Dat lentezonnetje van afgelopen week doet me goed. Aan zin en inspiratie geen gebrek, maar niet te hard van stapel lopen, rustig aan. Een week vol lichtpuntjes en persoonlijke overdenkingen die ik graag met je deel. Praat daarover gerust mee in de reacties. Verder staat deze week voor een groot deel in het teken van De Grote Prijs Van Nederland, aangezien we in de cruciale stemrondes voor de halve finale zitten!

Maandag

De dag begint met een bezoekje aan de lokale radio. In mijn vorige photo blog schreef ik al dat we geselecteerd zijn voor de Grote Prijs Van Nederland en dat we een live opname hebben gemaakt in Wisseloord. Deze is nu te beluisteren in de Sounders Music-app waar je ook je stem kan uitbrengen. En dat moet natuurlijk gepromoot worden! 

Dan is het geen straf om gezellig bij Den Haag FM aan te schuiven. Ik moet zeggen dat deze radio-dj ons vorig jaar heeft leren kennen en ons sindsdien zó support. Dat is echt heel erg tof. Erg dankbaar! Maar terug naar de orde van de dag, er moet ook gewerkt worden. Ik klap m'n laptop open, neem nog een pauze in het heerlijke lentezonnetje en in de avond staat de chat weer klaar voor waardevolle gesprekken.

Dinsdag

Omdat ik op het moment voor 50% ziekgemeld ben, heb ik vandaag een videocall met de bedrijfsarts. Een fijn gesprek met een fijn persoon en een mooie aanleiding voor een update! Het gaat best goed. Zeker mentaal merk ik dat ik over het algemeen mijn zin en inspiratie weer teruggevonden heb. Fysiek gaat het ook beter, maar ik merk wel dat ik nog steeds snel grieperig en moe ben. Ik moet toegeven, bij elk stukje ruimte dat ik voel, wil ik meteen weer alles gaan opvullen. Dat getuigt van de inspiratie en het enthousiasme, eigenschappen die ik erg in mezelf waardeer, maar waar ik ook mee mag oppassen. Het hoeft niet altijd de volle 100 procent te zijn en je moet jezelf zeker niet voorbij rennen. Neem de tijd om echt te herstellen, is dan ook het advies van de bedrijfsarts. 

Dat doet me denken aan iets waar ik eerder over las: misschien herken jij ook dat je vaak 100 procent wilt geven - of dat nu uit enthousiasme is of uit de angst niet goed genoeg te zijn - maar moet dat ook altijd? Is 80 procent ook goed (een 8 als cijfer, zo reken ik het dan om, of zelfs 'een 6 is voldoende')? Tuurlijk is dat ook goed! En het geeft ruimte om ook te lummelen, chillen, je rust te pakken of hoe je het ook noemt, wat zo belangrijk is. Maar op sommige dagen heb je ook geen 100 procent om te geven, om wat voor reden dan ook, en heb je bijvoorbeeld maar 30 procent om te geven. Als je die 30 procent dan geeft op een dag, heb je eigenlijk 100 procent gegeven van wat je in je had. En dat mag je jezelf echt meegeven! En die grens moet je dan ook niet over. Want je doet het goed, echt. Mocht jij dit herkennen, dan helpt deze gedachte daar misschien een beetje bij.

Ik laat weer tomatenplantjes (en ook komkommers) groeien voor op mijn balkon deze zomer! ^^

Woensdag

Op naar kantoor, waar een kleurrijke paasei-verrassing op ons ligt te wachten. Altijd lief en leuk! En inclusief mijn favoriet: Tony's Chocolonely Caramel Zeezout. 

Maar ook: een nieuwe dag, een nieuw radiostation. Dit keer bij het online radioplatform Girlpower Radio, weer een platform dat ons sinds een tijdje onwijs support. We hebben daar al een live optreden mogen doen en we waren in december uitgenodigd voor een superleuke kerstborrel en vanavond - na wel even een powernap - schuif ik aan om wederom te vertellen over de Grote Prijs. Soms vergeet ik om stil te staan bij hoe tof dit eigenlijk allemaal is. Zo'n photo blog maken, het opschrijven of kunnen teruglezen, maakt het allemaal ineens weer tastbaar. 

En dat is meteen een mooie reminder om een dagboek of witboek bij te houden. Het doet me denken aan die keer dat ik voor therapie moest opschrijven wat voor complimenten ik wel eens had gekregen, omdat ik zo negatief naar mezelf keek, en dat deed me toen zo goed. Soms vergeten we de positieve dingen en zien we sneller wat niet goed gaat. Volgens mij is dat echt een oerbrein-mechanisme, want je moet 'gevaar' of 'negativiteit' registreren, zodat je niet voor verrassingen komt te staan. Toch werkt dat oerbrein ons soms erg tegen en verliezen we lichtpuntjes en positiviteit uit het oog. Zeker als je misschien wat angstiger bent aangelegd. Deze dingen bespreken, herinneringen ophalen of voor jezelf erover schrijven, kan echt heel betekenisvol zijn. Ik ben dan ook benieuwd naar jouw lichtpuntjes van de afgelopen tijd, jouw positiefjes, dingen waar je naar uitkijkt of misschien wel complimenten die anderen wel eens over je gemaakt hebben? :) 

Donderdag

Vandaag heb ik een afspraak met de POH. Ik vind deze gesprekken erg fijn. We kunnen het echt over van alles hebben. Of ik nu wil vragen, klagen of gewoon hardop dingen wil overdenken; ook als ik iets niet zeker weet. Ik hoop dat ik mee kan geven dat jij dat ook mag met jouw hulpverlener, want daar zijn ze ook voor. Ik merk dat het ook uitmaakt wat mijn eigen input is. Waar ben ik tussen deze en de vorige afspraak tegenaan gelopen? Wil ik ergens over spuien? Of heb ik ergens vragen over?

En weet dat alles goed is, hoe groot of klein het ook lijkt. Ook als je het op dit moment misschien alweer of even anders voelt, maar je er de afgelopen tijd wel last van hebt gehad. Delen = helen en wat er ook in je omgaat, het is niet gek of verkeerd, maar juist goed om bespreekbaar te maken. Zeker op zo'n vertrouwelijke plek. You got this! 

Mijn vader kwam even langs met wat takken van de kersenbloesem uit zijn tuin <3

De POH en ik komen er eigenlijk achter dat ik mentaal best wel weer goed ga, maar toch fysiek erg moe blijf. In januari waren er ook anti-stoffen tegen de ziekte Pfeiffer in mijn bloed gevonden. Die anti-stoffen kunnen lang in je bloed blijven zitten, dus het was onduidelijk of dat misschien van drie jaar geleden of drie weken geleden was, maar we krijgen nu steeds meer het idee (ook als je naar het verloop van het ziekzijn kijkt) dat het daar toch wel mee te maken heeft. Enfin, welke samenloop van omstandigheden het ook is, het plan blijft hetzelfde: goed voor jezelf zorgen en rust nemen als je moe bent!

Ook vandaag slaap ik overdag wat bij en in de avond kijk ik schaakvideo's van Anna Cramling. Ik had de schaak-app op m'n laptop laatst voor de grap eens geopend, dus nu ben ik af en toe eens aan het schaken en kijk ik video's voor tips, want poeh, wat een moeilijk spelletje! 

Vrijdag

Het was me afgelopen winter gewoon even niet gelukt om voor de winterharde planten op het balkon te zorgen, dus: nieuwe ronde, nieuwe kansen. Het is m'n vrije dag en na een rustige ochtend wandel ik langs het tuincentrum voor twee wintervaste klimplanten. En dit kleine aarbeienplantje kon ik niet laten liggen, al moet die nog wel even binnen staan, maar de lente haal ik graag in huis, kom maar door!

Weekend

Dit weekend staat er een bandrepetitie op het programma. Als we doorgaan naar de halve finale, moeten we ook een (semi) akoestische cover opnemen van een top40-hit. Wij kozen voor het nummer Youngblood van 5 Seconds Of Summer en het klinkt echt al tof! 

De band heeft zelf ook wel eens een kleine versie van de song gemaakt. Erg mooi, al die meerstemmigheid.

Wellicht is het schaamteloze zelfpromotie, maar mocht je op ons willen stemmen via de app, zouden we dat onwijs waarderen. De top 10 gaat door en we staan steeds 11de, dan weer 6de, dan weer 8ste, dus het spant erom, elke stem telt. Je kan daarvoor deze link volgen. Daar kan je overigens - als muziekliefhebber - ook de andere acts bekijken!

Maar hoe dan ook wens ik je een fijne week. En natuurlijk ben je altijd welkom op het forum en ook in de chats. We zijn er voor je! 

Veel liefs! ♥