Een brief schrijven aan je ouders

 

Praten over je problemen is niet makkelijk. Zeker niet met je ouders. Vaak wil je wel, maar weet je gewoon niet hoe je het moet aanpakken. Daarnaast is het ook heel spannend, want hoe gaan je ouders reageren? En wat als je niet goed uit je woorden komt?

Een mooie manier om je ouders te vertellen over je problemen, is door middel van een brief. Een brief schrijven heeft veel voordelen. Zo kan je er goed over nadenken. Je kan tot in de puntjes voorbereiden wat je wel en wat je niet verteld. Daarnaast is het soms fijn om niet meteen de reactie van je ouders te zien. Maar hoe schrijf je nu een goede brief? Het is namelijk niet zomaar even een brief...

Brief aan je ouders

Stap 1: Je doel
Bedenk als eerste met welk doel je de brief gaat schrijven. Wat wil je er precies mee bereiken? Wil je een bepaalde reactie van hen of wil je gewoon vertellen over hoe het met je gaat? Zorg er voor dat je het doel voor jezelf duidelijk hebt, en schrijf hem desnoods op.

Stap 2: Steekwoorden
Een brief is vaak een onoverzichtelijke lap tekst. En waar moet je ooit beginnen? Wat mij heeft geholpen is om voor mezelf wat woorden op te schrijven die symbool stonden voor de onderwerpen die ik wilde delen. Op die manier weet je zeker dat alles aan bot komt wat je wilt delen met je ouders en kan je op die manier afvinken.

brief aan je ouders

Stap 3: Het begin
Het begin van een brief is vaak het moeilijkst. Hoe moet je nu beginnen aan een brief met zo'n moeilijk onderwerp? Wat ik gedaan heb is om te beginnen met wat positiefs. Zo vertelde ik wat ik goed en fijn vond aan mijn ouders, en dat ik van hen hield. Op die manier kreeg ik ook het idee dat het niet één grote negatieve brief was, maar dat ik ook wat moois kon brengen richting mijn ouders. Mocht je nu helemaal niks positiefs weten te bedenken, kan je ook meteen beginnen met één van de onderwerpen die je hebt opgeschreven bij stap 2.

Stap 4: Het einde
Nadat je alle onderwerpen hebt beschreven die je bij punt 2 had opgeschreven, is het tijd om een einde te maken aan de brief. Maar hoe doe je dat? Kijk hiervoor terug naar het doel wat je had. Wat wilde je precies bereiken met deze brief? Is het doel duidelijk voor jezelf, maar gaat het doel ook duidelijk zijn voor je ouders? Zo niet, bekijk wat je nog kunt veranderen om het doel wel duidelijk op papier te krijgen. Als je denkt dat je klaar bent, sluit je de brief af. Doe dat lekker op je eigen manier. Misschien wil je ook nog wat luchtigs zeggen, of juist iets totaal anders.

brief aan je ouders

Stap 5: Verzenden
De stap om de geschreven brief dan ook echt te verzenden is groot en kan veel spanning met zich meebrengen. Doe dit dan ook niet te snel! Schrijf de brief en laat hem dan gewoon bijvoorbeeld even een dag liggen. Misschien bedenk je nog iets wat je vergeten bent en wat je toch nog graag wilt zeggen. Juist dat is natuurlijk het voordeel van een brief, je kunt er goed over nadenken.

Wanneer je de stap hebt gezet om te delen met je ouders, is dat enorm knap! Het is echt een mooie stap. Ik kan me ook voorstellen dat er mensen zijn die denken: waarom zou ik mijn ouders inlichten over hoe het met mij gaat? Waarom zou ik die brief schrijven?

Heel begrijpelijk die gedachten en twijfel. Zelf heb ik mogen ervaren dat het ten eerste voor mezelf heel fijn was om alles op te schrijven. Het gaf me wat overzicht en bracht me rust. Daarnaast is het voor je ouders goed om te weten hoe het met hun kind gaat. Vaak weten moeders al wel dat er iets niet goed is, maar blijft het een beetje in het midden hangen. Openheid kan zoveel brengen voor jezelf, en voor je ouders! Ook wanneer je juist schrijft dat je geen contact meer wilt, zorgt dat voor duidelijkheid voor beide partijen.

brief aan je ouders

Op Proud staan ook wat voorbeeld brieven voor wanneer je je ouders wilt vertellen over het hebben van een eetprobleem. Dus zit je daarmee en wil je dat delen met je ouders, kijk daar eens naar. Misschien kan het je helpen!

Heb jij wel eens een brief geschreven aan je ouders?

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Sheila - Donderdag 30 januari 2014 10:42
Goed artikel! Zeker te gebruiken :)
amanda - Donderdag 30 januari 2014 11:49
ja maar toen hadden ze al wel een vermoeden, en daarna kwam er over heen dat ik maar normaal moest doen, en dat me vader gewoon brood weer ging smeren(ik maakte toen der tijd mijn eigen brood zogenaamd dan).

dus bij mij pakte het niet echt goed uit.


liefs
anoniem - Donderdag 30 januari 2014 14:24
Ik heb in een brief aan mijn ouders ze om hulp gevraagd. Ze verteld dat ik heel graag weer normaal en gelukkig wilde worden, maar dat nu echt niet zo was. Jammer genoeg helpt het niet bij iedereen, maar mijn ouders reageerden er wel heel positief op. Daarna gingen we ook meteen naar de huisarts.
In die foto lees ik ook de woorden 'het spijt me'. Wat kwam dat in mijn brief ook vaak terug zeg!
Naomi - Donderdag 30 januari 2014 17:25
Beetje laat dit (; heb 2 weken terug een brief geschreven aan mijn ouders.
Erg spannend maar ben ontzettend blij dat ik het gedaan heb.
Als je van plan bent om dat te doen, wens ik je veel sterkte en succes.
Je kunt het!
Tjessie - Vrijdag 23 januari 2015 20:19
Hoi pap en mam, ik wou even zeggen jullie zijn super. Ik ben blij dat ik zulke ouders heb. en bedankt dat jullie me zo helpen met glutenvrij enzo. jullie zijn d beste ouders ter wereld (voor mij).
kio - Woensdag 20 januari 2016 18:51
hoi
amanuel - Zaterdag 3 december 2016 20:17
ik wil schrijven brief naar mijn moeder
Anoniem - Zondag 2 februari 2020 01:06
Ik ben op dit moment bezig met een brief aan mijn ouders vader al 3 jaar niet gesproken en moeder al 1,5 jaar niet meer.. aangezien mij dit veel rust geeft besloten om volledige afstand tedoen en dit ook duidelijk temaken door middel van de brief die ik aan het schrijven ben
Aangezien ze beiden al voorbij de 60 zijn en er een kans bestaat dat ze overlijden wil ik dit netjes geregeld hebben ik heb alles al afgesloten ik hoop dat zij dit ook doen
Soms zijn er brieven die gewoon een zwart randje met zich mee dragen
Anoniempjee - Zondag 7 november 2021 20:47
Heelveel succes man
heb netzoiets
ksak - Donderdag 17 juni 2021 12:18
a
Eline - Zondag 7 november 2021 20:39
Ik heb niet echt een eetstornis ofzo
of problemen met eten
mr tis gwn dat me ouders erg toxic zijn
aan het begin van dat ik er achter kwam had ik er niet zo veel last van
ik had 0 vrienden en dus geen uitgaans leven

nu ben ik 16 en heb hel goeie vrienden en een lieve vriend waarmee ik al 3 maanden heb

maar nu ik een uitgaans leven heb zijn ze steeds meer van waar ga je heen? waarom? 8 uur max thuis (savonds) en door de weekenden half 9

ik moet overal toestemming voor vragen en mag maar een half uur op mijn telefoon

telkens als ik vrienden probeer te maken mogen ze me, maar als ik ze vertel dat ik deze regels heb vinden ze me raar en vreemd. iemand besloot toen zelfs om me te haten voor no reason.

mr gelukkig heb ik nu wel een paar vrienden die me er niet raar door vinden

maar ik ben er zo f*cking klaar mee

veel mensen hebben medelijden maar daar kan ik niks mee, ik haat t zelfs


maar nu wil ik er een einde aan maken, een brief schrijven hoe en waarom


ik ben zo moe van het verlaten worden door mensen die me ineens raar vinden, zo moe van het gecontroleerd worden door me ouders en zo moe van het constant moe zijn


mr dat was t..

als je adviesen of ideeen voor me hebt: reageer dan alsjeblieft
ik weet niet wat ik anders moet doen

ik wil niet dood maar ook niet verder zo leven

mr ja boeie, ik wil wel duidelijk maken dat ik dit niet voor de aandacht ofzo doe, maar voor hulp

lieve groetjes

ps: goed artikel, zal zeker de tips gebruiken voor mijn brief die ik wil schrijven aan me ouders voor mijn 17e verjaardag.
D. - Donderdag 11 november 2021 09:11
Hey Eline,

Wat rot dat je je zo eenzaam voelt. Het zou goed zijn als je er met iemand over durft te praten. Met een vertrouwenspersoon op school bijvoorbeeld. Of met de Kindertelefoon of 113. Je hoeft hier niet alleen mee te blijven worstelen.
anoniem - Woensdag 18 mei 2022 12:13
Een goed artikel wat mij geholpen heeft om mijn vader te vertellen wat zijn psychische ziekte en zijn suïcidale periodes met mij en mijn gezin doen. Momenteel geen contact.
Geen idee of ik de brief verstuur. Wellicht dat hij dan eindelijk begrijpt hoe het voor ons is, want ik heb het idee dat hij het alleen vanuit haar standpunt kan bekijken.