Gevecht tegen boulimia: compensatie motivatie

 

Na mijn slechte start heb ik deze week hard gewerkt aan de huiswerkopdrachten, maar ook streng gelijnd. De schaamte over mijn vroegtijdige vertrek en het getal op de weegschaal motiveerde me extra om even een tandje bij te zetten. De tweede bijeenkomst in de pre-groep was ik zomaar drie kilo afgevallen en deed ik actief mee. Compensatiemotivatie?

De dag begon met een groepsgesprek over de werking van de eetstoornis. Dat deden we met behulp van een A-B-C- schema. De A staat voor aanleiding. Bijvoorbeeld: ik kijk in de spiegel en zie een monster. Als reactie op deze gedachte ga ik heel streng lijnen. Dat is B, behaviour (gedrag). Onvermijdelijk verval ik hierdoor in een eetbui, dat is C, de consequentie. Die C is tevens weer een A, een aanleiding. Want door die eetbui ga ik weer spugen of lijnen.. en zo is de cirkel rond.

meisje
Bron

Ik begrijp de theorie, maar kan het nog moeilijk in concrete gebeurtenissen omzetten. Hoewel...als ik terugkijk zie ik dat een nare opmerking, een gevoel van falen of afwijzing altijd de cyclus van lijnen en braken in gang zetten. Is het echt zo simpel dat ik eet om niet te voelen? Ik heb op dit gebied nog een flink onderzoek te verrichten.

Na het groepsgesprek gingen we verder met het blok ‘Eetdagboek'. Iedereen moest noteren waar, wanneer, wat en hoe veel we gegeten hebben. Eventuele sterke gewichtsschommelingen kunnen zo herleid worden. Dit is echt even slikken voor mij, want als ik een eetbui heb kijk ik liever de andere kant op. De weegschaal vermijd ik ook al jaren. Tijdens de bespreking bleek die weerstand bij iedereen te spelen..

Het eetdagboek kan in eerste instantie een trigger zijn. Een meisje vertelde dat, toen ze zag dat ze een cracker, een appel en wat groente en rijst eet, zo erg schrok dat ze nóg minder ging eten Ook al registreer je voor jezelf, het voelt alsof er een hele strenge Big Brother meekijkt en je een cijfer geeft. Dat is de eetstoornis, en hij geeft altijd een onvoldoende.

Na de lunch was het tijd voor PMT: Psychomotorische Therapie. Vandaag ging het over compenseergedrag in beweging en sport. Bewegen en een eetstoornis zijn aan elkaar gekoppeld, maar meestal alleen vanuit de wens om te veranderen. Voor ons allemaal is ons lichaam onze grootste vijand. We kregen de opdracht mee om bij te houden hoe veel we aan beweging doen en welk beweeggedrag wordt ingegeven door de eetstoornis. Dat is een flinke uitdaging voor de aankomende week.

Sanne

Aan het eind van de dag voelde ik me een lek geprikt ballonnetje. De therapeuten wisten precies de juiste onderwerpen aan te snijden en de herkenning bij de groepsgenoten was erg confronterend. Ik heb wel een paar tranen gelaten vandaag omdat er nog zo veel is om aan te werken. Maar dat komt, stapje voor stapje. Deze dag pre-groep heb ik er mooi opzitten.

Behandel jezelf zoals een vriend, vol rust en vertrouwen. (...) Langzaam, dan breekt het lijntje niet. Dus zet vooral door.
- Haruki Murakami in De Kangoeroecorrespondentie

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

liil - Vrijdag 12 juni 2015 13:55
Dankjewel Sanne, dat je deze blogs schrijft. Ik heb al heel wat jaren een ES, waarvan inmiddels zo'n 8 jaar boulimia. op het moment ben ik niet (meer) in therapie hiervoor (hoewel dat -objectief gezien- eigenlijk wel zou moeten). Wat je schrijft geeft me veel herkenning. Je schijft het ook heel duidelijk en mooi op. Ik hoop dat ik ook weer de kracht zal vinden me voor therapie aan te melden, al weet ik niet zo goed in wat voor vorm.
Sterkte met alles, ik blijf je volgen ookal reageer ik niet heel vaak waarschijnlijk ;)
xxJustMexx - Vrijdag 12 juni 2015 14:26
Echt een top blog, heb zelf ook boulimia en ben vandaag doorverwezen naar Acarre.
Succes met alle groepsgesprekken en andere therapieën!
Anne-Maria - Vrijdag 12 juni 2015 15:07
Sanne, knap dat je naast de pittige therapieën, ook schrijft. Ik zou me voor kunnen stellen dat dit juist extra motiveert om door te zetten. Maar...doe het vooral voor jezelf hè! Zet 'm op meid!
Anne-Maria - Vrijdag 12 juni 2015 15:16
Sanne, knap dat je naast de pittige therapieën, ook schrijft. Ik zou me voor kunnen stellen dat dit juist extra motiveert om door te zetten. Maar...doe het vooral voor jezelf hè! Zet 'm op meid!
Sanne Versteeg - Vrijdag 12 juni 2015 15:55
@liil Wat fijn om te horen dat mijn verhalen je herkenning geven. Ik hoop dat het jou ook motiveert om hulp te zoeken, en dat je iets vind wat bij je past… is moeilijk hè.. X
Sanne Versteeg - Vrijdag 12 juni 2015 15:56
@ Anne-Maria Dank je wel. Ja, dat is wel iets waar ik goed over nagedacht heb. Maar ik vind het schrijven juist wel fijn om alles een plekje te geven. En ook heel bijzonder om zo met jullie in contact te komen en de ervaringen te delen. X
Aine - Vrijdag 12 juni 2015 16:13
Heel veel sterkte en blijf je huiswerkopdrachten maken. Zoals je al beschreef kun je er een hoop uithalen.
jazzenballet - Vrijdag 12 juni 2015 17:12
Hé wauw. Wat een mooie stapje al. Het is fijn dat deze dingen je een soort inzicht geeft in alles. Doe zo verder! Blijf vechten!
cynthia - Vrijdag 12 juni 2015 18:54
Ik vind dit heel fijn om telezen bedankt en be strong lieve meid
Bo - Vrijdag 12 juni 2015 19:11
Mag ik vragen waar jij de therapiën volgt??
Sindy - Zaterdag 13 juni 2015 20:35
Zo bedankt voor deze blog en die therapie beschrijf je zo goed.
Kaatje83 - Zondag 14 juni 2015 18:52
Sanne ik heb respect voor je dat je de therapie aangaat!!! Dit geeft mij ook weer kracht en lees graag je blog. Afgelopen donderdag bij de huisarts geweest en doorverwijzingen gekregen voor amarum. In 2009 was ik ook al bij amarum om geholpen te worden met mn boulimia. Helaas nu teruggevallen en weet dat ik t weer aan moet. Doodeng vind ik t, vooral hoe de therapie invloed zal hebben op mn dagelijks leven (kan ik nog wel fulltime blijven werken etc). We gaan t zien en zoals jij ook al schrijft, stapje voor stapje. Succes meis!