Wanneer je langdurig bent opgenomen in een instelling, (psychiatrische) kliniek of ziekenhuis, verandert je leven enorm. Door deze opname kan ook je gedrag en leefwijze gaan veranderen. Wanneer dit gebeurt als gevolg van de opname noem je dit hospitalisatie. De definitie van hospitalisatie luidt als volgt: "Het is het proces van gedragsveranderingen die ontstaan in plaatsen waarin mensen (noodgedwongen) samen zijn en een geïsoleerd bestaan leiden." Kenmerken van hospitalisatie zijn onder andere afname van interesse voor zichzelf en anderen, nergens meer zin in hebben, verdwijnen van persoonlijke gewoonten en minder sociale contacten. Dit zijn maar een paar van de vele symptomen die kunnen optreden.

Of hospitalisatie optreedt is afhankelijk van het ziekenbeeld, de instelling, de omgeving en de persoon zelf. De kans op hospitalisatie is groter wanneer het leven zich vrijwel op één plek afspeelt, mensen samen moeten wonen met mensen waar ze niet voor gekozen hebben, er activiteiten moeten worden ondernomen waar niet voor gekozen is, er voortdurend personeel (in uniform) aanwezig is en dat men zich aan de regels en de leefwijze van de instelling moet aanpassen.

Bron

Sommige mensen zijn ook vatbaarder voor hospitalisatie dan anderen. Meer vatbaar zijn alleenstaanden, weduwen, mensen die altijd al afhankelijk zijn geweest van hun omgeving en mensen die verwachten heel afhankelijk te worden in de instelling waar ze worden opgenomen. Eigenlijk kun je stellen, hoe afhankelijker je bent, hoe groter de kans.

Hoewel het ontstaan van hospitalisatie van veel meer factoren afhankelijk is dan van de persoon zelf kun je zelf wel dingen doen om hospitalisatie te voorkomen.

♥ Blijf in contact met je omgeving
Door de (sociale) media is dit een stuk eenvoudiger dan vroeger. Nu kun je door in contact te blijven niet alleen brieven sturen maar ook bellen, whatsappen, Facebook en ga zo maar door. Naast contact houden op afstand kun je zorgen dat je in de weekenden veel dingen gaan ondernemen. Als laatste is het belangrijk om interesse te blijven tonen in de ander. Door te weten waar je vrienden en familie op dit moment mee bezig zijn blijf je meer in het hier en nu.

♥ Blijf in contact met de wereld
Dit klinkt misschien wat zweverig maar het kan heel helpend zijn om niet te verdwijnen in de wereld van de kliniek/ het ziekenhuis/ de eetstoornis. Dit kun je doen door het nieuws te kijken, andere televisieprogramma's maar ook door gewoon goed rond te kijken. Als je weer even thuis bent, kijk wat er is veranderd, zijn er nieuwe gebouwen gebouwd? Appels aan de bomen? Wegen opgebroken?

♥ Ga erop uit
Wanneer je behandeling het toelaat kun je kijken of je er af en toe tussenuit kan. Dit hoeft niet lang te zijn, het gaat maar om een middagje even de stad in. Van het terrein van de instelling af of uit je vaste woonkamer weg.

♥ Eigen spullen
In een instelling zijn de kamers meestal al vooraf ingericht en er staat in het begin niks van jezelf. Door het je eigen te maken blijf je automatisch ook meer in contact met de wereld en je omgeving. Je kan fotolijstjes van je vrienden ophangen, je eigen dekbed meenemen of alle kaarten die je hebt gekregen ophangen.

Bron

♥ Eigen invloed
Dit geldt ook voor wanneer je behandeling het toelaat. Probeer zelf mee te blijven denken over je behandeling. Dit maakt dat je minder afhankelijk wordt en de touwtjes in eigen handen blijft houden. Wanneer er bijvoorbeeld besprekingen zijn die over jou gaan, vraag of je erbij mag zijn en mag meedenken. Ook wanneer je behandelaar je voor een keuze stelt, kijk of je die zelf kan maken en zo niet, kijk of je het samen met iemand te maken.

♥ Ben bewust en bespreek
Tenslotte is het er bewust van zijn dat het kan gebeuren een heel belangrijk gegeven. Dit gebeurt vanzelf en heb je al gedaan door het lezen van dit blog. Weet wat de term inhoudt en welke symptomen erbij komen kijken zodat je die, wanneer het voorkomt, kunt herkennen. Wanneer je het gevoel hebt dat je hospitalisatiesymptomen krijgt trek dan op tijd aan de bel.

De bovenstaande tips kun je ook toepassen wanneer je niet opgenomen bent. Het is namelijk bekend dat niet alleen bij klinische opnames hospitalisatie kan optreden maar ook bij dagbehandelingen.

Heb je zelf weleens te maken gehad met hospitalisatie of ken je iemand?