Een eetstoornis dankzij lijnen?

Is het zo dat constant lijngedrag en de drang naar een slanker evenbeeld de kans op het ontstaan van een eetstoornis vergroot? Uit onderzoek van Kamilah Tomlinson blijkt dat dit inderdaad de conclusie is die getrokken moet worden. 

Deze studie heeft bewezen dat er een sterk verband is tussen regelmatig een dieet volgen en het ontwikkelen van een eetstoornis. De uitkomsten tonen aan dat lijners geobsedeerd raken door hun gewicht en laat dit nu net een van de belangrijkste karakteristieken zijn van de diagnose eetstoornis anorexia, boulimia en BED.

Zo bleek ook dat veel cliënten die puur om het gewichtsverlies hebben gelijnd een laag zelfbeeld hebben. Door het volgen van een dieet worden de onderliggende problemen nog meer gelinkt met het verliezen van gewicht. In plaats van de oorzaken van het lage zelfbeeld aan te pakken, ligt de focus op elke kilo die er af gaat. Op deze manier hoopt men hun leven te verbeteren en denkt men dat als een lager gewicht meer zelfvertrouwen zal geven.

Tevens kwam naar voren dat als eenmaal een lager gewicht bereikt is dit ook vaak weer in rap tempo steeg en veelal nog meer dan wat er oorspronkelijk was kwijtgeraakt.

Diëten puur om het verkrijgen van een lager gewicht is een westers fenomeen dat sociaal geaccepteerd is en in stand wordt gehouden (een aangewakkert) door de media. 

Onderzoekster Kamilah geeft aan: “omdat het in alle redelijkheid is te concluderen dat cliënten die regelmatig lijnen veel van dezelfde gedragingen vertonen als mensen met een eetstoornis, zouden coaches / psychologen / therapeuten zich ook meer bewust moeten zijn van het verband tussen lijnen/ laag zelfbeeld en het ontwikkelen van een eetstoornis. Juist omdat het lijnen puur om gewichtsverlies zo sociaal geaccepteerd is, valt deze groep niet snel op en missen we soms de eerste signalen dat er een ernstige stoornis kan spelen”.

Denk jij dat het regelmatig lijnen de kans vergroot om een eetstoornis te ontwikkelen?

admin

Geschreven door De Redactie

Reacties

14 reacties op “Een eetstoornis dankzij lijnen?”

  1. Ja dat denk ik wel!

  2. Bij mij is de es zelfs ontstaan uit een lijn pogingen (en had daarvoor ook regelmatig pogingen)

    dus denk zeker dat het de kans vergroot!

  3. Zeker weten! Ik lijn al ongeveer sinds mijn 13e en ik ben nu 24. Helaas heb ik een aardig ontwikkelde eetstoornis waarbij het moeilijk is om van eten te genieten en vooral eten in gezelschap is ontzettend lastig.
    Bewegingsdrang is sterk aanwezig waardoor ik 7 dagen in de week minimaal 1 uur intensief sport.

  4. Mijn eetstoornis is juist absoluut niet ontstaan door lijnen. Ik was zeven toen ik het ontwikkelde en op dat moment was ik totaal niet bezig met mijn figuur of gewicht.

    Ik denk dat het bij sommigen wel van invloed kan zijn maar ik denk zeker niet dat we kunnen stellen dat een eetstoornis per definitie ontstaat vanuit lijngedrag.

  5. jaa dat denk ik wel jaa!

  6. Het kan wel maar het is niet bij iedereen zo. Bij mij ging het best gemakkelijk, ik vond mezelf op een gegeven moment zo dik dat ik dat zo snel mogelijk wilde veranderen. En zo ben ik dus op pa gekomen en die heeft me dat zetje gegeven en ben ik een ep en misschien wel een es gaan ontwikkelen. Gelukkig heb ik pa kunnen dumpen:)
    Al begin ik nu te twijfelen of ik nu wel een es heb, of heb ik zo’n lijnpoging als hier beschreven word.

  7. Ik denk dat als je geen achterliggende problemen hebt zoals een slecht zelfbeeld of zoals bij mij een rotjeugd of wat voor probleem dan ook , je het extreme lijnen zoals anorecten vaak doen niet volhoud. het is lichamelijk en psychisch vreselijk zwaar voor iemand die dit alleen doet om in een spijkerbroek te passen

  8. Je krijgt niet zomaar een eetstoornis. Daar heb je aanleg voor of niet. Er zijn heel veel mensen die heel vaak lijnen… maar ik denk niet dat je daardoor de eetstoornis krijgt. Dat ligt aan achterliggende problemen en of je er aanleg voor hebt.

  9. Dit heeft allemaal met je aanleg te maken, er zijn zat vrouwen die lijnpogingen doen, maar nooit doorschieten in een eetstoornis. Soms is een lijnpoging al genoeg om door te schieten. Dit is wel weer erg zwart/wit denken… Want ieder persoon is anders!

  10. Ik denk niet dat regelmatig lijnen kan leiden tot een eetstoornis in die zin dat er in het verband tussen beide volgens mij een component wordt vergeten die oa een laag zelfbeeld, aanleg,… is. Heb je die laatste component niet dan denk ik dat het mogelijk is bij wijze van spreken een heel leven te lijnen (jojo-en) zonder daarbij een eetstoornis te ontwikkelen.

  11. Nee, ik denk van niet. Er zijn zat meisjes die ik ken die (helaas) volgens mij wel maandelijks lijnen. En die eetstoornis hebben ze niet. Ik deed ooit een lijn poging en schoot door in eetstoornis.

  12. maar dat wist ik allang,
    door het lijnen heb ik nu een eetstoornis.
    boven mij, als je niet kan stoppen met lijnen, en je hebt problemen met eten, heb je ook een eetSTOORNIS.
    en er staat dat het KAN lijden tot een eetstoornis, hoeft niet perse. heeft wel groter effect.

  13. Zeker weten.

  14. Bij mij is mijn eetstoornis zeker begonnen door te lijnen. Ik ging op dieet toen ik nog een gezond (!) gewicht had, en werd steeds dikker omdat ik na extreem lijnen bij ging eten. Daar is mijn BED door onstaan.
    Er zou echt wat minder druk vanuit de media en onze cultuur moeten liggen op een perfect uiterlijk, als ik niet beïnvloed was door tijdschriften die over elke imperfectie klagen zou ik vandaag de dag waarschijnlijk een stuk gezonder zijn geweest.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *