Het scherm van m'n telefoon licht op en daar zie ik zijn naam verschijnen. Er loopt een rilling over m'n rug, mijn hart slaat een slag over en mijn maag lijkt zich plotseling om te draaien. Vlinders in je buik klinkt als iets heel moois, maar op dit moment voelt het eerder alsof ik de eerste afdaling maak in een torenhoge achtbaan. In m'n hoofd spelen zich wel duizend scenario's af. Een hevig gevecht tussen verlangen en onzekerheid. Help, volgens mij ben ik verliefd.

Een rollercoaster aan emoties

Liefde is een vreemde ziekte. Of ja, verliefd zijn; dat is pas écht een achtbaan. Een constante afwisseling tussen plezier en angst. De een geniet er misschien wat meer van dan de ander. De een is misschien wat meer een durfal, heeft wat meer zelfvertrouwen. Je zit toch vast, wat kan er nou gebeuren? De wereld zal niet vergaan. Net als met een achtbaan ben ik wel iemand die er echt voor gaat, maar dan wel zonder er echt bij na te denken. Ik bluf me er doorheen, doe zonder te denken, maar als ik dan bijna bovenaan de top ben en de afdaling bijna gaat beginnen, weet ik ineens niet meer waarom ik hier nou ook alweer aan was begonnen.

Verliefd zijn is een rollercoaster aan emoties. Blijdschap, angst, nieuwsgierigheid, teleurstelling, verwondering, verdriet, dankbaarheid en onzekerheid wisselen zich in rap tempo af. Een ding kan ik je wel verklappen. Al lijkt iemand nog zo zelfverzekerd: verliefd zijn is voor iedereen verwarrend. Er zijn niet voor niets zo veel verschillende soorten liedjes over geschreven. Het doet gewoon onwijs veel met je. Dat is best wel spannend. Al helemaal als je op het moment niet zo lekker in je vel zit en je niet zo zeker voelt over jezelf. 

Onzeker door verliefdheid

Verliefd zijn is leuk. Tenminste, als je zeker weet dat het gevoel wederzijds is. Maar wanneer weet je dat nou zeker? Om daar achter te kunnen komen, is het toch belangrijk om elkaar te leren kennen en je open te stellen. Dat is super eng. Want stel dat jij je openstelt en de ander blijkt daar helemaal geen boodschap aan te hebben? Stel dat in het proces van elkaar leren kennen, de ander vindt dat jij tegenvalt? Juist als iets zo veel voor je betekent, komt het extra hard aan als je gevoelens niet worden beantwoord.

Hoe voorkom je zo'n teleurstelling? Als je er echt echt echt heel zeker van wilt zijn dat de ander jou niet afwijst, kan je je het beste niet openstellen. Dan kan je het beter helemaal niet aangaan. Dan kan je tenminste ook niet afgewezen worden. Althans, niet door de ander. Je wijst jezelf er namelijk wél mee af. Je besluit voor jezelf dat jij waarschijnlijk toch niet goed genoeg bent en je gunt jezelf niet de kans om te onderzoeken of het misschien wel iets wordt tussen jullie. Is dat het waard?

Het lijkt misschien veilig, maar echt fijn voelt het natuurlijk niet. Sterker nog; het kan behoorlijk eenzaam voelen. Jezelf kwetsbaar opstellen is ontzettend eng, maar het is aan de andere kant ook heel erg waardevol. Juist door je kwetsbaar op te stellen kan je dichter bij elkaar komen. Juist door de sprong in het diepe te nemen, creëer je nieuwe kansen. Dat mag je best eng vinden. Dat mag je best doen met enorme kriebels in je buik en een hoofd als een tomaat. Ervan uitgaande dat jij die ander ook nogsteeds leuk vindt natuurlijk. Want niet moet iemand jou enkel leuk vinden, jij moet ook de ander leuk vinden! 

Geef jezelf de ruimte

Aan de ene kant is het goed om jezelf af en toe een beetje te pushen. Dat berichtje te tikken, zonder te kijken en met een klein gilletje op enter te drukken, om je telefoon vervolgens ver weg te leggen en na een uur pas weer te durven kijken. Aan de andere kant is het wel belangrijk dat je je eigen grenzen niet voorbij gaat. Het hoeft niet allemaal in één keer. Je hoeft niet meteen je hele hart en ziel op tafel te leggen. Leer elkaar een beetje kennen, neem de tijd die je nodig hebt.

Het ligt natuurlijk een beetje aan de omstandigheden. Hoe en waar heb je iemand leren kennen? Zo kan je op het internet natuurlijk eerst een tijdje chatten voordat je meteen afspreekt of iets toezegt. Zo kan je elkaar ook wat meer zien binnen een vriendengroep. Je hoeft niet meteen te zeggen dat je verliefd op iemand bent, maar kan ook gewoon even als vrienden met elkaar omgaan om te kijken of dat klikt. Een kopje koffie hoeft niet meteen van alles te betekenen. Een gesprek is maar een gesprek. Til er niet te zwaar aan.

Je bent niet wat je ervaart

Wat dat betreft ervaar je jezelf in je eigen hoofd altijd heel anders dan hoe een ander jou ervaart. Tenminste, dat is mijn ervaring. Zeker in dit soort situaties. Je bent je super bewust van hoe je kan zijn en hoe je wil zijn en hoe je denkt dat iemand wil dat jij zou kunnen zijn. Pfoe, ik krijg het er nu al benauwd van. Zelf heb ik er echt een handje van om, nadat ik iemand heb gezien of gesproken, in m'n bed nog heel lang na te denken over wat ik anders had kunnen doen of zeggen.

Misschien dat een ander wel aan jou merkt dat je iets meer verlegen of wat zenuwachtig bent. Maar eerlijk, dat siert een mens denk ik ook! Echter zie je aan de buitenkant niet de enorme storm aan emoties en gedachten die jij van binnen voelt. Wat voor jou als een complete ramp kan voelen, valt voor de ander misschien hartstikke mee. Als ik zelf terugdenk aan de gevallen waarin ik me mega ongemakkelijk heb gevoeld, heeft dat toch nooit daadwerkelijk tot een complete ramp geleid.

Zo kwam ik mijn huidige vriend een keer per toeval tegen bij de tramhalte. Dit is iets waar we nog altijd om moeten lachen. Ik kreeg een knalrode kop, stamelde onhandig wat woorden, deed alsof ik heel snel weg moest en maakte me direct uit de voeten. Ik weet nog goed dat ik een vriendin belde en zei: "Ik heb net zoiets doms gedaan!" Voor mijn gevoel had ik mezelf compleet voor schut gezet, maar m'n vriend vond het wel lief en zag het bovendien als een compliment. Uiteindelijk zijn we allemaal mensen, dus allemaal wel bekend met gevoelens van onzekerheid. We denken heus niet zomaar dat je gek geworden bent of altijd zo reageert. Je gaat je vanzelf steeds meer bij elkaar op je gemak voelen.

Zijn zoals je bent

Uiteindelijk wil je natuurlijk dat iemand je leuk vindt om wie jij bent, niet om wie jij niét bent. Wees daarom vooral lekker jezelf. Je bent helemaal goed zoals je bent. Als de ander dat niet vindt, is het misschien ook niet iemand die daadwerkelijk bij je past. Dan kan je zogezegd wel beter krijgen! Dat iemand niet bij je past of dat het niet klikt, wil overigens niet zeggen dat jij of diegene een stom persoon is. Er zijn ontzettend veel mensen op de wereld en we zijn allemaal anders. Wat de één leuk aan iemand kan vinden, trekt de ander weer niet zo aan en andersom. 

Als het niet uitpakt zoals je had gehoopt, wil dat dus niet zeggen dat er iets mis is met jou of de ander. Dat kan gewoon gebeuren. Natuurlijk is het niet leuk en kan het ook pijn doen, maar dat is oké. Zoek steun en praat lekker van je af bij mensen bij wie je je vertrouwd voelt. Ga juist even iets leuks doen om je zinnen te verzetten. Schijf pagina's vol in je dagboek. Laat de tranen maar even stromen. Geen gevoel is voor altijd en met jou is niks mis.

Ik voel geen liefde 

Toen ik heel diep in mijn eetstoornis zat, kon ik niet echt over dit onderwerp meepraten. Er was geen ruimte voor liefde. Op dat moment had ik ook ondergewicht, wat er echt voor kan zorgen dat gevoelens afvlakken. Aan de ene kant is het natuurlijk een soort fijn en veilig gevoel dat negatieve en ingewikkelde emoties ook afvlakken. Maar de fijne dingen kon ik ook niet meer voelen. Ook als je geen ondergewicht hebt, kan het zijn dat de eetstoornis gewoon te veel ruimte inneemt om met liefde bezig te zijn. Dat is helemaal niet gek of erg. Dat is juist wat een eetstoornis doet: gevoelens afremmen en onderdrukken. Aan de ene kant veilig, maar aan de andere kant ook wel eenzaam. Een enorm hoge muur waar niemand doorheen kan, maar jij ook niet uitkan.

Neem het jezelf niet kwalijk. Het komt wel weer, maar op jouw tempo. De ene mens wordt heel vaak verliefd, de ander wat minder en sommige mensen (bijna) nooit. We zijn daarin ook allemaal verschillend en dat is oké. Toch is liefde iets moois om te mogen geven en ontvangen, maar ook iets engs en kwetsbaars. Liefde komt in ontzettend veel vormen en maten, niet enkel als verliefdheid. Ieder mens is liefde waard. Ook jij. 

♥ Ben jij weleens verliefd geweest?

Vandaag is het Valentijnsdag. Ben je, of voel je je alleen vandaag? Vanavond tussen 20:00-21:00 uur begeleidt Phoi Cai de themachat 'Alleen op Valentijnsdag'. Je bent welkom!