Wie ben ik zonder eetstoornis? Ik ben niet echt ergens goed in. Ik weet ook niet zo goed wat ik leuk vind. Ik heb geen hobby's zoals mijn vrienden die hebben. Daardoor vind ik het lastig om te omschrijven of voelen wie ik ben. Het voelt alsof de eetstoornis het enige is wat mij interessant maakt, waar ik mijn dagen mee kan vullen of waar ik 'goed' in kan zijn...

Ieders eetstoornisherstel is anders en ook de thema's waar je mee worstelt kunnen per persoon verschillen, maar wellicht herken jij je wel in bovenstaande tekst. Wie ben ik zonder eetstoornis? Wat zijn mijn hobby's? Heb ik eigenlijk wel een hobby? En wat als ik die niet heb, wat stel ik dan voor? Emma gaat elke woensdagavond naar hockey en speelt in het weekend wedstrijden, Marleen doet al jaren aan yoga, heeft inmiddels zelfs een cursus tot yoga-instructeur gedaan en Bas kan supermooi tekenen en krijgt veel lof op Instagram, maar ik?  

Het is oké om geen hobby's te hebben

Misschien is het gek om dit uit mijn mond te horen komen, want ik denk dat wie een tijdje meeleest met onze site mij misschien juist zou omschrijven als iemand met heel veel hobby's, maar: het is oké om geen hobby te hebben! Ik vind het soms wel grappig om een vlog of photo blog van een paar jaar terug te zien, mijn leven verandert de hele tijd zo veel. Daardoor heb ik zelf eigenlijk vaak met het gevoel rondgelopen dat ik nooit echt goed in iets werd en niet goed wist wat ik wilde. Waarom kon ik niet gewoon doorzetten met iets? Ik kreeg dit ook weleens mee vanuit mijn omgeving: "Zou je daar wel aan beginnen? Dat houd je toch niet vol." 

Misschien wel, misschien niet. Dat is ook een beetje mijn impulsieve aard en inmiddels vind ik daar niks meer mis mee. Soms ga ik een tijdje fitnessen, dan ben ik weer helemaal into boeken lezen, koop ik impulsief een stapel Pokémonkaarten om aan te kloppen bij een Spellencafé, terwijl m'n hoepel alweer in de hoek van de kamer staat te verstoffen. Geen discipline? Weet ik veel, maakt het uit? Behalve dat ik soms misschien een impulsieve aankoop doe... Maar zo uit de klauwen loopt dat nou ook weer niet. Ik wil gewoon doen wat ik leuk vind, vind het leuk om dingen uit te proberen, heb een adhd-brein dat steeds op zoek is naar nieuwe prikkels en als ik die mogelijkheid heb, doe ik dat. En dat is helemaal goed! Zo kan de manier waarop jij je vrije tijd graag besteedt voor iedereen verschillen en daar wil ik het eens over hebben.

Wat is een hobby eigenlijk?

Heel simpel gezegd is een hobby eigenlijk iets wat je graag in je vrije tijd doet. Dit kan van alles zijn. Veel van ons hebben misschien het gevoel dat je op een bepaalde sport of bij een club moet. Dat een hobby iets moet zijn waar je helemaal in opgaat of iets waar je steeds beter in wordt en waar je doelen in kan stellen. Maar ik denk dat je het dan eigenlijk groter maakt dan het is en er te veel druk op legt.

Een hobby mag gewoon iets zijn dat je leuk vindt. Het hoeft niet iets te zijn waar je goed in bent, het hoeft niet iets te zijn waar je beter in wordt, laat staan dat je er een bijbaantje van moet maken, zoals vaakmet de beste bedoelingen tegen mij is gezegd over mijn tekeningen. "Daar moet je echt iets mee doen!" Maar dat deed ik toch al?! En later: "Wat jammer dat je bent gestopt, maar je vindt vast wel weer inspiratie later, geen zorgen!" Maar dat hoeft toch helemaal niet? Stel, ik raak nooit meer een potlood aan, doe ik dan iets verkeerd? Of mag het niet meer als ik over tien jaar wel weer eens iets wil tekenen?

Iets is niet minder waard wanneer je er niet iets 'productiefs' uithaalt, als je er geen wedstrijden mee kan winnen of als je het niet op sociale media kan delen - of als je het gevoel hebt dat dat niet kan omdat iedereen op internet er beter in is dan jij bent. Het enige belangrijke is dat jij er plezier en ontspanning uit haalt in je vrije tijd. Zo kan je best stellen dat koken een hobby van je is, ook al komt dat uiteindelijk neer op dat je enkel graag je eigen avondeten maakt. Of misschien is het wel simpelweg YouTube-filmpjes kijken of een wandeling maken tussen de werkdag door, waarmee jij even je zinnen kan verzetten. 

Bovendien is een hobby hebben eigenlijk best een luxe. Als jij je handen vol hebt aan je huishouden of gewoon geen geld hebt om op gitaarles te gaan, waar je zeker niet de enige in bent, dan gaat dat ook gewoon niet. Maar dat betekent niet dat je niet op jouw manier toch kleine momentjes kan vinden waarop je even tijd voor jezelf hebt, waar je even ontspanning en wat plezier uit haalt. Al is het een podcast luisteren terwijl je de afwas doet. Ik denk dat dat ook wel een 'hobby' van mij is, hehe. Het kan en mag allemaal heel erg simpel zijn.

Eetstoornisherstel en weten wat je hobby's zijn (aka: wie ben ik zonder eetstoornis?!)

Maar waarom is dit nou een thema dat relevant is voor Proud2Bme? Wanneer we het over eetstoornisherstel hebben, komt wel eens (niet bij iedereen en dat is ook oké) de vraag naar voren: "Maar wie ben ik dan zonder eetstoornis? Ik vind niet echt iets leuk, ben niet echt ergens goed in." Dan is het goed om na te gaan of je die lat voor de hobby misschien niet iets te hoog hebt liggen. 

Ik kon mijn identiteit ophangen aan die eetstoornis, maar als die weg zou zijn, wat zou er dan van mij overblijven? We hebben het gevoel dat we ergens in moeten uitblinken, dat iets ons bijzonder moet maken, maar moet dat altijd? Onderschat daarbij ook niet jouw eigen unieke karakter. Dat is vaak niet eens iets dat je hoeft te vormen of ontwikkelen, maar simpelweg iets waar je meer zelfvertrouwen in mag ontwikkelen. En dat is misschien ook wel dat gapende gat waar je bang voor kan zijn, wanneer die eetstoornis er niet zou zijn: onzekerheid. Voor mij gold dat absoluut.

Zijn wie je bent, is goed genoeg

'Zijn wie je bent, is goed genoeg' - een alom bekende quote, die heel mooi is, maar hoe pas je dit nou toe in het dagelijks leven? Ik denk dat het belangrijkste voor mij is om me niet te vergelijken met anderen, maar echt uit te gaan van mijn eigen gevoel. Heb ik ergens zin in, dan mag ik dat doen; zonder dat ik ergens goed in hoef te zijn of dat het 'ergens heen' hoeft te gaan. Heb ik ergens geen zin in, dan hoef ik dat niet te doen. En ik ben echt niet minder dan iemand die al tien jaar eenzelfde hobby doet en daar heel veel progressie in heeft gemaakt.

Je hobby is geen wedstrijd, is niet iets waar je in hoeft uit te blinken, maar is iets wat er puur en alleen voor jou is om na school of werk even te kunnen ontspannen. En ik denk dat dat wel iets belangrijks is om te hebben, om je werk-privébalans gezond te houden. Maar weet dat je geen hobby hoeft te hebben om iemand te zijn, om productief te zijn, maar dat je iets mag doen puur omdat het goed voelt voor jou, wat het ook is. Want je bent al iemand, welke hobby op welk 'niveau' ook, en die persoon is goed genoeg. 

♥