Dat meisje in de spiegel, dat ben ik

Voor de spiegel staat een meisje vol angst en pijn,
kijkend naar zichzelf
hoe ze is, en wie ze zal zijn.

Langzaam rolt er een traan over haar wang,
de confrontatie met zichzelf
maakt haar steeds zo ontzettend bang.

Want wat zij ziet;
ziet niemand anders
en dat doet haar veel verdriet.

Niemand weet wat ze denkt of voelt,
eenzaam en alleen
nee, niemand die weet wat ze bedoelt.

Steeds is het een gevecht,
je bent niet dik, je bent mooi
het word zo vaak gezegd,

Maar telkens weer,
hoort ze stemmen in haar hoofd
die het voor haar verpesten keer op keer.

Ze weet niet naar welke stem ze luisteren moet,
welke spreek de waarheid?
ben ik dik of ben ik goed?

Huilend zakt het meisje voor de spiegel in één,
en schreeuwt waarom? waarom kan ik niet zijn
zoals de meeste om me heen?

Wie ben ik nu voor veel personen?
ja een zielig meisje met veel problemen
meer heb ik niet kunne tonen.

Ze zou zo graag willen dat mensen haar aanvaarden,
precies zoals ze is
zodat ze ziet; ook ik ben kostbaar en van waarde!

Dat meisje huilend en alleen,
knokkend verder gaat
ook al stoot ze nog zo vaak aan dezelfde steen

Dat meisje die ziet ik ben dik
graag geaccepteerd wilt worden zoals ze is
Dát meisje in de spiegel; dat ben IK!!