Jezelf vergelijken en een eetstoornis
Mensen met anorexia en mensen met boulimia kunnen het niet altijd even goed met elkaar vinden. Misschien vind je vanuit je eetstoornis hele dunne mensen wel bijvoorbaat onaardig of kun je ze niet uitstaan. Misschien vind je iedereen van 12 met een figuur van een lucifer wel ontzettend vervelend, puur omdat ze minder wegen dan jij. Een eetstoornis kan behoorlijk wat jaloezie opwekken en zorgen voor haat en nijd.
Waar komt die jaloezie en dat vergelijken eigenlijk vandaan? ''Ik weet nog dat ik zelf vooral jaloezie ervaarde bij mensen die dunner waren dan ik, mensen die netjes waren, die streng lijnden of mensen die alles keurig op orde hadden. Zij deden in mijn ogen alles wat ik heel graag probeerde te behalen vanuit mijn eetstoornis, alles waarin ik goed wilde zijn.
Dat restrictieve zit niet in mijn karakter en vanuit mijn negatieve zelfbeeld vond ik dat ik overal in faalde. Meiden die dat wel hadden irriteerden mij, maakten mij jaloers en zorgde ervoor dat ik nog mezelf nog meer afstrafte wanneer ik mijzelf geen eten kon onthouden of mijn zaken niet op orde had.''
Door dit te zeggen maken we onzelf minderwaardig. Want zij is dunner, zij is steng voor zichzelf en zij kan wat jij niet kunt. Je negatieve zelfbeeld bevestig je door alsmaar te kijken naar wat anderen beter kunnen, op welke vlakken anderen sterker of mooier zijn. Je ziet op een gegeven moment misschien alleen nog maar alles was jij NIET kunt, alles waar jij in faalt. Je voelt je hopeloos en mislukt en wordt misschien wel ontzettend jaloers.
Maar waar zijn we nou helemaal jaloers op? Dat iemand anders gewoon slank gebouwd is? Dat iemand anders strenger is voor zichzelf? Dat iemand anders beter is in iets wat ontzettend destructief voor jou is? Iets wat je kapot maakt, uithongerd en psychisch en lichamelijk uitput?
Jaloers zijn op andermans eetstoornis gaat nog een tikkie verder. Waarom wil je zieker worden dan je bent? Waarom wil je kapot gaan en meer in je eetstoornis zitten dan een ander?
Zelf denk ik dat deze jaloezie en concurrentie voortkomt uit het negatieve zelfbeeld en je eetstoornis. Door onzekerheid en onvrede over jezelf ga je vaak kijken naar anderen en probeer je misschien op anderen te lijken. Als dit je niet lukt, je niet weet wie je nou zelf bent of niets positiefs over jezelf kunt noemen voel je je al snel minderwaardig. Door jezelf maar te blijven vergelijken zie je op een gegeven moment alleen nog maar wat positief is aan anderen en negatief is aan jezelf. Terwijl anderen ook nog steeds negatieve kanten hebben en jij ook nog steeds positieve punten hebt! Verlies dat niet uit het oog.
Die jaloezie is tegen te spreken. Probeer dus uit te spreken dat je jaloers bent op iemand. Zeg dit dan niet tegen die persoon, maar bespreek het bijvoorbeeld in therapie. Zeg dat je het bijvoorbeeld moeilijk vindt om te eten bij iemand die dunner is. Jullie kunnen dan samen deze gedachten bespreken en veranderen. Jaloers zijn op een ziekte is namelijk helemaal niet logisch en zelfs nog gevaarlijk ook.
Daarnaast kan het je helpen om vooral naar jezelf te blijven kijken. Misschien denk jij wel dat je de allerdikste bent, maar ben je dat helemaal niet. En wat dan nog? Ben je dan minder waard, minder sterk, minder mooi? Ik denk van niet. De mooiste mensen zijn vaak de mensen die zwak durven te zijn, die echt zijn, die zichzelf accepteren en goed voor zichzelf zorgen. Geen idee wat die mensen wegen.
Kijk naar jezelf en wat jij nodig hebt. Het kan zo zijn dat de eetstoornis getriggerd wordt als iemand aan het afvallen is die je goed kent, of iemand meer afgevallen is dan jij. Maar maakt dit meteen dat jij ook moet gaan afvallen? Is het niet erg genoeg dat je uberhaupt een eetstoornis hebt? Probeer naar jezelf te blijven kijken en te benoemen waarom jij er vanaf wilt, waarom jij niet gelukkig bent met je eetstoornis.
Op een gegeven moment kun je mensen met een eetstoornis voorbij zien lopen denk je alleen nog maar ''Wat rot voor haar, ik hoop dat ze er snel vanaf komt.'' Dat is toch een veel fijnere gedachte?
Door te blijven vergelijken plaats je jezelf in de slachtoffer rol. Jij kunt dingen niet, jij bent niet goed in dingen, jij doet niet mee want... Je staat jezelf niet toe te leven. Misschien voelt het zelfs vertrouwd om negatief over jezelf te praten. Je krijgt commentaar op de dingen die bekend voor je zijn, want je weet dat je er slecht in bent. Commentaar krijgen op dingen waar je een beetje trots op bent of onzeker over bent, kan dan pijnlijk zijn. Maar door dit te blijven ontwijken ga je niet gelukkig worden. Ook jij hebt mooie kant, ook jij bent de moeite waard!
Maak geen wedstrijdje van je gewicht, dat is spelen met je gezondheid en op een gegeven moment zelfs spelen met je leven. Stop met vergelijken, je bent goed zoals je bent.
Foto2: Muffet
Gerelateerde blogposts
Reacties
Ik ben bezig met mijn genezingsproces, maar een meisje uit mijn klas is bezig met afvallen en ontwikkelt, of heeft al, een es (zonder hulp).
Het triggert me zo dat ik gewoon niet wil aankomen. Terwijl ik eigenlijk echt moet kiezen voor mijn eigen leven..
Aan de ene kant heb ik momenten dat ik vind dat ik niet goed genoeg ben omdat ik nooit ben opgenomen of aan de sonde heb gelegen.
Aan de andere kant denk ik als slecht gaat met anderen die ik goed ken: 'Wat rot voor haar, ik hoop dat ze er snel vanaf komt.'
Ik ben altijd jaoers op mensen,
en het grootste gedeelte van mijn dag ben ik alleen maar aan het vergelijken.
En dat stukje van dat je jaloers bent op iemand die meer afvalt of een eetstoornis heeft, shockerend maar waar.
ik weet echt niet hoe ik er mee kan stoppen..
Misschien heeft iemand tips?
Maar er zit iemand in m'n klas waarbij ik hetzelfde heb als Anoniem-. Ik denk dat dat komt omdat wij pas in contact kwamen toen zij vertelde: 'ik worstel óók met eten', terwijl ze nog niet veel van me wist.. En eigenlijk daarvoor ook geen vrienden waren, ik sprak haar nooit.
Ik schaam me zóo en vindt het ook heel erg dat ik zo denk..
Ik kom vanavond wel bij de themachat. Hopelijk helpt dit ook een beetje bij 't terugvinden van motivatie.
!
Xx
"liever een goede versie zijn van jezelf dan een slechte kopie van iemand anders".
want dat is wat je op z'n hoogst kunt bereiken: een slechte kopie zijn.
'ZIJ IS EEN BRUGGER EN ZE IS STOM WANT ZE IS KLEIN EN DUN'
Ik zou ook graag willen dat ik me niet meer zo zou vergelijken en gewoon uberhaupt niet meer zo zou opletten hoe dun mensen zijn, maar aan de andere kant wil ik het niet opgeven en wil ik nog steeds leren hoe ik zo dun mogelijk kan zijn, zonder er obsessief mee bezig te hoeven zijn. Ik wil het dunne uiterlijk zonder het gestoorde innerlijk. Kan dat ook ?