Veel mensen hebben het idee dat een eetstoornis alleen bij vrouwen voorkomt. Dit is echter helemaal niet waar. Eetstoornissen komen helaas bij zowel mannen als vrouwen voor. De precieze aantallen zijn niet bekend, omdat veel mannen geen hulp zoeken voor hun eetstoornis. Ze herkennen het probleem niet bij zichzelf of vinden het moeilijk er voor uit te komen, juist omdat het als vrouwenkwaal wordt gezien. Ze schamen zich er voor. Er heerst helaas een taboe op mannen met een eetstoornis. In deze blog wil ik daar graag wat aandacht aan besteden.

Zelf ben ik natuurlijk geen man met een eetstoornis, dat is niemand op de redactie. Toch vinden we het belangrijk hier een blog aan te wijden, daarom heb ik er veel over gelezen. Ik heb weleens jongens ontmoet met een eetstoornis, dit waren er echter niet veel. Ook deze ontmoetingen zal ik meenemen in mijn verhaal. Als jij nog een punt mist, laat het vooral achter in de berichtjes. Het lijkt me fijn hier een zo'n compleet mogelijk verhaal van te maken en dat we het taboe op het hebben van een eetstoornis als man of jongen weten te doorbreken.

Bron foto

1. Het is geen vrouwenziekte
Een eetstoornis wordt nog veelal als vrouwenziekte gezien. Hierdoor kan het voor mannen onwijs moeilijk zijn om voor je eetstoornis uit te komen, het te herkennen en erkennen. Je hebt al het gevoel dat er iets mis met je is, maar door de fabel dat eetstoornissen alleen bij vrouwen voorkomen, schaam je je eigenlijk alleen maar meer. De media staat vol met voorbeelden over vrouwen met eetstoornissen, maar het gaat nauwelijks over mannen. Ook in mijn behandelingen ben ik slechts een enkele keer een man tegen gekomen. Het lijkt me dan heel moeilijk je op je gemak te voelen in zo'n instelling als je de enige man bent en ik kan me voorstellen dat je het liever ontwijkt. Toch is het heel belangrijk hulp te zoeken. Eetstoornissen zijn bij zowel mannen als vrouwen even erg. Mannen hebben ook eetbuien, tellen calorieën, staan overmatig op de weegschaal, hongeren zichzelf uit en ga zo maar door. Een eetstoornis is absoluut geen vrouwenziekte. We weten niet de precieze cijfers van mannen met een eetstoornis, omdat er niet veel voor uitgekomen wordt, maar zeer waarschijnlijk zijn het er veel meer dan we weten of denken.

2. Het niet toe durven geven 
"Hoe kan ik mezelf nou serieus nemen als man, wanneer je een vrouwenziekte hebt? Ze zullen het vast super raar vinden of niet eens geloven. Stel ik me niet gewoon aan?" Allemaal gedachtes die je als man zou kunnen hebben wanneer je lijdt aan een eetstoornis. Omdat het als een vrouwenziekte wordt gezien is het voor veel mannen moeilijk om toe te geven dat ze last van een eetstoornis hebben. Niet aan aan jezelf, laat staan aan je omgeving. Door het lang voor jezelf te houden heeft de eetstoornis onwijs veel kans om te groeien en groeien tot het steeds moeilijker wordt om er vanaf te komen. Daarom is het heel belangrijk het wel toe te geven en samen een veilige omgeving te creëren hier voor uit te kunnen komen. 

3. Je onzeker voelen

"Op de basisschool ben ik gepest, dus ik denk dat dat van grote invloed is geweest. Daardoor ben ik erg onzeker geworden. Ik ben homoseksueel - waar ik momenteel overigens helemaal ok mee ben - maar als kind was dat nog wel lastig." - Sander

Zowel bij mannen als bij vrouwen ontstaan eetstoornissen door verschillende factoren in het leven. Een heftige situatie, moeilijke emoties of trauma. Vaak is het zelfs een combinatie van dingen. Bij vrouwen is het meer geaccepteerd een beetje onzeker of emotioneel te zijn, wat ook een heel onjuist vooroordeel is. Van mannen wordt onterecht verwacht dat ze stoer en minder met hun emoties bezig zijn, maar ook mannen voelen pijn en onzekerheid. Juist wanneer je het gevoel hebt jezelf groot te moeten houden, kan je onwijs lijden onder het masker wat je opzet. Wanneer je je emoties niet kan uiten, stapelen ze zich hoger en hoger op. Je hebt het gevoel er alleen voor te staan en dat is een heel eenzaam gevoel. 

4. Het heeft niet met homoseksualiteit te maken
Zoals Sander in het kopje hierboven zegt, had hij als kind moeite met zijn homoseksualiteit. Wanneer je hier achter komt kan het best spannend zijn dit aan je omgeving te vertellen en niet iedereen reageert daar altijd even positief op. De link tussen homoseksualiteit en een eetstoornis heeft dus meer te maken met de reactie en verwachtingen van de omgeving dan met de persoon zelf. Wanneer je gepest wordt vanwege je homoseksualiteit heeft het pesten meer invloed op het ontwikkelen van een eetstoornis dan de homoseksualiteit zelf. Het kan er, op deze manier, natuurlijk mee te maken hebben, maar het hoeft helemaal niet. Een heteroseksuele man kan evengoed een eetstoornis ontwikkelen.

5. Het is niet slechts anorexia
Misschien denk je bij mannen met een eetstoornis wel meteen aan mannen met anorexia, maar het is een veel breder spectrum dan dat. Als het dan al in de media verschijnt, is anorexia een eetstoornis die veel genoemd wordt. Dit is heel jammer, want het laat een groot deel van het probleem onderbelicht. Mannen hebben ook eetstoornis NAO en Boulimia. Van de eetstoornis BED weten we zelfs bijna zeker dat er bijna evenveel mannen als vrouwen last van hebben. Hier durven toch meer mannen wel voor uit te komen.

6. Er zijn meerdere vormen van eetproblemen
Naast anorexia, boulimia, BED en eetstoornis NAO heb je nog veel meer verschillende eetstoornissen waar kleinere groepen mensen last van hebben. Denk bijvoorbeeld aan orthorexia, deze eetstoornis is geen erkend ziektebeeld, maar kan toch grote gevolgen hebben. Mensen met orthorexia hebben een obsessie voor 'gezond' eten en schrappen zoveel voedingsmiddelen van hun eetlijst dat ze opgegeven moment bijvoorbeeld alleen nog maar groente en noten durven te eten. Dit kan zorgen voor sociale problemen, maar ook een gebrek aan voedingstoffen. Een eetstoornis die ook bij mannen voorkomt is de 'eetstoornis' (dit is geen officiele diagnose) Bigorexia.  Dit houdt in dat je een obsessie hebt met steeds groter en gespierder worden. Je hebt altijd het gevoel dat je te smal of te klein bent. Ook bij deze eetstoornis is het lichaamsbeeld vertekend en gaan mensen obsessief aan de slag met trainen en eten. Deze mensen hebben ook lijsten met verboden producten en strakke planningen. Het gebruik van anabolen steroïden is hierbij niet uitgesloten, wat natuurlijk hartstikke gevaarlijk is, maar alles voor dat 'perfecte' lichaam.

7. Het wordt normaal gemaakt
Het extreme fitnessen zoals omgeschreven in het bovenstaande kopje wordt als een heel normale en geaccepteerde situatie gezien. Niemand maakt zich hier echt zorgen over, terwijl het helemaal niet een gezonde situatie is. Ook wanneer jongens heel dun of dik zijn wordt hier toch minder focus op gelegd dan bij vrouwen. Men denkt dat mannen het niet erg vinden wat dikker te zijn en maken grappen over een bierbuikje. Wanneer jongens in de pubertijd erg dun zijn, zal dit volgens velen vast gewoon met hun groeispurt te maken hebben. In sommige gevallen is dat natuurlijk zo, maar omdat het zo normaal wordt gemaakt zal het zelden voorkomen dat de omgeving hun zorgen zouden uitspreken, laat staan een probleem herkennen.

8. Ze maken er iets anders van
Wanneer een jongen er slecht of dun uitziet denk je misschien niet meteen aan een eetstoornis. Nu ik er aan terugdenk, kende ik ook iemand die opeens heel dun was geworden. Het was een jongen die in z'n pubertijd zat en veel tijd achter de computer doorbracht. Ik maakte er van dat hij gewoon net een groeispurt had gehad en zo game-verslaafd was dat hij gewoon vergat te eten. Dit vond ik normaal en jongensgedrag. Dat zou wel weer over waaien. Achteraf gezien had ik misschien even moeten vragen of het wel goed ging. Het bleek inderdaad dat het toen niet zo heel goed met hem ging, maar gelukkig heeft hij wel de hulp gekregen die hij nodig had en gaat het nu heel goed. Ook hoor je wel eens dat mensen eerder denken dat iemand een drugsverslaving heeft dan een eetstoornis. Het is best gek dat niemand dan even vraagt of het wel goed met je gaat. De man in kwestie vertelde dat hij dit liever had dan opbiechten dat hij een eetstoornis had. Dit had wederom te maken met het taboe op mannen met een eetstoornis.

Bron foto

9. Ze geloven me niet

"Niemand had door dat ik een eetstoornis had, en toen ik het eindelijk vertelde geloofden ze me niet." - Isaac

Het is al lastig genoeg om als man uit te komen voor je eetstoornis. Wanneer mensen dan aangeven dat ze je niet geloven en zeggen dat het waarschijnlijk wel meevalt, lijkt me dit al helemaal lastig. Eetstoornissen komen voor bij zowel mannen als vrouwen. Denken dat een man zich aanstelt en het alleen zegt voor de aandacht is heel pijnlijk. Wanneer een man aangeeft een eetstoornis te hebben, wat onwijs dapper is, luister naar hem en neem hem serieus.

10. Ook mannen hebben een ideaalbeeld
Er wordt veel gesproken over het opgelegde schoonheidsideaal voor vrouwen. Vaak krijgt dit ideaalbeeld de schuilt van de ontwikkeling van eetstoornis bij vrouwen. Ook mannen voelen een bepaalde druk vanuit de media. Je 'moet' gespierd zijn, een laag vetpercentage hebben en weinig emotie uiten. Mannen behoren stoer en cool te zijn. Het najagen van deze schoonheidsideaal kan leiden tot een vertekend lichaamsbeeld, een eetstoornis, overmatig sporten, sociale angsten en ga zo maar door. 

Een eetstoornis gaat niet alleen maar over eten en een schoonheidsideaal najagen. Het gaat ook om bijvoorbeeld het wegdrukken van emoties en traumatische ervaringen. Eet eetstoornis gaat over meer dan eten, zowel bij mannen als bij vrouwen. 

Mis jij nog een punt in deze blog? 
Laat het ons weten in de reacties.

♥ Liefs, Irene.