Even kijken of ik dit nog kan, hoor. Het voelt ergens een beetje gek om een plog bij te houden, terwijl ik nog herstellende ben van een burn-out, maar misschien schijnt dat ook wel weer een ander licht, wie weet. Deze week is, nu zo terugkijkend, toch weer een stuk voller dan een tijd geleden. Erg hoopvol om te merken dat dat ook langzaam weer wat meer vorm krijgt. Ik vind het nog steeds best lastig om nog een goede en fijne indeling te vinden, want ik moet voor mijn gevoel nog zo vaak kiezen, wat ook weer tot frustratie leidt. Tussen werk, privé, wat me nu wel of niet goed doet. Die balans was lang ver te zoeken en dat helemaal opnieuw vormgeven is goed en nodig, maar voelt niet altijd fijn of gemakkelijk.

Ik schipper tussen doen wat nodig is en moet, en doen wat ik leuk vind en me energie geeft. En dat is nog best wel ingewikkeld. Ik merk wel dat dingen me langzaamaan wat makkelijker afgaan, dat de klap minder is en ik deze beter op kan vangen. Dat ik in staat ben om überhaupt te kunnen kiezen. Dat er wat te kiezen valt, geeft me ook meer vertrouwen. Want hoe lastig het ook kan zijn om ergens wat te moeten laten, kunnen kiezen betekent ook ergens wél voor kunnen gaan. En dat voelt na een lange tijd niets kunnen, toch ook wel weer heel erg prettig.

Zaterdag

Ik begin de week met een langverwacht kappersbezoek. Het is inmiddels meer dan een jaar geleden dat ik al mijn haar eraf haalde en inmiddels heb ik al bijna weer een bob. Alleen de lengtes voorin moeten nog wat bijgroeien en dan kan ik het op één lengte laten knippen. Daar kijk ik wel echt naar uit! Een buzzcut was leuk en makkelijk, maar alle lengtes daarna tot aan nu zijn wel heel lastig geweest. Je kan er dan echt precies niets mee en het staat de hele tijd omhoog, haha.

Heel blij met hoe het er nu uitziet na te kappersafspraak. Het ziet er al een stuk minder 'per ongeluk' uit dan hiervoor, haha. 

Daarna is het tijd voor wat ontspanning en dat doe ik het liefst met deze twee pluisjes en een game. Op het moment speel ik weer Zelda (Twilight Princess). Sop begint ook een beetje te 'schootkatteren', maar haar love language is vooral over je voeten heen glijden, altijd in dezelfde kamer willen zijn, met haar hoofd hard tegen de muren aan boksen en zich voor je neer laten vallen waardoor je bijna over haar heen valt, maar vaak nog net uit kan wijken. Waar Fiep altijd achter me aan huppelt en vooral heel veel en luid kletst, en zodra ik ook maar even op de bank ga zitten, ze het liefst direct op me neerploft (waardoor zij ook meer in de plog te zien is). Zo leuk om te merken hoe ze allebei hun eigen dingetjes hebben.

Het scheerapparaat van mijn vriend hield er in de middag ineens mee op, dus ik ging met hem mee naar de stad met de belofte op een lunch en een ijsje.

's Avonds aten we bij zijn ouders en daar keek ik nog wat Grey's Anatomy. Zo grappig, ik heb dit pas per ongeluk ontdekt toen ik door al mijn guilty pleasure-series heen was en ik niets meer had om te kijken, maar schijnbaar zijn er veel mensen die het ook kijken! En terug thuis, ja dan wil Fiep wel weer even knuffelen.

Zondag

We werden 's ochtends wakker met een keukenkastje open, een gesloopte keukenrol en een kotsje op het kleed (ik heb een foto van trotse Sop met haar kotsje, maar die zal ik jullie besparen). Dat lokte meteen uit tot een grote schoonmaak. Terwijl mijn vriend de badkamer onder handen nam, pakte ik de Bissel erbij om het kleed en de bank eens grondig schoon te maken. Grappig hoe een schoner huis toch altijd tot eerst meer rommel leidt.

De zon scheen ook en Fiep vond het prachtig.

Druk weekend zo, want in de middag waren we weer in de stad te vinden. We hadden een reservering voor de documentaire 'Inside Aut' van Isabelle Renate la Poutré, waarin zij ontdekt dat ze autistisch is. Ik wilde hem graag zien, maar ik merk dat ik het lastig vind om anderen mee te vragen naar zoiets, maar mijn vriend kwam het ook tegen en stelde het voor om samen te gaan. Ik vond het heftiger dan ik aanvankelijk had verwacht. Ergens had ik verwacht dat ik al een beetje 'uitgehard' zou zijn rondom dit thema, maar dat bleek dus absoluut niet zo te zijn. Erg mooie documentaire vond ik.

We hielden ons de hele dag voor dat we absoluut thuis zouden gaan koken, terwijl we beiden wel wisten dat niemand daar nog zin in had. Een snelle burger bij de Burger King werd dan ook de oplossing. 

Maandag

We beginnen een beetje uit ons appartementje te groeien, maar de omgeving fleurt me nog altijd op. Ik woon op een paar minuten van een paar prachtige parken en een bosrijke omgeving. Die geur ruik ik soms zelfs al binnen in de woonkamer. Zo heerlijk.

Ik vond een tijd geleden deze grijper in een beekje en sindsdien ben ik alleen maar afval aan het rapen. Idioot hoeveel ik soms meeneem uit het bos! Het geeft met net iets meer een doel dan zomaar lopen, wat het toch wat makkelijker maakt om naar buiten te gaan. Tijdens het lopen wissel ik tussen een podcast of muziek. Dit keer zet ik het nieuwe album van Owl City maar weer aan.

En een kiekje van het avondeten.

Dinsdag

Mijn vriend is al vroeg op en ik blijf nog even liggen met de pluizige tweeling totdat de Albert Heijn aanbelt. Sinds een paar maanden bestel ik de boodschappen online en dat is echt zo'n uitkomst! Poortwachter Fiep houdt het allemaal strikt in de gaten.

Na het inruimen ga ik nog even voor een stresssignaleringsplan zitten. Daar ben ik nu in mijn behandeling mee bezig. Ik moet nu in kaart brengen in welke situaties ik voornamelijk gespannen raak en hoe ik dat wat beter en bewuster aan kan gaan voelen en ook wat ik kan doen om de spanning voor te zijn.

Na een virtuele behandelingsafspraak, besluit ik een rondje te gaan fietsen. Of nou ja, rondje. Deze Tacx hebben we nog niet zolang, en daarmee kan ik gemakkelijk binnen fietsen. Buiten fietsen vind ik heerlijk, maar ik vind het verkeer op het moment nog best heftig en lastig inschatten, dus totdat dat weer gaat, fiets ik maar even binnen. En ook al is dat niet hetzelfde, het is op een andere manier ook heel leuk. Ik gebruik Zwift, waarbij je in allemaal virtuele werelden kan fietsen. Heel erg gamey dus en vooral even wat veiliger.

Rond 16:00 uur krijg ik een linkje doorgestuurd van Peggy. Nadat ik kaartjes voor het Taylor Swift-concert flink ben misgelopen, krijg ik een tweede kans. Niet echt natuurlijk, maar wel kan ik, gewoon in mijn eigen stad, naar de bioscoop om het alsnog mee te maken. 14 Oktober is het zover en ga ik samen met Peggy en Phoi naar de drie uur durende tourfilm van Taylor Swift. Pffff, zoveel zin in! Als ik voor die tijd niet uit elkaar gesprongen ben, hoop ik dat het me lukt om snel nog een toffe outfit of shirt te scoren. De rest van de dag stuur ik Peggy (sorry Peggy) denk ik wel alle shirts die ik op Etsy tegenkom. 

Woensdag

Vandaag mag ik weer naar de praktijkondersteuner. Begin dit jaar, klopte ik aan bij de huisarts en zodoende ben ik bij de praktijkondersteuner terecht gekomen. Zij is ook psycholoog en ik kan heel goed met haar praten. Elke keer kom ik tot weer een nieuw inzicht, waar ik tot daarvoor dacht dat ik het wel begreep. Ik moet zeggen dat ik dat nog nooit echt zo heb ervaren; dat ik uit elke afspraak wel iets meeneem waar ik mee verder kan. Onderweg luister ik trouwens naar de Psycholoog Podcast. Vooral de aflevering over familie en de bonusaflevering op de website over Intergenerationeel trauma vind ik heel interessant.

De rest van de dag verloopt vrij gemoedelijk. Ik doe mijn gebruikelijke middagslaapje met 'kruik Fiep' op mijn buik en werk nog een aantal uren voor Proud. Och, zo heerlijk dat slaperige snoetje. Is deze plog al teveel kat?

Donderdag

Ik word wakker gemaakt met een kop warme koffie en dat is ook wel tekenend voor de rest van de dag. Ik werk een paar uurtjes en verder doe ik vooral zo min mogelijk. Ik lig wat op de bank, kijk een serie en ruim waar het lukt wat vieze vaat weg.

Tussendoor word ik nog even met mijn neus op de feiten gedrukt, dus ik besluit dat het dan maar tijd is voor een middagdutje. Ik heb dit horloge in het voorjaar gekocht en ik vind het eigenlijk heel helpend om mezelf zo in statistieken te zien. Hij houdt mijn slaap(fasen) bij, de hoeveelheid stress en spanning die ik ervaar (doormiddel van hrv en hartslag) en als ik me niet zo goed voel, kan ik dat ook altijd ergens in terugzien. Het verrast me daarin ook hoe nauwkeurig het is. Nee, het is geen vervanger voor wat dan ook en ik denk niet dat het helpend is om je hier helemaal blind op te staren, maar het helpt mij wel bij het op tijd nemen van rust, bijvoorbeeld. Ook door zo'n herinnering, raak ik me iets bewuster van hoe ik me voel. Het zal per persoon verschillen of zoiets werkt of niet, natuurlijk, maar voor mij is het dus wel een fijne aanvulling.

's Avonds heb ik namelijk wilde plannen. Twee maanden geleden heb ik een nieuwe hobby opgepakt: ik ben weer gaan D&D'en (Dungeons and Dragons, een fantasie rollenspel waarbij iedereen een ander karakter is en je samen avonturen beleeft). Jaren geleden heb ik dit kort geprobeerd, maar ik heb nog nooit een hele campaign gespeeld. Een vriend had het idee om bij de lokale spellenwinkel eens aan te schuiven en ik besloot een keer mee te gaan. Dat was zo leuk, dat we dit vaker zijn gaan doen en uiteindelijk zijn we bij een groep terecht gekomen waarmee we nu, los van de spellenwinkel, een apart groepje zijn gevormd en nu samen spelen en och het is zo leuk. Vanavond maakten we een one-shot af als voorbereiding op onze eerste campaign. Ik ben zo benieuwd hoe dat gaat zijn!

Daarnaast vind ik steeds meer alcoholvrije speciaalbiertjes in de supermarkt, daar ben ik wel echt blij mee! Perfect voor dit soort avonden.

Vrijdag

Inmiddels begeleid ik alweer een paar weken een vrijdagochtend-chat hier op Proud. Een fijne manier om de laatste dag van de week mee te beginnen. Ik lees wat bij in de dagboekjes en langzaamaan raak ik weer een beetje bij.

Daarna rust ik weer uit op mijn vertrouwde plekje op de bank, waar waarschijnlijk ook een flinke Fiep-shaped deuk in te vinden is en ik kijk wat afleveringen van Grey's Anatomy. Nog even en ik ben alweer bij tot dusver het laatste seizoen, ai. 

Nog een gesprek in de middag en dan zit mijn (werk)week er alweer op. Mijn vriend heeft 's avonds met wat vrienden afgesproken, dus na een fijne wandeling in het bos, neem ik uiteraard weer plaats op de Fiepgevormde plek met een wijntje en een stuk chocolade (die gelukkig in de bonus was). 

Zo pff, toch weer veel gekletst. Om te voorkomen dat het een beetje eenzijdig en vooral veel zenden wordt, hoop ik dat je iets fijns (dat mag ook iets kleins zijn) hieronder kan delen met mij. En dan voor nu: fijn weekend voor mij en een heel fijne week voor jou gewenst, veel liefs!