Pijn in mijn lijf en pijn in mijn hoofd. Het hebben van een eetbui doet nogal wat met je. De spanning en paniek vooraf, het gevoel van controleverlies, de zelfhaat en het verdriet. Het ontlopen van sociale situaties, de eenzaamheid, geldproblemen en een negatief zelfbeeld. Misselijk, buikpijn, zweten en de vieze smaak van rotte eieren in je mond. Nee, wanneer je net een eetbui hebt gehad voel je je ontzettend naar. Mentaal, maar ook fysiek. Hoe kan je hier nou mee omgaan?

Ik voelde me ziek en koortsig

Wat walgde ik van mezelf na het hebben van een eetbui. Alsof het op sociaal en emotioneel gebied nog niet zwaar genoeg was, voelde ook heel mijn lijf beurs en vies na het hebben van een eetbui. Ik zat tot aan de nok vol en moest mijn best doen om niet over te geven. Ook in de tijd dat ik mijn eetbuien niet compenseerde kon ik het af en toe niet eens meer binnen houden. Gewoon, omdat het te veel was. Te zwaar om te dragen. Mijn lichaam wilde dit niet en protesteerde. 

Het was verschrikkelijk om me lichamelijk zo slecht te voelen. Dat maakte eigenlijk wel dat ik mijn lichaam nog meer haatte. Ik voelde me zo vies, dik en verkeerd. Naast de hevige misselijkheid moest ik ook altijd enorm zweten van het vele eten. Een beetje alsof ik koorts had. Ik was er letterlijk ziek van. Niet zo gek, want het was nogal een klap voor mijn lichaam om die grote hoeveelheden te moeten verwerken. Ik werd helemaal warm en plakkerig waardoor ik me nog dikker voelde. Dit maakte dat ik echt oncomfortabel in mijn kleding en lijf zat.

Ik rook en smaakte naar rotte eieren

Omdat de (toch vaak) vette producten en de grote hoeveelheden behoorlijk wat tijd kosten voor mijn maag om te verteren, had ik vaak last van een 'bedorven maag'. Wanneer je last hebt van een bedorven maag houdt dat in dat je mag het voedsel niet goed kan verteren, waardoor het voedsel te lang in de maag blijft zitten. Hierdoor krijgen bacteriën de kans om te groeien.

Als gevolg hiervan kan je last krijgen van diarree of braken, wat ook wel het geval was bij mij, maar wat me nog meer bij staat waren de boeren die naar rotte eieren smaakten. Zo goor! Het was misselijkmakend en ik schaamde me hier dood voor. Zelfs nu vind ik het ongemakkelijk om te typen, maar het is toch echt iets dat een grote rol heeft gespeeld. Ik voelde me zo goor. Ik kan me voorstellen dat als jij hier ook last van hebt dit super ongemakkelijk is, maar weet dat je niet de enige bent en dat het echt een gevolg is van de eetbuien. Als de eetbuien stoppen, heb je dat ook niet meer.

Waar kan ik heen na een eetbui?

In bed blijven liggen voelde verkeerd, naar school gaan voelde verkeerd, op werk zijn voelde verkeerd, sporten voelde verkeerd, eigenlijk voelde alles verkeerd na een eetbui. Ik voelde verkeerd. Het had niet uitgemaakt waar ik was. Of wel? Het is natuurlijk niet zo dat je dat gevoel ineens kan wegmaken. Het enige dat ik kon doen was wachten tot m'n lichaam deze klap zou verwerken en m'n hoofd weer wat rustiger werd. Ik moest er maar op vertrouwen dat het wel goed zou komen. Niet toegeven aan compenseren. Weg blijven uit die negatieve spiraal.

Toch maakte het wel uit waar ik was. Het lag er natuurlijk een beetje aan hoe erg het was en hoe m'n dag eruit zag, maar vaak hielp het me toch wel om gewoon door te gaan met de dag en juist een beetje te blijven bewegen (lees: rondlopen). Ik werkte destijds als vakkenvuller bij de Albert Heijn en hoewel ik het liefst mijn werk af had willen zeggen en ik bed wilde blijven liggen, voelde het toch wel goed als ik uiteindelijk m'n werk gedaan had. Het eten had dan ook weer een beetje kunnen zakken, ik had even mijn zinnen kunnen verzetten en ik kon weer een beetje trots zijn op mezelf. Ik voelde me misschien nog lang niet lekker, maar de afleiding was fijn en van in bed blijven liggen had ik me ook niet beter gevoeld.

Wat heeft mijn lichaam nodig na een eetbui?

Toen ik wel al compenseerde wilde ik wel eens gaan sporten na een eetbui in plaats van braken, dat leek me beter, maar met zo veel eten in je lijf en dat zieke gevoel ging dat voor geen meter. Het voelde alles behalve fijn. Het zweet brak me uit en ik kreeg ontzettende pijn aan mijn maag. Daarnaast wist ik ergens ook wel dat ik niet ging sporten voor de lol of echt voor mijn gezondheid, maar vanuit een soort paniek. Ik kon beter even rustig aan doen en mijn lichaam en hoofd de tijd geven om de eetbui te verwerken in plaats an keihard gaan sporten.

Een beetje wandelen of op een andere manier rustig bewegen is juist wel goed. Dat zorgt er ook voor dat je spijsvertering een beetje op gang komt en het helpt je lichaam om het eten beter te verteren. Onlangs kwam ik bij toeval een yoga video tegen met zogezegd 'Yoga for when you overeat'. Het was een heel ontspannen en fijne video met wat fijne oefeningen/bewegingen die je kan doen als je te veel hebt gegeten. Ook steekt de persoon in de video je nog even een hart onder de riem waar je echt weer een beetje een fijn gevoel van kan krijgen. Dat had ik wel prettig gevonden in die tijd. Uiteraard moet je zelf goed aanvoelen wat wel of niet gaat wanneer je een eetbui hebt gehad. Als jouw lichaam zegt 'stop' moet je daar naar luisteren. Het geeft die signalen immers niet voor niks.

Ook is het belangrijk om voldoende te blijven drinken. Water helpt je lichaam om afvalstoffen goed te kunnen verwerken. Zelf kreeg ik ook flink wat zout binnen tijdens eetbuien en merkte ik al aan mijn lichaam dat ik veel dorst had. Ook het zweten is een teken dat je lichaam wel wat extra vocht kan gebruiken. Je kan je daardoor echt weer een beetje vitaler gaan voelen, maar gun je lichaam bovenal even die tijd en rust. Dit gevoel gaat voorbij.

Hoe begin ik weer met eten na een eetbui?

Er wordt altijd gezegd dat je ook na een eetbui het beste weer je eetlijst op kan pikken. Anders loop het je risico om weer te weinig te eten en weer opnieuw een eetbui te hebben. Zo kom je in een soort vicieuze cirkel terecht waarin je van het ene uiterste naar het andere uiterste wordt geslingerd. Juist door toe te geven aan die angst om dik te worden en je eetlijst dus niet op te pakken, voed je je eetstoornis en dat is dus precies wat je niet wilt.

Echter, als je echt prop en prop vol zit en ontzettend misselijk bent is het logisch dat je niet een uur later weer rustig verder gaat met je tussendoortje. Als je na een paar uur nog ontzettende pijn in je buik hebt ga je niet lekker aan je bord met avondeten zitten. Het past niet. Wat dat betreft is het echt zoeken naar de middenweg en goed aanvoelen wat vanuit een gezonde overweging en wat vanuit je eetstoornis komt. Wat ik zelf deed was in ieder geval iets lichts eten, zodat ik toch een beetje die regelmaat bleef houden.

Ik kan me voorstellen dat je het liefst de dag erna niet zou willen eten, maar dan hebben we het echt alweer over compenseren en dat is nou juist wat je niet moet doen. Daarmee hou je alleen maar je eetstoornis in stand. Super lastig. Zeker wanneer je bang bent om aan te komen of zelfs al merkt dat je aankomt als gevolg van je eetbuien, maar ook dan geldt: Eerst die eetstoornis oplossen en dan komt dat gezonde gewicht daarna wel. De oplossing ligt niet andersom. Je gaat je niet pas beter voelen als je minder weegt. Je gaat (eventueel) minder wegen, omdat je je beter gaat voelen.

Jezelf ontzien

Tot slot, wees een beetje lief voor jezelf. Zowel fysiek als mentaal. Door jezelf wel serieus te nemen, maar het jezelf niet te verwijten. Door even rust te pakken. Even te gaan liggen. Een afspraak af te zeggen of juist een fijne afspraak te maken. Je eetbui is het gevolg van een psychische ziekte. Wie ziek is, heeft goede zorg nodig. Je wordt toch ook niet boos op jezelf omdat je griep bent?

Lief zijn voor jezelf is soms heel moeilijk, omdat er ook zo veel zelfhaat bij komt kijken, maar juist daarom is het belangrijk om wel lief voor jezelf te zijn. Of althans, om mild naar jezelf te zijn, zoals dat ook wel eens gezegd wordt. Met jezelf haten los je het probleem ook niet op en juist door te kijken naar wat jij nodig hebt en jezelf een beetje te ontzien creëer je ook een betere band met jezelf. Soms helpt het om even te stoppen met vechten. Heeft het geen zin om vuur met vuur te bestrijden. Wat heb jij nodig? 

Hoe zorg jij voor jezelf na een eetbui?