Boodschappen doen met een eetstoornis

 

eetstoornisVoor de meeste mensen is boodschappen doen een dagelijkse of wekelijkse klus waar niet heel lang bij stil gestaan wordt. Het moet gewoon gebeuren. Het kan vervelend zijn omdat het druk is op zaterdag in de supermarkt, het kan irritant zijn omdat het tussen de bedrijven door moet of het kan een uitdaging zijn om creatief en betaalbaar te kopen en koken. Maar als je een eetstoornis hebt, kan boodschappen doen wel wat meer zijn dan 'vervelend', 'irritant' of 'een uitdaging'. Het kan een behoorlijk lastige opgave zijn.

"Boodschappen doen is elke keer weer een hele klus. Ik moet uitzoeken welke supermarkt mijn vaste producten heeft. Ik moet uitrekenen hoeveel ik precies van alles nodig heb en ik moet ook nog zo goedkoop mogelijk uitkomen. Want ik mag niet teveel geld aan mijzelf uitgeven. In de supermarkt moet ik alle producten goed bekijken: hoeveel caloriën zitten erin, hoeveel E-nummers, hoeveel vetten, hoeveel grammen, hoeveel vitamines, hoeveel euro's. Alles wat afgewogen kán worden moet afgewogen worden. Ik moet veel tellen: hoeveel mag ik, hoeveel moet ik, wat kan er nog bij, wat moet er af. Het duurt een eeuwigheid voor ik alles heb, voor ik alle potjes en pakjes heb vergeleken met elkaar. En als één van mijn vaste producten er niet is, moet ik naar een andere supermarkt. Want onverwachts iets nieuws of variëren is onmogelijk."                 

- Anoniem -

Tijdens mijn eetstoornis was boodschappen doen een halve dagtaak. Ik was 's ochtends al bezig met wat ik ging halen en calorieën aan het tellen. In de supermarkt was het wikken, wegen en vergelijken. Na de boodschappen was het plannen en verder tellen. Vreselijk vermoeiend.

Tegenwoordig is het een kwestie van een boodschappenlijstje maken met daarop huishoudelijke producten die ik niet moet vergeten, boodschappentassen en lege flessen aan mijn fietsstuur hangen en op naar de  buurtsuper. In de supermarkt haal ik de dingen van mijn lijstje en verder kijk ik waar ik trek in heb. De ene week is dat een rol chocoladekoekjes, de andere week mueslirepen. De ene keer verse groenten, de andere keer lekker makkelijk potgroenten en een pizza. De ene keer een fles cola, de andere keer een biologisch sapje.

Wat ik koop hangt af van wat ik lekker vindt, waar ik trek in heb, wat in de aanbieding is, welke nieuwe producten er zijn, wat ze überhaupt hebben in de betreffende supermarkt en wat ik van mijn moeder heb geleerd (vitamientjes én genieten). Ik ben een vegetariër, dus als ik op productinformatie kijk, is dit om te checken of ergens geen dierlijke producten inzitten. Calorieën en vetten staan in een ander rijtje. Namelijk het rijtje: 'niet boeiende informatie die alleen maar onnodige stress oplevert'. Probeer je eetstoornis te verbannen uit de supermarkt:

vlindertje Koop tenminste één product dat niet op je lijstje staat.

vlindertje Varieer met tussendoortjes, beleg, drinken en toetjes.

vlindertje Vraag je voor een rek producten af 'waar heb ik trek in?' in plaats van 'wat mag ik niet?'

vlindertje Oefen door één product te kopen waarvan je niet weet hoeveel calorieën erin zitten.

vlindertje Bouw dit op naar meer producten, totdat je alle boodschappen doet zonder calorieën te kijken.

vlindertje Stel je er op in dat als één van je 'vaste producten' er niet is, je iets anders kiest.

vlindertje Laat iemand anders eens een keer je boodschappen doen.

vlindertje Stel jezelf eetdoelen. Bijvoorbeeld elke week een product van je 'verboden lijst' kopen en eten.

"Ik doe tegenwoordig twee keer in de week boodschappen. Ik heb voor 3 dagen eten in huis; niet meer en niet minder. Vroeger ging ik elke dag, maar dat leverde zoveel stress op. Koop ik die rol chocoladekoekjes wel of niet? Koop ik dat taartje wel of niet? Chips: ja of nee? Als ik voortdurend 'nee' tegen mijzelf moest zeggen, voelde ik mij ellendig. Als ik toegaf aan eetbuivoedsel, kreeg ik spijt. Het koste me ook ontzettend veel geld. Nu heb ik veel meer rust wat dat betreft. Ik haal gezonde maaltijden én wat lekkers. Het is duidelijk wat ik de komende paar dagen in huis heb en wat ik ga eten. Misschien een beetje saai en strak, maar in elk geval niet steeds die opgebouwde spanning, die óf leidde tot verdriet en zelfhaat óf ontevredenheid en leegte."            - Anoniem

Voortdurend met opgebouwde spanning de supermarkt instappen, is naar, vermoeiend en vergroot de kans op een eetbui alleen maar. Er zijn bepaalde dingen die je kunt doen om die spanning wat te verminderen. Je kunt een aantal voorwaarden, hulplijnen en veiligheidsmaatregelen treffen om het boodschappen doen minder stressvol te maken.

bloemetje Ga geen boodschappen doen op een lege maag.

bloemetje Maak van te voren een boodschappenlijstje en houd je daar aan.

bloemetje Neem een contant bedrag (geen pinpas) mee waarmee je de spullen op je lijstje kunt kopen.

bloemetje Neem je een vriend(in) of familielid mee en spreek met diegene af wat je gaat kopen.

bloemetje Koop geen eten waarvan je weet dat het als eetbui- voedsel kan dienen.

bloemetje Vermijd eventueel gangpaden die stress opleveren of drang aanwakkeren.

bloemetje Oefen door een 'moeilijk' gangpad lopen: koop eerst een (paar) keer niks en daarna iets kleins.

bloemetje Koop mini- verpakkingen of één- verpakkingen zodat je wel iets lekkers kan halen.

Wat vind jij lastig aan boodschappen doen?

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Joo17 - Zondag 5 augustus 2012 16:29
Ik vind het lastig dat ik veel producten niet durf te kopen en daar in de supermarkt telkens mee geconfronteerd wordt. Dan zie ik allemaal lekkere dingen maar ik durf het allemaal niet te nemen. Ik kan alleen de standaardproducten van mijn eetlijst kopen en dat gaat redelijk makkelijk en snel omdat ik al die voedingswaarden ondertussen wel ken, maar alles wat daarbuiten valt gaat zo moeilijk en het duurt eeuwen voordat ik dan iets kan kiezen. En het is vermoeiend dat ik elke week mee 'moet' met boodschappen doen, want ik wil weten wat er gekocht wordt. Daar zijn regelmatig conflicten over helaas.
Fleurtje - Zondag 5 augustus 2012 16:49
Boodschappen doen, vind ik heel erg lastig
ik moest een keer voor mijn verjaardag koek en ander verjaardagseten kopen
toen ben ik minstens een uur in de supermarkt geweest, omdat ik alle producten steeds pakte en vervolgens weer terug legde
en toen ik naar buiten kwam barstte ik in tranen uit
j - Zondag 5 augustus 2012 17:44
Mijn eetproblemen zijn wel veel minder geworden maar ik kan gewoon niet stoppen met kijken wat er in zit qua voedingswaarde. Thuis lukt het af en toe om 1 ding te eten waarvan ik het niet precies weet (vaak nog wel ongeveer). Maar supermarkten blijven een probleem en dat terwijl ik niet te weinig of te veel eet. Maar al die keuzes en het product uitkiezen wat gezond genoeg is en waarvan ik geen spijt krijg is vaak erg lastig. Ik heb vaak te veel tijd om weer te gaan twijfelen en dan loop ik weer terug om wat anders te zoeken. Het lastige is dat ik soms maar met 1 product de winkel uit kom zoals 1 komkommer.
IAmAlone - Zondag 5 augustus 2012 17:47
Voor mezelf boodschappen doen vind ik zo moeilijk, want ik kan echt geen eten weggooien (om morele redenen), dus het betekent dat ik alles wat ik koop, ook echt op eet. Ook blijft de afweging tussen prijs en zo min mogelijk kcal een strijd, ondanks dat dat gelukkig nu al een stuk beter gaat.

Boodschappen doen voor m'n moeder vind ik helemaaaaal niet erg, juist erg leuk!

Hetzelfde geldt voor koken en bakken, trouwens. Ik wil graag koken en bakken, maar dan moet ik het van mezelf ook opeten, en dat is toch makkelijker als je het kunt delen.
meisje14 - Zondag 5 augustus 2012 18:13
Ik vind het niet lastig. Ik vind het alleen soms vervelend om lekker dingen te zien, die ik mezelf verbied. Daar word ik dan best verdrietig van en jaloers als ik andere mensen het zie kopen (inclusief mijn moeder voor haar en mijn vader)..
konijntje2 - Zondag 5 augustus 2012 18:25
Ook ik kan om morele redenen niks weg gooien. Ik doe 1 keer in de week boodschappen, meestal gaat mijn man mee, en dat brengt mij rust. Want soms kan ik anders maar met de helft van de boodschappen thuis komen. Dan ben ik na de vers afdeling al zo geprikkeld en geirriteerd dat ik uit die supermarkt moet. Maar tegenwoordig lukt het me wel als we samen gaan. Ook lukt het me om bv zelf wat lekkers uit te zoeken als groot tussendoortje voor die avond. Voor de rest van de week wijk ik niet af van het lijstje. Mijn volgende stap is in de winkel beslissen voor avondeten volgende dag.
Marjolein - Zondag 5 augustus 2012 18:27
Ja boodschappen doen... altijd zo'n ding. De laatste tijd koop ik echt alleen wat ik nodig heb! IK BEN ZO TROTS OP MEZELF! Dingen kopen waarvan ik NIET weet hoeveel erin zit is praktisch onmogelijk; behalve de échte verse dingen. Als ik yoghurt koop (standaard ding) koop ik eigenlijk gewoon de goedkoopste; ik blijf student ;) Dingen waarvan ik eetbuien kan krijgen, koop ik bij voorbaat niet, mits ik vind dat ik moet oefenen met mezelf in de hand houden. Toen mijn moeder boodschappen deed... nou ja, ik ben altijd meegegaan, van kleins af aan al... Boodschappen doen als ik haast heb, helpt ook; dan kan ik niet nadenken over wat ik nodig heb ;) Maar het is wel een stuk minder relaxed als ik moet nadenken waar ik zin in heb.
Marlous - Zondag 5 augustus 2012 18:33
Ik koop alleen de dingen die op mijn eetlijst staan en dat zijn (helaas) veilige producten. De route in de supermarkt is elke week hetzelfde...
Ik zou zó graag ook eens wat kopen wat ik echt lekker vind, maar dat is echt nog 3 stappen te ver....
silke - Zondag 5 augustus 2012 19:00
zo herkenbaar jammer genoed, ik zit soms al dagen voor ik naar de winkel ga (ga1-2 keer per week) te plannen wat ik ga kopen, sites van winkels af te speuren om zeker te weten waar ze het produkt dat ik wil verkopen, lijstjes maken, lijstjes opnieuw maken. zo lastig en dan naar de winkel op te ontdekken dat ze mijn produkt niet hebben, dan maar naar een andere winkel. daar moet ik ecth nog aan werken,...


toen ik nog dieper in mijn eetstornis zat ben ik eens in tranen uitgevlogen omdat ik van mijn moeder een broodbeleg MOEST kiezen, ik had alle eteketten helemaal gelezen wel 3 keer, maar mocht niets van mezel, ik barste gewoon in tranen uit omdat ik geen broodbeleg kon kiezen.
Manon - Zondag 5 augustus 2012 19:55
Helaas voor mij ook heel herkenbaar, maar gelukkig wel één van de laatste dingen waar ik nog aan moet werken. Voor mij is niet zo zeer het aantal calorieën belangrijk, maar gewoon of het gezond is qua e-nummers en het mag niet te duur zijn. Zo lastig en frustrerend. En er is ook geen andere optie dan elke dag boodschappen te doen, omdat ik niet weet of ik de volgende dag met iemand samen eet. Maar goed ik heb al zoveel stappen gemaakt en op een dag zal ik ook weer vrolijk en zonder problemen door de supermarkt lopen. Maar voor nu nog wel een strikt boodschappenlijstjes als ik alleen naar de supermarkt ga.
Charlotte - Zondag 5 augustus 2012 20:09
Het is gelukkig niet zo erg meer als het ooit was, maar ik vind boodschappen doen nog steeds ver-schrik-ke-lijk. Ik kijk tegenwoordig niet meer precies wat erin zit, maar ondanks mijn perfecte boodschappenlijstje waar ik me altijd aan hou is mijn hoofd alleen maar bezig met wat ik nog moet, van welk merk dan, welke het goedkoopst is, welke het lekkerst is, van welke ik weet dat er het minste inzit etc. Waardoor ik voor mijn gevoel altijd super lang door de supermarkt loop en ik voel me altijd of iedereen me continu aankijkt omdat ik vaak 3x langs dezelfde plek kom...
Tessa - Zondag 5 augustus 2012 20:45
Ik heb een hekel aan boodschappen doen. Soms loop ik een halfuur door de supermarkt heel, iets in m'n mandje en er weer uit. Dan eindig ik uiteindelijk zonder boodschappen buiten, waar ik meestal begin te huilen.
Dan mag ik gewoon niks van mezelf. Verschrikkelijk.
Fayee - Zondag 5 augustus 2012 21:55
Ik vind het lastig omdat er zooooveel keuze is!
Gabs - Maandag 6 augustus 2012 00:18
Herkenbaar, vooral beschamend zodra je denkt dat iemand ziet wat je doet.. misschien zien ze het wel helemaal niet, maar je denkt van wel.. alsof je hoofd transparant is. En soms.. soms loop je heel zeker door de winkel (met je boodschappenlijstje in je hoofd) & dan denk je: wahaaa.. kijk mij eens lekker makkelijk doen :) net alsof het echt is.
Maan - Maandag 6 augustus 2012 10:05
Zo herkenbaar helaas. Ik woon op kamers. En de supermarkt zit letterlijk om de hoek. Het voedt mijn eetstoornis. Ik kan er immers elke dag en meerdere keren als ik zou willen heen. En aangezien ik alleen datgene wil eten wat 100% bevredigd is het te gemakkelijk om hieraan toe te geven als ik een product een keer niet in huis heb; gewoon naar de supermarkt snel.
En daar inderdaad dan die strijd. Dit of dat of dit of dat, slecht, of genieten? Etc. etc. al die potjes vergelijken. Terugzetten. Het kost mij heel veel moeite mezelf te dwingen een keuze te maken en door te lopen en er niet meer over na te denken.
Yud - Maandag 6 augustus 2012 16:56
Ik ben echt gek op naar de supermarkt gaan.. inmiddels ken ik uit elke supermarkt wel de producten, misschien eetgestoord? Ik zoek gewoon bij verschillende de lekkerste/goedkoopste uit... ik kijk daarbij niet naar de voedingswaarde maar zoek echt wat ik lekker vind. Zo zijn de twixen van het lidl merk lekkerder dan de echte en zijn de 'neppe' kinderbueno's bij de aldi nog duurder dan de echte bij de action. Ik kijk ook altijd in de reclamefolders om te kijken waarmee ik mezelf kan 'verwennen' uit een aanbieding want ik vind het zonde om het voor de volle prijs te kopen en dan 'mag' het. Ik moet tenslotte nog steeds aankomen en daarnaast; als je het in de gaten houd mat je echt wel wat snoepen ookal hoef je niet aan te komen. Je mag er zijn! Leg jezelf in de watten (met mate maar toch ) als je het te vaak doet is het ook niet lekker meer...
Vera - Maandag 6 augustus 2012 20:07
Ik kan enorm in de stress schieten als ik iets had bedacht te eten, voor de warme maaltijd, en een van de ingredienten die ik nodig heb er niet is. Dan weet ik niet meer waar ik het zoeken moet! Een alternatief durf ik nooit voor te gaan, ik heb ook altijd 'vaste producten'. Dan moet ik weer iets anders bedenken en dat duurt echt een eeuwigheid. Als ik niet weet wat ik eten moet kan ik ook echt wel tien minuten naar dezelfde pakjes Honig blijven kijken. Welke zou ik kiezen, pakje weer pakken, pakje weer terugzetten. Zo gaat dat dan met alles als ik in de stress zit.
Jillie - Dinsdag 7 augustus 2012 10:49
Die strijd om iets te kopen wat én gezond/veilig is én goedkoop. Ik wist niet dat laatste bij meer met een eetstoornis voorkwam. Maar is dat ook onderdeel van een es? Zo goed mogelijk moeten eten? Maar ook minst aantal caloriën en niet te veel e-nummers? Mens, wat maak ik het mezelf eigenlijk moeilijk. Soms denk ik dat ik al heel ver ben, maar als ik dit lees, herken ik zoveel dat ik me afvraag of ik wel echt van m'n eetstoornis af ga komen.
Isabella. - Woensdag 8 augustus 2012 10:06
oee ja, super lastig..
maar goede tips :)
-x-
Charlie - Zaterdag 11 augustus 2012 11:50
Ik vind het vooral ook lastig vanwege de enorme keuze die er is, net als veel mensen hierboven. Als er bijvoorbeeld 'brood' op mijn boodschappenlijstje staat, moet ik vervolgens kiezen uit 28 soorten. Waarom? Welke is dan het gezondst? (Meestal staat dat niet op brood)
En als ik zonder lijstje ga loop ik een uur door de supermarkt te dwalen om vervolgens niets te kopen.
Ook vreselijk: als ze iets niet hebben wat ik altijd koop. Laatst stond ik bijna te huilen omdat ze niet de pakjes drinken hadden die ik altijd mee naar school neem, en in het 'gezondste' alternatief minstens 2 x zoveel ckal zaten.
Dan vind ik mezelf zo stom...

Hopelijk kan ik ooit weer zo door de supermarkt lopen als ik vroeger deed wanneer ik meeging met mijn ouders, toen vond ik boodschappen doen juist hartstikke leuk! Allerlei lekkere dingen uitkiezen... Nu voelt het toch vooral als een verplichting, en bepaalt mijn eetlijst wat ik koop.
Muisje83 - Dinsdag 21 augustus 2012 23:23
Ik kan zeggen dat ik er redelijk van af ben (en m'n omgeving is het daar mee eens), maar ik blijf keuzes maken in die enorme supermarkt moeilijk vinden.
Hoe kan ik iets maken dat lekker is, niet té veel kcal bevat en dat m'n man ook lekker vindt.... Inspiratie ontbreekt, maar ook ineens weer keuze angst om iets nieuws te proberen: misschien is dat wel niet zo lekker of wordt je er dik van...
Die keuzes kunnen me gestolen worden :(
M - Woensdag 2 mei 2018 08:48
helemaal mee eens, met het lijstje zoekend door de supermarkt, de paden vermijden waar 'eetbui' voedsel staat en ik probeer bij elke stap te denken, houd je aan het lijstje houd je aan het lijstje. Elke keer als ik dan weer een aanbieding zie van chips koek of taart denk ik weer, oeh dat zou lekker zijn en dan een seconde later nee, dat is eetbui voedsel "doe het niet", en de ene keer lukt het me om het niet te kopen en kom ik veilig en tevreden de supermarkt uit en de andere keer hoor ik in mij zelf "doe het niet", maar pak ik het toch in een soort van trans en eindig ik vaak met nog meer van dat soort producten in mijn mandje.. ik kijk uit naar de dag dat ik koekjes & chocolade niet meer als eetbui voedsel zie, maar als ik iets lekkers waar ik beheerst van zou kunnen eten..