Mijn tweede ups en downs plog! Het was een week van een paar grote dieptepunten, maar gelukkig ook weer wat positiviteit daar tegenover. Ik heb een paar dagen amper kunnen eten en drinken en dat bracht een boel bij mij teweeg. Ben je benieuwd hoe dat kwam en wat het bij mij teweeg bracht? Lees dan rustig verder...

♥ De up van maandag

Een lekker begin van de week! Na een dagje werken had ik hockeytraining. Ik hockey inmiddels al weer bijna zes jaar bij een vriendenteam. Het is een hockeyteam wat ontstaan is vanuit de Amsterdamse Studenten Vereniging Gay, een vereniging die een belangrijk onderdeel is geweest van mijn studententijd. Het team bestaat (bijna) enkel uit lesbische vrouwen. Ieder jaar doen we in de zomer mee met een gay-sporttoernooi en dat is ook waar we een jaar lang voor trainen.

Je hoeft niet te kunnen hockeyen om mee te mogen doen, dat kon ik ook niet toen ik begon. Juist het laagdrempelige niveau maakt het heel erg leuk. Inmiddels heb ik echt al best goed leren hockeyen. Ik vind het heel erg leuk om te merken dat ik zelfs nu ik 25 ben, gewoon nog een nieuwe sport kan leren! De trainingen zijn ook altijd super gezellig en eigenlijk zijn we één grote vriendengroep. Zeker met het lekkere weer van de afgelopen tijd is het echt een cadeautje om om te mogen trainen. Voor mij is het altijd een fijne start van de week.

 ♥ De down van dinsdag

Dinsdag is mijn schooldag. Misschien heb je ergens al wel eens gelezen dat ik aan mijn scriptie bezig ben. Die scriptie blijkt een behoorlijke bevalling te zijn. Ik begon vol goede moed en de eerste paar weken ging het ook best lekker! Tot ik drie weken geleden feedback kreeg waaruit duidelijk werd dat ik op zich goed op weg ben, maar wel mijn vorm moet aanpassen. Boem. Sindsdien is het chaos in mijn hoofd. Het lukt me niet goed om de draad weer op te pakken en ik weet niet waar ik moet beginnen. Dinsdag heb ik dan ook een behoorlijke tijd op school naar mijn scherm zitten staren. De paniek en frustratie bouwde zich op. Uiteindelijk heb ik het er maar weer bij gelaten en ben ik naar huis gegaan... Ik voelde mij er echt niet goed door en had er buikpijn van.

♥ De down (en kleine up) van woensdag 

Misschien kwam de buikpijn van dinsdag niet alleen door de stress rondom mijn scriptie. Woensdag werd ik namelijk rond half zes wakker doordat ik ontzettend misselijk was. De vriendin van mijn huisgenootje had een paar dagen eerder een flinke buikgriep te pakken dus ik voelde hem al aankomen, en inderdaad. Mijn ontbijt kon ik niet binnenhouden. Alles wat ik at of dronk belande binnen een half uur weer in een emmer. Het was lang geleden dat ik mij zo ziek heb gevoeld. Zelfs water bleef niet binnen en dat vond ik eigenlijk het meest nare van alles. Ik heb vanuit mijzelf vaak dorst en drink daarom standaard veel water. Nu kon dat niet en verloor ik ook nog eens veel vocht door het ziek zijn. Op de foto zie je de glazen water die ik zo ontzettend graag wilde drinken...

Een klein pluspuntje aan de dag was dat het heerlijk zonnig was. Ik lag de hele dag in bed en dat bed staat bij een raam. Een groot deel van de middag hebben ik dan ook met de ramen wagenwijd open in de zon op bed gelegen. Dat maakte het ziek zijn gelukkig ietsje dragelijker. 

Het ziek zijn bracht bij mij overigens wel een soort bezinning op gang. Door de dorst die ik had dacht ik aan mensen in landen waar veel droogte heerst en die soms uren moeten lopen voor één emmer water. Het kwam toen even extra hard binnen hoe ontzettend gelukkig wij hier in Nederland zijn met ons drinkwater. Ook prijsde ik mijzelf gelukkig dat ik normaal gesproken gewoon gezond ben. Wat een buikgriepje al niet teweeg kan brengen... 

 ♥ De up van donderdag

YES! Donderdag kon ik weer een klein beetje eten. Ik heb 's avonds met mijn vriendin een salade gehaald en het smaakte mij redelijk. Doordat ik weer wat kon eten voelde ik mij direct een stuk beter natuurlijk.  

Eigenlijk was er verder niet zo veel bijzonders aan de dag omdat ik nog niet veel kon. Toen ik eenmaal weer kon eten realiseerde ik mij wel hoe groot het verschil is tussen toen ik nog een eetstoornis had en nu. Tijdens mijn eetstoornis was ik stiekem blij geweest dat ik ziek was, in de hoop dat ik nog meer af zou vallen. Nu ben ik ontzettend blij dat ik weer een beetje normaal kan eten. De energie die het eten mij gaf deed mij goed voelen en het deed mij ook beseffen hoe blij ik ben met mijn herstel.  

♥ De up van zaterdag

Dit weekend was ik bij mijn moeder thuis. Ik was er lang niet geweest dus ik vond het ontzettend fijn om er weer te zijn. Toen ik zaterdag wakker werd voelde ik mij voor het eerst sinds woensdag weer helemaal levend. Ik kon voor het eerst echt weer een volledig ontbijt eten dus dat was prettig! Ik heb lekker even in de zon gezeten en met mijn hondje geknuffeld, genietend van het gezonde gevoel. De chocolademelk op de foto is trouwens van Oatly, echt een aanrader!

 ♥ De down en up van zondag

Zondag heb ik mijzelf er toe kunnen zetten om het gevecht met mijn scriptie weer aan te gaan. Nou goed, nadat ik het gevecht met mijn kat Jaap was aangegaan. Hij had, zoals een echte kat betaamt, een prachtig plekje uitgezocht, boven op het toetsenbord van mijn laptop.

Na lang twijfelen heb ik mijn zorgen en gedachtes over mijn scriptie met mijn moeder besproken. Ik vond dat heel lastig om te doen omdat de perfectionist in mij vind dat ik geen hulp mag vragen. Ook vind ik het dan eng om mijn ideeën te delen omdat ik bang ben dat anderen die stom zullen vinden. Gelukkig viel het mee, uiteraard. Ik moest even flink huilen toen ik al mijn onzekerheden uitsprak. Dit kwam ook vooral doordat ik mij realiseerde hoe erg ik mijzelf soms in de weg kan zitten. Uiteindelijk luchtte dit ontzettend op. Mijn moeder heeft me verder geholpen en heeft me ook weer een nieuwe portie zekerheid meegegeven dat ik het echt wel kan.

's Middags in de bus terug naar Amsterdam voelde ik mij dan ook een stuk meer ontspannen. Ik genoot van het lekkere weer en van de rust die het reizen met het ov mij vaak brengt. Ik voelde me fysiek gezien zo veel beter dan een paar dagen geleden en ook de stress rondom mijn scriptie heeft plaatsgemaakt voor een nieuwe portie vertrouwen. Met nieuwe moed kan ik er deze week weer tegenaan!

Veel liefs,

Hannah

♥