Ik voel me rot en weet niet waarom

 

Het is jaren geleden dat ik gediagnosticeerd werd met een depressie. En ook al staat dat inmiddels gelukkig ver van me af, ik ben lang niet altijd gelukkig. Ik voel me soms gewoon ruk. Zonder dat ik helemaal begrijp waarom. Ik lees van alles over de menselijke psyche en toch voel ik me soms somber. Voel ik het niet aankomen, kan ik het niet opvangen. Mediteren, wandelen, praten, lezen, afleiden: het is niet altijd voldoende. Je kan nog zoveel prikkels tegen een gevoel aangooien, het werkt niet altijd. En zeker wanneer je eigenlijk 'gewend' bent geraakt aan die sombere staat van zijn, wat kan je dan doen?

Sinds wij als Proud2Bme op TikTok zitten, zie ik mijn schermtijd per week omhoog schieten. Wat is het makkelijk om je in die app te verliezen, zeg! Onlangs kwam ik daar een filmpje tegen, gemaakt op het nummer Turf van Simone Valentina, waarin een depressieve toestand werd bezongen zonder dat concreet te benoemen. Het gaat over het gevoel niet goed genoeg te zijn, niet gelukkig genoeg te zijn, zonder dat daar een aanwijsbare of directe 'reden' voor is. Dat nummer raakte me en liet me nadenken over de periodes waarin ik daarmee worstel(de).

Maskeren

Het lastige vind ik dat ik zelf soms amper amper begrijp waarom ik me somber voel. Ik wil graag een verklaring. Een reden kunnen geven aan anderen, maar vooral aan mezelf. Het is ook niet zo dat ik, naast dat ik niet blij kan zijn, al voel ik me met vlagen heel rot. Wel kost het me dan vaak moeite om leuke dingen te doen, om bij anderen te zijn. Maar ik probeer dat op die momenten juist op te zoeken, omdat ik mezelf ook niet wil isoleren. Maar soms is het voelen van iets anders dan die leegte juist ook niet helpend om er doorheen te raken. Want: het voelt niet juist, niet kloppend. Alsof ik dan mijn depressieve gevoelens verzin, terwijl ergens ook dat stemmetje mij vertelt dat ik het ook helemaal niet waard ben om me goed of fijn te voelen. Hoe dan ook is er eigenlijk niets goed op zo'n moment. Want me somber voelen wil ik ook niet.

Tijdens mijn depressie leerde ik dat het makkelijker bleek om te doen alsof het goed ging. Dan kreeg ik geen vragen, hoefde ik niets uit te leggen. Want hoe leg je iets uit dat je zelf amper begrijpt? Daarnaast kon ik ook moeilijk omgaan met de goedbedoelde reacties van anderen. Gewoon wat vaker naar buiten, beginnen met yoga, gezonder eten... Juist door dat soort 'oppervlakkige' oplossingen aan te dragen, voelde ik me niet begrepen. Als het zo makkelijk op te lossen was, zat ik niet in deze situatie toch?

Oneerlijke vergelijking

Ook al is het vaak makkelijker en verleidelijker om die gevoelens voor je te houden, je belast er anderen niet mee door ze uit te spreken. Zo kwam ik erachter dat ik niet de enige was (en ben) die soms doet alsof het goed gaat. Door een hoofd kan je niet heen kijken. Veel mensen laten achterwege waar ze doorheen gaan, wat er allemaal in hun hoofd gebeurt. Hierbij moet ik ook denken aan een quote die ik ooit in een podcast heb gehoord. Het is niet helpend om jouw dieptepunten met andermans hoogtepunten te vergelijken. Als alleen jij jouw dalen kent en je alleen de pieken ziet van anderen, kom je sowieso slecht uit de bus. Hoe gemakkelijk dit ook gaat en hoe lastig ook af te leren; probeer jezelf niet te veel te vergelijken. Het gras kan bij anderen groener lijken, maar vaak is dit een eenzijdig of geënsceneerd beeld. 

Moet het direct opgelost?

Ook een punt waar ik veel mee bezig ben, maar wat ik haast vergat te benoemen: mag je ook iets ervaren, zonder dat het er direct niet meer mag zijn?

Wanneer ik niet goed in mijn vel zit, verkeer in een soort sluimer-somberheid, merk ik dat ik sneller geïrriteerd raak, overprikkeld ben. Een eigenschap van mezelf die ik liever kwijt dan rijk ben. Maar, dit ben ik ook. Hoe graag ik ook anders wil zijn, dat is nu niet zo. Het geeft mij veel meer rust om me te 'verzoenen' met de delen van mezelf die ik minder leuk of fijn vind, de gevoelens die ik liever niet ervaar, dan dat ik me ertegen verzet.               

Dat maakt het niet altijd makkelijker om die 'negatieve' emoties te voelen en eraan toe te geven, me eraan over te geven, maar ik heb ook ervaren dat gevoelens heel nuttig kunnen zijn. Ook de  'negatieve' emoties. Boosheid en jaloezie bijvoorbeeld: het is niet leuk of productief om je zo te voelen, maar het zijn veelzeggende emoties en ze kunnen ook zeker helpend zijn. Om de situatie, en daarmee jezelf, wat beter te begrijpen en te leren kennen.

Wat als het te zwaar wordt?

Dat gezegd hebbende moet die sombere staat van zijn geen nieuw dieptepunt worden. Ja, misschien hoef je het niet direct op te lossen, maar er mag wel aandacht voor zijn. Zeker als het niet voorbij lijkt te gaan.

Afleiden, het uitzitten, voor jezelf zorgen, wat nou als dat allemaal niet meer lukt? Als die sluimersomberheid niet meer sluimert, of niet meer stopt met sluimeren? Wat ik je vooral wil meegeven is: wat je ook voelt, je mag dit serieus nemen. Ook op de dagen dat het beter gaat. Het is denk ik makkelijk om te denken dat het allemaal wel meevalt wanneer je een dag hebt die beter voelt, of een reeks dagen waarop je je minder somber voelt en dingen weer wat makkelijker gaan. Zie je wel, niets aan de hand. Nu is het weer normaal. Ja, misschien is dat zo, maar misschien is dat niet zo, en ook daar mag je naar luisteren. Ook op die dagen mag je voor jezelf zorgen en jezelf serieus nemen. Mag je hulp vragen. Het is niet jouw taak om te oordelen, het is jouw taak om voor jezelf te zorgen, aan te leren voelen wat je nodig hebt. Je hoeft geen lach te forceren als dat niet is hoe je je voelt. Je hoeft je niet groot te houden. Je hoeft het niet eerst zelf te begrijpen voordat je het aan anderen mag proberen uit te leggen. Je hoeft het niet te weten. Soms is voelen genoeg.


Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Cindy - Woensdag 5 oktober 2022 14:23
Mooie video erbij! Goede blog bedankt!
Esther - Woensdag 5 oktober 2022 15:47
Heel fijne blog, dank je Lonneke!!
britneyangel - Woensdag 5 oktober 2022 20:39
herkenbaar
Luna - Donderdag 6 oktober 2022 10:42
Heel herkenbaar! Dankjewel.
Ik ben er ook vaak ingetrapt het willen uitleggen maar dat het dan niet lukt.
Nu weer even zo'n fase en eigenlijk is alles herkenbaar wat je beschrijft.
Anoniem - Donderdag 6 oktober 2022 21:11
Het is denk ik heel normaal om periodes te hebben waarin je je niet zo goed voelt. Wie zegt dat het heel normaal is om altijd vrolijk te zijn en happy? Dat is ook maar EEN facet van het mens zijn. Het is niet realistisch om je steeds gelukkig te voelen, al DENK je dat dat beter of fijner zou zijn.
Ook heb je verschillende soorten mensen, verschil van karakter/aard.
Sommigen zijn evenwichtiger, anderen meer opvliegend, sommigen optimistischer, weer anderen melancholischer, enz.
Daar kan je wel een beetje meer balans in brengen voor jezelf, maar je kunt jezelf niet verbakken. En aldoor maar piekeren hoe het komt, aan wie en door wat ,helpt ook niet
Sommige dingen zijn gewoon zoals ze zijn en je bent ook gewoon zoals je bent. Alles kan niet veranderen en dat hoeft ook niet.
Geluk kan je niet grijpen of vasthouden, het komt en gaat, hoe meer je het wilt pakken hoe meer het tussen je vingers door glipt.
Toch is het er elke dag als je open staat en niet vecht tegen alles wat er is .

We zijn ook een onderdeel van de natuur, er zijn veel dingen die invloed op ons hebben, veel meer dan waar wij ons bewust van zijn. Niet alleen weer en licht, maar ook zo veel andere dingen.We hebben niet alles in de hand.Maar door goed voor jezelf te zijn kan je beter weerstand bieden en dan voel je je veel beter ook al gaat de sombere bui niet meteen weg.

Dit is niet voor wanneer je geen hoop of uitzicht meer hebt of het niet meer trekt. Dat is nooit de bedoeling.Het is nooit de bedoeling dat je er door kapot gaat, de somberheid mag niet destructief werken,of je breken.Dan zijn er mensen die graag willen helpen.







Janet - Woensdag 12 oktober 2022 19:48
Dit is heel erg herkenbaar voor me. Het vervelend omdat de meeste mensen het totaal niet kunnen en willen begrijpen..