Wie ons op Instagram volgt, heeft het misschien wel voorbij zien komen; door de recepten van Dishing Out Health ben ik het steeds leuker gaan vinden om uitgebreid te koken. Vroeger was ik hier nooit zo van. Dan maakte ik een wrap met wat gewokte groente, saus en kipstukjes en dan vond ik het wel best. Ook prima, ik kook zeker niet elke dag zo uitgebreid. Maar af en toe kan ik er echt van genieten om met een wijntje in de ene hand en een spatel in de ander me flink uit te sloven in de keuken. En wat blijkt? Dat is ook nog eens goed voor je mentale gezondheid!

Koken is een uitlaatklep

Ja, dat wijntje en de muziek hoort er voor mij wel echt bij. Dan kan ik helemaal opgaan in het moment. Hoewel ik m'n best doe om in de tussentijd alvast wat dingetjes af te wassen, houd ik ook wel van de gezellige rommel die erbij komt kijken. Alsof er een bom aan creativiteit is ontploft! Al bedenk ik de recepten niet zelf, haha. Koken kan echt een uitlaatklep zijn. Iets waar je even helemaal in op kan gaan. Dat heb ik intussen ook echt ervaren. En ik vind het heerlijk!

Je gebruikt je zintuigen

Maar de muziek moet niet te hard staan en het wijntje zeer rustig gedronken, anders ben ik niet meer scherp. En die scherpte heb ik wel nodig om mijn zintuigen goed te blijven gebruiken. Horen hoe hard de pan pruttelt, ruiken of de oven wat zachter moet, voelen welke avocado het rijpst is, kijken hoe hoog het vuur staat en proeven of de saus nog wat kruiden nodig heeft. Waar ik tijdens mijn werk vooral naar een scherm zit te turen, voel ik - heel poëtisch gezegd, maar wel waar - tijdens het koken dat ik leef. Al mijn zintuigen worden geprikkeld en dat geeft me een aangenaam gevoel. 

Je traint je geduld

Over schermen gesproken; als er iets is dat mijn geduld en concentratie heeft verslechterd, dan zal dat wel mijn mobiele telefoon en sociale media zijn. Steeds weer snel geprikkeld (willen) worden en een dopamineshot bij elk bliepje. Koken daarentegen, zeker met uitgebreide recepten, traint je geduld en beloont meer op de langere termijn. Uiteindelijk geniet ik daardoor ook veel meer van mijn maaltijd, omdat ik er zo veel tijd en aandacht in heb gestopt! 

Uit je comfortzone

Ik kook toevallig graag de recepten van Dishing Out Health, maar er zijn zo ontzettend veel lekkere en leuke recepten te vinden op het internet en in kookboeken. Dus volg daarin zeker jouw smaak! Ik zal vast ook nog andere dingen proberen, maar ik ben hier voorlopig nog niet op uitgekeken. Er is nog zo veel te proberen! En veel van die gerechten - of onderdelen daarvan - zijn ook nieuw voor mij. Mijn vriend is altijd degene geweest van het uitgebreide koken. Ik vond dat toch een beetje spannend. Tot ik er maar gewoon voor ging. Turmeric Roasted Cauliflower Bowls? Klinkt ingewikkeld, maar challenge accepted. We zien wel! Zo tof dat ik nu 'we zien wel' kan zeggen, dat was vroeger wel anders. En zo leer ik allemaal nieuwe recepten en gerechten kennen! 

Koken voor anderen

Mijn vriend is vaak niet thuis in de avond, waardoor ik regelmatig alleen eet. Dan houd ik het vaak simpel. Maar wanneer we wel samen zijn, grijp ik mijn kans. Eet je thuis? Oeh, oke! Zal ik dan dat nieuwe pastarecept maken en als bijgerecht die geroosterde wortels? Zin in! Vroeger vond ik het doodeng om voor een ander te koken. 'Koken voor mijn vriend' stond destijds zelfs nog als doel in mijn therapieboekje. Ik was doodsbang dat een ander het niet lekker of zelfs een raar gerecht zou vinden. Dat ik veroordeeld zou worden om de keuzes die ik maakte over wat te eten en welke producten te gebruiken, zoals ik op dat gebied ook keihard over mezelf oordeelde. Nu vind ik het mooi om te merken hoe mijn vriend het waardeert als ik lekker voor hem kook. Andersom trouwens ook, als hij voor mij kookt. Of als we samen koken, ook gezellig, al heb ik soms toch liever het rijk alleen in de keuken, haha. Liefde gaat door de maag, zeggen ze wel eens. Maar of het eten nu goed lukt of niet, het is met liefde bereid en fijn om zo'n moment te delen. 

Fouten leren maken en jouw eigen smaak ontdekken

Koken voor een ander vond ik ook altijd spannend, omdat ik bang was om te falen. Om iets mislukts op tafel te moeten zetten en dan afgekeurd te worden. Nu vind ik het juist leuk om voor anderen te koken. En ja, soms mislukt het een beetje, maar dat is niet erg. Dan hebben we het samen over hoe we of ik het de volgende keer zou kunnen verbeteren. Ja, dit zou echt nice zijn erbij. Volgende keer zeker proberen! Al doende leert men en wie niet waagt, wie niet wint! Of we komen tot de conclusie dat het recept zelf eigenlijk niet helemaal onze smaak is. Het ligt niet altijd aan mij... Of aan jou. Zo leer je jezelf en wat jij echt lekker vindt, ook nog eens goed kennen. En soms, tja, soms is het keihard lachen en dan lekker een pizza bestellen. Uiteindelijk komt het altijd goed! 

Nieuwe gerechten ontdekken

Maar ook op een andere manier stap ik met het koken uit mijn comfortzone. Hoewel ik soms alsnog twee uur bezig kan zijn met een recept dat een half uur zou moeten duren, kies ik ook wel eens iets dat volgens de omschrijving wat langer de tijd zou kosten. Ik gebruik producten die ook nog niet kende of een combinatie die nieuw voor me is. Zo ontdek ik allemaal nieuwe gerecht en dat is echt hartstikke leuk.

De tijd nemen voor je eten

We leven in een tijd en op een plek waarin ik me best gehaast kan voelen. Ook het eten gaat soms snel, snel, snel. Voorgesneden verpakkingen, een pitabroodje op de hoek, eten achter je bureau. Ik doe het  allemaal ook, maar of het echt goed is om dit zo gehaast en snel tussendoor te doen, weet ik niet. In therapie kreeg ik ook opdrachten mee om meer mindful te eten en me zo meer voldaan te voelen. Hoewel de oorzaak van eetbuien vaak wel in meerdere aspecten zit, kan dit er wel bij helpen om eetbuidrang tegen te gaan. Ook de tijd nemen om te koken voelt voor mij als mindful. Je neemt echt even de tijd om met je eten bezig te zijn. Je gebruikt je zintuigen en laat verse producten door je handen gaan. Dat geef voldoening. 

Trots op jezelf

En als ik mijn met liefde bereide maaltijd dan voor mijn vriend en/of mezelf op tafel zet, voel ik me ook trots. Hier heb ik tijd aan besteed. Dit heb ik zelf gemaakt. Hier heb ik mijn best voor gedaan. Ik ben misschien wel uit mijn comfortzone gestapt of iets gedaan wat totaal nieuw voor me was. Ik ontdek nieuwe smaken en gerechten. Dat zijn allemaal super fijn en positieve dingen, die mij een goed gevoel geven. Ook over mezelf. 

Meer lezen? Bekijk ook eens de blog 'Koken voor eetstoornis herstel' 

Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.