Helpen en geholpen worden, geven en nemen, herkennen en erkennen. Toen ik een eetstoornis had was ik zo nu en dan al eens actief op Proud. Op het forum spitte ik dagboekjes door en aandachtig las ik nieuwe topics die geopend werden. Als ik het gevoel had iets toe te kunnen voegen aan een gesprek, schreef ik soms een berichtje. Dat voelde goed. Ik voelde me behulpzaam en nuttig. Ook heb ik weleens een topic geopend met een vraag die ik nergens anders durfde te stellen. Er werd goed op gereageerd en ik voelde me gehoord. Ik zat toen nog diep in mijn eetstoornis, maar toch merkte ik gelijk dat praten, helpen en gezien worden me opbeurde. Nu zie ik dagelijks hoe jullie elkaar steunen en bijstaan op het forum en dat is één van de mooiste dingen die er is. Het maakt me nog steeds ontzettend blij...

Dingen waar ik nooit over durfde te praten, werden plotseling open en eerlijk besproken op het forum. Ik was niet alleen en blijkbaar dus ook niet de enige! Die kennis alleen al maakte een wereld van verschil. Zelf wist in die tijd nog bijna niemand dat ik zo in de knoop zat met mezelf en met eten. Daarom vond ik het prettig dat eigenlijk zo goed als iedereen anoniem is op het forum. Het gaf een stukje veiligheid dat ik nodig had om uit mijn schulp te kruipen.

Toch gaf het forum me ook weleens een dubbel gevoel toen ik nog diep in mijn eetstoornis zat. Ik probeerde namelijk vaak anderen te helpen en adviseren over dingen waar ik zelf nog niet eens overheen was. In mijn hoofd was het vaak heel duidelijk wat iemand anders het beste kon doen in de strijd tegen, maar zelf volgde ik mijn eigen advies lang niet altijd op. Dat voelde toch best raar. Waarom kon ik het allemaal heel mooi verwoorden als het om iemand anders ging, maar lukte het niet om mijn eigen adviezen op te volgen?

Ook heb ik er meer dan eens aan getwijfeld of ik anderen wel goed kon helpen, terwijl ik zelf nog behoorlijk ziek was. Dat maakte me onzeker. Wie zou mij nou serieus nemen? Wat had ik nou bij te dragen? Zouden ze me stom vinden? Zou mijn bericht wel oprecht overkomen?

Als je iets doet voor een ander, doe je eigenlijk ook indirect iets voor jezelf. Wanneer je namelijk iemand anders helpt, help je ook jezelf een beetje. Misschien voel je je trots dat je wat voor een ander hebt kunnen betekenen en krijg je een voldaan gevoel bij het idee dat je wat hebt kunnen bijdragen. Toch is het belangrijk dat je jouw zelfvertrouwen niet af laat hangen van hoe behulpzaam je bent naar anderen toe.

Als je jouw eigenwaarde laat afhangen van hoe goed je anderen kunt helpen, loop je de kans dat je onbewust steeds meer waarde gaat hechten aan de mening van andere mensen. Daar doe je jezelf enorm tekort mee, want hoe waardevol jij bent staat los van alle andere mensen om jou heen. Jij bent waardevol, dat is een feit an sich. Hoe goed je andere mensen helpt of niet hoeft daar niets mee te maken te hebben.

Is het dan goed om hulp te bieden aan andere mensen, terwijl je het zelf eigenlijk nog ontzettend moeilijk hebt? Ik denk dat hier twee kanten aan zitten. Aan de ene kant train je door te helpen vaardigheden, zoals praten en delen, die je ontzettend goed kan gebruiken in je herstel. Hiernaast kan het helpen van anderen voor nieuwe inzichten in jezelf zorgen. Aan de andere kant loop je het risico dat je te veel gaat geven om wat anderen van jouw adviezen en tips denken. Cijfer ook nooit jezelf weg omdat het makkelijk voelt om te helpen dan om zelf geholpen te worden.

Zelf heb ik oprecht ontzettend veel aan het forum gehad toen ik een eetstoornis had. Gewoon alleen al het gevoel dat ik ergens mijn ei kwijt zou kunnen als ik daar behoefte aan had was vaak genoeg. Ook zomaar even meelezen op Proud als afleiding op moeilijke momenten heeft in veel gevallen een fijne uitkomst geboden. Voor mij heeft het forum hiernaast ook geholpen om mezelf wat beter te leren begrijpen destijds en het was ook een opstapje naar het zoeken van professionele hulp. Dit werd een stuk minder eng toen ik wat ervaringsverhalen van andere, echte mensen had gelezen.

Ik nodig je daarom uit om ook zelf eens een kijkje te nemen op het forum van Proud. Wie weet vind jij er ook wel de herkenning en erkenning die je nodig hebt in jouw herstel. Ook al zitten we lang niet allemaal met dezelfde problemen, we zitten toch min of meer in hetzelfde schuitje. We zijn opzoek naar iets dat niet in een eetstoornis gevonden kan worden: onszelf.

Lees ook: Als anderen helpen ongezond wordt

Zoek: professionele hulp bij jou in de buurt

♥ Waarom bezoek jij ons forum?