Toen ik erachter kwam dat ik zwanger was, was ik in het begin erg onzeker over het moederschap. Wat wil ik mijn kind meegeven? Hoe wil ik mijn kind opvoeden? Wat wil ik voor mijn kind? Het is slechts een kleine greep uit de vele vragen die door mijn hoofd spookten. Ik denk dat veel aanstaande moeders weleens stilstaan bij wat ze hun kind willen meegeven. Uit mijn ervaring weet ik dat veel daarvan ook voortkomt uit dingen waar ik in mijn leven tot dusver tegenaan ben gelopen. Geen leven is perfect, de mijne niet en dat van mijn kind later vast ook niet. Toch zou ik mijn kind het volgende willen zeggen...

Ondanks dat het nog even duurt voordat je er bent, ben ik al zo ontzettend benieuwd naar je. Ik voel je tegenwoordig elke dag schoppen en wat een fijn gevoel is dat. Ik krijg het idee dat je een sterk mensje aan het worden bent en ik hoop dat je dit ook zal zijn wanneer je er straks echt bent. Voor mijn gevoel ben je al een actief kind en laat je graag merken dat je er bent. Ik ben benieuwd of het straks ook zo zal zijn of dat je net zo verlegen wordt als ik was toen ik klein was. Verlegen zijn is niet erg, maar ik hoop niet dat het je zal tegenhouden om deze wereld te ontdekken. Ik heb me vroeger vaak tegen laten houden door angst voor het onbekende, maar ik hoop dat jij de moed krijgt om dingen te leren kennen. Ik hoop dat ik jou daarin kan stimuleren en motiveren en jou het gevoel kan geven dat dit ook kan in een veilige omgeving.

bron

Een veilige omgeving is ook hetgeen wat ik je wil bieden. Ik zal mijn best doen om je te beschermen zodat je veilig kan opgroeien. Echter weet ik ook dat geen ouder perfect is en dat ik je niet altijd kan beschermen. Daarnaast zul je ook jouw fouten moeten maken zodat je ervan zult leren. Ik zal niet alles perfect kunnen doen en je al het verdriet kunnen besparen, hoe graag ik dit ook zou willen. Verdriet hoort er soms eenmaal bij. Wanneer je je lievelingsknuffel kwijtraakt, wanneer je gekwetst wordt door iemand die iets naars zegt, wanneer je eerste relatie uitgaat, wanneer je de eerste afwijzingen krijgt in het leven... Ik kan niet al de pijn wegnemen, maar weet dat ik er voor je zal zijn om een arm om je heen te slaan en om je te steunen. Het zijn dingen die iedereen mee zal maken en voor de één zal het moeilijker gaan dan voor een ander. Ieders verdriet mag er zijn en dat van jou dus ook. Je hoeft je niet altijd sterk te houden, zoals ik dat vaak deed. We zijn immers allemaal mens met ook onze zwakke momenten. Vallen is niet erg, zolang we samen de kracht weten te vinden om weer op te staan. Er zijn genoeg mensen om jou daarbij te helpen, waaronder ik.

Ik heb het leven tot zover ervaren met pieken en dalen. De pieken kunnen echt zo mooi zijn en ik hoop dat je deze ook vaak genoeg zal meemaken en deze je genoeg kracht zullen geven om uit die dalen te komen als ze zich voordoen. Niemand weet wanneer er een piek of dal zal komen en hoe hoog of diep deze zullen zijn. Ik hoop dat je genoeg mensen om je heen krijgt om de hoge pieken en de donkere dalen mee te delen. Mensen die met je kunnen lachen en met je kunnen huilen. Ik hoop dat je straks een partner zal vinden die je hierin zal vergezellen en je laat voelen alsof je, ondanks de minpunten die iedereen wel zal hebben, de beste bent. Iemand die je zal accepteren zoals jij bent en kan zijn. Ik hoop dat je iemand zal vinden waarbij jij jij kan zijn.

bron

Ik hoop namelijk dat jij je kan ontwikkelen zoals jij dat zou willen en dat je jouw dromen kan waarmaken zover dat mogelijk is. The sky is the limit! Niet alles zal verlopen zoals je had gehoopt, maar dat is niet erg. Ik heb ook moeten leren loslaten en moeten kiezen voor een 'tweede keuze'. Echter heeft het me ook kunnen brengen daar waar ik wil zijn. Het is anders en dat is soms jammer. Van 'spijt' spreek ik niet graag, omdat ik geen spijt heb van het punt waar ik nu in mijn leven sta. Het is anders dan ik had gewild, maar dat maakt iets niet slechter. We leren van tegenslagen en we vinden andere manieren om dingen te bereiken. Er zijn meerdere wegen naar Rome en het is niet erg als een weg langer duurt of hobbeliger is dan je had gehoopt. We komen er uiteindelijk, zolang je maar niet opgeeft en ik hoop dat ik jou daar altijd in zal mogen steunen. Ook al voelt het alsof je de enige bent en er niemand om je heen is, weet dat ik er voor je zal zijn om jouw hand vast te houden en jouw weg met jou te bewandelen.

Wat zou jij jouw kind later willen meegeven?

♥