Misschien heb je mijn laatste 'Dagje mee-eten' video wel gezien. Hierin deelde ik dat ik het op dat moment lastig had. Ik ging door een drukke periode en ik ervoer veel spanning voor de feestdagen die er op dat moment nog aankwamen. Ook al heb ik geen eetstoornis meer, toch slaat spanning wel eens op mijn eetpatroon. Ik ervaar dan een gebrek aan eetlust en ook het plezier in eten mis ik op die momenten.

Tijdens mijn eetstoornis en herstel was dit nog lastiger. Het raakte destijds zo veel meer. Waarom zou ik nog blijven eten? Dat verdien ik helemaal niet. Alle momenten waarin ik geen behoefte had aan eten, werden door mijn eetstoornis meteen aangegrepen. Het is onwijs lastig om jezelf dan staande te houden. Moeilijk, maar niet onmogelijk. Vandaag deel ik wat tips die mij hebben geholpen. 

Bron foto

Houd vast aan een eetlijst

Een eetlijst vasthouden vond ik moeilijk. Het was te veel, te vaak, vond ik. Maar toch gaf het me wel een soort houvast. Een stabiele basis waar ik zo naar verlangde. Zeker als je al een tijd een eetlijst volgt, kan het heel fijn zijn om hierop terug te vallen. Ik herinner me zelfs dagen waarin ik mijn eetlijst weer op de koelkast hing, ook al at ik al een tijd weer op gevoel. Het kan soms zo fijn zijn om wat meer overzicht te creëren, zeker als dit ook kan zonder destructieve vormen aan te nemen.

Heb je zelf geen eetlijst? Neem dan eens een kijkje bij deze voedingslijsten.

Leg het klaar

Wat mij ook hielp op de dagen waarop ik weinig eetlust had, is het eten al klaarleggen. Zeker toen ik een eetlijst had, wist ik de dag ervoor al wat ik ongeveer ging eten. Alles wat ik buiten de koelkast kon bewaren, kon ik al klaarleggen. Of ik legde in de koelkast apart wat ik de volgende dag ging eten. Dit gaf me niet alleen overzicht, maar ook verlaagde het de drempel wanneer ik daadwerkelijk moest gaan eten. Ik was de 'wat zal ik voor beleg nemen?'-vragen op deze manier al voor. Er was dus minder ruimte om eventuele achterdeurtjes open te zetten. 

Houd het haalbaar

Nu, maar ook tijdens mijn eetstoornis, val ik op dit soort momenten terug op 'makkelijk'. Vandaag de dag eet ik overdag bijvoorbeeld vaak krentenbollen en linzensoep. Iets dat snel klaar is, waar ik niet veel aan hoef te doen en wat ik lekker vind. Als ik alleen eet 's avonds, val ik wat vaker terug op kant en klare maaltijden. Dat vond ik tijdens mijn eetstoornis lastig; het liefst wilde ik alles zelf klaarmaken. Het kan dus best een lastig punt zijn om hier een haalbare balans in te zoeken. Wat mij destijds geholpen heeft, is meer koken op de momenten dat ik een gerecht aan het bereiden was. Alles wat overbleef deed ik in de vriezer en hoefde ik alleen maar op te warmen wanneer mijn hoofd niet naar eten stond. 

Hiernaast kan koken soms juist ook ontspannend werken. Even ergens op focussen, daar kan ik ook wel echt behoefte aan hebben. Meestal kook ik dan maaltijden die ik óf vaak heb gemaakt (waar ik niet bij na hoef te denken) óf juist het tegenoversteld; een recept van een gerecht dat me lekker lijkt, waardoor ik er ook met mijn aandacht even bij moet blijven. Het is ook maar net waar het moment om vraagt, hoe jij zit in je energie en waar je behoefte aan hebt. 

Eet samen met anderen

Met de aanwezigheid van het coronavirus, is het een stuk lastiger om met anderen te eten. Waar ik tijdens mijn eetstoornis veel steun ervoer uit samen eten, zal dit vandaag de dag een andere vorm hebben. Gelukkig is contact tegenwoordig zo gelegd. Met de komst van beeldbellen en verschillende vormen van social media hoef je je deur niet meer uit om met iemand samen te eten. Het is iets minder 'romantisch' dan zonder beeldschermen, dat begrijp ik heel goed, maar hopelijk kan dit je wél door die moeilijke momenten halen wanneer je wat behoefte hebt aan contact. Bel een goede vriend, FaceTime een ouder of zus of iemand anders met wie je fijn kunt praten. Hopelijk leidt dit een beetje af en geeft dit je meteen wat motivatie en kracht om het eetmoment in perspectief te kunnen zetten. 

App een herinnering

Iets dat eigenlijk wel goed aansluit bij het bovenstaande punt (kracht en steun halen uit je omgeving), is het 'effectief' inzetten van bepaalde relaties. Toen ik een paar jaar geleden - ik was al hersteld - niet zo goed in mijn vel zat, appte een vriendin van mij regelmatig 'herinneringen'. Vragen als 'Wat heb je ontbeten?' Of 'Wat kook jij vanavond?'. Laagdrempelige vragen die mij motiveerden om te blijven eten, ook zonder eetlust. Soms stuurde ik een foto, soms gaf ik een recept. Vaak zorgden de berichtjes ervoor dat ik me iets meer in het 'nu' kon voelen. Me wat kon distantiëren van de spanning die ik ervoer en mezelf weer een beetje bij elkaar kon rapen om toch iets te eten. 

Als je hier op dit moment doorheen gaat en je het lastig vindt om volwaardig te blijven eten, dan hoop ik dat het je lukt om manieren te vinden die voor jou werken om wél voor jezelf te kunnen blijven zorgen. Om hier ook weer doorheen te mogen raken.

Heb jij nog aanvullingen? Wat helpt jou op momenten wanneer je minder eetlust hebt tóch te blijven eten?

Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.