Aan mijn lieve anorexia

Omdat het één van de weinige dingen is, waarvan ik kan zeggen tegen mensen; Lees het maar. Want dit is eindelijk eens níet gelogen, en heeft toch het onderwerp dat niet alleen mijn leven maar ook de levens van mijn geliefden kapotmaakt. Dichten kan ik niet geweldig, maar emoties beschrijven wel. Want dit is, wat onze lieve ‘Ana’ met zich meebrengt.

Afkomstig van een meisje dat op diverse pro-ana fora zit.

Voor ieder meisje dat nog altijd denkt, dat Ana je gelukkig maakt:

Aan mijn lieve Anorexia,

Ik vraag om liefde en macht
maar alles wat ik krijg
is haat
machteloos kijk ik toe
hoe jij alles
van me afpakt

Geen woord is verkeerd gezegd
door de mensen die jij
leugenaars noemt
‘Stop ermee, word gezond!
je maakt ons
heel erg ongelukkig…’

Aan mijn anorexia,

Ik vroeg om geluk en licht
maar alles wat jij achterliet
was duisternis
en lachend kijk je toe
hoe ik alles
voor mezelf verpest.

Ik neem ‘t je niet kwalijk
want ik heb nu geleerd
dat jij
eenmaal zo bent
want jij
bent een rottige k*tziekte.

Aan mijn gemene, liegende, ziekelijke, ongezonde en egoïstische beeld-vertekende
rotanorexia,

Ik adviseer je, Anorexia
om heel snel weg te gaan
want ik
verdien veel beter
en jij
verdient níets en niemand

Als je zelf niet gaat
dan moet ‘t met geweld
want ik
ben mégasterk
en jij bent maar
een stem
gemaakt door mijn onzekerheid.

Ik wil niet langer met je bevriend zijn of ook nog maar íets met je te maken hebben…

A, die niet langer je vriendin (SLACHTOFFER!) wil zijn.

Scarlet

Geschreven door Scarlet

Reacties

6 reacties op “Aan mijn lieve anorexia”

  1. Heel mooi! Erg herkenbaar, waren we allemaal maar zo sterk!!

  2. ik vond je stukjes heel mooi en heel erg herkenbaar ben nu zelf opgenomen in de ursula kliniek en hoop dat net zo sterk en krachtig als jij zal worden in dit gevecht.

  3. Wauw, heel erg mooi geschreven.. Er zit veel herkenning voor mij in.
    Echt prachtig!

  4. Wauw, heel mooi!
    Je kan inderdaad je gevoel heel goed beschrijven.

    xx

  5. Ook voor mij heel veel herkenning!
    Mooi geschreven.

  6. Eigenlijk is het niet heel mooi, als ik er nu op terugkijk. Maar het was wel gemeend. Zit nu eigenlijk weer helemaal waar ik zat voordat ik dit schreef: hartstikke verpest en weer helemaal in mijn es.
    Ik hoop dat ik dit binnenkort weer kan lezen en het geloof…

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *