Koken tijdens en na eetstoornisherstel: hoe dan?
Koken tijdens en na een eetstoornis. Hoe gaat dat? Kan dat wel? Waar ik tijdens mijn eetstoornis een obsessieve relatie had met koken, ontwikkelde ik tijdens mijn herstel juist een aversie tegen koken. Het voelde alsof ik elke keer weer opnieuw werd geconfronteerd met mijn verleden. In de video van vandaag vertel ik hoe ik dit proces heb ervaren en wat mij heeft geholpen wanneer ik die weerstand ervoer. Herken jij dit? Kijk dan snel verder!
Wil je meer lezen over koken? Klik dan hier!
Laat gerust een vraag of reactie achter onder deze video als je iets kwijt wilt! We denken graag met je mee. Meer video's van Proud2Bme vind je op ons YouTube-kanaal, zoals 'dagjes mee' met de andere redactieleden, maar ook ProudPraat video's of Q&A's. Waar zou jij graag nog een video over zien?
Liefs, Lonneke
Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.
Gerelateerde blogposts
Reacties
Of ik ga dan juist op zoek naar het recept met de minste calorieën en blijf úren bezig met die zoektocht
Misschien een gekke vraag:
Ik heb heel veel moeite als bijvoorbeeld het voedingscentrum weer eens een advies geeft. Zo ben ik bijvoorbeeld voor sommige soorten fruit en groente bang geworden, omdat het 'slecht zou zijn'.
Hoe ga je daarmee om?
Bedankt voor je reactie! Ik snap en herken goed waar je mee zit. Toevallig heeft Daphne een blog geschreven die dit onderwerp ook wel een beetje raakt. Hier zou je eens naar kunnen kijken: https://www.proud2bme.nl/Proud2Live/Fruit_is_goed,_behalve_banaan
En voor mij persoonlijk helpt het om te bedenken dat balans hierin het meest gezond is. Dat de relatie met eten belangrijker is dan het eten zelf. Misschien een beetje abstract, maar hopelijk helpt dit je een beetje!
Alleen ervaar ik nog heel veel stress en angst gedachtes als ik iets wil koken wat met net andere hoeveelheden, met iets extra's erbij, of waarbij een kant en klaar deel zit. Zoiets eten lukt wel als ik bv in een restaurant bij iemand anders zoiets zie en het er uit ziet als een normale portie, maar niet als ik op de menukaart of op een etiket heb gezien wat er in zit. Dan ga ik er over nadenken en wordt de angst te hoog.
Ook vind ik het nog moeilijk te bepalen waar ik zin in heb/wat ik lekker vind, gedachtes over waar het eten aan moet voldoen staan nog best op de voorgrond.hoe ben jij er mee omgegaan om meer bij je gevoel te komen?