In 2015 maakten in totaal 1871* mensen een einde aan hun leven. Dat zijn ongeveer vijf mensen per dag. Dit aantal is nog nooit zo hoog geweest. Hoewel het in vergelijking met andere Europese landen relatief laag is, is het nog altijd veel te veel. Het gaat om vijf levens en om alle mensen die daar omheen staan. Zelfmoord was in 2015 daarmee de nummer één doodsoorzaak bij mensen tussen de twintig en veertig jaar. De stijging was vooral te zien bij het aantal mannen. Hoewel er voldoende hulp beschikbaar is, lijken zij sneller geneigd te zijn problemen zelf op te willen lossen. 

Vijf mensen per dag. Dat aantal bezorgt me kippenvel. De gedachte dat er alleen al in Nederland minimaal vijf keer per dag iemand is die zijn of haar leven beëindigt, vind ik ontzettend pijnlijk. Zeker als je nagaat dat het hierbij enkel gaat om de geregistreerde cijfers en dat alle mensen die iedere dag weer kampen met suïcidale gedachten of misschien zelfs een poging daartoe doen, niet eens zijn meegerekend. Dat maakt het naar mijn idee een groot probleem. Het raakt me extra omdat ik weet hoe het voelt om het leven niet meer te zien zitten. Meer dan eens heb ik zo wanhopig gevoeld en wilde ik dat het leven zou stoppen. Uiteindelijk is het verder gegaan en daar ben ik dankbaar voor. 

Bron

Ik weet dat er mensen zijn die deze blog lezen en kampen met suïcidale gedachten. Misschien speel je ermee in je hoofd, wetende dat je er nooit iets mee zou doen. Het kan je rust geven om je ermee bezig te houden. Misschien heb je serieuze plannen omdat je je zo wanhopig voelt en ervan overtuigd bent dat het leven nooit meer beter gaat worden. Misschien zit je er ergens tussenin en schieten er soms gedachten door je hoofd waar je zelf van schrikt. Lees in alle gevallen vooral verder, want hieronder geef ik je tien redenen om geen zelfmoord te plegen. 

1. Je zult je niet altijd zo voelen
Ik weet dat het niet zo voelt nu, maar dit gevoel gaat voorbij. Je zult je niet altijd zo somber en wanhopig voelen. Gevoelens kunnen veranderen, dingen kunnen over gaan en beter worden. Zelfmoord is permanent, je verdriet, angst en boosheid niet. Er komt een tijd dat het leven geen grote strijd meer zal zijn. Ik zal niet zeggen dat het ineens allemaal fantastisch is, maar de scherpe randen kunnen er vanaf gaan. Het zou heel erg zonde zijn als jij er niet meer bij bent om dat mee te maken.  

2. Je bent niet alleen op de wereld
Dit punt kun je op twee manieren lezen. Als eerste gewoon zoals het is: je bent niet alleen. Je voelt je waarschijnlijk zo en ik herken dat ook maar al te goed, maar er zijn mensen die om je geven en die het heel erg zouden vinden als ze zonder jou verder zouden moeten. Daarmee komen we ook direct bij het volgende punt en dat gaat meer over verantwoordelijkheid. Als je zelfmoord pleegt, dan doe je dat alleen maar je neemt wel heel veel mensen in je ellende mee. Zij zullen daar de rest van hun leven mee moeten dealen. Dat zeg ik niet om iemand een schuldgevoel mee aan te praten, maar het is wel goed om je dat te realiseren.

3. Het kan mislukken
Dit is wellicht wat luguber, maar als je serieus een einde aan je leven wil maken, zul je in moeten calculeren dat het ook kan mislukken. Er zijn genoeg verhalen bekend van mensen die een serieuze suïcidepoging hebben gedaan en dit vervolgens toch overleefden en hierdoor de rest van hun leven door moesten met ernstig letsel aan het lichaam als gevolg van deze poging. Zelfmoord is niet iets wat je zomaar even doet en je kunt je lichaam er behoorlijk mee beschadigen.  

4. Het leven kan veranderen
Misschien zit je in een situatie waar je niet uitkomt. Dat kan van alles zijn. Een ingewikkelde thuissituatie, een eetstoornis waar je in vastzit of gewoon een moment in je leven waarop je niet meer weet hoe je verder moet. Zelfmoord lijkt dan de enige uitweg en de oplossing van al je problemen. Zo zou je dat kunnen zien, maar daarmee geef je het leven eigenlijk geen kans. Het is immers niet gezegd dat de huidige situatie altijd zo blijft. Dingen kunnen veranderen, mensen kunnen veranderen en jij kan veranderen. Het leven kan beter worden.  

Bron

5. Je hebt nooit alles geprobeerd
Het kan zijn dat je al veel behandelingen hebt gehad en verschillende medicijnen hebt geprobeerd. Als je je dan alsnog slecht voelt, is het bijna begrijpelijk dat je het leven niet meer ziet zitten en je wanhopig voelt. Het lijkt dan allemaal niet voor je weggelegd. Het is echter vrijwel nooit zo dat je alles geprobeerd hebt. Er zijn eigenlijk altijd nog wel mogelijkheden. Probeer nieuwe dingen en kijk wat je nog kunt doen om verandering in je situatie aan te brengen, hoe klein ook. Ik heb weleens tegen mezelf gezegd dat ik pas mocht opgeven als ik een x aantal behandelingen had gevolgd en het dan nog niet beter zou gaan. Dat motiveerde me om aan mezelf te blijven werken.  

6. Je verdient beter
Als je op een punt komt waarop je een einde aan je leven wil maken, dan ben je heel wanhopig. Dan gaat het slecht met je en kun je wel stellen dat er een zwarte bladzijde in je leven aan is gebroken. Ergens is het dan eigenlijk heel erg naar dat je jezelf zoiets heftigs als zelfmoord aan wil doen. De vraag is of je niet beter verdient, na alle pijn die je al geleden hebt en alles wat je al hebt moeten doorstaan. Heb je niet juist recht op wat meer compassie en liefde voor jezelf? 

7. Zelfmoord is onomkeerbaar
Als je een zelfmoordpoging doet en deze slaagt, dan kun je niet meer terug. Dat is nogal logisch natuurlijk, maar niet iedereen met suïcidale gedachten wil ook daadwerkelijk dood. Tussen willen dat problemen stoppen of dat het leven stopt zit immers een groot verschil. Het zou vreselijk zijn als je een zelfmoordpoging doet uit pure wanhoop en deze slaagt, terwijl je diep vanbinnen eigenlijk helemaal niet dood wilde.  

8. Je kunt niet objectief naar jouw situatie kijken
Als het niet goed met je gaat, dan kun je vaak niet meer zo helder naar je situatie kijken. Toen ik depressief was, zag ik echt geen toekomst meer. Mijn behandelaren wel, die dachten dat het goed zou komen. Ik dacht dat zij zo positief bleven omdat dat nou eenmaal hun werk was, maar zelf was ik ervan overtuigd dat ik net tot het groepje patiënten behoorde dat gewoon niet te redden viel. Hoe erg zou het zijn als ik met die overtuiging mijn leven had beëindigd? Nu kan ik immers zien dat ik helemaal niet kansloos was, ik was vooral heel erg in de war en het ging heel slecht met me. Ik kon dat op dat moment echter helemaal niet goed beoordelen. 

Bron

9. Er zijn mensen die van je houden
''De wereld is beter af zonder mij'' dacht ik vaak toen ik een einde aan mijn leven wilde maken. Ik was ervan overtuigd dat er niemand van mij hield en dat het beter was als ik er niet meer zou zijn. Nu zie ik dat dat niet waar is. Er zijn wel degelijk mensen die van me houden. Die mensen zou ik veel verdriet doen als ik er niet meer zou zijn. Dat is niet per se een motivatie om te blijven leven maar het laat wel zien dat je er niet alleen voor staat. Er zijn mensen die om je geven en die je om hulp mag vragen. Je hoeft niet alles zelf op te lossen. 

10. Het kan altijd nog
Dit klinkt misschien wat vreemd, maar dit is wel een gedachte die mij vaak geholpen heeft als ik het niet meer zag zitten. Toen ik erg depressief was, voelde ik me met name 's avonds geregeld erg slecht en dan liepen de spanningen behoorlijk hoog op. Een einde aan mijn leven maken leek dan de enige optie. Toen ik in therapie hierover vertelde, spraken we af dat ik altijd minimaal een week zou wachten, om te kijken of ik het een week later nog steeds zou willen. Hiermee kon ik voorkomen dat ik impulsieve dingen deed. Vaak bleek ik me een aantal dagen later alweer wat beter te voelen en kwam naar voren dat ik niet per se een einde aan mijn leven wilde maken, maar dat alles me even te veel was geworden en dat ik dat gewoon helemaal zat was. Als je een moeilijk moment hebt, kan het je helpen te bedenken dat je in principe altijd nog zelfmoord kunt plegen, dus dat je dit ene moment ook wel door kunt komen.  

PS. Ga voor meer informatie over dit onderwerp naar 113online (NL) of zelfmoord1813 (BE).

*Bron