Ik herinner me nog goed dat ik in de stad liep en in een kledingwinkel in de spiegel keek en ik echt niet tevreden was met wat ik zag. Mijn huid leek dof en niet te stralen, mijn haar zat raar, ik vond mijn kleding niet leuk staan en eigenlijk was ik helemaal niet zo blij met wat ik zag. Dit is niet één keer gebeurd hoor, ik ben lang niet altijd blij met hoe ik er uit zie en ik voel mij niet altijd mooi of aantrekkelijk. Die keer was anders. Die keer besefte ik dat het eigenlijk ook gewoon oke was, dat ik mij niet altijd mooi hoef te voelen om mij goed te voelen over wie ik ben... dat was een hele overwinning!

Net als heel veel vrouwen, vind ik het belangrijk om er leuk uit te zien en mijzelf goed te verzorgen. Ik word er blij van als ik in de spiegel kijk en tevreden ben met wat ik zie. Ik voel mij dan goed over mijzelf en wie ik ben. Ik herinner mij nog momenten dat ik behoorlijk van slag kon raken wanneer ik mijzelf lelijk vond of voelde. Het veranderde mijn humeur in één klap en ik kon niet meer tevreden zijn over wie ik was. Het ging dus van niet tevreden zijn met mijn uiterlijk op sommige momenten direct naar niet tevreden zijn met wie ik ben. Terwijl dat eigenlijk los staat van mijn uiterlijk....

Best vreemd he? Maar volgens mij is dat exact hetgeen wat heel veel vrouwen doen. Wij hangen teveel gewicht aan hoe we eruit zien en laten dit onze identiteit vormen. Zo zonde! Want we zijn zoveel meer dan dat. Het moment dat ik besefte dat ik mij eigenlijk niet meer zo liet beïnvloeden door wat ik in de spiegel zag, voelde echt als een soort bevrijding. Over het algemeen ben ik gewoon blij met mijzelf en met hoe ik eruit zie en weet ik ook dat ik tevreden mag zijn. Ik vind mijzelf niet de allerknapste en er zijn heel wat vrouwen die ik veel mooier vind, maar ik ben blij met wie ik ben. Ik besef ook dat het normaal is om er niet iedere dag zo over te denken en wat het erbij hoort dat je soms denkt: "vandaag vermijd ik alle spiegels even..."

Onzekerheid is mooi
Ik vind het ergens ook wel mooi. Ik denk dat ik juist omdat ik momenten heb dat ik mijzelf niet mooi of aantrekkelijk voel, ook extra kan waarderen wanneer ik dit gevoel wel heb. Ik hoef niet altijd mooi te zijn. Dit idee geeft mij ook de vrijheid om lekker in mijn joggingbroek en zonder make-up op naar buiten te gaan. Om niet uren voor de spiegel te staan en enorm te balen van een off-day waarop ik ineens pukkels heb, een dof gezicht of een badhairday.

Waar ik dan onzeker over ben...
Inmiddels heb ik ook een soort van patroon gevonden in waar ik dan niet blij mee ben op momenten dat dit het geval is... Ik vind mijzelf namelijk het mooiste als mijn huid straalt en als ik wat kleur in mijn gezicht heb. Dan kan ik er alsnog moe uit zien en dan kan mijn haar alle kanten opstaan, maar als ik kleur in mijn gezicht heb en straal, doet dit vaak al veel goed. Een ander ding is als ik merk dat mijn kleding niet zit zoals ik dat mooi vind. De afgelopen periode ben ik wat aangekomen (niet veel hoor, ik merk het vooral zelf en mijn vriend ziet het..haha!). Dit merk ik vooral aan mijn kleding want ik sta eigenlijk nooit op de weegschaal. Dit is echter niet hetgeen waar ik dan onzeker over ben. Het is even omschakelen omdat ik dit niet zo ken, maar ergens vind ik dat juist bepaalde kleding nu mooier staat.

Waar ik mij niet goed bij voel, is dat bepaalde kleding dan bijvoorbeeld minder leuk staat dan ik had verwacht toen ik het 's morgens uitzocht om aan te trekken. Als ik mijzelf dan later op de dag in de spiegel zie, dan zie ik er soms heel anders uit dan ik dacht. Daar word ik dan bijvoorbeeld niet zo blij van. Ik probeer er altijd wel achter te komen waar het hem in zit zodat ik er iets mee kan. Maar negen van de tien keer is het nou eenmaal zo dat ik me gewoon niet mooi voel en soms is er niks aan te doen en is dat ook oke.

Pashokjes en spiegels vermijden
Op die dagen probeer ik bijvoorbeeld paskamers en spiegels een beetje te vermijden. Ondanks dat ik het oke vindt om mezelf niet altijd mooi te vinden en te voelen, hoef ik er dan niet constant mee geconfronteerd te worden. Wanneer ik dit wel doe, geef ik het namelijk een veel grotere rol dan het verdient. Pashokjes zijn sowieso funest voor je zelfbeeld, haha! Het licht in veel pashokjes is niet zoals normaal daglicht. Je ziet allerlei plekjes en oneffenheden op je gezicht die je in normaal daglicht niet zou zijn. Daarnaast worden de verkeerde dingen geaccentueerd en krijgt je gezicht een heel andere kleur, waarom dit zo is weet ik niet.... maar erg goed voor je zelfbeeld is het niet en het geeft je ook een realistisch beeld van de werkelijkheid. Het is overigens wel handig om je wenkbrauwen te epileren.

Een slechte dag en mijzelf lelijk vinden
Zeker op dagen dat ik niet lekker in mijn vel zit kan het voorkomen dat ik me ook niet mooi of aantrekkelijk voel. Ik denk dat dit niet alleen voor mij, maar voor veel mensen met elkaar samenhangt. Soms ben je gewoon even niet zo blij met jezelf en het dat is prima. Dat hoort ook bij het leven. Ik kan dan balen om elk rood vlekje of pukkeltje in mijn gezicht, om het feit dat ik mijn haar niet mooi in model krijg of omdat ik mijn kleding dan ineens niet leuk meer vind. Het kleinste kan al een aanleiding zijn waardoor ik mijzelf en mijn uiterlijk op dat moment niet leuk vind. Het is alleen goed om dit te kunnen relativeren en te weten dat dat ook weer minder wordt en over gaat. Dat er ook momenten zullen komen dat je wel weer op een wat fijnere manier naar jezelf kunt kijken. Dat het blijkbaar zo werkt bij mij neem ik voor lief, maar ik laat het niet meer de andere kant op werken. Ik kan dagen niet blij zijn met hoe ik eruit zie en mijn uiterlijk niet waarderen, maar ik laat het niet meer mijn humeur verpesten. Ik ben veel meer dan dat en mijn uiterlijk is niet mijn identiteit.

Het is oke jezelf niet altijd mooi te vinden
Ik denk dat mijn belangrijkste tip is dat je herhaaldelijk tegen jezelf moet zeggen dat het oke is om mens te zijn. Dat het niet erg is om soms onzeker te zijn over hoe je eruit ziet en dat je jezelf best af en toe lelijk mag vinden. Ook op die manier en door jezelf dat toe te staan kun je blij zijn met jezelf. Ik denk dat het vrijwel onmogelijk is om je als vrouw altijd goed en mooi te voelen. Dat is niet realistisch. Het is hierbij alleen wel belangrijk dat je het accepteert en dat je ook weet dat dit gevoel erbij hoort en niet blijft. Je bent niet lelijk, je voelt je soms zo.

Ik heb bij mijzelf gemerkt dat dit mij rust geeft. Dat het oke is om mij zo te voelen en dat dit nog meer waarde geeft aan dagen dat ik me wel goed voel over mijzelf. Op dat soort dagen kan het ook helpen om juist wat meer aandacht te besteden aan je uiterlijk door bijvoorbeeld een leuk kapsel uit te proberen, je mooiste kleding aan te trekken en de tijd te nemen om jezelf mooi op te maken. Goede huidverzorging is hierbij ook belangrijk. Het kan ook helpen om hier met anderen over te praten. Dit kan een heel luchtig gesprek met vriendinnen zijn waarin je zult merken dat je niet de enige bent die hier last van heeft. Dit kan al voor een wat beter gevoel zorgen.

Hoe is dit voor jou?