuwe DSM 2010-2011 komen er nieuwe benamingen bij en zal dit allemaal beter ingedeeld worden.
    Ennh je krijgt inderdaad niet voor niets de stempel eetstoornis. Dus het IS ernstig. Wat het dan ook is, dat maakt inderdaad niet zoveel uit.
    Instellingen behandelen NAO net zo goed en nemen dat net zo serieus. Het is alleen wat lastiger om de psychische belasting aan te tonen, omdat het van de buitenkant niet te zien is. Het vraagt dus veel openheid en eerlijk van de client, wat vaak lastig is bij dit soort stoornissen. Wil je dus dat je begrepen en erkend wordt dan zul je echt zelf open en eerlijk moeten zijn en dan zullen zij je echt serieus nemen en je behandelen!!
    Groetjes Esther

  9. Wat fijn, ik zou zo graag willen dat dit een keer naar huisartsen en psychologen worden gestuurd. Ik voel me ook vaak een mislukt anorect. Dat doet veel pijn en na een eetbui voel ik me heel erg fout en slecht en gaat mijn zelfbeeld ernstig omlaag.

  10. Hoi Esther, dan heb ik dus ook geen ES NAO, aangezien ik 100% geen boulimia heb. Zou er niet aan moeten denken om eetbuien, te hebben, laat staan de laxeren of braken. Nee het enige wat ik doe is gezond en bewust (niet)eten, en daarnaast regelmatig vasten. Dus als het dan ook geen eetstoornis NAO kan zijn dan denk ik, dat het allemaal nog wel meevalt, en ik me misschien onnodig zorgen maak.

  11. Wat esther zegt is toch geen waarheid? je hoeft helemaal geen symptomen te hebben van boulimia om een eetstoornis NAO te hebben. Bovendien zou het geweldig zijn om te kunnen zeggen dat iedereen NAO even serieus neemt als anorexia – maar helaas is dat ook niet altijd het geval. Eetbuienstoornis heet BED, niet NAO.

  12. @Lentezon:

    NAO hoeft inderdaad niet te betekenen dat je ook kenmerken van boulimia hebt! De diagnose NAO wordt ook gesteld als je minder dan een bepaald percentage ondergewicht hebt, of als je nog menstrueert.

  13. N.B. en dus ook als je helemaal geen ondergewicht hebt
    (wat je vooral zo moet houden 😉 )

  14. Heel herkenbaar!
    Ik voel me nu op deeltijd ook totaal niet serieus genomen omdat ik NAO heb. Daar ga ik zo van twijfelen. Ik heb toch immers een gezond gewicht.. Dan voel ik me de slechtste eetstoornis-persoon ever, sterker nog, ik heb helemaal geen eetstoornis!

    Totdat ik mezelf weer flink tegenkom en merk dat ik wel degelijk een eetstoornis heb.

  15. Super goede blog!

  16. Geweldig berichtje!
    Ik heb een ES NAO, de enige reden waarom ik geen anorexia heb is omdat ik op dit moment er 1 week te lang over heb gedaan om die X aantal kilo’s af te vallen en omdat ik nog mestrueer hoe onregelmatig ook.

    Toen ik het stempel NAO kreeg deed ik er niks mee.
    ‘Ze kunnen er niet eens een naam voor verzinnen, dus heb ik niks’.
    Nee natuurlijk niet, nu zit ik in een kliniek en is de strijd 100x zo zwaar!
    Als ik het toen serieus had genomen zat ik nu niet zo diep.
    Dus meiden, neem het serieus!
    Een ES NAO is gewoon levensgevaarlijk.

  17. Woow,
    Dit is voor mij ook een eye-opener.
    Ik heb zelf NAO.
    Maar ik heb zo vaak het idee dat ik beter een andere diagnose kan hebben, omdat ik dan wel goed word geholpen.

    Ik vind het echt een goede blog!

  18. Oe ik had niet gezien dat mijn reactie nogal wat had opgeroepen! Ik zal even een reactie schrijven..

    Ik heb het misschien niet helemaal goed beschreven, maar NAO is een mengeling van allerlei verschillende problemen op het gebied m.b.t. eten.
    Volgens de huidige classificatiesystemen bestaan er momenteel alleen anorexia, boulimia en NAO. Vandaar dat strikt gezien er op die manier naar wordt gekeken zoals ik had uitgelegd.

    NAO is een restcategorie die wordt gebruikt om stoornissen op het gebied van eten te plaatsen die op dit moment niet onder een andere noemer passen!

    BED (eetbuistoornis) valt op dit moment officieel ook onder NAO! Er is momenteel nog geen aparte categorie voor maar die gaat er in het nieuwe systeem hoogstwaarschijnlijk wel komen.

    Deze indelingen kun je zelf nazoeken op internet. Het classificatiesysteem wat in NL gebruikt wordt is de DSM IV TR.

    Let er wel op dat dit puur feitelijke informatie is en het niets zegt over hoe serieus je probleem is! Het gaat er ook niet om wat voor labeltje je hebt; het gaat er om hoeveel last jij er zelf van hebt! En als die last groot is of het is ongezond voor je, dan is het belangrijk om hulp te zoeken.

    Ik kom en reageer zelf vanuit de praktijk als hulpverlener, dus ik weet echt wel waar ik over praat. In tegenstelling tot wat sommige mensen hier blijkbaar denken (aan een aantal felle reacties te zien..)

    Misschien was het ook wat kort door de bocht om te zeggen dat NAO even serieus wordt genomen. Ik omring mij door een groep jonge hulpverleners die dat wel degelijk net zo serieus nemen als elke ander eetprobleem. Maar ik besef me ook dat er mensen zijn, vooral de wat oudere garde, die hier nog wat moeite mee heeft, en kan me dan idd voorstellen dat je bv. minder snel wordt doorverwezen!
    Straks met de nieuwe indelingen komt daar hopelijk ook een eind aan!

    Hopelijk heb ik het zo een beetje goed uitgeled..

    Groetjes Esther

  19. Volgens mij omring jij je door jonge hulpverleners die nog niet veeeel ervaring hebben binnen de eetstoornishulpverlening. Maar wat wil je nu eigenlijk met jouw reactie bijdragen of zeggen?

  20. Heel erg goed stuk Scarlet!
    Ik heb inderdaad ook die twijfels, zo ik heb dan nog (net) geen ondergewicht, dus dan ben ik niet erg gegoeg. Moet waarschijnlijk worden opgenomen, nou dan ben ik dikste en vooralook de eerste die daar word op genomen met NAO.
    Goed geschreven! Gave me hope!

  21. Wow, erg herkenbaar!

  22. Wow wat is dit herkenbaar..
    Ik krijg er kippenvel en tranen in mijn ogen van.
    Wat hier staat, is precies wat ik nou al een tijd denk!
    Nou moeten ze dit bij de GGZ ook maar eens doorkrijgen!
    Echt een super goed stuk dit!

  23. Hee scarlet,
    Super herkenbaar.. Bij mij is vandaag ook NAO vastgesteld,
    want ik had niet genoeg ondergewicht! Wat een onzin..
    Ik voel me echt een mislukte anorect idd.
    Heel goed geschreven. Deze site is echt super.

  24. Erg herkenbaar..
    ik zelf heb ernsig ondergewicht maar word nog ongesteld..

  25. Lieve meiden,

    Ik werk op een tienerafdeling in een ziekenhuis. Vandaag heb ik een jongen opgenomen van 17 jaar die een grote eetstoornis heeft. Wat ook de diagnose is, het gaat niet goed met deze jongen. Misschien wel wb gewicht (hij heeft een redelijk normaal gewicht), maar niet psychisch. Al had hij geen diagnose gehad dan nog is het overduidelijk dat er grote eetproblemen zijn en alleen daarom al nemen we het serieus. De reden van opname was namelijk niet de eetstoornis, maar iets heel anders. Gelukkig wil deze jongen wel heel graag hulp. Ik hoop dat hij op hele korte termijn de goeie hulp zal krijgen die hij nodig heeft. Ik ga hier iig heel erg mijn best voor doen. Net als Esther werk ik op een afdeling waar alle eetstoornissen heel serieus worden genomen, maar we zijn ook afhankelijk van wat de kinderen ons vertellen.

    Dat wilde ik even kwijt.

    Liefs, Amber

  26. Wat een sterk verhaal,
    het klopt.. ik heb er heel lang mee rond gelopen, mijn leven wordt bijna helemaal bepaald door het eten.. ik voel mezelf niet goed en verdrietig als ik zie dat er bijv. 1gram bij zit.. ook ik heb geen ondergewicht, maar het niet willen eten bepaald ook mijn leven.. maandag 6 dec. heb ik intake bij een therapeut ,hopelijk helpt dit.

    liefs, bente

  27. Ik heb beide gevallen ervaren. Eerst anorexia zogenaamd (Eigenlijk NAO) omdat ik XX woog wat eigenlijk geen ondergewicht was en ik niet ongesteld was gedurende 4 jaar lang. Daarna is het weer goed gekomen. Maar nu komen er steeds boosheidsgevoelens terug naar boven omdat ik die jaren heel wat heb meegemaakt en gedwongen was te eten terwijl ik dat niet wilde. Uit pure wraak heb ik dan vreetbuien en vervolgens kots ik er alles uit of juist helemaal niet. Mijn gewicht schommelt daardoor aardig heen en weer en nu heb ik wat overgewicht. Toch zie je dat niemand het merkt, en als je het verteld wordt je in de het eerste geval serieuzer genomen dan in het tweede terwijl het tweede eigenlijk veel erger is omdat je daarbij ook nog eens last van depressies krijgt en je je absoluut hopeloos en niet lekker in je vel voelt. Ik zit er nu echt diep in maar weet op een gegeven moment ook niet meer hoe ik eruit moet komen en wat het correcte uitweg is.

  28. Wat hier allemaal geschreven wordt spreekt me erg aan..
    Momenteel loop ik bij een psychiater en deze geeft aan dat ik wel een eetstoornis heb, we gingen de symtonen bij langs en zei gaf aan dat ik NAO heb omdat ik wel een laag gewicht heb maar geen ondergewicht. Toch voelt dit voormij alsof het dus ook niet serieus is. Nu na de kerstdagen ben ik nog wat aangekomen en voel ik me nog mislukter, gister weer laxeerpillen geslikt en tot 11 uur in de sportschool gestaan..ik ga zo weer heen..ik word zo moe dat ik het (niet) eten niet los kan laten en meer tevreden met mezelf kan zijn..ik verlang om echt heel dun te worden omdat ik dan pas echt ergens in slaag..ik weet dat ik dit niet moet denken maar ik weet niet hoe ik het los kan laten..zijn er mensen die tips hebben?mijn psychiater zegt alleen maar dat ik het los moet laten maar hoe doe je dat?

  29. Hee.,
    Ik ben bang dat ik de eetstoornis NOA heb.
    Kan dit? ik zal eerst even wat over mij vertellen.!
    ik ben een meisje van 17 jaar!. Ik ben erg bezig met afvallen. andere zeggen dat ik niet dik ben, maar zelf zie ik dit niet echt. Ik wil afvallen, en mijn leven draait tegenwoordig om (niet)eten, weegschalen, kcal en afvallen. Ik eet wel normaal, ik probeer het soms wel eens weer uit te braken, dit is nooit gelukt.. ook neem ik geen laxeermiddel in.
    de ene stem zegt dat ik me aanstel en dat het morgen vast wel over is.
    maar de andere stem zegt dat ik niet goed bezig ben,,
    kan het zijn dat ik de eetstoornis NOA heb? want ik word nog wel gewoon ongesteld.

    X

  30. Hoi,

    Wat ik hierover kwijt wil is dat ik het zoals andere een kei goede blog vind. De weg die ik heb afgelegd rond de diagnose stelling lijkt wel wat anders gelopen te zijn bij mij… Ondertussen kamp ik heel wat jaren met een es (zal bekend klinken), maar mijn 1ste diagnose was orthorexia in combi met AN en BN. Maar doordat orthorexia (hebben ze me verteld, weet het dus niet zeker) niet erkend werd en zeker die combinatie geen naam had kreeg ik toch de de diagnoses orthorexia en NAO in mijn medisch dossiertje.
    Zou het niet handig zijn als ze het gewoon onder ES zetten zonder vakjes?

    groetjes

  31. haai,

    het is misschien een stomme vraag. Maar ik eet al een maand erg slecht en heb veel huilbuien. Ik voel mij slap als ik gegeten heb. het liefste eet ik niet want dan voel ik mezelf goed. als ik gegeten heb voel ik me slecht en het liefste kots ik alles uit. ik kan niet kotsen ik heb al heel wat keer boven de wc gehangen maar ik kan het niet. ik heb dus een beetje een combi tussen anorexia en boulimia(omdat ik ook erg veel vreedbuien heb). volgens mijn psychiater heb ik last van NAO. maar als ik het zo lees voldoe ik niet aan de symptomen. ik heb geen ondergewicht! Overgewicht heb ik ook niet maar er af vind ik niet erg. nu is mijn vraag heb ik nu last van NAO of????????

    :$ sorry voor deze stomme vraag..

    groetjes…

  32. En uiteindelijk word anorexia toch weer NAO als je weer voldoende bent aangekomen? Net alsof in je hoofd dan alles ineens heel anders is, het blijft een gevecht wat je gewicht ook is. Ik krijg in de GGZ geregeld te horen dat ik me niet zo blind moet staren op mijn gewicht. Maar wat doet de GGZ eigenlijk zelf???

  33. Dankjulliewel 🙂

  34. Zoo herkenbaar.. ik heb net een egzond gewicht. .bijna overgewicht.. ik heb superdikke benen enz, maar ik heb wel kenmerken van anorexia & boulimia.. maar ik hou het voor mezelf & mn ouders weten niet hoe ik elke dag weer worstel.. 🙁

  35. Ik ben het helemaal met dit stuk eens, ik ga waarschijnlijk mijn gedocumenteerd schrijven voor Nederlands ook over dit onderwerp doen.

    Zelf heb ik de diagnose NAO, en ik ben het type dat alle kenmerken heeft behalve ondergewicht (en sinds twee weken menstrueer ik weer, maar dat is lang weggebleven). En het gevoel dat hierboven wordt beschreven herken ik heel erg, het voelt voor mij alsof ik zelfs faal in het hebben van een eetstoornis, want ik ben niet eens dun. Ik heb een tijd wel x procent ondergewicht gehad, maar dat was voordat ik mijn intake in Smilde had. Maar ik schaam me sowieso al enorm dat ik een eetstoornis heb, maar het is nog veel erger omdat ik niet eens mooi dun ben. Daarnaast nemen veel mensen me niet serieus omdat het “maar” ES-NAO is. Terwijl de gedachtes in mijn hoofd net zo erg zijn als bij iemand met anorexia! Ook wat in de column wordt beschreven over mensen die pas hulp willen zoeken als ze ondergewicht hebben – zo herkenbaar. Via mijn blog ken ik heel veel meisjes met een eetstoornis en veel zeiden precies hetzelfde. Zij voelen zich ook niet serieus genomen. Voor mij is het ook een enorme motivatie, eigenlijk. En dat klinkt vreselijk slecht en ik schaam me er ook ontzettend voor, maar het is wel zo.

    Ik hoop in ieder geval dat ze de DSM gaan aanpassen… volgens mij heeft dit zoveel negatieve gevolgen en werkt het heel triggerend voor veel mensen. En daarnaast ben ik van mening dat ondergewicht niet bij de diagnose moet horen, maar dat het een gevolg van een eetstoornis is/kan zijn.

    Ik ben heel in ieder geval super blij dat hier een artikel over is verschenen, biedt me weer steun en laat me zien dat ik niet de enige ben die er zo over denkt!

    Liefs X

  36. Heel herkenbaar. Zo voel ik me ook altijd. Ik heb de afgelopen vier jaar nog nooit een diagnose gekregen, omdat ik niet aan alle criteria voldoe.
    Ik denk dat een diagnose mij wel ongelofelijk zou helpen, dan weet ik namelijk wat ik heb en of ik echt hulp wil.

    Laatst zei mijn psycholoog letterlijk: “Je wordt nog ongesteld, dus je hebt geen anorexia.” De rest van het gesprek is me even ontschoten, maar die zin spookt al een maand lang dagelijks door mijn hoofd. Ik heb niks, ik ben niet ziek, omdat ik nog ongesteld word. En aan de andere kant weer een klein deel van mezelf dat ziet dat ik niet normaal omga met eten, al jaren niet.

    Dit zeg ik niet om mensen te triggeren met hetzelfde probleem als ik, maar meer om te vertellen wat ik voel zonder diagnose en misschien zijn er wel mensen die zich hierin herkennen..

  37. ik heb hulp nodig, heeft iemand een tip/idee? ik vind het heel lastig en kom er niet uit, ik loop er al drie jaar mee en ben nu ten einde raad

  38. Sowieso naar de huisarts gaan en aangeven wat voor hulp je nodig hebt. Je laten doorsturen naar een psycholoog.
    Stel je vraag ook op het forum van Proud2Bme, daar zijn veel meer jonge mensen actief die je willen steunen.

  39. Ik vind het indd echt onzin dat een eetstoornis NAO niet ernstig is. Ik ben ook niet het prototype “anorect”, maar moest wel bijna naar het ziekenhuis. En ik ben trouwens al bijna een jaar niet ongesteld…

  40. Fijn om deze informatie te kunnen lezen, en wat bijzonder dat iedereen zo open is. Ook ik herken mezelf in dit verhaal. Op dit moment ben ik na 8 mnd behandeling bij een psycholoog doorgestroomt naar behandeling van het GGZ (ambulant) omdat er toch meer hulp nodig is. Het is zo een moeilijke strijd, het is letterlijk vechten iedere dag weer. Ik ook jullie daar veel sterkte mee wensen. NAO moet zeker niet onderschat worden, het is een eetstoornis en grijpt in op heel je leven.

  41. Bedankt voor het schrijven van deze blog. Het doet me erg veel om te lezen (ook in de reacties) dat meer mensen hiermee zitten. Ikzelf kreeg bij PsyQ de diagnose Anorexia Nervosa, terwijl ik licht ondergewicht had en nog wel ongesteld werd. Ik geloofde er niets van, want meisjes met Anorexia zijn toch veeeel dunner? Mijn zus heeft letterlijk tegen mij gezegd: wat een onzin, jij hebt geen anorexia. Dat is oordelen over iets waar je niets vanaf weet. Nu, twee jaar later en een stuk gezonder, heb ik nog steeds het gevoel dat ik geen ‘echte’ anorexia heb (gehad), en noem het liever een eetstoornis, zonder verdere naam. Een andere psycholoog heeft gezegd dat ik ‘het begin van anorexia’ had, en dat er verschillende vormen van zijn, mensen die het licht hebben en ermee naar hun werk kunnen, en mensen die in levensgevaar zijn. Maar iemands gewicht is geen maatstaaf voor hoe het psychisch met iemand gaat, en mensen kunnen behoorlijk gekwetst worden door dit soort vooroordelen/hokjes, want dat zijn het uiteindelijk.

  42. Ik lees heel veel reacties dat mensen werden afgewezen omdat ze een gezond gewicht hadden, ik ging juist niet echt vrijwillig naar de huisarts, ongeveer 1,5 jaar geleden en toen zijn we bij Indigo terecht gekomen. Een half jaar geleden kreeg ik een terugval en ben ik gelijk doorverwezen naar Emergis, het ging allemaal heel erg snel terwijl ik toch ook nog net een gezond gewicht heb en het verder niet echt ernstig is ofzo. Misschien ligt dat ook wel gewoon aan de persoon die dat moet bepalen, of je hulpt nodig hebt of niet?
    Sterkte iedereen x

  43. Ik vond het ook interessant om te lezen! Ik loop tegen hetzelfde probleem aan. Ik heb een gezond gewicht (dus geen anorexia) en ook geen boulima, ‘dus’ heb ik geen probleem, is de redenatie van sommigen.
    Nog steeds heb ik geen gezond eetpatroon, misschien ook wel omdat mijn psycholoog geen echte diagnose kan stellen.

    Mijn, nog steeds durende strijd, houd ik bij op “eetstoornisnao.blogspot.com”. Ik ben er vandaag mee begonnen, en ben niet erg tevreden met mijn eerste bericht, maar hoop dat de berichten die nog komen jullie kunnen helpen. Dat ik jullie misschien kan helpen, en dat jullie mij misschien kunnen helpen.
    Veel sterkte, voor iedereen die hiermee strijdt.

  44. Ik heb ook jaren rondgelopen met een slecht eetpatroon maar niemand kon er iets mee, want ik had natuurlijk geen ondergewicht en precies wat je zegt, alleen anorexia is ernstig. De rest zien ze niet.
    Nu heb ik eindelijk was stappen gezet, ben al een paar maanden in therapie en dinsdag begint dan echt de intensieve therapie van 3 dagen per week.
    Ik had voor het eerst het gevoel dat mijn klachten en symptomen serieus genomen werden.
    Geloof me NAO is ook niet leuk en al zeker niet gezond!!

  45. Ik heb veel van jullie verhalen gelezen,
    en vind het erg om te horen dat er niet geluisterd word.
    Maar jullie moeten je ook af vragen waarom
    jullie deze aandacht nodig hebben!
    Het is heel jammer dat jullie je druk maken om je gewicht
    terwijl je er jaren aan verspilt en terwijl en nog
    zo veel mooie en leuke dingen zijn om voor te leven!

    En de discussie over Anorexia of NAO..
    meiden daar gaat het toch niet om !

    Het gaat erom dat jullie en serieus probleem hebben ..
    en moeten afvragen waar dat van komt.. hoe je het op gaat lossen!

    Ik wens jullie su6 een hoop dat jullie je ogen open doen!

  46. Mijn psycholoog bij PsyQ verwees me door naar een psychiater binnen PsyQ zodat die mij kon doorverwijzen naar het lab voor bloedonderzoek. NAO was inmiddels vastgesteld. Ik kwam bij die psychiater binnen, en hij zei:
    ‘Dus Jenn, jij bent bij (psycholoog) in behandeling voor eetstoornissen?’
    – Ja dat klopt.
    ‘Goh, dat zou je niet zeggen.’

    Toen voelde ik me inderdaad een mislukte anorect.
    Ik heb een slank postuur maar geen ondergewicht… Toch eet ik bijna niks, en wat ik eet gaat eruit.

    Hij pakte een formuliertje en kruiste wat aan om door het lab te laten testen en hij zei erbij: ‘Je psycholoog wil dat je bloed wordt gecontroleerd, waaronder op je kalium, omdat hier een tekort in kan ontstaan bij mensen met een eetstoornis, maar als ik zo naar je kijk, denk ik niet dat dat nodig is.’

    Als hij verder had gevraagd en ik niet bij hem dichtklapte van ongemak, zou hij dat nooit gezegd hebben. Ik geef zo’n 30x per week over, zonder eetbuien. De kans dat ik kaliumtekort heb ik vrij groot. Ik wacht nog op de uitslag…

  47. Goede blog idd!

  48. Ik was eerst echt bang om de diagnose NAO te krijgen. Inderdaad net of je dan niet serieus genomen wordt, terwijl je probleem heel erg kan zijn. Ik kreeg de diagnose anorexia, maar ik werd nog wel ongesteld (terwijl ik ernstig ondergewicht had????).
    Verwarrend!!!

  49. Hallo,

    Ik ben een meisje (uiteraard :p) van net 12 jaar en volgens mij heb ik NAO… Ik voldoe bijna aan alle eisen van anorexia, en aan een paar van boulimia. Gelukkig heb ik geen ondergewicht, maar ik zit ook maar net op het randje. Mijn ouders weten van niets, en ik durf het hun niet te vertellen, want ik denk echt dat ik NAO heb! Wat moet ik nu doen? Ik bedoel maar, ik kan niet zo de deur uit gaan en zeggen “Hé mam & pap, ben even weg naar de dokter, vragen of ik een eetstoornis heb.” Ik durf het hun echt niet te vertellen… Kan iemand me helpen tips geven ofzo? Ben zo wanhopig…

    Liefs, Anoniempje

  50. Deze tekst laat ik zien aan een vrouw bij de receptie bij ons op school.. die niks begrijpt over een es.
    Want gister zij ze zo ; ik geloof niet dat er iets aan de hand is je maakt er gewoon een potje van het gaat gewoon goed met je ! punt.
    omdat ik zovaak ziek ben , naaa misschien begrijpt ze er wat meer van als ze dit leest (6)

  51. Ik herken inderdaad heel erg het probleem dat ” het niet gezien wordt “. Ik heb geen officieel ondergewicht maar balanceer wel op het randje. Omdat ik veel sport en vrij gespierd ben, zien mensen niet dat ik een eetstoornis heb. Wanneer ik in een dip zit, een slechte periode doormaak..begrijpen mensen vaak niet wat er aan de hand is. Wanneer ik dan vertel over mijn eetstoornis, zie ik gelijk hun ogen langs mijn lichaam glijden om te checken “waar dat bot dan uitsteekt” of ” waar ik dan vet tekort kom”. Mensen zitten vastgeroest aan het idee dat alleen extreem magere meiden/jongens een ernstig probleem hebben. Terwijl, zoals in het stuk vermeld, ik denk dat een eetstoornis zonder ondergewicht, nog veel pijnlijker en frustrerender kan zijn.

  52. En wat nou als je geen ondergewicht heb maar ook niet meer menstrueer?

  53. ik eet smiddags mijn boterhammen niet op en vindt mijn benen te dik. Ik krijg mezelf niet meer tot eten gezet in de middag. Ik kotst de laatste tijd wel eens maar dat is tijdens mijn madelijkse probleem. Ik weeg 52 kilo en ben 1.71 en 14 jaar. niet een raar gewicht dus. ik wil graag weten of ik eetstornis heb

  54. &jasmijn
    Ik denk niet dat iemand dat zo 1-2-3 voor je kan bepalen.
    Het ligt eraan hoe erg het is voor je, hoe veel je ermee bezig bent.
    En als je echt wilt dat ht stopt en het lukt je zelf niet, dan moet je proberen hulp te zoeken, hoe kut dat ook is.

  55. Ik ben totaal niet zelfverzekerd.
    Maar de ene keer ben ik wel blij met men lichaam.
    Maar de andere keer vind ik mezelf te dik , als ik dat heb ga ik meestal meteen sporten of ik eet de rest van de tijd dat ik mij zo voel helemaal niks meer .
    Maar als ik dan honger heb wordt ik boos op mezelf dat ik zo streng was en niks meer at . Wel weeg ik me 1x per week en dat beïnvloed men gevoel wel heel erg .
    Heb ik nu last van een eetstoornis of is dit gewoon normaal voor iemand van 14 ?
    Groetjes alia

  56. Wauw! Deze blog heeft me echt geholpen:)
    Dankjewel:)
    X

  57. Bij mij zojuist NAO eetstoornis erkend. Erg blij mee ga hier graag voor in therapie.
    Heeft lang geduurd voor ik de stap durfde te nemen, uiteraard speelt er meer waar ik graag een punt achter wil zetten. Het klinkt misschien. Raar maar ik heb een eetstoornis met overgewicht. Hele leven slank moeten zijn van me ma, nooit iets lekkers in huis. En ik ben daarna juist veel gaan eten al mijn problemen weg gaan eten en ben er achter gekomen mij niet in te kunnen houden, lijnen gaat een week miss een maand goed maar daarna gaat t vreselijk berg afwaarts. Ik hoop doormidden van therapie alles op te kunnen lossen en straks met een mooie maat m door t leven te kunnen want eerlijk maat m staat mij gewoon het mooiste.

  58. WoW, dit wist ik niet.. Ik dacht dat er niks met mij aan de hand was..

  59. Ik ben 13 1.81 meter en weeg 53 gewoon dus…

  60. Ik heb denk ik geen van alle eetstoornissen. Ik eet soms wel en heb soms ook “binges” enz. Ik voel me echt dik en vind mezelf dik. Al zeggen heel veel dat ik dun ben. Heb ook 5 kg ondergewicht al is dat niet super erg. Ik probeer zo veel mogelijk af te vallen enzo. Maar heb soms geen controle over wat ik eet. Dit gebeurd niet vaak. Dus ik neig naar de NAO denk ik… Maar idek.

  61. Zo herkenbaar dit. En mijn es is hierdoor ook echt duidelijker geworden en srs henomen, vooral door mezelf!

  62. Sommige mensen durven te zeggen dat je met ondergewicht nog te dik bent. Ze voelen aan dat het je wat doet en daarom zeggen ze het ook. Als het je niets zou doen en je zou het je niet aantrekken dan zouden ze dat ook niet zeggen. Dan hebben ze er geen lol meer in. Ze willen er een goed gevoel aan over houden dat het je iets doet en dat je je het aantrekt. Het is gewoon macht en controle en invloed willen hebben.

  63. Omgang met een narcistische persoonlijkheidsstoornis is ook heel vermoeiend en dat neemt ook veel kracht en geeft spanningen waardoor je geen zin meer hebt in eten. gevolg is minder wegen en als je er van af bent heb je meer eetlust. het zijn net vampiers die veel kracht nemen om hun eigen tekort er mee aan te vullen omdat ze die vanuit zich zelf niet aan kunnen maken. . Je identiteit lost er mee op en er blijft niet veel van je ik over. Het overspoelt je helemaal. Weer afgestemd zijn op je eigen zender, en niet meer op de zender van de narcist. het maakt je identiteit echter en authentieker. . .

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *