Ik ben het hier helemaal mee eens! Bij mijn studie (Bewegingswetenschappen) is hier weleens een discussie over. Ik vind het dan altijd moeilijk om het uit te leggen. Maar jij hebt het heel goed verwoord! Thanks

Prachtig geschreven Irene!!! Helemaal mee eens. En die vergelijking met een gebroken been mag je van mij maken. Iemand die in een rolstoel zit of een ernstige andere ziekte heeft zou op zo’n foto geroemd worden om haar/zijn kracht om zichzelf te laten zien zoals ie is en dan zouden we voor obesitas een uitzondering moeten maken? Flauwekul. You go girl!!

Goed einde! Wel ter aanvulling; obesitas en zeker morbide obesitas is een aandoening waarbij de interne 'brandstofmeter' verstoord geraakt is, waarbij hormonen in de war geraakt zijn. Het setpoint van gewicht is daarbij een stuk hoger geraakt. Ontstaan door verschillende factoren, waarbij veel lijnen, voeding en beweging een hele grote rol spelen. Het is alleen niet zo dat je als iemand met morbide obesitas zijnde door gezond eten en meer bewegen 'zomaar' op een gezond gewicht komt. Dit is wel het verschil met ondergewicht waarbij het setpoint vaak wel op een gezond gewicht staat. Belangrijk om dat verschil te maken omdat het een wezenlijk verschil in aanpak en benadering vereist!

Superaanvulling. Dat bedoel ik dus. Daarom gaat het niet “vanzelf naar een gezond gewicht” als je maar gezond en gevarieerd gaat eten! Hier moet je echt voor op een dieet. En dan heb ik het niet over crashen, maar wel echt over een speciaal voor jou opgesteld plan. Waar ook de nodige psychische hulp vaak nog bij nodig is. En nee, soms kan het afvallen niet wachten tot je eetstoornisvrij bent. Net als dat je bij levensgevaarlijk ondergewicht niet kan wachten met aankomen totdat je hersteld bent van je eetstoornis! Ik moet nu afvallen omdat ik anders gewoon niet heel oud wordt. Dat is wat anders dan tien of twintig kilo te zwaar zijn en wat willen afvallen.

Dit maakt me echter wel van streek. Want wat doe je als je na AN bent doorgeschoten naar BED, nu overgewicht hebt maar uit die mentale gevangenis wilt breken van calorieën tellen, vaste porties, elke dag the same story.... Als ik jouw reactie lees (de informatie die je geeft) dan ga ik, als ik ooit een stabiel eetpatroon krijg zonder eetbuidrang/-gedragen, voor altijd zo blijven als ik nu ben....Niet heel motiverend eigenlijk aangezien ik nog immer last heb van eetbuien en nu alvast afvallen om de schade voor later te beperken me echt niet gaat lukken...

Heb je wel begeleiding, M? Ik kan me voorstellen dat je hiervan schrikt. Ik weet ook niet of het wel voor iedereen opgaat, wat hier geschreven werd en waar je op reageert. Het lijkt me goed als de redactie / de diëtiste van Proud hierop wil reageren. Het staat nu immers wel zo op deze site. Maar los daarvan, als je nog ergens hulp krijgt, vertel dan ook vooral aan je eigen hulpverlener dat je hiermee worstelt en niet motiverend vindt, M.

Ik val zelf ook onder de plus categorie.
Daarom vindt ik het fijn dat er ook plus modellen bestaan dat zij laten zien wie ze zijn.
En zich niet verstoppen omdat dat ze wat groter zijn dan gemiddeld.
Ik vind het een heel mooi geschreven petje af.

Ik ben het hier eigenlijk niet mee eens. Vooral omdat dit meisje ontkent dat ze ongezond bezig is (ik heb wat meer dingen over haar gelezen). En over de vergelijking met het gebroken been, dan zou je het hebben over iemand met een gebroken been, die er gewoon op door blijft lopen.

Eerlijk gezegd ben ik het hier wel mee eens. Ik dacht ook niet toen ik die foto zag "ze straalt". Nee, ik dacht als eerste: "omg, die knieën." Daar gaat ze echt wel last van krijgen.
Maar aan de andere kant is het voor mensen die ook zo'n figuur hebben natuurlijk wel fijn als hun kleding niet op dunne vrouwen wordt geshowd.
Ik ben er eigenlijk nog niet helemaal over uit wat ik ervan vind.

Kan me hier ook wel in vinden.

Maar die foto op zich gaat toch niet over haar gezondheid? Je kan iemand toch wel als model gebruiken zonder dat dat het een voorbeeld is van een "gezond" lichaam? Wat maakt het uit of ze gezond is of niet? Moet iemand op alle vlakken gezond zijn om mooi genoeg te kunnen zijn om op een cover te staan? En wanneer is iemand dan gezond genoeg? Als ie er gezond genoeg uitziet op een foto? Maar iemand die 2 pakjes sigaretten wegrookt op een dag mag dan wel op een foto (als je de sporen van de rook weg-photoshopt.)? Die persoon is wellicht ongezonder dan zij, maar omdat je dat niet aan de buitenkant ziet is dat wel oké?
Daar gaat het denk ik om. Dat iemand, ondanks dat ie niet helemaal het perfecte gezonde lichaam heeft, alsnog mooi kan zijn. Dat staat totaal los van de discussie of haar gewicht gezond voor haar is.
Sowieso vind ik het wel raar om random mensen hun gezondheid te gaan bediscussiëren. Weet jij veel wat er voor de rest met die mensen aan de hand is. Pas als je hun dokter bent en ze onderzocht hebt kun je daar iets over zeggen. Overgewicht is namelijk alleen 1 risicofactor. Dat is het enige wat je kunt zeggen op basis van iemands gewicht.
Ik denk dat zoveel mogelijk variëteit belangrijk is. Niet alleen lichamen die binnen de gezonde range vallen, maar ook zgn. te dunne en te dikke lichamen, verschillende huidskleuren, genders, zichtbare handicaps, whatever. Mensen (vooral opgroeiende kinderen/jongeren) hebben het nodig om zichzelf te herkennen en te zien dat je mooi kan zijn, ondanks je gezondheid of de status van je lijf. (Wat Mandy ook zegt zie ik nu)

Nee, maar dan mogen dunne modellen óók op de cover. Een foto van een model met ondergewicht gaat ook niet over haar gezondheid (volgens jouw redenatie). Toch wordt dat vaak gezien als het promoten van ondergewicht (of erger: anorexia), maar een foto van iemand met morbide obesitas draait daar ineens niet om. Dat vind ik meten met twee maten.

True! Ben het helemaal met je eens

Helemaal mee eens! Over dunne modellen mag iedereen een oordeel hebben. Maar als het model morbide obesitas heeft mag je er niets over zeggen want dat is bodyshaming. Hoezo meten met 2 maten? Ik vind het maar krom.

Ik vind ook niet dat dunne modellen niet op de cover mogen (weet niet of iemand dat uit mijn reactie haalde). Alleen zijn die nu wel sterk oververtegenwoordigd en dat mag wat mij betreft wel minder, zodat er minder onbewust dan wel bewust een ideaalbeeld gecreëerd wordt/in stand blijft. (Daarmee zeg ik niet dat je anorexia krijgt van het naar dunne modellen kijken of dat ze anorexia promoten of whatever want dat vind ik ook onzin).

Je moet niemand puur op z'n gewicht beoordelen of bodyshamen. Ondergewicht moet je niet promoten als ideaalbeeld en overgewicht ook niet, maar iemand heeft nou eenmaal een bepaald lijf op een bepaald moment en daar zou ie zich niet voor hoeven schamen (daarmee wil ik niet zeggen dat het voor sommige mensen hun gezondheid niet beter is om aan te komen of af te vallen, maar dat hoef je ze niet te vertellen, dat weten ze wel of anders komen ze er vanzelf wel achter. Of niet, maar dat is alsnog niet jouw zaak dan).

Beste K.
Je hebt goede punten, en doet goed je best ze duidelijk uit te leggen; bravo daarvoor! Ben het met veel eens, maar zeker niet alles.

Denk dat alleen de belangrijkste conclusie ontbreekt; het probleem is niet wie je als ideaalbeeld naar voren schuift, maar dat je een ideaalbeeld hebt/zoekt (IN EEN MODEL!!!).

Als je een ideaalbeeld zoekt, doe dat dan in mensen die iets presteren, bijv.;

een artiest (muzikant, schilder, comedian, acteur, dichter, etc., etc., etc.), een atleet, een wetenschapper, kok, leraar, politiek persoon, etc., etc., etc.

Zoek EERST naar mensen die je bewonderd om hun PRESTATIES, en dan zal je daarna ontdekken dat die er in allerlei verschillende vormen, maten, kleuren, seksen, etc. rondlopen.

Wat betreft gezondheid en uiterlijk; wie je ook bent, iedereen ziet er persoonlijk het beste uit wanneer ze zo gezond mogelijk zijn, en dus; vitaliteit en kracht uitstralen en lichamelijk in een optimale staat verkeren.

Nou is het natuurlijk niet realistisch dat iedereen er als een topatleet bij loopt, en kunnen bijvoorbeeld een turner en een marathonloper nog een ingewikkelde discussie voeren over wie er in een "optimale-re" staat verkeerd, dus lijkt het mij redelijk om een middenweg te kiezen; als je met een redelijk zware (gewicht afhankelijk van wat realistisch is voor jouw natuurlijke lichaamsbouw) rugzak om een aantal kilometers per dag met een redelijke pas zou kunnen maken, zonder ernstige vermoeidheid of medische problemen, dan verkeer je in jou optimale staat.

Werk daar naar toe!

Ga dus uit van jezelf en vergelijk je niet met een ander, want dat ben jij niet!
Laat je niet inspireren door een uiterlijk, maar door prestaties. Je bent wie je bent, dat staat grotendeels buiten jouw macht, wat je daar vervolgens mee doet is wel grotendeels aan jou.

Zorg goed voor jezelf. Let wel; dat betekend niet dat je altijd "lief voor jezelf moet zijn", maar wél dat je jezelf moet vergeven en doet wat op de LANGE TERMIJN jou in staat stelt te DOEN wat je wilt DOEN, en daarmee BENT wie je uiteindelijk wilt ZIJN.

Beetje rare maat van optimale staat. Alsof je die kan stellen in het algemeen. Is dat niet voor elk mens verschillend. Idd zoals de turner en de marathonloper. Mijn optimale staat is wellicht heel anders dan jouw optimale gezondheid. Dat valt niet te vergelijken. Verder met je eens dat je niet je voorbeeld moet halen uit enkel een plaatje van een model.

Dag "Lost girl"

Dat is ook precies wat ik zeg; niet iedereen heeft DEZELFDE optimale staat, maar iedereen heeft EEN optimale staat, en die wordt over het algemeen op dezelfde manier behaald; door gezond/gebalanceerd te eten en bewegen.

Iedereen heeft een ander lichaam, dus moeten/kunnen sommige mensen meer/minder eten en of bewegen dan anderen om hun persoonlijke "optimale" staat te behalen/behouden.

En ik heb het dan over een "algemeen" optimale staat (voor het dagelijks leven van een "gemiddeld" persoon), daarom ook de vergelijking tussen de turner en de marathonloper, die allebei andere (extremen) vereisten hebben om "optimaal" te kunnen presteren op hun focus/toewijding.

En ik vind het persoonlijk wel moeilijk om te zeggen welk lichaamstype ik nou gezonder of juist ongezonder vind voor "het dagelijks leven"; de turner of de marathonloper... Maar ik hoef er geen seconde over na te denken waar ik het model van die cover (of een "normaal" ondervoed/onderontwikkeld model) in die vergelijking zou plaatsen...

Bas, ik vind "je doet goed je best ze duidelijk uit te leggen" een beetje denigrerend overkomen, kan aan mij liggen, maar ik zou niet zo tegen iemand praten om iemand niet een minderwaardig gevoel te geven/zelf over te komen als superieur.

Je mist mijn punt wel een beetje. Een model is juist geen ideaalbeeld in mijn ogen. Er bestaat niet zoiets als een ideaalbeeld, daar moeten we juist vanaf. En dat creëer je door niet één type weer te geven als model, maar juist meerdere types. Want je kunt ook niet alle modellen in bladen/reclames/op tv/internet negeren,ook al koop je geen tijdschriften.
Je kan een eigenschap van iemand bewonderen, of meerdere, maar een persoon op zich is nooit ideaal of om na te streven of whatever. Ik ben het wel met je eens dat je iemand niet op z'n uiterlijk moet gaan bewonderen per se en dat je ook naar iemands prestaties kan kijken in eerste instantie, maar dat is voor mij nooit een punt geweest. Ik kan zelf iemand mooi vinden, of iemand anders fijne eigenschappen vinden hebben die ik bewonder, of het knap vinden wat iemand bereikt; dat staat allemaal los van elkaar.

Ik ben het met je eens dat het fijn is als iemand zo gezond mogelijk is en dat het goed is dat na te streven. En dat je er waarschijnlijk "op je mooist" uitziet als je gezond bent.Alleen ben je dat niet meteen zodra je eraan werkt en ook al werk je er om verschillende redenen niet echt aan, dan nog hoef je je niet te verstoppen en kan je mooi zijn, dat is wat ik wilde zeggen.

Over het verhaal van de rugzak: ik heb dat mijn hele leven nooit gekund en zal dat nooit kunnen, of ik nu een bmi van 15, 20 of 40 heb. Dat is onderdeel van mijn punt dat ik probeer te maken: ook met een (chronische) ziekte, afwijking, handicap, whatever waardoor je niet het toonbeeld van vitaliteit bent, kun je mooi zijn.

Hoe moet je dan zoiets verwoorden? xD Ik denk dat dat denigrerende jouw opvatting is. Als ze vindt dat een punt goed verwoordt wordt, hoe zeg je dat dan op een niet-denigrerende manier volgens jou?

Ik ben het persoonlijk absoluut niet eens met het plaatsen van foto's van modellen met zeer ongezond overgewicht, om dezelfde reden dat iemand met zwaar ondergewicht meteen bekritiseerd zou worden.
Het woord 'model' betekent letterlijk.. well.. 'model'. Natuurlijk kijkt niet iedereen naar een model op een cover als absoluut ideaalbeeld, zeker niet op rationeel vlak. Maar er zijn veel studies gedaan die laten zien dat wij mensen zeker niet alleen rationeel zijn en veel dingen onbewust opslaan. Daar is de kritiek op het dunne ideaalbeeld in onze maatschappij immers o.a. door ontstaan. Op het moment dat iets positief geadverteerd wordt op herhaalde basis slaan onze hersenen dit als iets goeds op, of we dit nu willen en of we nou kritisch kunnen nadenken of niet. That's just how we're wired.

Niemand verdient (fat-)shaming of iets dergelijks. Maar ook niemand verdient een ongezond gewicht, of het nou een uitschieter naar beneden of naar boven is. Persoonlijk ben ik voorstander van lichaamsneutraliteit, voor een ander werkt body positivity beter.
Het is natuurlijk en menselijk om naar uitersten te schieten en zeker na jaaaaarenlang het verheerlijken van een veel te dun lichaam kan ik me voorstellen dat er behoefte is aan een soort compensatie. Maar het promoten (want dat is letterlijk wat modellenwerk doet, again, of het nou op rationeel vlak werkt of op emotioneel/onbewust vlak) van een ongezond gewicht lijkt me niet sustainable.

Bedankt "Hernameisalice"!

Ik dacht inderdaad al toen ik vol hoop en positieve blijdschap mijn geluk uitte en een compliment probeerde te geven, toen dacht ik gelijk al; dat zal in deze tijdsgeest vast wel weer volledig uit z'n verband gerukt worden om het vervolgens verkeerd op te kunnen vatten zodat je je lekker beledigd kan voelen... Of... Probeer ik nu te communiceren of ben ik aan het ""man-splaining"?

Jammer "K."

Maar waarom moet iedereen per se zo geforceerd mooi "zijn"/gevonden/genoemd worden?
Je hoeft toch alleen maar mooi te zijn voor één iemand?

En wat moeten lelijke mensen dan?
Wat nou als je BUITEN EEN CATEGORIE van "dik" of "dun" valt, (man of vrouw, wit of zwart, etc., etc., etc.), maar gewoon algemeen/"objectief" lelijk bent, of je nu zo geboren bent, of dat het ontstaan is door ziekte of ongeluk.
What about those people?
Kan je dat ook recht lullen, en moet je dan ook doen of zij "mooi" zijn, of kan je nog wel gewoon zeggen dat sommige mensen iets hebben wat jij gewoon nooit zal krijgen, maar dat als je je focust op wat jou goede eigenschappen zijn... Ik bedoel een model kan er bijvoorbeeld heel mooi uitzien, maar met veel daarvan hoef je niet op een goed gesprek te rekenen... En dat vind ik persoonlijk veel onaantrekkelijker... Sommige mensen hebben nu eenmaal een erg lelijk innerlijk, of ben ik nu aan het "brain-shaming"/"soul-shaming"?

Natuurlijk wil iedereen er (ZO) goed (MOGELIJK!!!) uitzien, en de beste manier om dat te doen is op een zo evenwichtig mogelijke manier goed, gezond, voldoende (maar over het algemeen ook weer niet te veel, al is dat af en toe echt niet erg, zeker niet als je een keer iets te veel eet van iets wat op zich ook gezond is) te eten en bewegen VOOR ZOVER DAT PER INDIVIDU REDELIJK/MOGELIJK IS. Maar het eindresultaat gaat echt niet voor iedereen zijn dat je dan mooi bent. Maar gelukkig heb je nog andere dingen die jou aantrekkelijk/aangenaam kunnen maken. Er zijn in het leven nou eenmaal winners en verliezers, maar gelukkig is er niet maar één race/meetlat/onderdeel.

En niet iedereen vindt hetzelfde mooi. Sommige houden van wat steviger, anderen van wat slanker, ook kan het per persoon verschillen; sommige mensen zien er mooier uit/komen beter tot hun recht (of course always "in the eye of the beholder") als ze wat steviger/slanker zijn, dat verschilt per persoon, en kan ook veranderen over tijd.
Maar over het algemeen houden de meeste mensen (al heb je altijd gestoorde uitzonderingen) van een "algemeen gezonde look". Iemand die genoeg om zichzelf geeft om goed voor zichzelf te zorgen waardoor je je geen directe zorgen om hun gezondheid (of dat nu overgewicht/ondergewicht of stress is) hoeft te maken als je een stukje wilt gaan wandelen/zwemmen/fietsen/etc.. Betekent niet dat iemand niet voor je kan vallen als je nog niet "optimaal" bent, als ze je potentieel zien, maar als je er zeer ongezond uit ziet en zegt "ik ben perfect zoals ik nu ben; punt!", dan is het niet onredelijk om te zeggen; veel geluk daarmee, hoop voor je dat je iemand vindt die het daar mee eens is waar jij ook zo over denkt, maar ik ben het daar NIET mee eens, en dat is geen "fat-shaming"/"body-shaming" maar "gezond" VERSTAND...

Indd dit laat zien alsof er maar twee opties zijn: ondergewicht of overgewicht. Dat kan juist ook weer triggerend zijn, want het suggereert dat dik zijn de enige andere optie is naast dun zijn. Dat kan je bang maken om aan te komen omdat je denkt dat je dan automatisch dik wordt. Over de grens van ondergewicht ben je metten dik zeg maar.
Je ziet vaak alleen maar extremen in de modeindustrie, terwijl de meeste mensen in dat grijze gebied ertussen zitten. Zodoende zullen de meesten zich nog steeds niet herkennen in de modellen die gebruikt worden.

Dan doe zowel ondergewicht als overgewicht niet dan vind ik dat lilly collintjes er ook niet op horen.

Nevermind mijn reactie ik ga voor Irene haar eindstukje

Als plussizer vind ik het super om te zien dat mensen zoals Tess Holiday, of het slankere plussize model Ashley Graham, op de covers staan van magazines. Er mag veel en veel meer variatie zijn op de covers en de inhoud zijn van magazines. Daarom lees ik er ook geen. Ik vind dat iedereen, dik of dun, ondergewicht of overgewicht, het recht mag hebben om een gelijk lichaam te zien op televisie of magazines, wat met respect benaderd word. Iedereen heeft iemand nodig in de media om zich mee te kunnen identificeren of een gelijkbaar lichaam te vinden. De glamour van volgende maand ga ik voor de afwisseling wel lezen, gezien ik er als plussizer zelf in zal staan. En als plussizer maakt me dit ontzettend trots.

"Niemand zegt dat het goed voor je is om een ongezond gewicht te hebben, maar dat betekent niet dat je dan ook minder waard ben. Het betekent niet dat je je hoeft te verstoppen tot je wel 'goed genoeg' bent. Het betekent niet dat je niet sexy mag zijn of je niet vrouwelijk (of mannelijk!) mag voelen."

"Het is toch ook niet zo dat als je been bijvoorbeeld gebroken is en je zit in het gips je ook even niet meer mee mag doen. Alsof je dan ook even minder waard ben. Alsof je dan geen mooi en volwaardig mens meer bent. Natuurlijk is het niet precies hetzelfde, maar het schetst wel een bepaald beeld dat ik uit probeer te leggen. Welk gewicht je ook hebt. Hoe gezond je ook bent. Je bent niet minder mens. Ik denk dat het we het er allemaal over eens zijn dat het hebben van ondergewicht, overgewicht, een gebroken been of een eetstoornis niet gezond is, maar dat is dus niet waar body positivity over gaat. Het gaat er om dat wie je nu bent oké is en dat je niet eerst hoeft te veranderen of hoeft te genezen van iets om iets waard te zijn, je mooi te voelen en genieten van het leven.

Als er voorwaardes zijn om geaccepteerd te worden.
Is het geen acceptatie."

----------------------------------------------------------------------

Dag Irene,

Wat bedoel je nou precies met dit hele "geaccepteerd" worden en "waarde" hebben en "mee mogen doen" in z'n "ALGEMEENHEID"?

Ik denk dat je die dingen specifiek moet bekijken, want waar om/mee/voor geaccepteerd worden, mee doen of waarde hebben?

Stel; ik wil nu met jou geslachtsgemeenschap hebben, accepteer jij dat, of heb jij toch voorwaarden voordat je met iemand het bed in duikt?

Als ik "geaccepteerd" wil worden voor een financiële lening van de bank, krijg ik dan zomaar gratis geld, of zullen daar misschien toch voorwaarden aan verbonden zijn?

Of ik wil een sportteam oprichten en meedoen met een belangrijk evenement, moet ik dan iemand met een gebroken been (of extreem overgewicht) gewoon mee laten doen, of mag ik voorwaarden stellen? Betekent niet dat mensen met gebroken benen of extreem overgewicht niet mee mogen doen als ze wél gewoon op niveau kunnen presteren, maar omdat die eigenschappen meestal gevolgen hebben.

Iemand die extreem overgewicht heeft IS (als men, voor altijd) misschien niet onaantrekkelijk/lelijk, maar dat extreme overgewicht kan ze dat (in the eye of the beholder) wel tijdelijk MAKEN.

Die voorwaarden zijn trouwens niet verplicht (om te bestaan), slechts optioneel om je te kwalificeren voor waar jij vrijwillig aan wilt deelnemen.
En ook niet altijd permanent/definitief.
Bijvoorbeeld: een gebroken been kan helen, en sommige ongezonde levenssituaties kunnen (wanneer tijdig actie ondernomen wordt) ook veranderen.
Maar als je 140 cm lang bent dan zit een professionele basketbal carrière er voor jou niet in.
Betekent niet dat het voor jou verboden is om te basketballen of daar plezier in te beleven, of zelfs dat je er misschien niet eens goed in zou kunnen zijn. Het betekent alleen dat je niet goed genoeg zal zijn als je eigenschappen/capaciteiten niet aansluiten bij jou wensen én de werkelijke wereld waarin dit gemanifesteerd zou moeten worden.

NIEMAND heeft RECHT op onvoorwaardelijke ACCEPTATIE, en aan alles waar je MEE aan zou willen DOEN zitten bepaalde kwalificerende voorwaarden, en ook je WAARDE wordt bepaald door je capaciteiten.

En het is niet van óf je wordt wél geaccepteerd/mag wel mee doen/ hebt wel waarde, of dat is allemaal niet het geval niet. Er zijn gradaties. Ben je of mooi of lelijk? Ben je of gezond of ongezond? Ben je of groot of klein? Geldt trouwens ook voor dingen; zijn alle smaken ijs bijvoorbeeld allemaal (even) lekker of vies?

Laat NIEMAND jou VERTELLEN wat jij wel of niet bent, maar luister naar hun mening/informatie en evalueer die voor jezelf.

Je helpt iemand niet om te zeggen dat er geen voorwaarden aan acceptatie mogen zitten, en dat is het probleem ook niet; het probleem is dat de voorwaarden in redelijke proportie moeten zijn met jouw (realistische) kunnen en wensen.

En wat maakt iemand mooi, wat betekent het überhaupt als iedereen zomaar automatisch als mooi/goed genoeg geaccepteerd moet worden? Wat betekend lelijk dan, moeten we dat woord dan maar gewoon uit het woordenboek verbannen?

Ik zou het nog kunnen accepteren wanneer iemand zou zeggen dat zij persoonlijk iets mooi of lelijk vinden, maar wanneer ze zeggen dat het zo "is" en dat ik dat ook moet vinden, dan praat je onzin en ga je te ver.

Jeetje zeg, mannen moeten er altijd weer seks bij halen oid. Ik vind dit onacceptabel eigenlijk wel en vwb de cover. Ik ben altijd anders gewend van Cosmopolitian. Wat is mooi. Ik koop nooit tijdschriften. Ik denk bij glossy aan iets anders, maar je zou het ook kunnen zien als kunst, dus ik vind het wel knap dat ze op de cover staat want op een modeshow, zie je vaak ook extremen qua kleding. Ik denk dat er voor iedereen wel plek is in eoa tijdschrift, het gaat er alleen om of het past in de context, maar net zoals bij kunst er vaak over gepraat wordt of iets mooi is of niet, of het stijl heeft of niet, is het bij deze cover ook het geval. In die zin, vind ik het heel geslaagd. En natuurlijk zijn er altijd dan weer mensen die het gaan hebben over gewicht ed. Ik weet eigenlijk niet wat ik er echt van moet vinden. Ik heb medelijden met de wereld eigenlijk..

Pfff.. Doe ff

Het model dat op de cover staat, heeft zwaar overgewicht.
Een model heeft toch een bepaalde voorbeeldfunctie en als ze dan veel te mager of veel te zwaar is, beïnvloedt dit jonge meiden (of andere mensen die heel beïnvloedbaar zijn) en dat is niet gezond.
Zet gewoon een model met een gezond gewicht en een normale maat op de cover (en bij iedereen past weer een ander gezond gewicht + gezonde maat) en dan is het probleem in mijn optiek opgelost.
Een heel dik iemand op de cover zetten komt op mij over als echt iets willen, een reactie uitlokken of een statement maken.
Niet nodig (en ongezond!) dus niet doen.
Dat geldt natuurlijk ook voor een model dat ongezond mager is.

hou gewoon je mond, jij. De jeugd tegenwoordig, pff. Jouw haat heeft een slechte invloed op iedereen! >:(

Hoe ongezond moet zo iemand wel niet zijn voor het milieu ......

Nee ik heb er geen begrip voor en wil die ook niet krijgen ......

als het om medische redenen is niks aan te doen en dan accepteer ik je ook

maar zoiets .... nog even en ze doet mee aan my 600lbs life

Als je boulimia hebt en je gooit alles er weer uit, is ook ongezond voor het milieu, maar heb je wellicht een 'normaal' gewicht. Je moet je afvragen, waarom onze wereld zo is, zoals hij is.

Ja dat is ...
En er zal ook geen verandering komen

Maar met de klimaatveranderingen lost de aarde het zelf wel op ...
Zou je denken dat, als de mens eenmaal weg is, dat de aarde zich weer kan herstellen, ???? of zou de schade blijvend zijn. Met de gaten in de ozonlaag bijvoorbeeld enzo, alles chemisch ...

Er is een verschil in plussize en tonnetje rond ....

je veters strikken is heel normaal toch

in hoeverre zou zij zoiets kunnen
of andere dagtaken

nee sorry

heeft zeker niet altijd met gewicht te maken
heb zelf gezond lengte + gewicht, maar gezond ben ik zeker niet
normale dagtaken kan ik vaak niet en moet iemand me mee helpen of voor me doen, ik heb dan wel gezond gewicht maar zij is misschien wel veel gezonder dan ik
tel ik dan nog minder mee? nee, dat denk ik niet
we vervullen allemaal een plek en een rol op deze aarde, ieder heeft zijn of haar eigen waarde
uiterlijk is niet alles

K, ik geloof dat je me wel hebt overtuigd. :-)

Leuk om te lezen :)

Je kunt vanalles over haar uiterlijk zeggen.. ook zij heeft een enorme zware tijd (gehad). Ze heeft nare dingen meegemaakt, mensen doen vervelend tegen haar als ze zegt model te zijn. Ook zij is meer dan haar uiterlijk.

helemaal mee eens, ik heb een gezond gewicht maar ik ben NIET gezond, wil dat dan zeggen dat ik niet meer tel en mee mag doen? nee helemaal niet
die prachtige mevrouw op die cover is misschien wel veel gezonder dan ik ondanks haar overgewicht
het zegt zeker niet alles, iedereen mag er zijn ongeacht uiterlijk
het is aan iemand zelf om hier iets mee te doen ja of nee

Geweldig artikel!

Fijn voor de tattoo-artist die zo'n enorm canvas had om mee te werken. Anorexiamodellen moeten niet gepromoot worden, maar zulke veel te zware modellen ook niet. Extremen zijn niet gezond en geen goed voorbeeld.

Die mensen zeggen ziet dat ze minder waardig is. Mensen met obesitas word hierdoor genormaliseerd. Modellen op foto’s worden meestal als voorbeeld gezien en soms kan dat niet zo handig zijn. Zet Zoiemand niet als voorbeeld neer. Een gebroken been vind ik iets heel anders dan obesitas. Een gebroken been is een ongelukje en obesitas is je leefstijl.