Duizend en één regeltjes had ik. De een nog gekker dan de ander. Op een gegeven moment waren de regeltjes niet eens meer om minder te eten, het ging steeds meer om de controle. Van mijn eetstoornis moest ik het mijzelf extra lastig maken door al mijn eten op een bepaalde manier te eten. Mijn eetpatroon bestond alleen nog maar uit dezelfde producten. Ik kon nergens meer van genieten, dat mocht ik ook niet van mijzelf, niet van mijn eetstoornis. 

Toen ik werd opgenomen in de kliniek moest ik van het een op het andere moment overal mee stoppen. De regeltjes die mij zo lang houvast hadden gegeven, werden zomaar van mij afgepakt. Zo voelde dat tenminste. Ik was boos, ontzettend boos. Of eigenlijk was mijn eetstoornis boos. Stiekem was er diep in mij een stukje dat het wel fijn vond dat al die regeltjes niet meer mochten. 

Naar mate ik langer in de kliniek zat, merkte ik dat het loslaten van mijn regels een veel minder groot effect had dan ik in het begin dacht. Ik kwam niet spontaan tientallen kilo's aan en de wereld was niet vergaan. Ik begon mij te realiseren hoeveel mijn regeltjes van mij hadden afgepakt. Ik wist niet meer wat ik wel en niet lekker vond. Ik durfde niet meer uit eten. Ik zei afspraken met vrienden af omdat ik bang was een onverwacht eetmoment tegen te komen. Ik maakte ruzie met mijn ouders terwijl ik dat niet wilde. Ik sloeg mogelijkheden en kansen om te groeien of gelukkig te worden af, allemaal uit angst dat deze mijn obsessieve gedrag door de war zouden schoppen. Ondanks deze realisaties was de behoefte aan controle sterker dan ik dacht. In plaats van in de regeltjes die in de kliniek niet meer mochten, zocht ik mijn controle in mijn eetlijst.

Aan mijn eetlijst hield ik krampachtig vast. In die mate dat het mij dezelfde vrijheid ontnam als toen ik mij nog aan mijn regeltjes hield. "Ik moest gaan oefenen", vonden mijn hulpverleners. "Slecht idee en niet nodig", vond ik. Schoorvoetend nam ik toch de hulp van mijn hulpverleners aan, op zoek naar uitdagingen. Want stiekem was ik ook wel nieuwsgierig... Ik ging uitdagingen aan die mij zouden leren om losser met eten om te gaan. Uitdagingen om te leren mijn sociale leven niet meer te laten beheersen door mijn eetstoornis. Uitdagingen om te leren om vrij te zijn.

♥ Dobbelsteen of lootjes

Maar hoe doe je dat? Jezelf uitdagen? Ik begon met de bekende dobbelsteen. Iedere twee weken maakte ik opnieuw een lijst van 1 t/m 6, met daarop producten die ik eng vond. Iedere dag moest ik bij een van de maaltijden de dobbelsteen gooien om op die manier nieuw eten uit te proberen. De ene keer ging het om broodbeleg, de andere keer om tussendoortjes of weer iets anders.

Hetzelfde kun je doen met lootjes. Per eetmoment schrijf je zo veel mogelijk producten op lootjes die je eng vindt. Deze kun je in een pot doen en er iedere dag één trekken om jezelf daarmee uit te dagen.

♥ Maaltijden omdraaien

Het lijkt misschien gek, maar een manier om jouw eetstoornis-regels of eetlijst meer los te leren laten, is door te oefenen met maaltijden omdraaien. Nu ik hersteld ben van mijn eetstoornis eet ik soms wel eens pizza als ontbijt, bijvoorbeeld. Ik eet waar ik zin in heb en het moment van de dag maakt mij dan niet uit. Ik vind het heel bevrijdend.

♥ Iemand anders laten kiezen

Tijdens mijn eetstoornis wilde ik altijd alles zelf bepalen en zelf doen, net als een kind in de peuterpubertijd. Door anderen mijn eten te laten kiezen, gaf ik de controle uit handen. Eng, maar een goede oefening om een eetstoornis uit te dagen.

♥ Uit eten gaan zonder van te voren de menukaart te bekijken

Op een gegeven moment durfde ik weer uit eten te gaan. Super overwinning! Dat was het zeker. Maar ik durfde niet uit eten zonder van te voren te bekijken wat mij te wachten stond qua eten, om vervolgens de maaltijd die ik koos, zo goed als mogelijk uit te pluizen. Het duurde even voor ik toegaf dat dit ook een vorm van controle was. Nu ik het helemaal los kan laten, kan ik veel meer genieten van een avondje uit.

♥ Menu voor de week met iedere dag een uitdaging

Als je het fijn vindt om nog iets meer houvast te hebben in de uitdagingen die je aangaat, kun je ze ook plannen. Zo kun je bijvoorbeeld een menu maken voor de week met daarin iedere dag een andere uitdaging. Zo kun je de uitdagingen aangaan, maar weet je wel waar je aan toe bent. 

♥ Dingen eten die je vroeger echt lekker vond

Zoals ik in het begin van deze blog schreef, wist ik op een gegeven moment niet meer wat ik écht lekker en vies vond. Mijn eetstoornis had mijn hele smaak door de war gegooid. Hier ben ik mee gaan oefenen door samen met mijn moeder een lijst te maken van de dingen die ik voor mijn eetstoornis super lekker vond en deze stuk voor stuk opnieuw uit te proberen. 

♥ Iemand anders laten koken

Al eerder schreef ik een blog over hoe koken een onderdeel van mijn eetstoornis was geworden. Als dit voor jou ook zo is, kun je jezelf als uitdaging geven om door iemand voor je te laten koken. Mij heeft dit erg geholpen in het loslaten van mijn obsessie met eten.

♥ Producten van een ander merk kiezen

Ik at op een gegeven moment alleen maar producten van bepaalde merken. Je kunt jezelf hierin uitdagen door precies dezelfde dingen te eten, maar dan van een ander merk. Dit kan een mooie manier zijn om te beginnen met het aangaan van uitdagingen.

♥ Eten online bestellen

Ik vind het nu echt een cadeautje als ik eten online bestel, maar ik kan me goed voorstellen dat dit met een eetstoornis spannend kan zijn. Juist omdat het spannend is, is het goed om jezelf hierin uit te dagen.

♥ Kant-en-klaar maaltijden

Misschien vind je ze juist veilig, maar als deze maaltijden wel een uitdaging voor jou zijn: DOEN! Laatst schreven wij een blog over onze favoriete kant-en-klaar maaltijden, mocht je inspiratie nodig hebben.

♥ Een week geen light

Lightproducten. Voor sommige mensen zijn light-producten de enige producten die veilig zijn en waar de eetstoornis toestemming voor geeft. Je kunt jezelf hierin de uitdaging geven om deze één week, of één dag per week helemaal niet te eten.

♥ Alles eten wat jouw partner eet

Tijdens mijn eetstoornis had ik geen relatie, maar als je die wel hebt, kun je jezelf daarmee uitdagen. Een dag lang alles hetzelfde eten als wat jouw partner eet. Ook wanneer je een vrouw bent en je hebt een man als partner is dit nog steeds een optie. Misschien eet je daardoor één dagje meer dan je normaal zou doen, maar dat kun je prima hebben.

Het was ontzettend eng en soms had ik helemaal geen zin in deze uitdagingen. Ik vond het vaak frustrerend als mijn hulpverleners mij weer eens pushte om deze aan te gaan. Toch ben ik blij dat ze dat gedaan hebben. Het heeft mij een vorm van vrijheid gegeven die ik zonder deze uitdagingen minder snel had bereikt. Vooral de ontspanning in sociale contacten die ik hiermee terug heb gekregen is mij erg waardevol. 

Met iedere uitdaging die je aangaat geef jij jouw eetstoornis een schop. Het is iets waar je trots op kunt zijn als het is gelukt. Lukt het een keertje niet, dan is dat ook niet erg. Je kunt het de volgende dag gewoon weer opnieuw proberen...

Hoe daag jij jouw eetstoornis uit? 

Foto's: Muhammad Ruqiyaddin, Yarden, Jeff Kepler