Interview met de Dieetplaneet

 

Eén van onze vrijwilligers is Sarah. Sarah begeleidt al geruime tijd chats en is zo nu en dan te vinden op het forum. In 2008 kwam zij voor haar eetstoornis terecht bij diëtiste Mara Looij van de DieetPlaneet. Dit is een grote praktijk met verschillende locaties in Nederland. Het is geen praktijk waar je enkel terecht kunt om af te vallen, wat je misschien verwacht bij een diëtistenpraktijk. De praktijk biedt juist ook begeleiding voor mensen met eetstoornissen. Nu het heel wat jaren later goed gaat met Sarah, is zij terug gegaan naar de praktijk om Mara te interviewen voor Proud2Bme.

Wanneer en met welke visie heb je deze praktijk opgezet? 
In 2008 heb ik DieetPlaneet opgezet. Na mijn studie voeding en dietiek, heb ik eerst enige tijd bij een bestaande praktijk gewerkt. Ik wilde graag op mijn eigen en volgens mijn eigen visie werken. Binnen mijn praktijk vind ik het belangrijk dat mensen zich fijn voelen en dat de sfeer huiselijk is, ondanks dat diëtiek een paramedisch beroep is. Ik vond het leuk om zelf hele concept te ontwerpen. Inmiddels heeft DieetPlaneet 12 locaties (in Amsterdam oost/ west/ zuid/ centrum/ geuzenveld/ de Baarsjes/ Watergraafsmeer, Bijlmermeer, Leiden, Den Haag, Utrecht en 't Gooi) en breidt verder uit.

Binnen de praktijk gaan we uit van jouw kracht en zijn we van mening dat jij je doelen het beste bereikt door een praktische en positieve aanpak. Uitgangspunt hierbij is dat gezond leven voor iedereen mogelijk is. Ook krijg je persoonlijk voedings- en leefstijladvies en coaching.


Bron

Waar komt de naam DieetPlaneet vandaan?
Een deel van de bezoekers van Proud2bme zal zich af vragen of ze wel terecht kunnen bij DieetPlaneet, omdat zij ''moeten'' aankomen en geen dieet willen volgen. Hoe denk jij over deze vraag die de lezers van dit interview zichzelf wellicht zullen stellen?

Samen met een vriend ben ik gaan brainstormen over een naam voor de praktijk en zijn zodoende uitgekomen bij deze naam. Ik snap waar de vraag vandaan komt, met betrekking tot de bezoekers van Proud2bme. Een dieet is wat je eet en dat kan van alles zijn. Een dieet wordt meestal gebruikt in relatie tot afvallen, maar een dieet heeft een veel bredere betekenis. Er komen bij ons mensen met verschillende aandoeningen en ziektes, die een dieet moeten volgen. Hierbij kan gedacht worden aan bijvoorbeeld jicht, darmklachten, endometriose en diabetes. De praktijk is er voor iedereen die begeleiding nodig heeft bij zijn/haar eetgedrag en eetpatroon.

Waardoor is jouw interesse in de begeleiding van mensen met eetstoornissen ontstaan?
Ik ben geen ervaringsdeskundige maar door mijn ouders heb ik een interesse in voeding meegekregen en liefde voor natuur en natuurlijk eten. Hierdoor ben ik de opleiding voeding en diëtiek gaan volgen. Eenmaal aan het werk kwam ik erachter gekomen dat problemen met voeding voor veel mensen te maken hebben met gedachten omtrent eten/ gewicht/ lichaam. Uiteindelijk ben ik toen de post HBO opleiding 'eetstoornissen' gaan volgen. Naast veel praktische kennis over eetstoornissen en begeleiding daarbij, heb ik geleerd dat de persoon die de eetstoornis heeft, niet de eetstoornis ìs.

Wat is de grootste uitdaging in het werken met mensen die een eetstoornis hebben?
De grootste uitdaging is om de stem van de eetstoornis te herkennen. De eetstoornis zegt andere dingen en geeft andere adviezen dan de persoon zelf. Het is een uitdaging in de begeleiding dat mensen hun gezonde 'ik' gaan onderscheiden van de eetstoornis. Het is belangrijk in het geval van een eetstoornis om snel in te grijpen. Hoe langer de eetstoornis vrij spel heeft met zijn slachtoffer, hoe sterker hij wordt.

Sarah: Mara stelde mij de vraag, wat ik heb geleerd in het herkennen van de 'eetstoornisstem'.
Ik heb me lange tijd niet beseft, dat de eetstoornis een eigen stem had. De anorexia was zo verweven in mijn leven. Het heeft me echt geholpen, dat jij me er bewust van maakte dat er een verschil was. Wat me hierin heeft geholpen is de vraag 'wat wil jij'. Je maakte me daarnaast bewuster van het verschil door te zeggen 'dit is de eetstoornis die nu een antwoord geeft, wat zou jij willen bereiken'.


Bron

Wat vind jij belangrijk in de begeleiding van mensen met een eetstoornis?
Ik vind het van belang om waterdichte afspraken te maken en de gestelde afspraken niet vaag te houden. Bij vage afspraken krijgt de eetstoornis te veel ruimte. Wanneer afspraken niet zijn nagekomen, is het belangrijk dat hier openheid over is. Op die manier kan er worden besproken, wat er niet is gelukt, hoe dit kwam en wat er ondernomen kan worden om de afspraken wel na te komen? Ik vind het van belang om een wederzijds vertrouwen op te bouwen. Verder vind ik het belangrijk om bij de persoon te blijven en niet bij de eetstoornis.

Sarah: Voor mij is dit heel herkenbaar en het is ook wel eens onderwerp van gesprek geweest. Het was lastig om eerlijk te zijn, omdat de eetstoornisgedachten zo sterk waren. Wanneer we over de eetstoornis gedachten in gesprek gingen, werd ik daardoor geïrriteerd.

Mara: Dat heb ik aangevoeld, je kroop in je schulp en werd soms bijna boos. Hoe moeilijk het ook is, het is belangrijk om de eetstoornis te blijven uitdagen. Wat hierbij kan helpen, is bijvoorbeeld bepaalde gedachten en angsten op te schrijven en deze vooraf het gesprek te mailen.

In 2008 ben ik bij jou in begeleiding gekomen. De angst om iets te veranderen was enorm. Je hebt me het vertrouwen gegeven om stappen in de goede richting te zetten. Hoe geef je iemand het vertrouwen, wanneer de angst omtrent eten zo groot is?
Sarah: Nadat ik deze vraag stelde, kreeg ik al snel de vraag terug. Ik vond het altijd heel fijn, dat Mara zo rustig reageerde en me altijd motiveerde om vooruit te gaan. Ze legde me nooit iets op, maar werkte altijd samen. Ik was op een geven moment helemaal de realiteit kwijt en wist ook niet meer waarom mijn lichaam eten nodig had. De angst die ik had op het moment dat ik meer zou gaan eten, lag mijlenver van de werkelijkheid. Voor mij was het helpend dat Mara me met regelmaat uitlegde waarom mijn lichaam eten nodig had en wat het belang is van een gezond eetpatroon. Hoe vaak ik ook de mist in ging, ik kon altijd terugkomen. Dat was voor mij altijd een hele prettige gedachte en het gaf me vertrouwen om niet op te geven.

Naar mijn idee was de anorexia te sterk om hier zonder intensieve behandeling uit te komen.
Wanneer is iemand met een eetstoornis geholpen met ‘alleen' de begeleiding van een diëtiste?

In principe moet iemand een BMI 17 hebben, wanneer diegene bij de praktijk in begeleiding wil komen. Wanneer iemand onder een BMI 17 zit, zullen we doorverwijzen naar Novarum of een ander gespecialiseerd centrum voor eetstoornissen. Onder de BMI 17, zijn de cognitieve functies verzwakt waardoor therapie niet aanslaat en zijn de lichamelijke risico's te groot.

In het geval van boulimia zie je lang niet altijd een afwijkend gewicht. Toch is het steeds compenseren van wat is gegeten door bijvoorbeeld braken, laxeren of extreem veel sporten, zeer schadelijk voor je lichaam. Je kunt je voorstellen dat je op die manier roofbouw op je lichaam pleegt en de voedingsstoffen niet goed kunnen worden opgenomen met alle gevolgen van dien. Daarnaast is het steeds braken erg slecht voor je gebit en organen. Een 'gezond' gewicht zegt in zo'n situatie dan ook helemaal niets over de gezondheid en de ernst van de psychische problematiek. 


Sarah: Ik was er lang van overtuigd, dat de begeleiding van 'alleen' een diëtiste voldoende was om de overwinning te behalen. Daarbij zag ik ook niet in, dat ik door mijn lage gewicht mijn doelen nooit zou bereiken. Ik vind het zelf lastig om te bepalen wanneer je bent geholpen met de begeleiding van 'alleen' een diëtiste en iedereen zal hier ook zijn/haar mening over hebben. Tijdens de begeleiding van Mara, heb ik me gerealiseerd dat een leven met eetstoornis me niet zo ver zou brengen. Daardoor heb ik uiteindelijk veel bewuster gekozen voor een klinische behandeling bij Novarum.


Bron

Is er iets dat je aan mij zou willen vragen en/of waar je benieuwd naar bent?
Ik ben benieuwd hoe het nu met je gaat, welke tips/adviezen je hebt voor de diëtisten en wat ik anders had kunnen doen.

Sarah: Het mooiste en belangrijkste wat ik bij jou heb geleerd, is om nooit de strijd op te geven. De combinatie van jouw begeleiding, ambulante therapie en een intensieve behandeling, heeft er toe geleid dat ik nu een heel mooi leven heb. Ik heb heel wat jaren aan een eetstoornis geleden, er zijn nog steeds wel eens momenten/situaties die ik moet overwinnen. Daarin verschil ik echter niet zoveel met andere mensen. Mara en ik hebben besproken, dat het verstandig was geweest om sneller de samenwerking aan te gaan met de toenmalig psycholoog waar ik ambulant bij in therapie was. Mara heeft me gevraagd, wat ze anders had kunnen doen. Dat vind ik een lastige vraag, want achteraf gezien is er altijd wel iets wat anders zou kunnen. Ondanks dat het geheel tegen mijn eetstoornisgedachten in zou gaan, zijn 'strenge' en duidelijke afspraken vanaf het begin belangrijk. Niet altijd even leuk, maar wel in het belang van het herstelproces.

Wat zou je aan de bezoekers van Proud2bme willen meegeven?
Blijf niet rondlopen als je het gevoel hebt dat je steun kan gebruiken. Hoe langer de eetstoornis alleen met je is, hoe meer macht zij krijgt. Weet dat wij je graag willen helpen, je situatie is bespreekbaar en het plan van aanpak gaat altijd in samenspraak.

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

lotte - Vrijdag 13 mei 2016 17:41
interessant! wel moet ik goed kijken wie nu wat zegt en aan wie de vragen worden gesteld.
Mementomori - Zondag 15 mei 2016 20:32