Mensen die niet zoveel van eetstoornissen weten zullen bij het woord ''eetstoornis'' misschien denken aan dat cliché plaatje van het magere meisje dat in de spiegel kijkt en een stuk voller meisje ziet. Het meisje is in werkelijkheid heel dun en fragiel, maar ze heeft geen realistisch beeld van zichzelf. Hoewel dit vaak het geval is, klopt het lang niet altijd. Iemand met een eetstoornis is niet altijd graatmager, vaker niet dan wel juist. Er zijn genoeg meiden met met een eetstoornis die er misschien hetzelfde uitzien als het spiegelbeeld: als een meisje met overgewicht.

Dat je niet heel dun hoeft te zijn om een eetstoornis te hebben, wordt inmiddels wel steeds iets bekender, maar dat je ook een eetstoornis kunt hebben bij overgewicht, is denk ik nog steeds erg onbekend. Een eetstoornis discrimineert echter niet en kan iedereen overkomen, ook als je kampt met overgewicht.

Toen ik erg depressief was ben ik een aantal keer opgenomen geweest op een crisisafdeling en heb ik verschillende keren in een groep gezeten met jonge vrouwen met ernstig overgewicht.Tegelijkertijd kampten zij met een eetstoornis die misschien wel net zo ernstig was als die van mij op dat moment. Toch zag ik dat dat veel minder goed herkend werd en dat er minder over gesproken werd. Eén van de vrouwen at bijvoorbeeld dagen vrijwel niets of enkel een beetje bij het avondeten. Hier werd niets over gezegd en zelf zei ze dat het toch niks uitmaakte, gezien haar overgewicht.

Bron

Als ik alleen met haar praatte, dan zei ze dat het vaak op deze manier ging. Als iemand met ondergewicht en dezelfde klachten naast haar zat, dan werd er direct commentaar gegeven: je hebt eten nodig om in leven te blijven, het is goed voor je et cetera, maar bij haar werd er eigenlijk niets van gezegd. Waarschijnlijk niet met kwade opzet, maar het niet eten werd veelal gewoon niet echt herkend als een symptoom van eetstoornis vanwege haar ernstige overgewicht. Het werd gezien als onderdeel van depressieve klachten of als iets wat wel weer over zou gaan. Ergens dacht men bovendien ook vaak dat het nu eenmaal niet zo heel erg was gezien het gewicht. Dit is natuurlijk onzin. Hoeveel iemand ook weegt, ieder lichaam heeft energie nodig om te kunnen werken.

Een andere vrouw met obesitas kampt ook met een ernstige eetstoornis die er anders uitzag. Zij had last van erge eetbuien en waardoor zij dit overgewicht had ontwikkeld. Ook bij haar leek het alsof haar problemen met eten niet echt werden (h)erkend als eetstoornis. Ze voelde zich ontzettend ongelukkig en gevangen in haar lichaam, probeerde iedere dag weer te starten met een nieuw dieet maar kreeg toch ook bijna iedere dag weer eetbuien. Ze zat gevangen in een negatieve spiraal waar zij zelf niet goed uitkwam en had een ontzettend laag zelfbeeld. In de praktijk werd veelal gezegd dat ze gewoon gezond moest eten en sporten en dat ze dan vanzelf wel af zou vallen. In haar hoofd werkte dit echter helemaal niet zo.

Dit zijn slechts twee voorbeelden van mensen die ik ''ken'' met een eetstoornis en overgewicht. In de praktijk zullen er talloze voorbeelden zijn van mensen die problemen hebben met eten die misschien niet herkend worden. Ergens denk ik dat je de mensen om je heen dit niet altijd kwalijk kunt worden. Als iemand niet zoveel van eetstoornissen weet, dan is het begrijpelijk dat iemand een bepaald beeld hierbij heeft, net als dat we ook allemaal een bepaald beeld hebben bij diabetes of spastische darmen, ondanks dat dit er voor iedereen anders uit kan zien.

Het is met name belangrijk dat om zelf goed uit te leggen wat een eetstoornis is en hoe deze er voor jou uitziet. Daarnaast gaat het er bovendien om dat je jezelf serieus neemt. Voor een eetstoornis hoef je niet dun te zijn en ja, je kunt ook overgewicht hebben met een eetstoornis. Als dit het geval is, betekent het overigens ook niet dat een eetstoornis geen negatieve gevolgen kan hebben voor je lichaam. Als je lange tijd te weinig eet, dan kun je bijvoorbeeld te maken krijgen met ondervoeding en dit kan ook voorkomen bij mensen met overgewicht. Je kunt last krijgen van vitaminetekort, botontkalking of een uitblijvende menstruatie als gevolg van je eetstoornis.

Bron

Neem je klachten daarom serieus, ongeacht je gewicht en zoek hulp voor je problemen. Probeer de mensen in je omgeving hierbij te betrekken en ze informatie te geven over eetstoornissen. Realiseer je dat je maar één lichaam hebt en dat je die veel schade toe kunt brengen door je problemen met eten, ongeacht je gewicht. Zorg goed voor jezelf.

Hoe denk jij hierover?