Hoe word jij het liefst getroost

 

Als ik me rot voel, verdrietig, boos of teleurgesteld ben, of als ik mij wanhopig voel en even niet weet wat ik moet doen of wat ik met mijzelf aanmoet, heb ik steun en liefde uit mijn omgeving nodig. En de ene keer heb ik meer behoefte aan alleen een knuffel zonder woorden en de andere keer heb ik een luisterend oor nodig of iemand die mij even confronteerd met de realiteit. Ik weet wel dat ik niet de makkelijkste persoon ben om te troosten. Juist omdat ik eigenlijk altijd wat anders nodig heb maar soms ook geen behoefte heb aan mensen die constant vragen hoe het gaat.

troosten
Bron

Als je je niet goed voelt, kunnen je behoeften liggen bij het krijgen van steun van een ander maar het kan ook zijn dat je even alleen wilt zijn. Emoties en gevoelens kunnen voortdurend veranderen, maar zo kan het ook gaan met behoeften. Wel is het vaak zo dat je een bepaalde manier heel fijn kunt vinden en voor een andere manier van troosten juist 'allergisch' bent. 

Ik heb in de afgelopen jaren bijvoorbeeld gemerkt dat ik er niet zo goed tegen kan als iemand betuttelend tegen mij gaat praten of als iemand constant over zichzelf begint terwijl het daar eigenlijk niet over gaat. Wanneer je je rot voelt, kunnen manieren van troosten waar je 'allergisch' voor bent, zorgen voor irritatie waardoor je je niet beter gaat voelen. Het kan er voor zorgen dat je alle hulp en steun van je afduwt omdat je misschien wel denkt dat het toch niet helpt. Terwijl het eigenlijk allemaal heel goed bedoeld is. Alleen misschien is dat nou net niet de juiste aanpak voor jou.

Denk eens na over wat voor jou een goede manier is. Waar heb jij steun aan en waar voel je je beter door? Ook al is het maar een klein beetje. Ik heb door de jaren heen geleerd dat ik zelf moet aangeven waar ik wel en geen behoefte aan heb. Sommigen kunnen het heel goed aanvoelen, maar de meesten reageren op mij zoals ze denken dat het goed is. Je kunt niet verwachten dat iedereen dingen doorziet en vlekkeloos aanvoelt wat jij voelt en hoe ze daar mee om moeten gaan. Wat ik eigenlijk wil zeggen: Onderzoek wat werkt voor jou en geef het aan. Dit is niet altijd even makkelijk. De ene vertelt gewoon wat ze nodig heeft en de ander vindt dat heel moeilijk. Misschien ligt het ook aan de persoon bij wie je steun zoekt.

Meisjes
Bron

Moeite met intimiteit 
De wens om getroost te willen worden en steun te ontvangen van anderen, kan ergens tegen gehouden worden door de angst voor of moeite met intimiteit. Dit kan samenhangen met onzekerheid en je lage zelfbeeld. Je kunt het gevoel hebben dat je niet leuk gevonden wordt en dat ze je niet mooi genoeg vinden. Maar wanneer het gaat om troosten, kun je ook het idee hebben dat je je aanstelt, dat je het niet waard bent en dat anderen vinden dat je problemen niet erg genoeg zijn. Je wilt misschien niet aangeraakt worden, geen arm om je heen, maar ergens wil je wel graag erkenning en dat mensen inzien hoe rot jij je voelt.

Zelf heb ik ook echt niet altijd zin om geknuffeld te worden. Een vriendin van mij ging mij op gegeven moment een soort van 'aaien' als ik mij niet goed voelde. Dit zorgde ervoor dat ik helemaal geen behoefte meer had aan dit soort aanrakingen. Ik heb dit ook afgehouden. Je grenzen hierin bepalen is heel belangrijk om je comfortabel te voelen. Ik merk zelf ook dat ik het bij sommigen wel toelaat en van anderen niet. Het afwijzen van deze vorm van troosten is voor mij best moeilijk. Gedachten als 'wat doe ik moeilijk? Zo erg is het niet', schieten dan door mijn hoofd. Door te rationaliseren en te bedenken dat dit is wat ik op dat moment nodig heb, wat meer afstand, kan ik het wat beter van mijzelf accepteren.

Daarnaast weet ik ook dat ik niet de enige ben en dat het oke is. Niet heel makkelijk, maar het is een proces. Het accepteren van je eigen grenzen en dit aangeven en laten zien hoe het wel kan en wat je wel nodig hebt. Het kan zijn dat je dit aangeven ook moeilijk is. Benoemen dat je het moeilijk vind om aan te geven hoe je geholpen wil worden, is ook al heel goed.

Hoe troost jij een ander? ♥
Misschien kun je eerst kijken naar hoe jij een ander troost. Wat doe je meestal als je ziet dat iemand zich rot voelt, als iemand huilt of zijn/haar hart bij jou lucht? Vertellen jouw vriendinnen of familieleden wel eens hoe zij getroost willen worden? Ik hoor namelijk wel eens expliciet 'ik wil even m'n hart luchten'. Ik weet dan al wat er van mij verwacht wordt. Voel jij aan wat iemand nodig hebt of vraag je wel eens hoe jij de ander kan helpen? Soms merk ik dat 'troosten' in de zin van een schouder bieden of een luisterend oor niet genoeg is. Het helpt voor even maar in sommige gevallen is er meer nodig. Ik vind het zelf heel fijn als iemand aangeeft waarmee ik hem of haar kan helpen. Maar soms gebeurt dat niet en dan vraag ik het zelf. Als 'trooster' voel je je soms machteloos omdat je niet weet wat iemand nodig heeft, maar je diegene wel ziet lijden. En heel vaak weet degene die getroost wordt wel wat hij of zij nodig heeft. Vertel wat je nodig hebt en laat je helpen. Misschien een goede vraag om eens over na te denken: Troost jij anderen op de manier waarop je zelf getroost wil worden?

Take care

Op de onderstaande manieren kun je iemand echt troosten. Maar hieruit kun je ook halen hoe jij zelf het liefste getroost wordt. Wat is belangrijk voor jou en wanneer voel je je gesteund?

♥ Knuffelen en aandacht krijgen
Als ik verdrietig ben, is soms het enige wat ik nodig heb een beetje extra aandacht. Even knuffelen met iemand van wie ik hou en die om mij geeft. Soms zijn er geen woorden nodig. Wat ik altijd heel fijn vind, is dat diegene, bijvoorbeeld mijn vriend, wel op de hoogte is van hoe ik mij voel en extra lief voor me is, maar niet constant allemaal vragen stelt. Dit kan wel heel 'vaag' zijn voor de mensen in je omgeving. Hierin is het heel goed om zelf aan te geven waar je behoefte aan hebt.

 Goed luisteren
Misschien heb je zelf wel eens gemerkt dat echt goed luisteren heel lastig is. Mensen zijn over het algemeen snel afgeleid maar het kan ook zijn dat je tijdens het verhaal van de ander zo aan het meedenken bent dat er allemaal oplossingen door je hoofd schieten en vragen die je kunt stellen. Dit leidt af van het verhaal. Door na te denken over deze dingen, heb je al een deel gemist van wat je verteld wordt. Vragen stellen, het denken aan oplossingen etc. zijn allemaal tekenen dat iemand zijn / haar best doet om je te helpen. Voel je niet direct onbegrepen of niet belangrijk als iemand iets vraagt wat je al verteld hebt, dat kan dus komen doordat diegene aan het nadenken was over jouw verhaal en net dat ene stukje van je verhaal miste. Maar zeker niet uit desinteresse. Wanneer die vragen niet gesteld worden, is dat is dus ook geen teken van desinteresse. Iedereen luistert op een andere manier.

Een luisterend oor kan heel fijn zijn als je je rot voelt. Misschien wil je gewoon alleen even je hart luchten, je verhaal kwijt, zonder dat er echt een gesprek hoeft te ontstaan waarin je zoekt naar mogelijke oplossingen. Sommige gevoelens en emoties zijn er nou eenmaal en dat mag. Niet alles hoeft direct aangepakt te worden. Heel veel mensen kunnen dienen als luisterend oor. Bijvoorbeeld je ouders, broer of zus, beste vriendin, een ander familielid, een studiegenoot, collega, leraar op school, psycholoog etc.

 Het gesprek aangaan
Het kan ook zijn dat je behoefte hebt aan een spar-partner. Je wil even je gevoelens en gedachten kwijt, dingen in je hoofd ordenen en je hebt behoefte aan iemand die met je meedenkt. Dit is ook een vorm van troosten. Je gevoelens en gedachten worden gezien, erkent en je kunt erover praten. Wat belangrijk is als je zelf iemand troost, is dat je niet teveel vragen stelt. Het kan dan namelijk overkomen dat het voornamelijk gaat om feiten in plaats van om gevoel. Dit is waarschijnlijk niet de bedoeling. Het is in sommige gevallen gewenst om degene die het verhaal kwijt wil, het gesprek ook te laten leiden. Neem dus zelf ook de leiding als je dat wilt wanneer je getroost wil worden. Ik merk dat het mij altijd wel helpt om samen praten over iets wat mij dwars zit. Nieuwe en andere inzichten kunnen mij helpen om anders naar situaties te kijken en ervoor te zorgen dat ik me beter voel.

Handen
Bron

 Gesprek met de focus op jou
Wanneer je een gesprek aangaat, komt het van twee kanten en wordt het misschien al snel een algemener gesprek dan iets wat gaat om jou en hetgeen waar jij mee zit. Dit kan heel fijn zijn. Samen praten over het onderwerp en het horen van ervaringen van de ander met iets soortgelijks. Wanneer je dit niet fijn vindt en toch meer wil vertellen over hoe dit voor jou is, is het goed om steeds terug te koppelen naar jouw situatie, wat ook de aanleiding was van het gesprek. Wanneer je zelf iemand probeert te steunen, is het ook goed om je te focussen op die persoon en zijn of haar verhaal. Beperk het delen van eigen ervaringen en doe dit alleen wanneer de situatie daarom vraagt.

 Advies
Een gesprek zonder oordeel van de ander vind ik altijd heel fijn. Maar ook adviserende gesprekken en confrontatie kan soms goed zijn. Het is maar net waar ik op dat moment behoefte aan heb. Waar ik niet zo goed tegen kan wanneer ik advies nodig heb, zijn gesprekken met vriendinnen of anderen die constant met mij meepraten. Teveel meegaan in mijn verhaal en niet kritisch naar de situatie kijken. Ik kan mij voorstellen dat anderen het moeilijk vinden om eerlijk te zijn omdat ze bang zijn om iets verkeerds te zeggen. Maar ik ben heel blij met eerlijkheid en confrontatie. Dan ben ik pas echt geholpen. Soms heb je een schop onder je kont nodig, en dan heb je zulke mensen nodig.

♥ Juist niet praten
Soms is niet praten ook heel fijn en ook een manier van getroost worden. Eventjes aandacht en vervolgens gewoon afleiding en leuke dingen doen. Gewoon even samen met iemand zijn, samen films kijken of stukje wandelen. OF misschien gewoon even huilen, kan ook heel helpend zijn!

Voorkom teleurstelling
Zoals je zelf misschien wel weet, is troosten eigenlijk heel moeilijk. Soms sta je met je mond vol tanden en heb je geen idee hoe je iemand het beste kan steunen. Juist omdat je diegene zo graag wilt helpen. Besef dit. Het kan voor anderen heel lastig zijn om je te peilen en je de juiste hulp te bieden. Geef aan wat je nodig hebt, dit is ook voor degene die jou wil helpen heel fijn.

Hoe word jij het liefste getroost?

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Odette - Zondag 18 januari 2015 18:46
Ik vind het lastig om mensen te troosten.. Ik probeer altijd te bedenken wat ik het liefst zou willen als ik in dezelfde situatie zat als de anders, maar zelf zou ik meestal het liefst met rust gelaten worden. Dat is natuurlijk niet voor iedereen zo, daarom weet ik vaak niet wat ik moet doen of zeggen. Ik weet niet goed hoe ik ermee om moet gaan als andere mensen verdrietig zijn. Mooie blog. x
Elisabeth - Zondag 18 januari 2015 18:57
Hoe word jij het liefste getroost?

Door mijn vriendje:
- Knuffel, even tegen hem aan liggen, aanraking in het algemeen
- Lieve geruststellende woorden
- Afleiding, samen er op uit gaan (Rondje met auto rijden, strand, mcflurry halen o.i.d.)

Door vriendinnen wil ik graag dat ze gewoon even mijn verhaal aanhoren zonder goedbedoeld advies. Door mijn ouders wil/ kan ik niet echt getroost worden...
Maanmeisje - Zondag 18 januari 2015 19:35
Ik vind het heel lastig om anderen te troosten. Ik wil het wel, maar ik voel me er gauw ongemakkelijk bij en ik ben bang om iets verkeerds te zeggen/doen en bang dat het niet gewaardeerd zal worden. Bij mijzelf wisselt het ook. Ik ben vaak alleen en ik heb geen relatie of vriendschappen, en tegenover familie durf ik me niet heel kwetsbaar op te stellen en het te laten merken als het niet goed gaat, dus dat maakt het lastiger om troost te kunnen krijgen. Ik heb wel eens behoefte aan een knuffel of een fijn gesprek, maar het kan niet altijd. Ik praat vooral met hulpverleners. Soms is het fijn om alleen te kunnen zijn en met rust gelaten te worden, maar ik kan het ook heel naar vinden...
d - Zondag 18 januari 2015 21:34
Echt mooie blog! Best moeilijk om iemand 'goed' te kunnen troosten, wat ik zo lees. En ook het besef dat duidelijk zijn over jezelf moeilijk (kan zijn), om het aan te geven, maar ook zo belangrijk is; dat je daarmee zoveel aangenamer voor jezelf kunt maken.
Lissy - Maandag 19 januari 2015 09:27
Ik vind het moeilijk om een ander te troosten. Wat als ik iets verkeerds doe? Het liefste zou ik iemand een knuffel willen geven maar vind die ander dat wel fijn?
Zelf wil ik het liefste een knuffel en een luisterend oor. iemand die lief voor me is en de tijd voor me neemt.
manonwheels - Maandag 19 januari 2015 13:59
Ik heb tot een jaar geleden iedereen op afstand gehouden, emoties geblokkeerd. Door de DGT therapie kwam daar verandering in. Ik moet nu leren omgaan met emoties, iets wat ik dus nooit geleerd heb. Langzaam aan leer ik dat een knuffel heel fijn kan zijn, rust kan geven. Dzee blog helpt me verder op gang, dank je wel. Ik ben zoekende, wat werkt wel en wat niet op welk moment. Ik heb weer vrienoen waar ik op terug mag vallen, en dat is al op zich een geruststelling. Maar om me echt bloot geven en om hulp vragen, troost zoeken of om vragen is nog heel moeilijk. Misschien in de toekomst kom ik ooit zover. Maar het begin is gemaakt en dat is bemoedigend. Zoek ik gezelschap op in plaats van me weer volledig af te sluiten. Op zich is dat al een troost voor me.
Ik - Zondag 31 mei 2015 13:20
Ik vind dat je een mooie tekst hebt geschreven op persoonlijk niveau en niet op leerboek niveau. Hierbij een welgemeend compliment.