Mijn meisje en anorexia

 

Dit meisje met haar blonde haren moeder en dochter anorexia
Dit meisje waar iedereen van houdt 

Zit vol met enthousiaste verhalen 

Maar voelt zich kil en koud.

Heel fijn en breekbaar
Zo ontzettend licht
Ze zit gevangen in haar lichaam
En vindt dat ieder er teveel aandacht aan schenkt

Het meisje voelt zich verloren
misschien wel heel eenzaam en alleen 

Ze vraagt zich af wanneer ze zal genezen
wanneer ze de ziekte overwinnen kan

Heel fijn en breekbaar
Zo ontzettend licht
Ze zit gevangen in haar lichaam
En vindt dat ieder er teveel aandacht aan schenkt

Wat begon als zelf de controle nemen
Neemt nu controle over haar
Heel fijn en breekbaar
Maar een vrolijk gezicht

Gevangen in haar lichaam
Voor het stemmetje gezwicht
Met stralende ogen
En een stralende lach

Dit meisje met haar blonde haren
Waar iedereen van houdt
Is echt mijn meisje
Waar ik zo ontzettend veel van houdt

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

l - Zaterdag 16 februari 2013 20:23
Mooi!
struggle4life - Zaterdag 16 februari 2013 20:46
prachtig!
eline - Zaterdag 16 februari 2013 20:52
Wauuuw....tranan in mijn ogen
Saskia - Zondag 17 februari 2013 07:47
Wow wat mooi dat je dit zo goed kunt verwoorden, er schuilt zo verl liefde achter. Ik hoop voor je dochter dat ze net als ik gaat in zien dat haar annorexio niet een of andere ziekte is, maar dat zij haar verslaving naar controle en perfectie is. Het was bij mij een overontwikkeling van mijn drang naar controle en perfectie, mijn hulpmiddel als ik het leven eng of moeilijk vond. Ik wilde zo graag van mijn verslaving af maar dat kon niet ik was mijn verslaving. Door te leren zien dat ik mijn drang naar controle gebruikte om de angsten en onzekerheden van het leven aan te kunnen kon ik ook gaan kijken naar andere meer liefdevollere oplossingen, zoals wel eten en de onzekerheden bekijken en aangaan of delen. Ik leerde andete keuzes te maken dan altijd te gaan voor de controle dat wat ik zowend was te doen. Hierdoor bouwde ik nu vernieuw vertrouwen in mijzelf op en liet de verslaving mij los toen deze niet meer nodig was.
Ik wens je dochter ook een vrij leven toe, en het is echt mogelijk. Iedereen kan uit zijn/haar verslaving groeien. X Saskia Heesemans
dollie - Zondag 17 februari 2013 12:42
heb niet veel woorden dan heel mooi.
L - Maandag 18 februari 2013 07:05
Wauw, en wat een prachtige meid!
belle - Maandag 18 februari 2013 09:54
dit is zo herkenbaar. Mooi en veel sterkte in jullie moedige strijd. En weet het lukt ook al vraag je je soms af gaat het wel lukken 1 mindere dag is geen verloren strijd !
Karin - Dinsdag 19 februari 2013 17:14
Wat mooi. Ik was tot tranens toe geroerd. Het had over mijn eigen dochter kunnen gaan. Zij is gelukkig op de goede weg en heeft weer een gezond gewicht. De strijd is echter nog niet gestreden. Maar het staat als een paal boven water dat je onvoorwaardelijke liefde voor je kind helpt in de strijd tegen deze verschrikkelijke ziekte.

Heel veel sterkte in de strijd. En bedenk dat het twee stappen vooruit en een stap achteruit is. En zomaar, op een dag, kan de knop worden omgezet en is je kind klaar met de eetstoornis en vecht ze zich een weg terug! Houd moed!
violindustrial - Zondag 24 maart 2013 19:37
wauw.. wordt er emotioneel van!
jolanda - Zondag 28 april 2013 22:23

wat mooi geschreven! En zo herkenbaar. Je voelt de liefde in dit gedicht. En dat is het aller aller belangrijkste wat je dochter ook moet voelen, jouw onvoorwaardelijke liefde en steun!
Sterkte!!
jolanda - Zondag 28 april 2013 22:23
wat mooi geschreven! En zo herkenbaar. Je voelt de liefde in dit gedicht. En dat is het aller aller belangrijkste wat je dochter ook moet voelen, jouw onvoorwaardelijke liefde en steun!
Sterkte!!
jolanda - Zondag 28 april 2013 22:24

wat mooi geschreven! En zo herkenbaar. Je voelt de liefde in dit gedicht. En dat is het aller aller belangrijkste wat je dochter ook moet voelen, jouw onvoorwaardelijke liefde en steun!
Sterkte!!