Als iemand te dichtbij kwam kon ik plotseling mijn muren hoog optrekken of juist onwijs over mee heen laten lopen. Ik wilde open staan voor liefde in mijn leven, maar vond dit nog best ingewikkeld. Ik wilde graag daten, dat deed ik ook, maar hoe kon ik daarin dicht bij mezelf blijven? Je bent verliefd, maar ook onzeker. Je hebt het fijn, maar moet elkaar ook nog leren kennen. Je wil wel, maar niet te snel. Hoe kan je je grenzen aangeven zonder iemand af te wijzen, te kwetsen of weg te jagen?

Dat vond ik nog een hele uitdaging. Het werd soms een ingewikkeld 'spelletje' van aantrekken en wegduwen. Kom dichterbij, maar niet te dichtbij. Met vage hints en chagrijnige buien probeerde ik met omwegen mijn punt duidelijk te maken. Dat werkte meestal niet zo goed en resulteerde vaak in ruzie of een naar gevoel. Ook heb ik regelmatig tegen mezelf gezegd dat ik 'gewoon niet zo moeilijk moest doen' en ben ik daarmee m'n eigen grenzen over gegaan, waarna ik me ook niet fijn voelde. Hoe vind je hier nou een goede middenweg in? Hoe stel je grenzen?

♥ Eerlijk zijn over tijd voor jezelf
Dit was voor mij wel echt een groot ding. De ene persoon heeft meer tijd voor zichzelf nodig dan de ander. Bij mij kan het een beetje wisselen. Vroeger vond ik dit heel lastig om aan te geven en liet ik een beetje over mee heen lopen. Als gevolg hiervan konden er bij mij dan irritaties ontstaan en bouwde ik juist weer een figuurlijke muur om me heen. Dit kon voor de ander best lastig zijn als ik niet uitlegde wat er speelde of mijn grenzen duidelijk aangaf. Tijd voor jezelf nodig hebben is helemaal niet iets verkeerds. Wees daar eerlijk en open in. De meeste mensen begrijpen dat best goed, zeker als jij er eerlijk over bent en het uitlegt. Ook als je het nog niet zo goed weet en even aan wilt kijken. 

♥ Pas als jij er klaar voor bent
Terwijl de één er geen probleem mee heeft om te zoenen tijdens een eerste date wacht de ander daar liever iets langer mee. Over het algemeen vind ik het zelf niet zo'n probleem, als het klikt dan klikt het, maar er zijn ook wel situaties geweest waar ik me er toch niet helemaal oké bij voelde. Ik had in die gevallen best mijn grenzen mogen aangeven. Het moest juist goed en fijn voelen en dat mag helemaal op jouw tempo. Je bent niet preuts als je liever nog even wacht en je bent geen sloerie als je het wel graag wil. Doe wat goed voor jou voelt en voel te tot niks verplicht. Heb je negatieve ervaringen met intimiteit? Weet dat het nooit jouw schuld is. Nee is nee en geen nee is nog geen ja. De ander zou dat moeten respecteren.

♥ Navragen bij je omgeving
Als ik er zelf even niet uitkwam vond ik het prettig om mijn omgeving om raad te vragen. Dat is overigens iets dat ik nog steeds heel fijn vind om te doen. "Wat zou jij doen?" of "Hoe denk jij hierover?". Dat wil niet zeggen dat je omgeving altijd gelijk heeft. Soms krijg je vanuit je omgeving ook weer heel wisselende reacties, maar je kan het zo wel weer vanuit een ander perspectief bekijken. Bovendien kan het soms al heel helpend en fijn zijn om uit te spreken waar je mee zit. Alsof er op magische wijze puzzelstukjes op hun plaats vallen, omdat je tastbare woorden aan een ongrijpbaar gevoel hebt weten te geven.

♥ Geen sorry voor jouw gevoel
Als er iets is waar jij je nooit voor hoeft te excuseren, dan is het wel je gevoel. Gevoelens zijn immers niet iets waar je voor kiest. Het is niet altijd te controleren en kan soms anders uitpakken dan je had verwacht. Het is belangrijk om dan naar het gevoel te luisteren en er niet mee in gevecht te gaan, want dan zou je eigenlijk in gevecht gaan met jezelf. Je hebt het gevoel niet voor niks. Kijk naar waarom je voelt wat je voelt en of je daarin een oplossing kan vinden.

♥ Uitleggen wat er speelt
Zelf had ik er heel erg een handje van om ineens m'n muren op te trekken of heel chagrijnig te doen. Ik vond dat altijd al een stomme eigenschap van mezelf, maar ik kon het niet laten. Ik vond het namelijk ontzettend ingewikkeld om iets uit te spreken wat een ander misschien niet wilde horen, dus probeerde ik het (bewust of onbewust) maar duidelijk te maken met mijn gedrag. Dit leverde bijna altijd vervelende situaties op en het was ook helemaal niet nodig. Een ander kan niet raden wat er in jouw hoofd afspeelt, maar jij kan wel uitleggen wat er in jouw omgaat. Mijn ervaring nu is dat als je iets goed en rustig uitlegt, of in ieder geval de intentie toont om dat te doen, de ander het wel begrijpt. 

♥ Het hoeft niet leuk te zijn
Je grenzen aangeven is ook niet altijd leuk. Natuurlijk kan de ander teleurgesteld zijn, maar dat mag ook. Dat zijn weer de gevoelens van de ander en die mogen er ook zijn. Als het goed is is dat omdat de ander wel graag dichterbij je zou zijn, wat natuurlijk fijn is, maar het is ook belangrijk dat diegene jouw grenzen kan respecteren. Anders is het denk ik ook geen goede basis. Het hoeft niet leuk te zijn, maar dat mag ook. Het hoeft aan de andere kant ook niet heel stom te zijn. Iemand kan het even jammer vinden, maar dat betekent niet dat diegene dan meteen boos of heel erg gekwetst is en dat het jullie relatie zou schaden.

♥ Niet invullen voor een ander
Wat dat betreft was het voor mij heel belangrijk om niet in te vullen voor een ander. Iets dat op heel veel gebieden in het leven toepasbaar is en eigenlijk nooit iets beter maakt. Toch was het iets dat ik wel snel deed. "Oh diegene vindt me nu vast heel stom." Het kon dan helpen om het om te draaien, wat als de ander deze grens bij mij had aangegeven? Zou ik dat dan heel erg gevonden hebben of zou ik het wel snappen? Als je er echt over twijfelt is het helemaal niet gek om dit bij de ander na te vragen. Mocht het wel een big deal zijn, dan kunnen jullie het er meteen over hebben, maar mijn ervaring is dat het eigenlijk altijd wel meevalt. Hoe groot de angst van tevoren ook is geweest.

♥ Voor jullie beiden fijner
Uiteindelijk is het voor beiden partijen fijner als grenzen goed worden aangegeven. Voor de ander is het uiteindelijk ook niet prettig of wenselijk als jij je niet oké voelt bij jullie contact. Jullie zijn juist samen, omdat jullie het fijn hebben met elkaar. Je grenzen aangeven is niet hetzelfde als iemand afwijzen, maar heeft ook als doel om de relatie zo leuk en prettig mogelijk te houden. Dat is een winst voor beide.

Hoe geef jij je grenzen aan?

fotografie: pexels