Een eetstoornis is heftig, een eetstoornis is zwaar. Een eetstoornis alleen is al erg genoeg. Toch komt een eetstoornis niet altijd alleen. Vandaag lees je het verhaal van Valerie, die niet alleen een eetstoornis heeft gehad, maar ook haar strijd tegen kanker heeft gestreden.

Valérie is 31 jaar en komt uit België. Na een ziekenhuisopname van zeven maanden in verband met anorexia, realiseerde ze zich dat ze de wereld wilde ontdekken. Ze deed dit enkele jaren en besloot daarna om als stewardess op boten te werken. Voordat ze vertrok voelde ze iets in haar borst, maar haar dokter stelde haar destijds gerust. Twee jaar later bleek er toch wel iets aan de hand te zijn. Ondertussen heeft ze meerdere behandelingen achter de rug en moet ze om de drie maanden voor controle naar het ziekenhuis. Toch kregen beide ziektes Valéries lust voor reizen niet klein. Ze heeft zelfs een man ontmoet waarmee ze een B&B wil openen in Spanje.

Hoe kwam je erachter dat je kanker had?

"Ik was aan het reizen, maar kwam terug omdat de 'cyste' die ik had in mijn borst groter en groter aan het worden was. De gynaecoloog me vertelde dat hij deze cyste kon weghalen in de dagkliniek. Tijdens de operatie zag hij echter dat het een tumor was. Ik heb daarna allerlei onderzoeken gedaan; er was ook al uitzaaiing in mijn hals..."

Wat betekent het woord 'kanker' voor jou? 

"Kanker betekent voor mij een ziekte die je dichter bij de dood brengt. Die je hierover meer doet nadenken en ook doet beseffen dat je nu leeft. Het heeft mijn ogen geopend en mij doen appreciëren wat we hier op aarde allemaal hebben. Kanker is een woord, voor mij, waar niemand een perfecte betekenis kan aan geven. Elke kanker is zo anders, ook is iedere kanker dan nog eens anders bij iedere persoon. Wat het met je zal doen, weet niemand op voorhand."

Je hebt ook een eetstoornis. Hoe verhouden de eetstoornis en de kanker zich tegenover elkaar?

"Ik heb ondertussen al gevoeld dat ik nog steeds een eetstoornis heb. Het is nog niet klaar. Ik merk hoe ik soms weer controle zoek in oude eetgewoontes als ik me ergens niet goed bij voel. Hoe ik soms de kanker als excuus kan gebruiken als ik 'te' gezond wil eten. Het is niet altijd makkelijk. Kanker is een ziekte waar je totaal geen controle over hebt, je weet niet hoelang je er kan mee leven... Wat me soms terug doet grijpen naar die controle over wat en hoeveel ik eet. Ook eet ik nog steeds zeer gezond omdat groenten wel veel goede stoffen hebben. Maar die grens tussen 'gezond eten' en 'te gezond eten' is heel vaag."

Welk gevecht is zwaarder?

"Ik denk niet dat het ene met het andere te vergelijken valt. Ook lopen ze in elkaar over. Als ik me slecht voel over het feit dat ik kanker heb, kan ik dit op mijn eetprobleem uitwerken. Omgekeerd werkt dit niet zo. Hoewel de eetstoornis wel door mij gestuurd kan worden en de kanker veel minder, denk ik dat ik het gevoel heb dat anorexia meer een 'gevecht' is. Ik heb chemo, radiotherapie, operaties gehad en behalve controlls en hormonentherapie kan ik hier niet veel meer voor doen. De anorexia is iets waar ik steeds voorzichtig moet voor zijn."

Wat was (of is) jouw grootste uitdaging?

"Ik vind de hormonentherapie die ik krijg wel een uitdaging want deze doet veel met mijn lichaam: spierpijn, ontstekingen, menopauze... Maar het zorgen dat ik mijn gewicht niet laat zakken en accepteren dat een normaal BMI oké is, is ook een zeer grote uitdaging."

Wat heeft jou geholpen om te te blijven vechten?

"Reizen. Ik droomde tijdens mijn opname voor de eetstoornis over reizen en wat ik allemaal zou doen als ik klaar was met mijn behandeling. Tijdens mijn kankerbehandelingen ben ik tussendoor korte tripjes blijven doen in de mate waarin dit mogelijk was."

Heb je (destijds) beslissingen moeten maken waar je misschien nog niet klaar voor was?

"Ja. Toen ik het nieuws kreeg dat ik kanker had en chemo ging krijgen, vroegen ze of ik kinderen wilde. Ik had hier nog nooit over nagedacht. Een vriendin van mij vertelde mij dat ik eitjes kon laten invriezen. Ik vond het een goed idee, zodat ik deze keuze ook nog niet zou hoeven maken. Aangezien ik nog moest herstellen van een nekoperatie voor de chemo begon, had ik nog wel tijd om deze behandeling te volgen."

Je schrijft veel over jouw ervaring met kanker en het hebben van een eetstoornis. Waarom ben je hiermee begonnen?

"Ik ben een blog begonnen tijdens mijn kankerbehandelingen. Ik hoopte dat mijn familie dan meer ging begrijpen wat ik doormaakte. Ook wilde ik anderen motiveren om te doen wat ze graag doen in het leven. Ondertussen blijf ik schrijven. Vooral voor mezelf. Als ik schrijf, sta ik even stil bij hoe ik me voel en kan ik eens alles van me afschrijven. Al heb ik ondertussen ook wel een zeer lieve vriend waarmee ik ook alles kan delen." 

Hoe kijk je terug op de afgelopen tijd?

"De periode in de kliniek voor de eetstoornis heeft me ontzettend geholpen! Het heeft me mezelf leren kennen. Wat ik wil, wie ik ben... En het heeft me keuzes doen maken die ik ervoor nooit gedurfd zou hebben. Stoppen met mijn werk en mijn dromen achterna gaan. Het was een zware periode, maar het was alles waard! Het heeft me de wereld doen zien.

De kanker heeft me nog eens doen inzien hoe rap het gedaan kan zijn en dat er meer is dan alleen maar reizen. Dat ik ook liefde en warmte nodig heb om gelukkig te zijn. En dat je niet altijd alles in je eentje moet en kan doen."

Waar ben je trots op?

"Mijn positiviteit. Ik kan zeer makkelijk slechte dingen er mooi laten uitzien. Ik ben gewoon trots om te staan waar ik nu sta in het leven en zou met niemand willen ruilen."

Je houdt enorm van reizen. Wat maakt dit voor jou zo belangrijk en hoe zie je dit voor je in de toekomst?

"Ik ben zeer nieuwsgierig en wil alles zien. Het geeft me energie, helpt me beseffen wat belangrijk is en helpt me om te relativeren. Mijn vriend is piloot, waardoor we nu samen kunnen gaan ontdekken. Ik hoop dit zeker te kunnen blijven doen en door de B&B die we zouden openen krijgen we misschien wel een stukje 'reizen' thuis; als er mensen van verschillende landen komen."

Wat zou je de Proud2Bme lezers nog mee willen geven?

"Vergeet niet stil te staan bij wat je gelukkig maakt en hiervoor te gaan. Pas als je zelf gelukkig bent, is er geluk dat je kan delen met anderen. Achter je angsten zitten heel mooie dingen verstopt, vind ik. Ik doe vaak aan meditatie en yoga, deze dingen helpen me herinneren dat ik nu leef. Ook hou ik van het gevoel zorg te dragen van mijn lichaam en geest."

♥