Voor jezelf zorgen komt in alle vormen en maten. Hier heb je in verschillende blogs van ons al over kunnen lezen. Toch is weten wat goed voor je is, niet altijd genoeg om ook daadwerkelijk te doen wat goed voor je is. Want toch kunnen er bepaalde gedachtes en overtuigingen zijn, die je ervan weerhouden om goed voor jezelf te zorgen. Ze zijn geniepig, sluw en bewegen zich onder de oppervlakte, terwijl ze tegelijkertijd heel groot zijn en veel zeggen over jouw kernovertuigingen, zelfvertrouwen en eigenwaarde. Ze laten het onbelangrijk lijken, schuiven het onder de tafel. Dit is waarom je niet voor jezelf zorgt.

"Ik verdien het niet."

Denk jij dat je geen (zelf)zorg verdient? Omdat je nog niet genoeg hebt gedaan vandaag? Omdat een ander het harder nodig heeft? Omdat je nog wel even kan? Of omdat je jezelf al met al niet de moeite waard vindt? Ik wil elke reden ontkrachten, want iedereen verdient het om voor zichzelf te zorgen. Het is niet eens zozeer een kwestie van verdienen, maar juist een kwestie van nodig hebben. Voor jezelf zorgen is nodig om goed en gezond te kunnen leven, een levensbehoefte. Wie je ook bent, wat je ook doet. 

Bron foto

"Ik moet gewoon wat sterker zijn."

Gewoon wat beter m'n best doen. Gewoon niet zo aanstellen. Gewoon nog even doorzetten. Maar wanneer is het genoeg geweest? Daar schuilt het gevaar, want het is nooit echt genoeg. Of het is pas genoeg als het eigenlijk al te laat is en je vastzit of omvalt. Je kan ook sterker zijn dan goed voor je is, dan blijft het geen kracht maar wordt het een zwakte. Kiezen om voor jezelf te zorgen, dat is pas sterk! Wees het moment dat je niet meer kan voor. Je hoeft niet eerst meer te doen, meer te bereiken, even door te zetten. Het is goed zo. Het is genoeg. Jij bent genoeg.

"Het is niet erg genoeg. Een ander heeft het veel erger."

Er zal altijd iemand zijn die iets erger, minder erg of gewoon anders heeft dan jij. Als dat het criterium is om voor jezelf te mogen zorgen, zou bijna niemand meer voor zichzelf mogen zorgen. Bovendien is dit niet iets dat je met anderen hoeft te vergelijken. We hebben allemaal onze eigen fysieke en mentale gezondheid en dat is waar het om gaat. Wat is goed voor jou? 

"Het is egoïstisch om (nu) voor mezelf te zorgen."

Voor jezelf kiezen, je grenzen aangeven, 'nee' zeggen omdat je voor jezelf moet zorgen. Een ander kan misschien even teleurgesteld zijn of iets jammer vinden, maar het is niet iets waar de ander niet overheen komt. Het is niet erg om soms iets jammer te vinden in het leven en het zou niet af moeten doen aan jullie relatie. Het zou in wezen jullie relatie moeten verbeteren, als jij daardoor lekkerder in de vel zit. Als een ander het jou echt zo erg kwalijk neemt dat jij voor jezelf zorgt, zegt dat volgens mij ook veel over de ander. Dat gezegd hebbende, hoef en kan je ook niet altijd iedereen tevreden houden; maar goed voor jezelf zorgen is van (kwaliteit van) levensbelang. En het is jóuw leven. Lees ook eens de blog 'Ben ik egoistisch als ik voor mezelf zorg?'

"Ik heb er geen tijd voor."

Als je te weinig tijd hebt om voor jezelf te zorgen, is het goed om je af te vragen of je je prioriteiten wel op een rijtje hebt. Als je zo weinig tijd over hebt dat er geen ruimte is om voor jezelf te zorgen, overvraag je jezelf waarschijnlijk. Prioriteiten stellen is niet makkelijk. Zeker niet als je het gevoel hebt dat je ergens aan moet voldoen of als je bang bent om iets te missen of ergens niet bij te horen - maar het is zo belangrijk. We leven in zo'n snelle, drukke en volle maatschappij. Er is altijd wel iets en je bent je gigabewust van alles dat je kan missen. Maar als je niet goed voor jezelf zorgt, dan mis je pas iets. Nu voor jezelf zorgen, zorgt ervoor dat je later meer tijd, energie en zin hebt om andere dingen te doen. 

"Ik durf het niet."

Misschien klinkt dit gek, misschien ook niet. Ik vond voor mezelf zorgen altijd best wel eng. Ik was bang dat ik daardoor de kantjes er vanaf zou gaan lopen, dat anderen sneller vooruit zouden komen, dat ik niet hard genoeg zou werken. Ik was bang om tijd te verliezen, dingen te missen, bang om voor mezelf te kiezen. Ik was ook bang om het verkeerd te doen, om fouten te maken, de plank mis te slaan. Ik vond rust nemen eng en ik vond stappen zetten ook eng. Huh, maar wat doe je dan wel? Precies, niks. Ik voelde me vaak verlamd in het leven en dat was ook waar eetbuien om de hoek kwamen kijken, om dat gevoel maar op te vullen. Durven kiezen, voor wat dan ook, is ook een vorm van zelfzorg. En zoals ik al een paar keer heb gezegd, draagt dat juist ook bij aan de kwalititeit van de dingen die je wel doet. Je kan een stuk meer missen dan je daadwerkelijk denkt, en uiteindelijk kan dat je leven juist zo veel rijker maken. 

Betrap jij jezelf op een van deze gedachtes?
Tijd om die denkwijze te veranderen!

Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.