Ik zie mijzelf nog op mijn bed zitten met de telefoon in mijn handen geklemd. ‘Hallo? Is daar iemand?’ Hoorde ik een vrouw vragen. ‘Ik heb denk ik een probleem...’ huil ik hard. Mijn schouders beginnen nog harder te schokken. De kat naast me kijk verschrikt op, maar komt toch tegen me aan liggen. Hierdoor raak ik nog meer van streek. Ik ben deze liefde helemaal niet waard...

Na mijn tijd in de kliniek moest ik opnieuw om leren gaan met mijn gevoelens. Al die jaren had ik mijn eetstoornis gebruikt om met stress om te gaan. Dit was een gewoonte geworden. Ik wist dit, maar ik had er geen rekening mee gehouden dat ik dit gat wat ooit mijn eetstoornis was wilde dichten. Ik voelde een gemis, maar waar dit vandaan kwam wist ik niet. Er ging zelfs geen belletje rinkelen toen ik meermaals overmatig schoonmaken aan moest kruisen in mijn eetdagboekje...

Verhuizen

Een tijd geleden ben ik verhuisd. Ik keek hier tegenop, maar ik vond het fijn dat ik veel weer nieuw uit mocht kiezen. Na lang twijfelen bij verschillende kleuren laminaat koos ik voor wit. Waarom ik dacht dat dit een goed plan was, geen idee. Een week later lag het er al in. Het stond en staat best mooi. Ik heb een donkere kamer met weinig licht en het wit zorgt voor meer ruimte. Waar ik niet aan heb gedacht is dat je op wit natuurlijk veel ziet....

Voordat ik verhuisde kon ik al obsessief bezig zijn met het schoonmaken van plintjes, deuren en de vloer. Ik zag dit zelf toch nog niet als een probleem. Ik had veel tijd over en nog steeds had ik het gevoel dat ik deze nuttig moest gebruiken. Mijn huis schoonhouden voelde voor mij aan als nuttig bezig zijn. 

Trucjes 

Mijn nieuwe kamer rook de eerste maanden dan ook al snel naar een zwembad. Elke dag vond ik iets nieuws wat in mijn ogen smerig was. Het duurde dan ook niet lang voordat ik uren op een dag aan het schoonmaken was. Het was nooit goed genoeg. Ik bedacht nieuwe trucjes. Zo gebruike ik een sateprikker met een doekje eromheen om de plinten schoon te maken, tandenfloss voor het fornuis, en ik kocht tandenborstels om de verwarming mee te poetsen. Bijna al mijn geld ging op aan schoonmaakproducten. Ik had een nieuwe obsessie ontwikkeld.

Smetvrees

Na een tijd begon mijn angst, want dat was het inmiddels geworden, zich uit te breiden. Ik kocht een aparte broek voor in de bus en ik mocht niet meer met mijn 'buiten' kleren op de bank. Schoenen moesten uit en handen eerst gewassen bij binnenkomst. Ik moest er niet aan denken dat dat allemaal in mijn huis binnenkwam. Ik begon vaker en langer mijn handen te wassen en ik mocht van mezelf buitenhuis zo min mogelijk aanraken. Dit zorgde ervoor dat ik handschoenen begon te dragen in de bus en bij stoplichten. Ik kreeg er ook meer moeite mee om dingen in te ademen. Mijn afwas mocht niet te lang staan, de stofzuiger moest meteen leeggegooid worden en de afzuiger moest op de sterkste stand tijdens het koken. Ik was als de dood dat ik iets binnen zou krijgen waar ik ziek van zou worden. 

De kat

Wat mij uiteindelijk heeft in doen laten zien dat het zo niet verder kon gebeurde vlak voor het telefoontje. Het was 11 uur 's ochtends. Ik had die ochtend de vloer al meermaals gedweild. De deuren in de bleek gezet en de keuken op de kop gehad. Toen ik een gek gepiep hoorde werd ik uit de 'roes' gehaald. Het was mijn kat. Ze zat op de bank en had zichtbaar moeite met ademen. De geur van bleek was beklemmend en te veel geworden. In paniek belde ik de dierenarts en niet veel later een psychologencentrum wat ik online gevonden had. Ik was panisch en kon alleen maar huilen. Ik wilde juist het beste voor haar maar intussen was ik er in doorgeslagen. Hoe was het zo ver gekomen?

De link met mijn eetstoornis

Op dat moment kon ik zelf niet inzien dat dit de eetstoornis als het ware verving. Mijn obsessieve, dwangmatige gedachtes hadden een nieuwe manier gevonden om zich te uiten. Omdat ik zelf bewust bezig was met mijn eetstoornis herstel is mij dit niet opgevallen. Ik was allang blij dat ik weer in staat was om te eten. Inhoudelijk gezien leek het best veel op mijn eetstoornis. Ik bedacht veel 'regeltjes' net zoals bij mijn eetstoornis. Ik gebruikte het schoonmaken als een nieuwe manier om om te gaan met stress.

Echt specifieke therapie heb ik hier niet voor gehad. Omdat het voor mij veel overeen kwam had ik veel aan de lessen die ik had geleerd tijdens mijn eerdere therapieën. Ik heb opnieuw in moeten zien dat de angsten niet rationeel waren en dat deze voortkwamen uit een angststoornis. Ik ben ervan geschrokken hoeveel invloed die angststoornis nog steeds had en hier heb ik toen wel hulp voor gezocht.

Hoe ga jij om met dwang?

Fotografie: Pexels