Hoe keer ik terug in de maatschappij?

 

Je bent gestopt met je school, studie of bent langere tijd minder aanwezig voor je verplichtingen in het dagelijks leven omdat je ziek bent. Het gaat weer iets beter en je kan je voorzichtig terugkeren in de maatschappij. Hoe gaat dat? Daar stond ik dan. Twijfelend. Als ik nu met een studie begin, krijg ik dan weer een terugval, net nu het wat beter gaat? Dit was één van mijn grootste angsten. Ik had net een tijdje in de kliniek gezeten en het nieuwe schooljaar begon. Ik wilde me aanmelden voor een nieuwe studie, maar iedereen om mij heen vond dat het te snel ging.

‘Krijgt ze geen terugval?' werd er gefluisterd. Uiteindelijk heb ik gekozen om een jaartje geen studie te volgen om vervolgens keihard te werken aan mijn herstel. Ik had het er ontzettend moeilijk mee. De sociale contacten die ik had, vielen langzaam weg. Iedereen ging naar school of werkte, terwijl ik in behandeling zat. Hierdoor kon ik ook niet werken, omdat ik gewoon geen tijd en energie meer over had na de therapieën. De enige mensen die ik sprak, waren de behandelaren, de mede cliënten en mijn gezin. Af en toe had ik contacten met vrienden, maar niet veel. Ik zat nog veilig in mijn eetstoornis wereldje. Het ging langzaam beter met me. Maar hoe keer ik terug in de maatschappij?

meisje

Familie
Ik begon vooral met leuke dingen doen met familie. Misschien is het niet persé terug komen in de maatschappij, maar het hielp mij om rustig weer een goede band op te bouwen en te ervaren dat contact met mensen erg fijn kan zijn. Zo ging ik bijvoorbeeld een dagje vliegtuigen kijken of winkelen.

Vrienden
Ik vond het soms erg moeilijk om met mensen in contact te komen. Spreek af met een (oude) vriend/ vriendin en ga iets luchtigs doen. Lekker een wandelingetje in het park maken, bijvoorbeeld. Zo kun je ervaren dat het écht wel gezellig kan zijn om je verhalen te delen, te lachen en grapjes te maken met een ander. Er geven wel degelijk mensen om je. En niets is gek of raar!

♥ Werk
Dit is een lastiger punt. Ik vond het ontzettend lastig om weer aan het werk te gaan. Als je al een baan hebt, is het belangrijk om duidelijke afspraken te maken met je leidinggevende of baas. Vaak is het fijner om concrete afspraken te maken over de terugkeer naar je werk. Begin bijvoorbeeld eens met een kopje koffie te drinken met je collega's, om zo weer meer contact met ze aan te gaan.

Als je een nieuwe baan vindt, is het misschien wel fijn om je werkgever uit te leggen over je situatie. Dit hoeft natuurlijk geen levensverhaal te zijn, maar vertel de dingen waar jij je prettig bij voelt. Je kan bijvoorbeeld afspreken om te beginnen met voorzichtig je uren op te bouwen, of wat vaker een (kleine) pauze in te lassen tijdens het werk. Geef je eigen grenzen aan!

♥ School
Voor mij kwamen hier de meeste angsten naar boven. Je zit toch met een hele grote groep mensen in een lokaal. Moet je het hen vertellen? Dat ligt aan waar jij jezelf prettig bij voelt. Ik heb dit gedaan toen ik net 2 weken in mijn nieuwe klas zat. Ik vond het ontzettend spannend maar kreeg hele lieve reacties terug! Misschien weten je klasgenootjes al waarom je een tijdje afwezig bent. In dit geval kan het goed zijn om alleen of samen met je mentor te vertellen dat je het lastig vind om weer terug te zijn, en bepaalde moeites uit te spreken. Ben je bijvoorbeeld niet elke dag op school, of verminderd afwezig? Het kan fijn zijn dat je klasgenootjes dit weten zodat zij er rekening mee kunnen houden.

meisje

♥ Relatie
Misschien ben je wel toe aan een vriend of vriendin. Zelf heb ik die behoefte wel gehad, omdat ik het ‘normaal' vond. Ik dacht, dat als je bezig bent om terug te keren in de maatschappij daar ook een vriend of vriendin bij hoorde. Natuurlijk is dit niet zo. Als je hier wel aan toe bent, is het belangrijk om één ding voorop te stellen. Kies voor jezelf! Het is ontzettend leuk om te gaan daten en verliefd te zijn. Maar wanneer je nog herstellende bent, is het extra belangrijk om voor jezelf te kiezen. Cijfer jezelf niet weg, hoe leuk je (bijna) vriend of vriendin is. Zorg voor jezelf en niet alleen voor een ander.

Hebben jullie nog tips of ervaringen?

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

dancer! - Maandag 21 september 2015 10:22
Wow dit is precies de fase waar ik nu inzit. Bedankt voor deze tips Sanne!
Marc blok - Maandag 21 september 2015 10:29
Ga zo Door sanne! Vanaf het moment dat ik je verhaal hoorde. Vind ik je al een hele sterke vrouw. Zal vol bewondering je verhalen lezen.

Je bent een topper ! X
Dorijn - Maandag 21 september 2015 11:03
Sanne ik ben zo trots op je ❤️
trygg - Maandag 21 september 2015 12:17
Ik vind dit erg fijn om te lezen !
Ilse - Maandag 21 september 2015 12:40
Heel mooi blog. Super trots op jou lieve Sanne! ❤️
Vlinder - Maandag 21 september 2015 13:53
Ik zit nog niet in de fase van terugkeren in ben nu zo'n twee jaar redelijk uit de maatschappij, ik heb vriendschappen verloren en klasgenoten terug naar hun eigen stad zien vertrekken. Ik volg ambulante therapie, wacht op opname, erg eenzaam. Om toch wat contact te houden met mensen ben ik vrijwilligerswerk gaan doen, verder ben ik groepslessen in de sportschool gaan doen ( ik heb geen ES) en ga ik af en toe langs bij de sporthal waar ik eerst veel lesgaf. Echte vrienden maak ik er niet, maar wel echt contact.
Breadfish - Maandag 21 september 2015 18:42
Er staat "verminderd afwezig", moet dit niet "verminderd aanwezig" zijn?

Goed blog. :)
Leyla - Maandag 21 september 2015 19:37
Super mooie blog lieve schat, Jij komt hier doorheen ik weet het zeker I'll always be there for you
P. - Dinsdag 22 september 2015 10:30
Jeetje, wat zie je er stralend uit op die tweede foto!
Mooie blog.

Zelf ben ik drie jaar volledig uit de maatschappij geweest en pak het nu weer op en god, wat is dat lastig maar tijd is zo belangrijk. Jezelf de tijd geven! Begrip, oh en begrip voor jezelf, net zo'n belangrijke!

Het duurt -wss iets langer voordat je gewend bent, en de vraag is of dat ooit helemaal gaat lukken. Maar die eerste stap is gezet, en woeh! Wat een prestatie, kijk even naar een aantal jaar terug bv! Geef nooit op, hoe lastig het soms ook is! Juist dan, geef niet op! Zelf heb ik dit ervaren, op het moment dat je het echt niet meer ziet zitten, ligt 'verandering' serieus om de hoek. Vond het altijd zo'n cliché 'gezegde' maar oh oh wat issie waar!
Anoniem - Maandag 13 juni 2016 23:36
Heel mooi om te zien, die foto's van 'voor' en 'na'!