Wat moet je doen om te herstellen van een eetstoornis? Er is geen wondermiddel of medicijn voor. Het is keihard werken en je angsten aangaan en dat gaat helaas niet vanzelf. Toch is het wel mogelijk en wij van Proud hopen daar op onze manier een steentje aan bij te dragen. Herstel is voor iedereen anders en soms is het lastig om te voelen wat je nodig hebt. In dat geval kan het helpen om te kijken naar wat je nou niet nodig hebt. Wat moet je niet doen bij eetstoornisherstel?

Vooroordelen en misvattingen

Er zijn helaas behoorlijk wat misvattingen en vooroordelen over eetstoornissen. Daarmee geconfronteerd worden is wel het laatste dat je nodig hebt. De vooroordelen en misvattingen die anderen over eetstoornissen hadden lieten mij soms erg twijfelen en dat maakte die eetstoornis vaak alleen maar sterker. Aan de andere kant had ik zelf ook behoorlijk wat vooroordelen over mijn eetstoornis. Ik voelde me zo'n slappe hap en vond het lange tijd lastig om mijn problemen serieus te nemen.

Oordelen en onbegrip vanuit je omgeving is helaas niet altijd te ontlopen, maar het is wel belangrijk dat je in ieder geval zelf weet wat nou wel en niet waar is en dat je het gebrek aan begrip niet bij jezelf hoeft te zoeken. Onbegrip over eetstoornissen bij anderen komt overigens ook niet altijd vanuit iets onaardigs, maar simpelweg omdat diegene er maar weinig kaas van heeft gegeten. Voor die mensen en voor jouzelf schrijven we hier op Proud blogs over misvattingen, vooroordelen en dingen die moet weten over eetstoornissen.

Vergelijken

Toen ik een eetstoornis had was het in mijn hoofd af en toe een soort ziekelijk wedstrijdje. Wie eet het minst, wie weegt het minst, wie heeft het het zwaarst... en als ik dat wedstrijdje verloor? Tja, dan was ik niks waard. Dan was ik een aansteller en een slappeling met een nep-eetstoornis. Tenminste, dat vond ik dan he en surprise surprise, dit wedstrijdje viel niet te winnen. Er zal altijd iemand zijn die het erger heeft dan jij. Er zal ook altijd iemand zijn die het minder erg heeft dan jij, maar dat maakt jouw eetstoornis niet minder waar. Kies voor jezelf en ga niet uit van een ander.

Ook vergeleek ik mezelf veel met gezonde mensen. Ik zag alleen maar wat hun allemaal ontzettend goed deden en mat dat dan met dingen die ik niet zo goed deed. Dat vergelijken ging eigenlijk altijd ten koste van mezelf. Een ander was altijd mooier, slimmer, leuker, goed gekleder, energieker, getalenterder en geliefder dan ikzelf. Dat ik met twee maten aan het meten was vergat ik voor het gemak maar even.

Vergelijken heeft me nog nooit geholpen. Hoewel, in sommige gevallen hielp het wel. Als ik uit eten was, bij de barbecue of op een verjaardag keek ik af bij de mensen met wie ik was om te zien wat nou normaal was om te eten. Als zij het zo deden, dan zal het voor mij ook wel oké zijn. Die manier van vergelijken kan dus heel helpend zijn, maar verder zou ik je op het hart willen drukken om dicht bij jezelf te blijven. We bewandelen allemaal ons eigen pad. We hebben allemaal onze eigen krachten en zwakheden. We zijn allemaal goed op onze eigen manier. Durf daar op te vertrouwen. Wat jij nodig hebt is niet direct wat de ander ook nodig heeft.

Alles goed willen doen

Ik was zo ontzettend bang voor afwijzing dat ik alles voor iedereen goed wilde doen. Ik wilde door iedereen aardig, leuk en goed gevonden worden anders zou dat een enorme deuk in mijn eigenwaarde en zelfvertrouwen betekenen. Alles goed willen doen betekent dat je ontzettend veel ballen hoog moet houden en soms zelfs dingen zegt of doet die helemaal niet bij jou passen of zelfs verkeerd voelen.

Dat je niet altijd alles goed kan doen, nee, niet alles goed hoeft te doen, is echt iets dat ik heb geleerd tijdens herstel. Het hield me namelijk zo tegen in wie ik eigenlijk was en wat ik eigenlijk wilde. Dat zorgde voor een heel negatief zelfbeeld en een constant gevecht. Je hoeft niet iedereen te pleasen. Als je jezelf maar niet tekort doet. Dat wat jij nodig hebt is misschien niet altijd even leuk voor de ander, maar die komen daar heus wel weer overheen. Jij bent ook belangrijk. 

Regels voor herstel

Ook mijn herstel zelf was iets dat ik heel graag goed wilde doen. Ik wilde het roer omgooien en in een recht lijn omhoog. Echter gaat herstel niet in een rechte lijn omhoog. Herstel duurt lang en het gaat met ups en downs. De strenge eisen die ik had voor mijn herstel en dus nooit wist de behalen lieten me alleen maar slechter en mislukter voelen. Herstellen, het hoeft niet perfect. Dan maar struikelend, vallend, wegslippend en met kapotte knieën. De tijd heelt alle wonden. Vallen gaat vanzelf. Bij vallen voel je geen weerstand, maar het leidt niet tot wat je wilt.

Een te druk leven

Over alle ballen hoog willen houden gesproken! Wat wilde ik graag van alles blijven doen naast mijn deeltijd therapie en wat had ik me daar toch in vergist. Op gegeven moment heb ik echt die knoop door moeten hakken en een tussenjaar genomen van school en ben ik ook even gestopt met werk. Herstellen ging voor en daar moest ik even al mijn tijd en energie aan besteden zodat ik daarna weer met volle kracht verder kon aan de rest van mijn leven.

Het lijkt misschien alsof je compleet aan het falen bent als je even moet stoppen met werk of school, maar eigenlijk is het hartstikke stoer en sterk om die keuze de maken. Herstellen van je eetstoornis is keihard werken. Therapie kost meer energie dan je denkt en het gaat hier wel om iets waar je de rest van je leven iets aan gaat hebben.

Ik was heel bang dat ik onwijs zou gaan achter lopen op mijn leeftijdsgenootjes. Dat ik kansen zou missen als ik nu niet mijn studie door zou pakken. Dat ik vrienden zou verliezen als ik niet naar elk feestje ging, maar juist door te herstellen van die eetstoornis creëer je nieuwe kansen en kan je echt weer genieten van je omgeving en alle leuke dingen.

Kiezen voor herstel betekent dat soms de rest van je leven even op een lager pitje moet zetten, maar ik beloof het je, het is je meer dan waard. Uiteindelijk heb je niks aan je studie, aan je werk, aan je hobby's, vrienden en familie als je er dankzij die eetstoornis niet echt van kan genieten.

Light producten

"Maar waarom mag zij dan wel gewoon cola light?!" Ik zal het niet ontkennen. Ik drink heus wel eens een glaasje cola light. Niet dagelijks, maar als ik op een terras zit vind ik zo'n koud glas cola light wel echt lekker en verfrissend. Echter zitten daar vandaag de dag heel andere gedachten achter dan in de tijd dat ik een eetstoornis had. Ik zou nu ook met het grootste gemak kiezen voor een ginger ale of een vruchtensap. Toen ik een eetstoornis had niet.

Toch wilde ik wel graag frisdrank drinken. Misschien wel juist omdat het iets was dat ik eigenlijk niet mocht. Er gingen echt liters en liters cola light doorheen. Het was als een soort eetbui zonder kcal voor mij met alle gevolgen van dien. Cola light is evengoed slecht voor je tanden en ook je darmen zijn niet heel blij met al die zoetstoffen vanwege het laxerende effect. Ik liep continu met een onwijs opgeblazen gevoel rond door de cola light.

Ik gebruikte ook allerlei andere light producten. Op zich is er niks mis mee om af en toe voor een light product te kiezen, maar als die keuze vanuit je eetstoornis komt maakt het wel uit. Het lijkt onschuldig, maar het zit echt je herstel in de weg, omdat je zo nooit op een normale manier leert eten en deze keuze maakt en eigenlijk steeds toegeeft aan de eetstoornis waardoor die altijd een beetje wint.

Wat zit jouw herstel in de weg?

fotografie: pexels