Hoi Phoi Cai,

Wat naar dat je je zo voelde! Dat gevoel mag er natuurlijk gewoon zijn (ook in een vlog!), maar dat maakt het niet minder vervelend. Ik zie natuurlijk maar een heel klein deel van jouw leven, maar toch lijkt het "zware" van jouw leven een terugkerend aspect. Ik maak me wat dat betreft zorgen om je, omdat ik me afvraag of deze mate "er gewoon bij hoort". Misschien lijkt het in vlogs/plogs heel anders dan het in werkelijkheid is, maar ik heb zelf de indruk dat je veel meer energie zou mogen hebben dan je hebt. Hopelijk zie ik het verkeerd en gaat alles (lichamelijk en geestelijk) top met je!

Bedankt dat we weer een dagje met je mee mochten kijken in ieder geval!

Liefs!

ja, valt me ook op. Ook dat je zo streng tegen jezelf praat, Phoi, dat je je zo niet mag voelen. Krijg je als moeder ook wat ondersteuning, want lijkt alsof je dat wel kan gebruiken. Tegelijk ook herkenbaar hoor; even lekker klagen kan ook wel helpen!

super herkenbaar dit... Je wilt eigenlijk ieder moment van de dag een knop om kunnen zetten en het voelt ook vaak zo ondankbaar, terwijl je zelf natuurlijk helemaal niet kiest voor het 'zware' in je hoofd. Ik denk dat het deels te 'trainen' is, maar sommige mensen ook gewoon gezegend zijn met een minder zorgelijk 'hoofd' en anderen helaas niet...
Wilde eigenlijk alleen maar even zeggen: je staat hier niet alleen in en er komen vast weer 'lichtere' dagen :-)
Dank voor het delen!

Ms je gevoel en gedachten accepteren..het mag er even zijn..daarna kun ej het beter loslaten

Bedankt voor jullie reacties. Ik denk dat je daar ook een punt hebt, Anoniem. Ik zou willen dat ik meer energie heb dan ik soms heb. Gelukkig word ik me steeds bewuster van de oorzaken ervan en dat maakt ook dat ik er iets mee kan doen. Ondanks dat het nog work in progress is. En dan zijn dagen als deze niet altijd leuk maar het is ook zoeken naar een middenweg in dit alles.. Hoe laat je zo'n dag er ook zijn? Hoe accepteer je deze gedachtes en gevoelens? Juist om daarna weer beter los te kunnen laten, zoals jij zegt Shelly. Maar ook vast te houden aan die lichtere dagen die er ook echt wel zijn :)

Work in progress maar ik werk er aan ;)

Liefs!

mooi dat je het zo opvat, Phoi. Plan je wel eens een dag helemaal voor jezelf? Of schrijven wat je bezighoudt? Of kan je je daar ook schuldig over voelen, omdat je er dan niet bent voor de kids?

Ook daarin ben ik mijn weg aan het vinden. Aan de ene kant klinkt een dag alleen fijn, maar aan de andere kant wil ik ook niet weg zijn van de meisjes als het niet hoeft ;) En dan is het niet zo zeer schuldgevoel wat er dan heerst, maar vooral gemis.

Ik moet er ook bij zeggen dat de zomervakantie in die zin ook vaak wat zwaarder weegt omdat we onze dagritmes kwijt zijn. Als zij straks weer naar school gaan, is er ook weer meer ruimte voor mezelf en daardoor hopelijk ook voor ons samen :)

Liefs

ik vond het niet erg hoor het geklaag over je dag, kan een keer gebeuren, je hebt het daarna leuk gehad met je kinderen en zelf banenbrood gemaakt, je hebt flink wat gebakken, was het lekker? maak er verder fijne en ontspannende dagen van phoicai!

Het was zeker lekker! Hoewel ik nog even ga experimenteren met die bananenbrood.. Het was een tikkie droog maar goed, voor een eerste keer niet gek ;)

Liefs

Lieve phoicai,

Zelf vind ik het heel herkenbaar om na slecht geslapen te hebben dat alles wat sneller tegenzit en ik minder vrolijk ben. Daarnaast lijkt het me heel pittig om voor kinderen te zorgen, ook qua prikkels, en qua perfectionisme. Ik zie dat jij ook graag alles (voor je kinderen) zo goed mogelijk wil doen, maar wees ook lief voor jezelf en gun jezelf ook om te balen of chagrijnig te zijn! Leren de kinderen vast ook weer van dat mindere gevoelens er ook mogen zijn.

Wat geweldig om te zien hoe je voor je kinderen zorgt en hoe je met ze knuffelt en speelt.

En een ongevraagde tip: speculaas/koekkruiden en rozijnen/stukjes dadels zijn ook heeeel lekker in een bananenbrood!

Lieve groet

Dank je voor je lieve woorden, Malukah ♥

En goede tips. Toevallig heb ik vandaag dadels gehaald om ermee te experimenteren.. Ik ben benieuwd!

Liefs

Lieve Phoicai, je bent zo een lief mens en lieve mama! De jaren met jonge kinderen zijn ook gewoon echt pittig. Slaaptekort, ziek zijn van kinderen etc. Dat doet echt veel met je energie balans. Vooral wanneer je zelf ook een gevoelig persoon bent en je rust nodig hebt. Helemaal niet gek. Ik denk echt dat veel moeders zich regelmatig 'zwaar' voelen in hun hoofd puur en alleen al door gebrek aan slaap en uitrust tijd voor jezelf. Liefs voor jou!

Dank je voor jouw lieve woorden, Eva ♥

Een reactie op meerdere reacties: eigenlijk zie ik ook doodnormale struggles die ik terug zie bij werkelijk alle moeders van kinderen in de drukke tropenjaren, waarin er nog veel slechte nachten zijn en je kinderen nog zo jong zijn dat je er de hele dag door mee bezig bent. Eigenlijk ken ik geen moeder die dat fluitend doet, soms is het simpelweg de dag doorkomen tussen alle snottebellen en blij zijn als je zelf ook nog wat kunt eten ;-). De meeste vrienden met kinderen hier komen echt niet veel toe aan boeken lezen, sporten, enz.

Phoicai, als ik je reactie lees zie ik eigenlijk juist dat je er bewust van bent en probeert je weg erin te vinden en dat lijkt me alleen maar goed. Ik vind je eerlijkheid hierin juist wel een verademing, tussen alle sociale media waarin het zeker voor jonge meiden soms lijkt alsof altijd alles leuk en gelukkig is en moet zijn. Het is zo doodnormaal om baaldagen te hebben, te moeten huilen, enz. Maar tegelijkertijd zijn er ook altijd wel mooie momenten en als ik het zo zie zijn die er ook!

Wat mij betreft eigenlijk een mooi voorbeeld van dat je je leven lang blijft ontwikkelen, ook na eetstoornisherstel.

Ah, dank je voor jouw lieve en relativerende woorden, Hanne!

Liefs