Help, ik moet naar het UWV
Als je ziek bent of wordt en hierdoor niet in staat bent om te werken, dan kun je te maken krijgen met het UWV. Het UWV staat voor Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen en zorgt, zoals de naam al zegt, voor de uitvoering van de werknemersverzekeringen in Nederland zoals de WW, WIA, WAO, Wajong, en Ziektewet. Daarnaast is het UWV verantwoordelijk voor de re-integratie van mensen die geen werk hebben en van mensen die arbeidsongeschikt zijn. In de praktijk is het UWV bij veel mensen bekend als de organisatie die uitkeringen verstrekt.
Als je een eetstoornis en/of andere psychische problemen hebt, dan kan het zomaar zijn dat je niet, of niet volledig kunt werken. Hierdoor verdien je mogelijk niet voldoende geld om rond te komen. In veel gevallen kun je dan in aanmerking komen voor een (gedeeltelijke) uitkering van het UWV, afhankelijk van je situatie.
Het UWV is een grote organisatie wat voor veel mensen erg spannend is. Er zijn veel ingewikkelde regels en hoe alles precies verloopt, is helemaal afhankelijk van je situatie. Het is daarom ook lastig te zeggen wat er precies gaat gebeuren als je aanklopt bij het UWV. Wel kan ik je, op basis van mijn kennis er ervaring wat handige tips geven die kunnen helpen en mogelijk wat gerust kunnen stellen.
Als je je afvraagt of je misschien in aanmerking komt voor een uitkering, dan kun je natuurlijk als eerste even bellen met het UWV om je situatie uit te leggen. Ook is het UWV steeds meer bezig met digitalisering en daarom is er veel informatie en zijn de meeste formulieren omtrent uitkeringen te vinden op de website. Als je zeker wil weten of je wel of niet recht hebt op een uitkering, dan kun je dus het beste de stappen op de website volgen en aanvraagformulieren voor een uitkering invullen. De website leidt je vrij eenvoudig naar de juiste formulieren. Als je deze invult en opstuurt kan een medewerker van het UWV je situatie goed beoordelen en kijken of je mogelijk recht hebt op een uitkering.
Als je eenmaal een aanvraag hebt gedaan, dan krijg je een gesprek met een arts om te bekijken wat precies de problemen zijn en in hoeverre je wel of niet in staat bent om te werken. De arts zal vooral van jou willen weten wat precies de klachten zijn, hoelang deze al spelen, hoe je leven eruit ziet et cetera. Hier kan hij of zij vervolgens een rapport over schrijven. Ook kan er, met jouw toestemming, informatie opgevraagd worden bij een arts of therapeut over je situatie.
Na zo'n gesprek wordt bekeken in hoeverre je nog in staat bent om te werken en op basis daarvan krijg je veelal een gesprek met een arbeidsdeskundige. Samen kijk je naar wat de mogelijkheden zijn qua werk. In mijn geval studeerde ik nog dus was werken geen optie, maar als blijkt dat je bijvoorbeeld voor twintig procent geschikt bevonden wordt om te werken, dan kan het UWV je helpen om passend werk te vinden.
Als besloten is dat je niet of maar gedeeltelijk in aanmerking komt voor een uitkering terwijl je daar zelf een andere mening over hebt, dan kun je hierover in bezwaar gaan. Je hebt hiervoor zes weken de tijd. Een andere medewerker zal dan opnieuw naar de beslissing kijken. Vaak wordt er dan contact opgenomen om de beslissing te bespreken. Als blijkt dat er een fout is gemaakt, wordt deze hersteld.
Als dit niet zo is, de medewerker de beslissing nogmaals uitlegt en je hier het nog steeds mee eens bent, dan volgt er een hoorzitting op een UWV-kantoor. Als je het ook met de uitslag van het bezwaar niet eens bent, is er zelfs de mogelijkheid om in beroep te gaan. Dit betekent dat je naar de rechtbank gaat en dat de rechter zich gaat buigen over het oordeel van het UWV. Tot slot is er nog een Hoger Beroep mogelijk.
Indien je eenmaal je uitkering hebt, dan is het belangrijk om goed in de gaten te houden dat dit op een juiste manier verloopt. Mijn ervaring, en ik weet ook dat dit de ervaring van heel veel andere mensen is, is dat er helaas nog weleens wat dingen mis gaan en daarom is het belangrijk om goed te controleren dat je het juiste bedrag krijgt. Als je het idee hebt dat je te veel geld ontvangt, dan is het belangrijk om hierover contact op te nemen met het UWV zodat dit aangepast kan worden. Uiteindelijk wordt dit immers toch wel ontdekt en dan moet je heel veel geld terugbetalen. Daarnaast is het van belang om altijd wijzigingen in je situatie door te geven. Het gaat hierbij om veranderingen in je gezondheid, maar ook veranderingen qua therapie of school of werk. Het UWV moet overal van op de hoogte zijn en je ben verplicht dit allemaal op tijd door te geven.
Heb je vragen of twijfels over de gang van zaken, vraag het dan na en wacht niet te lang af. Zoals ik al zei is het UWV nu eenmaal een grote organisatie en gaan veel zaken langs heel veel personen waardoor er nog weleens iets misgaat of het heel lang kan duren voordat je iets hoort. Het is dus van belang dat je voor jezelf opkomt en zelf overal achteraan gaat.
Wat is jouw ervaring met het UWV?
Gerelateerde blogposts
Reacties
Ik zou het samenvatten als "Niet geschoten is altijd mis!". ;-)
Je moet het gewoon zelf uitzoeken basically, erg jammer
Over als je te veel krijgt. Nou daar zijn ze als de kippen bij hoor.
Daarom ben ik blij dat ik een jobcoach heb.
Ik heb een wajong (de oude wajong) vanwege m'n autisme.
Wat ik ook
mt het UWV.
Mijn ervaring is wisselend. Soms werd ik goed te woord gestaan of
had ik een herkeuring met een begripvol persoon.
Helaas soms ook erg bot en waren regels blijkbaar alleen van belang.
Gelukkig kan ik deels werken in het onderwijs en heb ik lieve collega's.
Wel werk ik detacheringsbasis en heb ik steun van een organisatie
die voor mij een vangnet vormt op het moment dat ik even gas terug moet nemen.
Persoonlijk voel ik me net een crimineel. En in plaats om het werken aantrekkelijker te maken. Worden we gewoon in de bijstand gezet. Kortom echt motiverend is het allemaal niet. In de tijd dat ik 88 uur per maand werkte kreeg ik 75 euro meer. achteraf verdiende ik 35 euro teveel. Laten ze eerst maar die 20% maar verhogen. Voordat ik weer op zoek ga.
Door zelf een logboek bij te houden. Dat doet het UWV ook van de gesprekken met jou.
Door een begeleider mee te nemen naar decgesprekken.
Door medische informatie van je behandelaars te overleggen over je kwalen en je beperkingen.
Door medicijnlijst van apotheek mee te nemen
Door tijdig advies te vragen bij Juridisch loket als je het niet eens bent met een beslissing.
Waarom? Omdat UWV een grote instell8ng is die de wet moet uitvoeren. Daartoe worden ook externen ingehuurd die hun target moeten halen. En dat kan zomaar ten koste van jouw belang zijn.
Dus...bereid je goed voor op het gesprek mrtcde verzekeringsarts!
Ik spreek uit eigen ervaring. Tijdens WW in ziektewet. Nu WIA 80-100%. Na herkeuring weer 80-100%. Na laatste herkeuring 54%. De arts was geen verzekeringsarts. Nu zit ik in bezwaarperiode.
of heeft iemand nog tips?:)
Mijn oude jobcoach ben ik niet bepaald over te spreken. Ze had (helaas) veel contact met mijn moeder en daardoor ging het met mij helemaal mis. Aangezien het spanningen thuis veroorzaakte (woonde toen nog bij mijn ouders helaas) ik raakte door haar bemoeierij (en helaas empathie voor mijn manipulerende moeder) bijna dakloos...
Heb ook niet veel baantjes gehad daar ik echt iets aan had die tijd en raakte erg gespannen omdat ik door mn ouders mishandeld werd en door mn ex.
Na mijn studie (die ik helaas niet kon afmaken vanwege depressie en mishandelingen)
Werd ik weer opgeroepen om te werken.
Ik wilde beginnen met 1 dag werk per week en dan opbouwen. Maar moest gelijk 3 dagen per week werken.
Ik had het erg naar mijn zin op het werk en vond het erg leuk. Helaas kreeg ik heel erge last van flashbacks, herbelevingen en nachtmerries in het verleden. (woonde toen al niet meer thuis) Ik durfde mijn werk niet af te bellen als het niet goed ging en liet mn vriend vaak bellen.
In die tijd helaas vaak suïcidaal geweest en opgenomen ook. Dus werd mijn werk alsnog stilgezet.
Ik vind het erg jammer dat ik niet verder kon met mijn werk aangezien ik het daar zo naar mijn zin had. Het geeft het gevoel van falen dat ik het niet aankon...
De bedoeling is dat je gelijk na zo'n opleiding aan het werk gaat. Helaas was dat op dit moment niet helemaal haalbaar omdat ik intensief in behandeling ben. Ik vind het erg moeilijk om dan zo duidelijk te moeten maken dat ik 'ziek' ben want ik schaam me er al zo erg voor en ik voel me al heel schuldig dat ik een last ben voor de maatschappij.
Nu mocht ik het werken een paar maanden uitstellen maar binnenkort heb ik wel een gesprek en dan moet ik weer duidelijk maken dat ik nog vervolgbehandeling ga doen en dus nog steeds niet kan werken. Ik merk nu zo ontzettend hoe moeilijk een 'onzichtbare' aandoening is. Ik weet best dat ik leuke praatjes kan houden en gezond overkom, maar was het maar zo simpel dat het daarmee opgelost was..