Lotte: het einde van de tunnel

 

Een hele tijd geleden plaatste ik een update, om te laten weten hoe het met me ging. Voor degenen die mij niet kennen: een aantal jaar deed ik mee aan het programma XXS. Omdat het alweer een tijd geleden was, leek het me leuk om te laten weten hoe het inmiddels met me gaat. Ik moest het vorige stuk zelf nog teruglezen, aangezien ik geen idee meer had wat ik toen had geschreven, dit was immers alweer anderhalf jaar geleden. Een hele tijd, een hele bijzondere tijd. Ik schreef in het stukje dat ik onderweg was naar het loslaten van mijn eetstoornis.

lotte

Ik schreef dat het niet altijd lukte en dat ik nog wel eens last had van de eetstoornis. Op dat moment woog ik nog te weinig en had ik nog steeds moeite met gewicht en calorieën. Het was een soort veilige haven voor me: Ik kon wat meer genieten van het leven maar nog wel veilig op ondergewicht blijven. Toch weer dat eetstoornisstemmetje dat achterin mijn hoofd de controle hield over kleine dingetjes. Nu terugkijkend zie ik dat ik mezelf destijds lang voor de gek heb gehouden. Oké, het was een heel verschil met de super zieke Lotte van een aantal jaar terug, maar ik was nog lang niet klaar met de strijd, hoewel dat voor mij wel zo voelde op dat moment.

Pas nu kan ik met veel overtuiging zeggen dat ik écht aan het eind van die tunnel ben gekomen. Therapeuten, artsen en psychologen maakten me vroeger gek met de metafoor van het lichtknopje dat de eetstoornis aan en uit kan zetten. Het klinkt bizar, maar ergens is het best wel een beetje waar. Vorig jaar, rond deze tijd, heb ik voor de eerste keer dat knopje omgezet. Hoe? Mijn leven stond volledig in het teken van vrienden, leuke dingen doen en genieten. Dit toonde me dat er zo veel moois op de wereld is, dingen die ik helemaal niet wil missen. Deze overtuiging werd zo sterk dat ik een tijdje zonder eetstoornisgedachten door het leven ging. Ik at alles wat ik wilde en ging gezellig mee naar de snackbar na school of verwende mezelf thuis met een reep chocolade. Het kon, en ik mocht het van mezelf, ik verdiende het.

Dit zorgde ervoor dat ik in zo'n 6 maanden op een gemiddeld gezond gewicht terecht kwam. Ik had me al enorm lang niet gewogen en besloot uit nieuwsgierigheid te kijken of er wat veranderd was. Ik schrok enorm en meteen schoot de stress er weer in. Geen vrijheden meer, geen verwennerijen, geen snackbar, etc. Dit eindigde in een periode van weinig tot niets eten en extreme vermoeidheid. Mijn depressie ging weer met me aan de haal en ik was weer terug bij af. Niet qua gewicht, door het weinige eten ging mijn lichaam direct op spaarstand. Mijn lijf weet dondersgoed wanneer ik weer ga lijnen en schiet dan meteen in de verdediging door alles vast te houden. Ik was ongelukkig. Ik zag dat mijn vriendin zich door mij onzeker ging voelen, dat mijn omgeving door mijn negatieve instelling ook negatief werd en dat ik eigenlijk niets liever wilde dan met mijn auto tegen een boom rijden.

Toen ging dat knopje weer om. Ik wilde dit niet, ik wilde me voelen zoals ik me daarvoor voelde. Samen met mijn ouders maakte ik als een klein en afhankelijk kind een nieuwe eetlijst, net als dat ik dat in de kliniek deed. Ik besloot nooit meer een stap op de weegschaal te zetten. Ik heb geen idee hoeveel ik weeg. Het kan xx zijn, of 5 kilo hoger? Het boeit me eigenlijk niet meer zo veel. Ik merk dat in korte tijd mijn broeken strakker zijn gaan zitten en moet nu overstappen van maatje 34 naar 36. Iets waar ik een tijd terug volledig van door zou draaien. Nu is het iets waar ik me niet zo veel van aantrek. Een broek moet lekker zitten, de maat boeit dan toch niet? Daarnaast, ik ben 19. Maat 34 past niet bij mijn bouw en leeftijd, dat moet ik dan maar accepteren.

En natuurlijk, accepteren is een klein woord met een enorme lading, aangezien je na al die jaren van afschuw niet ineens jezelf gaat accepteren. Er zijn ook nog punten waar ik niet blij mee ben, mijn benen bijvoorbeeld. Nog steeds zo'n puntje waar ik onzeker over ben. Maar dat mag, iedereen mag onzeker zijn en sommige onzekerheden zullen nooit verdwijnen. Mijn vriendinnen zijn ook niet blij met hun lichaam, dat is nou eenmaal een vrouwen trekje, helaas. Op sommige foto's heb ik een onderkin, iets waar ik niet bepaald vrolijk van word. Maar ook iets wat ik voor lief neem, zodat ik niet meer op wortels hoef te leven. Er zijn ook zat positieve gevolgen van mijn gezonde gewicht, waaronder mijn haar dat een enorme groeispurt heeft genomen en de energie die ik heb gekregen.

lotte

Jongens en meiden, ik ben er bijna en ik stop niet tot ik er ook daadwerkelijk ben. Met deze blog post wil ik jullie laten zien dat genezing voor iedereen bereikbaar is. Denk eens terug aan XXS, denk aan hoe ziek ik toen was en hoe ver ik nu ben gekomen. Denk aan dat meisje dat zei dat ze liever dun wilde zijn dan gelukkig. No way dat dun zijn nu belangrijker is dan mijn geluk. Het is een tijd waar ik nooit meer naar terug wil en waar ik af en toe nog eens aan terug wil denken om te zien hoe ver ik eigenlijk ben gekomen. Ik trap er niet meer in. Ik luister niet meer naar die stem, omdat ik na al die tijd wel weet dat het me niets meer brengt dan ellende. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen, maar man, wat is 't het waard om die eetstoornis te verbannen uit je leven.

Ga ervoor, geef niet op. Neem de tijd, maar blijf vooruit gaan. Ook voor jou is er speciaal een plekje op de wereld gereserveerd.

♥ Liefs, Lotte

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Odette - Woensdag 1 april 2015 13:03
Fijn om weer een update van je te lezen! "Ik ben er bijna en ik stop niet tot ik er ook daadwerkelijk ben." Respect voor jou, ik denk dat je voor velen een voorbeeld kunt zijn, zeker als je in XXS ziet hoe diep je toen in de eetstoornis zat. Mooi geschreven.
xx
mierrr - Woensdag 1 april 2015 13:15
Mooi om te zien dat het goed met je gaat!
karlijnxxx - Woensdag 1 april 2015 13:22
Wauw wauw wauw.
Wát ben je sterk. Echt respect voor jou!
En zoals Odette zegt, je bent echt een voorbeeld.
Vreselijk mooi geschreven trouwens!
'T ga je goed!
Femke - Woensdag 1 april 2015 13:25
Lotte!
Ik ben zoo trots op jou! Je bent zo ontzettend vooruit gegaan!
En je bent zo mooi :)
Ga alsjeblieft zo door
Xxx
Femke
Sharon - Woensdag 1 april 2015 13:32
Wouw Lot wat ben ik blij dit stuk te lezen!
Jij moet zooo trots op jezelf zijn !
Topper !
Geniet van dit mooie leven ♡

Liefs Sharon
(Van de rot periode in Rdam ;) )
Anita - Woensdag 1 april 2015 13:47
wat een super grappige oogjes heb je.. ze twinkelen.. en zo'n knopje.. tja lekker makkelijk.. moet je dr wel bij kunnen.

Goed gedaan..super goed gedaan. Enorm goed gedaan.
Ik hoop dat anderen die jouw verhaal lezen.. op zoek willen naar hoe jij je nu voelt. 19.. wauw.
top vrouw!
Vlinderke - Woensdag 1 april 2015 13:50
Oh meid dit bericht maakt me supergelukkig en ik ben zo trots op jou x
Joo17 - Woensdag 1 april 2015 13:53
Wauw, je blog raakt met écht Lotte.
Ik heb xxs gezien jaren geleden en je vorige update, en je zat zó ontzettend diep.
Dat je nu zo goed gaat en je eetstoornis zo'n trap hebt kunnen geven, motiveert me ontzettend. Met mij gaat het op het moment helemaal niet goed en er wordt aan alle kanten aan me getrokken, maar ik geloof vaak niet dat ik me gelukkiger kan voelen als ik de eetstoornis niet meer heb. Nu ik zie dat jij, die voorheen ook niet geloofde dat het mogelijk was, dit hebt kunnen bereiken én kan zeggen dat je veel gelukkiger bent nu, zet dat me aan het denken. Of ik mezelf misschien ook niet gigantisch voor de gek hou.

Dit is een eyeopener, dankjewel!
Mathilde - Woensdag 1 april 2015 14:03
Ongelofelijke kanjer die je 'r bent!
Zo trots op jou.
Echt, dankjewel voor het delen.
Je hebt me wat hoop gegeven en die had ik zó nodig.
Jeetje, wat een kracht bezit jij, enorm veel respect daarvoor!

Dikke knuffel enne, je bent prachtig!
ano - Woensdag 1 april 2015 14:06
wat ontzettend goed van je!! je mag echt trots zijn!


maarre ben ik de enige die getriggerd word door de maten die genoemd worden?
ik bedoel, maatje 36 is toch nog steeds best dun?
- - Woensdag 1 april 2015 14:23
^ Ja, dus? Sommige mensen hebben nou eenmaal maat 36, moeten we die allemaal gaan overvoeden zodat ze jou niet triggeren..
H - Woensdag 1 april 2015 14:27
super mooi geschreven en wat fijn om te horen dat je zo hard vecht en dat het goed met je gaat!!!
Angela - Woensdag 1 april 2015 14:52
Heel toevallig, maar vroeg me vandaag net af hoe het met je gaat. Fijn om te horen dat het zo goed met je gaat! Daar heb ik bewondering voor. Liefs van Angela
Aine - Woensdag 1 april 2015 14:58
Hey meis ik heb veel aan je gedacht en weet nog goed hoe ziek je was toen ik je op tv zag. Blij om te lezen dat het de goede kant opgaat en je echt kiest voor het leven. Je bent er zeker sterker uitgekomen. Dank je voor de update en hoop dat je nog verder komt. Zet em op!
Bo - Woensdag 1 april 2015 15:04
Zeker prachtig om te lezen aangezien na het programma veel mensen dachten dat jij het niet zou halen. Je hebt ze toch mooi het tegendeel bewezen. Ik kan je verzekeren, vechten tot je er bent en dan wordt alles beter dan het ooit is geweest ❤
@-- - Woensdag 1 april 2015 15:32
ik kan er toch niets aan doen dat het me triggerd.
en ja ik weet dat sommige mensen maatje 36 hebben, en het is een prima maat, maar hier word het wel beschreven als niet dun. DAT triggerde me, niet de maat zelf.
daarbij mogen geen gewichten worden genoemd, waarom dan wel maten? komt op hetzelfde neer.
ellen - Woensdag 1 april 2015 15:42
Wat ben ik trots op jou. Een echt voorbeeld. Je bent prachtig. En wow watheb jij een strijd gestreden. En nu zie je het einde van de tunnel. Hou vol!
X
Espoir - Woensdag 1 april 2015 15:58
Wauw Lotte, wat ontzettend gaaf om te lezen! Ik ben eigenlijk al sinds xxs een soort stiekeme stalker geweest die je proces een beetje gezien heeft van ver af, en ik ben echt super blij om te lezen dat je nu zo goed op weg bent! En voor mij even een goede eyeopener. Wil ik in mijn terugval blijven hangen, of wil ik terug naar het leven waarin je lekker vrij kunt eten en meer tijd hebt voor gezelligheid. Thanks!

En wat betreft de maten; je kunt niet alles blijven ontwijken mensen.. ook in reallife vertellen mensen hun maat, krijg je dingen te horen die kunnen triggeren, maar het is aan ons hoe we daar mee om willen gaan..
Diede - Woensdag 1 april 2015 15:58
RESPECT!!!!!
En kippenvel van dit verhaal.
Wat ben jij een vechtertje.
Wat heb jij een kracht en doorzettingsvermogen.
Whauw!
MIO? - Woensdag 1 april 2015 16:13
Toppertje.
Ik herken precies wat je beschrijft. Ik heb dat gevoel ook gehad... Dat je denkt dat het voorbij is, terwijl een tijd later blijkt dat je er nog lang niet bent...
Janne94 - Woensdag 1 april 2015 16:18
Wat fijn om dit van je te lezen Lotte. Ik heb destijds je gezien in XXS en erg leuk om zo even te horen hoe het met je gaat. You go girl!
Rosa_Hope - Woensdag 1 april 2015 16:43
Fijn om weer wat van je te horen en dat je er zo positief instaat.
sanne - Woensdag 1 april 2015 17:01
Trots! Super goed lotte, ik heb je meegevolgd met xxs en je updates. Je bent heel goed bezig, wat ben je een sterke meid, ga zo door!
... - Woensdag 1 april 2015 17:40
super goed!!! hier kan je wel een boek over schrijven, zo sterk van je!
Irenka - Woensdag 1 april 2015 18:06
Ha, ik zie meer mensen die ik ken in de comments (Weet jij nog wie ik ben?). Wat goed Lotte, dat je zo ver bent gekomen. Wel vind ik het altijd heftig confronterend dat die periode waar ik je van ken al 8 (!!) jaar geleden was, en dat het nog altijd zo moeilijk is. Hoe zoiets in je leven blijft lijkt me heel heftig.

Ik vind je stoer. Groetjes.
floor* - Woensdag 1 april 2015 18:18
Wauw lot, wat mag jij ongelooflijk trots zijn op jezelf. Ik heb meegeleefd met dat meisje van toen, en wat geweldig is het om te lezen hoe ver je bent gekomen.
Niks dan respect voor jou!

Liefs
Anoniem - Woensdag 1 april 2015 18:32
Lotte je raakte me vanaf het eerste moment dat ik je zag in xxs op tv.
Wat ben jij een vechter en wat ben je al ver gekomen als ik het zo lees!
Super en ik wens je heel veel moois geluk en gezondheid toe en ik denk dat we veel inspiratie uit jou kunnen halen!!!!!
Katja - Woensdag 1 april 2015 18:35
Wauw! Ik las laatst op je Twitter dat je nu van het leven kan genieten, zo fijn! Deze blogpost vind ik enorm inspirerend en motiverend. Lotte, je bent zo ver gekomen! Ik ben ongelofelijk trots op je en ik ben zo blij voor je!
Jij geeft mij toch nog wat hoop dat het wel mogelijk is om van een eetstoornis af te komen. Dat is iets waarvan ik me vaak afvraag of het wel mogelijk is bij mij, maar nu ik naar jou kijk zie ik het; het kan echt! Ontzettend bedankt voor dit mooie stuk.
Lieve Lotte, je bent prachtig, van binnen en van buiten.

Veel liefs,
Katja
AnaMan - Woensdag 1 april 2015 18:56
Hé Lotte,

wat fijn om weer eens iets van je te horen! En dan ook nog heel goed nieuws!!!
Gefeliciteerd, meid, je bent écht heel ver gekomen!!!! :)

Liefs,
AnaMan.
Maanmeisje - Woensdag 1 april 2015 19:17
Mooi om te lezen! Fijn dat het nu zoveel beter met je gaat.
Anoniem - Woensdag 1 april 2015 20:02
TOPPER!
Ravenelfje - Woensdag 1 april 2015 20:16
diep respect lieve Lotte !!
sindy - Woensdag 1 april 2015 20:37
Lotte, ontzettend respect en prachtig geschreven. Wat heb jij een ontwikkeling doorgemaakt!
Rebecca - Woensdag 1 april 2015 20:47
Wauw geweldig Lotte!! Super knap ♡zeker dat deel van; "maatje 34 past gewoon niet meer bij mijn bouw en leeftijd en dat moet ik accepteren" heel herkenbaar!
daph - Woensdag 1 april 2015 21:30
Wow Lotte! Echt trots op je!! Zet hem zo door!
Anoniem - Woensdag 1 april 2015 21:34
Je bent mooi! En deze blogpost maakt me blij en geeft me moed (net wat ik even nodig had) Bedankt voor het deken van je verhaal:D
unknownangel - Woensdag 1 april 2015 21:57
wauw wat mooi om te lezen! En het is je zo gegund! Heel erg bedankt voor het delen ook, zelf zit ik ook in deze fase nu en af en toe twijfel ik toch om verder te gaan, maar door verhalen zoals die van jou weet ik weer waarom ik er voor ga!

Alle geluk je toegewenst :)
A - Woensdag 1 april 2015 22:19
Wauw, goed om te lezen!
Muts. - Woensdag 1 april 2015 22:25
Go Lotte! Goed bezig meis ;)
RM - Woensdag 1 april 2015 22:33
Jeetje, ik heb echt zoveel respect voor me! Je verhaal geeft me hoop dat ook ik er kan komen! Zet hem op, meid! Je bent prachtig!
Roosje - Woensdag 1 april 2015 22:36
Super knap dat je al zo ver bent gekomen ! Echt, diepe respect meis! Hou vol :)
Roy - Woensdag 1 april 2015 23:00
Mooie boodschap en respect Lotte, ik volg nog steeds veel van wat je schrijft!

Groetjesss die eckte San Andreas buddy
Nouky - Donderdag 2 april 2015 06:14
Wauw, Lotte! Je mag echt trots zijn op hetgeen je bereikt hebt!
Heel veel respect voor jou!
arwen - Donderdag 2 april 2015 09:42
Super goed van je! Het geeft hoop dat je echt beter kan worden als je dat wilt.
xxxx
stefanie - Donderdag 2 april 2015 10:22
eet je dan nu nog met een eetlijst of op gevoel ? En wie heeft je daarbij geholpen?
Singingbee - Donderdag 2 april 2015 11:50
Mooi geschreven!!
Fleurtje - Donderdag 2 april 2015 13:20
Wauw, wat fijn om dit te lezen
Marit - Donderdag 2 april 2015 14:52
Wauw Lotte, wat fijn om te lezen! Je mag echt super trots op jezelf zijn. Blijf genieten zoals je nu doet.

Groetjes Marit

PS Je rode haarkleur op de foto staat je echt supergoed.
e-x - Donderdag 2 april 2015 17:15
Zo trots op jou!
Eline - Donderdag 2 april 2015 19:57
Waauw Lotte, fantastisch om te lezen dat het zoveel beter met je gaat! Ik heb je afleveringen van XXS gezien toen die net uitgezonden werden en ik herinner me dat je toen echt heel diep in je eetstoornis zat...

Ontzettend veel respect dat je zo ver gekomen bent! :D
Marieke - Donderdag 2 april 2015 22:31
Wauw Lotte, wat heb je het weer mooi verwoord! Ik lees je blog regelmatig en wat ik leuk vind is dat je altijd zo nuchter bent :). Ik herken ook heel veel van je verhalen en ze inspireren mij ook om door te zetten, succes! Xxx
N - Vrijdag 3 april 2015 11:44
Krachtig verhaal! Heel gaaf om te lezen!
Liefs, N
riann - Vrijdag 3 april 2015 16:41
Wauw Lotte! Super!
En wat je zegt.. een broek moet lekker zitten! ongeacht de maat haha!

En triggeren doet het mij niet, want ik besef heeeel goed wat voor dappere grote sprong de maat is geweest in jouw geval! van....''maat naar dames/vrouwen maat!
Zet m op en geniet!
#kris - Dinsdag 7 april 2015 00:05
Wauw Lotte wat een doorzetter ben jij!! Zo veel als je vooruit bent gegaan, zoveel stappen gezet. Lieverd jij gaat dit gevecht winnen!! I believe in you!! Stay strong x en bedankt voor je update!! Echt motiverend en hoopgevend!! Thank u for sharing!! x
Anoniem - Zondag 19 april 2015 15:21
Super, Lotte! Ga zo door! Heel knap van je! Het leven zonder gedoe met eten is ook veel fijner! Ga genieten van de mooie dingen!