Boulimia, wat nu?

Mensen zien het niet aan me

Ik ben toch normaal?

Ik ben niet anders dan een ander

‘Je leven is toch ideaal?’

 

‘Ze eet toch gewoon?’

‘Op school gaat het toch goed?’

‘Zo vaak sta je niet op de weegschaal’

‘Ik snap niet waarom je zo doet!’ ###

 

Mensen snappen mij niet

Maar ik vind het niet gek

Ik heb ze nooit iets verteld

Dat ik dit niet langer trek

 

Dan grijp ik weer naar het eten

Schuldig voelen keer op keer

Wetend dat het mij niet helpt

Maar toch doen, hoe hard ik het ook probeer

 

Shit! Nu word ik dik

Voel me verdrietig, boos en bang

Morgen doe ik het anders

Want dun zijn is waarnaar ik verlang.

 

Deze gevoelens had ik beloofd te vertellen

Maar nee, ik durf het niet

Bang dat dit veilige gevoel verdwijnen gaat

En anderen doe ik ermee verdriet

 

Heus ik weet, het is zo genoeg

Maar nog niet vandaag

Want het is nog te vroeg

 

Loslaten blijft mijn zwakke kant

‘Zo kan ik ook wel leven?’

Er is niks met me aan de hand!

 

Bah! Wat een gezeur

Oeps nu denk ik weer verkeerd

Ik wil beter worden

Want boulimia jij hebt mijn leven geterroriseerd.

door Bibi

 

Scarlet

Geschreven door Scarlet

Reacties

13 reacties op “Boulimia, wat nu?”

  1. goed geschreven

  2. wauw, goed geschreven! en zo herkenbaar..

  3. Wauw, echt mooi geschreven. Inderdaad herkenbaar!

  4. Mooi en krachtig geschreven 🙂

  5. wouw!!
    super mooii!!

  6. wauw mooi hoor!

  7. Echt heel mooit geschreven, ik zie heel veel herkenning.

  8. Wahh, prachtige gedicht!

    Echt SUPERR! 🙂

  9. supermooi geschreven!

  10. prachtig!!!!!

  11. Echt super mooi! Ik denk dat iedereen met boulimia zich hierin kan herkennen!

  12. Echt werkelijk een supermooi gedicht! Het raakt me echt, zo herkenbaar…

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *