In moeilijke periodes ben ik wel eens geneigd om weg te duiken en in bed te blijven liggen. Echter heb ik soms ook juist vlagen waarin ik veel te veel hooi op mijn vork neem. Expres heel veel om zo maar niet stil te hoeven staan bij mijn gevoelens. Gewoon heel veel werken, heel veel dingen doen en alsmaar weg zijn van huis. Altijd onderweg en met mijn kop in het zand.

Intussen heb ik wel meer zelfinzicht en weet ik wanneer ik neig dit soort dingen te doen. Maar tijdens mijn eetstoornis vond ik dat nog wel eens moeilijk. Ik vond het sowieso heel moeilijk om te weten wat ik voelde en hoe ik daarmee om moest gaan op een niet destructieve manier. Ik had geen idee wat er in mij omging en probeerde het met man en macht weg te drukken.

bron

Als ik mij rot voelde of er iets naars gebeurde, begon ik soms al met rennen. Ik ging het hele huis opruimen, ging ineens heel sportief doen, wilde vaak stappen en sprak constant af met vriendinnen om ‘leuke' dingen te gaan doen. Ik wilde weg van wat ik voelde, weg van het leven dat ik niet wilde hebben maar wel had.

Misschien herken jij dit ook wel. Je blijft maar rennen en vliegen om zo maar niet stil te hoeven staan bij hoe het nu eigenlijk echt met je gaat. Soms denk je zelfs dat het echt goed met je gaat. Je doet tenslotte toch van alles? Je functioneert toch prima? Niemand hoeft zich zorgen te maken, met mij alles best.

Ik denk dat het ook een groot stuk ontkenning is als je voor jezelf en gevoelens weg blijft rennen. Soms neem je allerlei dagelijkse beslissingen, maar voor de grote beslissingen neem je geen tijd. Zo lagen er bij mij soms ineens rekeningen te wachten, stuurde ik mijn intakeforumulier niet op of stelde ik het leren voor toetsen zo lang uit dat het te laat was. Ik wilde niet zien wat ik juist even zou moeten zien. Geen knopen doorhakken die belangrijk waren, maar gewoon doen alsof het allemaal wel goed ging.

Ik wilde niet voelen, niet stilstaan en niet achterom kijken. Alleen maar vooruit en als het me achtervolgde en bijna inhaalde, stak ik snel mijn kop diep in het zand. Jaren hield ik het vol, totdat mijn eetstoornis een te grote plek in nam. Ik kon niet anders dan toegeven aan het feit dat ik hulp nodig had. Ik moest er nu toch echt iets mee doen, dat wist ik ook wel. Hoe en wanneer, daar wilde ik alleen niet aan denken. Maar toch heb ik besloten dat ik maar een keertje stil moest gaan staan.

bron

En natuurlijk heb ik regelmatig spijt gehad dat ik op de rem had getrapt en mezelf tot de orde wilde roepen. De hulpverlening begon nu dingen van mij te verwachten en mijn omgeving snapte geen bal van wat er in mijn hoofd omging. Wat moest ik nu? Wilde ik dit wel? Wilde ik wel beter worden en door deze hel heen gaan?

Beter worden is niet makkelijk en je verleden verwerken, jezelf helemaal uitpluizen in therapie en opnieuw uitvinden wie je bent, ook niet. Maar toch is het belangrijk af en toe eens goed bij jezelf stil te staan.
Vraag jezelf regelmatig af hoe het nu eigenlijk echt met je gaat. Wat voel je? Wat zijn de onderwerpen, mensen of situaties die jou op dit moment veel bezig houden en waar maak jij je zorgen over?

Vraag iemand anders om jou af en toe eventjes tot de orde te roepen. Ga wekelijks thee drinken of maandelijks naar de sauna. Zeg ook gerust dat je het fijn vindt als een vriendin, ouder of leerkracht je wekelijks vraagt hoe het met je gaat, als je weet dat je daar zelf nog niet zo goed in bent.

Plan rust in en zit het uit. Dat is in het begin super moeilijk. Ik wist soms ook echt niet waar ik het zoeken moest. Ik zat stil, probeerde een boek te lezen of over mijn gevoel te schrijven, maar het voelde vreselijk. Toch breidde ik de afgesproken 5 minuten van mijn therapeut steeds wat uit, totdat ik nu gewoon een hele dag relaxt kan zijn en kan genieten van ontspannende dingen en niets doen.

Beoordeel actief en leuke dingen doen nou ook weer niet meteen als vluchten. Het is namelijk ook juist heel erg goed om veel leuke dingen te doen. Maar let er op dat het niet tè wordt. Rem je zelf af en toe eens af en sta stil. Als je eerlijk bent tegenover jezelf, heb je heus wel door wanneer je weg rent.