Waar vrijwel alle mensen met eetstoornissen bang voor zijn, is dat zij niet worden geloofd wanneer zij vertellen dat ze een eetstoornis hebben. Dit was iets waar ik tegenaan liep. Ik had geen ondergewicht en zag er ook niet ziek uit. Ik wist dan wel dat je met een normaal gewicht ook een eetstoornis kon hebben, maar de mensen om mij heen dachten daar anders over. Dit maakte het lastig om hen te vertellen dat het niet goed met me ging en ik ziek was. Op het forum en in de chat zie ik dit onderwerp ook regelmatig voorbij komen. In deze blog deel ik dan ook dingen die je zou kunnen zeggen en doen wanneer iemand twijfelt aan jouw eetstoornis.

Als mensen de symptomen van een ziekte niet kunnen zien, zijn ze jammer genoeg vaak geneigd om de ziekte in twijfel te trekken. Als je er niet ‘ziek’ uitziet, dan moet je het wel faken of overdrijven, toch? Dit kan behoorlijk pijn doen. Je kan aan jezelf en aan de eetstoornis gaan twijfelen terwijl dat niet nodig is. Het kan er zelfs ook voor zorgen dat je niet meer gemotiveerd bent om te herstellen.

Hieronder dingen die je zou kunnen zeggen:

♦ Ik vind het niet gek dat je mijn ziekte niet begrijpt. Veel onzichtbare ziektes blijven onopgemerkt, daarom worden ze ook onzichtbaar genoemd. Ik wil jou best vertellen wat mijn ziekte dan precies inhoudt.

♦ Dat je niet kan zien dat ik ziek ben, betekent niet dat ik dat niet ben.

♦ Als je twijfelt aan mijn ziekte kan je misschien een keer mee naar de arts/therapeut/behandelaar en het aan diegene vragen.

♦ Waarom heb je een probleem met mijn ziekte? Kan ik iets voor je uitleggen? Ik zou je graag wat informatie willen geven over mijn eetstoornis, hoe dat eruitziet en hoe dat voor mij voelt.

♦ Weet je, ik vond het zelf ook moeilijk om te geloven toen ik deze diagnose kreeg. Ik had ook een ander beeld bij deze ziekte dus ik twijfelde ook aan mezelf en of ik me niet enorm aanstelde. Toch heb ik deze diagnose gekregen. Als je het fijn vindt, mag je wel een keer mee naar therapie, zodat je er wat meer over te weten kan komen. Ook kan je op het internet er het een en ander over opzoeken.

♦ Je zal de ervaringen van een ander nooit echt helemaal kunnen begrijpen totdat je het zelf ook hebt meegemaakt.

♦ Ik vind het moeilijk om het uit te leggen dus zoek het maar op op het internet.

♦ Ik wil met jou niet vechten over of ik een eetstoornis heb of niet. Dit is namelijk precies het probleem waar ik en mijn lotgenoten tegenaan lopen in deze maatschappij. Het lijkt mij juist fijn als we samen ervoor kunnen zorgen dat mensen beter op de hoogte zijn van wat eetstoornissen precies zijn en dat mensen ook beter weten dat je daar niet per se ernstig ondergewicht voor hoeft te hebben.

♦ Ik vraag me af waarom jij bewijs nodig hebt om zeker te weten dat ik ziek ben? Het doet mij pijn dat jij mijn ziekte in twijfel trekt en ik zou het fijn vinden als je er wat meer over op zou willen zoeken. Je bent daarna altijd bij mij welkom voor verdere vragen. Mocht je daarna nog steeds twijfels hebben, dan lijkt het me goed om even wat afstand te nemen van elkaar.

Dingen die je samen zou kunnen doen:

♦ Documentaires
Je zou de ander kunnen vragen om een documentaire te kijken over eetstoornissen. Het kan fijn zijn om zoiets te laten zien, omdat je het dan zelf niet uit hoeft te leggen. Een goede documentaire over onzichtbare eetstoornissen is de docu ‘Mij niet gezien’.

♦ Blogs van Proud
Het kan fijn zijn om iemand wat blogs door te sturen die op Proud2Bme staan. Zoek blogs uit die bij jou passen en waarvan jij het moeilijk vindt om het zelf te vertellen. Laat deze blogs vervolgens door de ander lezen, zodat diegene hopelijk ook wat beter begrijpt wat jij doormaakt.

♦ Neem iemand mee naar therapie
Dit is niet altijd mogelijk, maar je zou in therapie eens kunnen vragen of het goed is dat je iemand meeneemt, omdat je merkt dat je niet begrepen wordt en je het fijn zou vinden als de therapeut uitlegt wat er precies met jou aan de hand is.

♦ Artikelen en boeken
Vraag aan de ander of diegene bereid is om wat informatie erover op te zoeken op het internet of in tijdschriften en boeken.

Heb jij nog tips?

Fotografie: rema1n5 & Giuseppe Milo