Tijdens het gesprek met mijn psychologe vroeg zij mij regelmatig hoe ik me voelde of hoe het met mij ging. Mijn antwoord was heel vaak ‘'Ik weet het niet''. Ik voelde me leeg, gevoelloos en ‘wel oké'. Een andere keer voelde ik mij ‘gewoon slecht'. Wat dat precies betekende wist ik zelf ook helaas niet. Wat moest ik voelen en hoe kwam ik er achter wat ik precies voelde? Ik leek mijlenver verwijderd van mijn gevoel. De vragen die ze stelde vond ik dan ook maar lastig en soms ook gewoonweg heel vervelend.

Tijdens mijn eetstoornis bestond ik niet uit één geheel. Ik had eigenlijk drie loss dingen; mijn gevoel, mijn verstand en mijn eetgestoorde gedachtes. Ik bestond wezenlijk wel uit één lichaam, maar alles wat zich daar binnen in mijn hart en hoofd afspeelde was een grote chaos. Ik had geen flauw benul hoe ik er grip op moest krijgen, behalve door obsessief veel bezig te zijn met eten en afvallen. Dat was wel duidelijk, dat gaf wel een gevoel van controle en maakte de gevoelens die ik voelde minder heftig.

De vraag hoe het met mij ging, vond ik heel lastig te beantwoorden. Ik wist stiekem echt wel dat het niet goed ging. Ik viel af, kwam weer aan, viel weer af en was doodongelukkig. Ik schommelde door het leven heen, emotioneel en lichamelijk. Ik was een wrak en ik was verre van wie ik wilde zijn. Ik was de kluts kwijt. Het ene moment voelde ik dat. Dan moest ik huilen, werd ik boos of schreef ik mijn hele dagboek vol. Het andere moment voelde ik me leeg en had ik geen idee wat er in mij omging. ‘Het zal allemaal wel'.

‘'Ik weet gewoon niet wat ik voel? Waarom probeer je het uit me te trekken? Ik voel toch zeker niks!'' wilde ik wel eens naar mijn psycholoog schreeuwen als ze weer door begon te vragen. Ik had geen flauw idee wat ik voelde en als ik al iets voelde, had ik geen idee waarom ik dat voelde.

Gelukkig heb ik in de loop van de jaren veel geleerd over mezelf en daarmee ook over wat ik voel. Ik sta meer in contact met mezelf en de verbinding tussen lichaam, verstand en emoties is goed te leggen. Natuurlijk ben ik nog wel eens in de war. Maar als ik dan even stil sta of bepaalde dingen doe om weer terug te komen bij mezelf, ontdek ik vanzelf wat ik voel, waarom en hoe ik daarmee om kan gaan. Hier onder zal ik wat tips geven die je mogelijk kunnen helpen om emoties te herkennen en ermee om te leren gaan. 

♥ Emoties uitvogelen
Je kunt emoties in vakjes en hokjes plaatsen om duidelijk te krijgen welke gevoelens je hebt. Ik voelde me vaak gewoon heel onrustig, zenuwachtig of huilerig. Waarom wist ik dan niet zo goed, maar ik voelde me in ieder geval niet goed. Door de vier B's te gebruiken, kun je leren om gevoelens te herkennen. Deze B's staan voor Bang, Boos, Bedroefd, en Blij. Natuurlijk lopen deze gevoelens nog wel eens door elkaar heen of heb je er meerdere tegelijk, maar het is een goede manier om duidelijk te krijgen wat je precies voelt. De waarom kun je dan nog even laten voor wat het is.

Kort door de bocht betekenen de 3 B's:
Boos: Denk aan gevoelens die volgen na belediging, onrecht, agressie, ontkenning van iets pijnlijks of frustratie. Je kunt de behoefte hebben om te schreeuwen, te schoppen, te rennen of te slaan. Boosheid zorgt er soms ook voor dat je nadenkt over hoe je de ander terug gaat pakken, hoe je het recht wilt zetten en uit zich soms via scheldwoorden, driftigheid of agressie (lichamelijk).

Bang: Angst ontstaat vaak wanneer je je onveilig voelt in een bepaalde situatie. Je hebt geen of weinig vertrouwen in de mensen om je heen, de toekomst, je lichaam of in bepaalde situaties. Angst gaat samen met onzekerheid. Je kunt je heel klein voelen of je juist heel afgesloten opstellen tegenover de buitenwereld. Angst zorgt er vaak ook voor dat je gaat doemdenken, negatief bent over wat kan gebeuren, paniekaanvallen of een snelle ademhaling.
Lees hier meer over angst of paniekaanvallen.

Bedroefd: Verdriet ontstaat vaak wanneer je pijn hebt, gedaan bent of iets niet is gegaan zoals je had gehoopt. Je bent iemand verloren, hebt spijt, lichamelijke of geestelijke pijn of voelt je eenzaam of verlaten. Verdriet kan ervoor zorgen dat je moe wordt, je lusteloos voel, moet huilen en negatief denkt over de toekomst. Verdriet kan ook een ontlading zijn na boosheid, overwinning of frustratie.

Blij: Als je blij bent, heb je vaak meer energie dan bij negatieve emoties, al kan boosheid je soms ook juist kracht geven. Je staat meer open om dingen te ondernemen, er is minder ruimte voor angst en je denkt positiever. Blij zijn is een goed gevoel dat mensen vaak uiten in vrolijke gesprekken, lachen en beweging of juist ontspanning.

Constructief in plaats van destructief
Als je wilt leren ontdekken wat jij voelt, is het toch echt ook heel erg belangrijk dat je alle destructieve manieren die je gebruikt om gevoelens te onderdrukken, niet meer gaat inzetten. Automutilatie om frustratie over jezelf, boosheid over je omgeving of heftige emoties te onderdrukken, eetbuien om je verdriet weg te eten, streng lijnen om jezelf te verdoven en ga zo maar door. Destructief gedrag onderdrukt steeds tijdelijk de dingen die zo moeilijk en zwaar zijn, maar uiteindelijk komt het steeds weer terug. Het is geen blijvende oplossing.

Wil je echt leren om met gevoelens om te gaan in plaats van er zogenaamd mee om te gaan, maar ze eigenlijk gewoon weg stoppen ten koste van je gezondheid, toekomst en geluk? Dan zul je moeten stoppen met al die omwegen en moeten gaan stilstaan bij hoe het nu echt met jou gaat. Hoe lastig je die stomme vraag van je psycholoog, leraar, moeder of vriendin ook vindt. Het is een belangrijke om te beantwoorden en door dingen weg te stoppen zul je er nooit doorheen gaan om het te overwinnen.

Stil staan bij wat je voelt
Dit is iets wat best wel even spannend en raar kan zijn. Toch zijn er veel manieren om stil te leren staan bij jezelf en je gevoel. Hoe gaat het nu echt met mij? Heb ik mezelf dagelijks moeten afvragen wanneer ik in mijn dagboek schreef voor therapie. Maar ook ontspannings-en mindfulnessoefeningen hebben mij hierbij geholpen. Lees hier meer over mindfulness en hoe je dit kunt toepassen in je dagelijks leven en/of als je een eetstoornis hebt.

Ook creatieve bezigheden kunnen je helpen om je gevoelens te uiten. Je weet misschien niet precies wat je voelt als je voor het blok wordt gezet met de vraag hoe het met je gaat. Via andere wegen, zoals muziek, films, creatieve bezigheden of sport kun je misschien wel bij dat gevoel komen.

Onredelijkheid en relativeren
Wanneer je gevoelens toelaat, kun je soms niet helemaal reageren of denken zoals je zou willen. Je denkt misschien extra negatief, doet onredelijk tegen anderen of bent niet helemaal voor rede vatbaar. Op een emotioneel moment kun je dan ook het beste geen grote beslissingen nemen. Het is goed om gevoelens toe te laten, maar het is ook goed om na een tijdje juist even uit al die emotie te stappen. Zoek dan wat afleiding, schrijf het van je af, praat er over of haal even een frisse neus. Je zult merken dat het uiten van emotie dan een opluchtende werking heeft.

Wees niet bang
Dat klinkt heel gemakkelijk en dat is het natuurlijk helemaal niet. Maar angst weerhoudt je soms heel erg om emoties toe te laten. Als je bang bent om te voelen kan die angst behoorlijk dwarsliggen wanneer je wilt ontdekken wat je voelt, waarom en welke emoties daarbij passen.

Het is belangrijk om die angst te onderzoeken. Wat gebeurt er als je stil gaat staan bij je gevoelens? Wordt je dan overspoeld? Houdt dat weer op? Kun je dat wel aan? Ja, zeker weten. Je bent echt veel sterker dan je denkt. Ik dacht ook dat ik zou verzuipen, maar uiteindelijk vind je hierin je balans. Je moet het alleen wel even de vrije loop laten. Pas als je die angst loslaat, kun je ervaren dat je het aankunt en kun je leren met je gevoelens om te leren gaan.

Controle loslaten
Gevoelens toelaten kan lastig zijn omdat je misschien het gevoel hebt er geen controle over te hebben. Toch heb je dat wel. Juist door toe te laten wat heel natuurlijk is (emoties), heb jij controle over jouw leven. Je voelt, ervaart en dat betekent dat je echt leeft. Wie echt durft te huilen, zal ook echt durven lachen. Je kunt niet het ene onderdrukken en het andere in volle glorie ervaren. Toelaten betekent echt leven. En dat is eng, maar zeker de moeite waard.