Wat is jouw kledingmaat?

 

Dinsdagochtend 11 uur. Ik ben een dagje vrij en loop de H&M in op de Oude Gracht in Utrecht. Het is niet druk dus ik kan lekker rustig rondkijken. Mijn oog valt direct op een mooie trui en ik loop er op af om ‘m van dichtbij te kijken. Ik kijk of mijn kledingmaat erbij hangt en gelukkig: hij hangt er. Een verkoopster die vlak naast mij staat, zegt: ''leuk is 'ie he! Hij hangt er pas net en we hebben er nu al onwijs veel gekocht. Hij valt wel een beetje klein, dus misschien moet je een maatje groter nemen dan normaal.''

Glimlachend kijk ik haar aan en rommel ik nog wat tussen het rek. Ik doe alsof ik een maatje groter zoek en loop vervolgens weg. Ik ga met ''mijn'' maat naar de paskamer en pas de mooie trui. Shit, te strak. Ik kijk nog een paar keer in de spiegel. In theorie pas ik de trui wel maar echt lekker zit het niet en het ziet er ook niet uit. Een maatje groter zou inderdaad beter zijn, maar dat wil ik niet. Ik heb geen maat groter, ik heb deze maat. Ik kleed me om en hang de trui terug op z'n plek. ''Toch niet?'' vraagt de verkoopster. ''Nee, geld he!'' lach ik. Ik voel me rot en ga naar huis.

Dit scenario heeft zich een aantal jaar geleden afgespeeld en vergelijkbare scenario's zijn waarschijnlijk wel tientallen keren voorgevallen. Toen ik kampte met een ernstige eetstoornis kwam ik op een gegeven moment op een bepaald punt dat ik een kledingmaat aan kon waar ik absoluut niet meer van af wilde wijken. Deze maat vond ik acceptabel en in mijn hoofd had ik bedacht dat je bij deze maat er wel redelijk oke uitzag, hoewel ik mezelf nog steeds te dik vond als ik in de spiegel keek. Een maat groter mocht ik dan ook absoluut niet hebben, want dan zou ik nog veel dikker zijn.

Dat bij ieder merk de kleding weer ander viel, wist ik wel maar ergens wilde ik het niet weten. Ik kon het niet verdragen als ik een maat groter zou moeten kopen omdat een broek of shirt gewoon wat klein viel. Ik kocht de kleding dan liever niet. Daarentegen kocht ik kleding maar al te graag als het groot uitviel en ik een maatje kleiner kon kopen. Daar was ik behoorlijk trots op: kijk mij eens even deze maat aan kunnen!


Bron

Ik maakte het mezelf ontzettend moeilijk door me zo te richten op die maten. Natuurlijk is het handig om een richtlijn te hebben als je gaat shoppen. Als je weet dat je normaal gesproken bijvoorbeeld ongeveer maat M hebt, dan heb je sneller het juiste shirtje te pakken in de winkel in plaats van dat je alle maten af zou moeten gaan. Het is echter een stuk helpender als je die maat zou gaan zien als een richtlijn en niet als een standaard. Als je normaal gesproken schoenmaat 38 hebt maar bij Nike altijd 39 hebt, dan betekent dit immers toch ook niet dat je nooit Nike schoenen koopt, enkel omdat je absoluut geen maat 39 in je schoenencollectie wil hebben? Wat maakt dat dit bij kledingmaten dan zo anders ligt?

Veel mensen die onzeker zijn over hun uiterlijk of gewicht laten hun zelfwaardering afhangen van getallen. Of dit nu het getal op de weegschaal, je omtrek of kledingmaat is. Dat terwijl al deze getallen niet betrouwbaar zijn omdat ze continu kunnen schommelen afhankelijk van invloeden van binnen- en buitenaf en wat betreft kledingmaat dus van het soort kleding, het merk en de winkel. Of je kleding koopt zou eigenlijk enkel af moeten hangen van of je het leuk vindt, het goed zit en je je het kunt veroorloven. De rest is bijzaak.

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Anne - Zaterdag 12 september 2015 10:43
Knap en goed geschreven, Sandra!
Sterk verhaal.
Proudie1 - Zaterdag 12 september 2015 10:52
Helemaal mee eens! En anderen kunnen de maat toch niet zien. En als iets te klein/strak zit staat het meestal echt niet. Dus dan liever een maat groter wat wel mooi zit.
Marjo - Zaterdag 12 september 2015 10:55
Herkenbaar, al heb ik het niet zozeer met kledingmaten maar met het cijfer op de weegschaal.

Ik stel me weleens voor dat op een goede dag wereldwijd alle personenweegschalen het op slag begeven. Gewoon, door een 'weegschaalbug' of zo ;-) De storing kan niet worden verholpen, dus niemand kan zich ooit nog wegen.

Zou ik dan nog steeds zoveel moeite hebben met aankomen?
Of zou ik, zonder het 'heilige cijfer op het display' een hoger gewicht makkelijker kunnen accepteren? 'Wat niet weet, wat niet deert', dat idee.
Nu probeer ik ook weleens me een poosje niet te wegen, maar dan is er tóch die angst dat ALS ik me weer weeg, de schrik enorm zal zijn.

Vergelijkbaar met jouw reactie op de iets te krappe trui bij H&M.

Colourful Creature - Zaterdag 12 september 2015 10:56
Jammer genoeg maar al te herkenbaar. Het is zo dat ik kleding heb gekocht in een bepaalde maat (van mijn oude en gezonde gewicht) en dat ik sinds die tijd behoorlijk wat ben afgevallen. Nu valt de kleding die ik toen hen gekocht eigenlijk niet meer zo mooi. Mijn moeder wil met mij dan ook nieuwe broeken kopen, want 'in deze kleding loop ik voor lul'.

Lief natuurlijk van d'r, maar eerlijk gezegd durf ik het niet. Ik ben zo bang om die nieuwe en kleinere kleding te passen en het later dan misschien niet meer aan te kunnen, omdat ik tegen die tijd aangekomen ben...

Dus ja... Eigenlijk heb ik nieuwe kleding nodig, maar ik durf het niet te kopen, net als in het verhaal.
Floor* - Zaterdag 12 september 2015 11:18
Ik vind het vooral lastig nu ik gezond gewicht heb, dat ik 2 maten groter heb. Ik weet dat ik eerst mini maatjes had, en nu een normale maat: daardoor vind ik het echt heel lastig om nu nieuwe kleding te kopen.
En al helemaal naar als je vriendinnen met een eetstoornis nog wél de kleine maatjes hebben: dat maakt het nog lastiger en moeilijker.
Het klopt trouwens wat je schrijft, het gaat erom hoe iets zit; niet welke maat het is. Maar toch is het een lastig iets..
Honeychild - Zaterdag 12 september 2015 11:49
Even een boodschapje aan iedereen die net als Marjo moeite heeft met 't getalletje op de weegschaal.. Weet je waar dat getalletje door wordt bepaald..? De zwaartekracht waarmee de aarde trekt aan een voorwerp! Het zegt dus niets over jou, maar alleen over de zwaartekracht! Dus, wanneer het getal je niet bevalt geef de zwaartekracht dan maar de schuld, want jij bent hoe dan ook perfect zoals je bent!
Feline - Zaterdag 12 september 2015 12:00
Mooi geschreven Sandra!!
Marjo - Zaterdag 12 september 2015 12:10
@Honeychild: Ik weet het, maar het kan natuurlijk nooit kwaad om het nog een keer te horen.

Blame it all on gravity!

Leuk.
Op posterformaat.
In de woonkamer ;-)



Odette - Zaterdag 12 september 2015 12:30
Maten zijn inderdaad onnauwkeurig, soms zetten ze er maar wat op volgens mij haha. Ik heb meerdere kledingstukken die mij vrij precies passen, die een paar maten schelen. Met die nieuwere broekmaten die aparte getallen hebben voor lengte en omtrek, vind ik het nog wel eens lastig. (Sowieso omdat ik klein ben en er altijd alleen gemiddelde lengtes zijn, waarom ga je die getallen dan apart vermelden als je toch maar 1 of 2 verschillende hebt..)
anoniempje:) - Zaterdag 12 september 2015 12:35
Mooi geschreven had ik heel erg nodig vooral de vergelijking met de schoenen is erg goed!!! X
Lisa - Zaterdag 12 september 2015 13:18
Mooie blog weer :)
miss.atelophobia - Zaterdag 12 september 2015 13:42
Herkenbaar.
Anderzijds als mijn maat groot valt dan heb ik geen moeite ermee om een kleinere maat te pakken, gelukkig kan ik er nu ook wat meer zo naar kijken als ik eem grotere maat nodig heb.
Csardas - Zaterdag 12 september 2015 15:34
Ik herken mezelf
Jessica* - Zaterdag 12 september 2015 15:42
Ik denk dat ik van mn broeken geen 2 heb die dezelfde maat hebben. Zelfs als ik ze dezelfde dag in dezelfde winkel koop. Elke broek en elk ander kledingstuk valt weer anders.
Elke - Zaterdag 12 september 2015 16:35
Ik vind het echt vreselijk wanneer ik een maat groter moet. Vooral bij jeans. En dat komt nogal eens voor omdat de strakke modellen jeans die ik wil vaak erg klein vallen. En als dan de verkoopster me aan het helpen is en ik aan haar een maatje groter moet vragen omdat ik niet in mijn maat kom, dan schaam me ik echt dood. Net alsof ik dan aan haar moet bekennen dat ik dik ben. En het is helemaal erg als de verkoopster zelf wel dun is, wat dan net ook vaak het geval is.
matje - Zaterdag 12 september 2015 16:50
Naamgenootje marjo😉 dit is precies wat ik ook zo moeilijk vind. Ik moet de weegschaal weggooien maar ik kan het niet. Durf het niet, Gewoon in de ban van cijfers.
Sandra mooi geschreven het is zo herkenbaar....
Emenem - Zaterdag 12 september 2015 17:45
Mooi geschreven Sandra!
@Honeychild: Haha dat vind ik wel een mooie ja :).
Mijn moeder zei altijd: 'Als het niet past ligt het aan de mensen die het gemaakt hebben, nooit aaanjezelf':)
Kim300808 - Zaterdag 12 september 2015 18:03
Goed artikel! Mooie afsluiter.
RosieV - Zaterdag 12 september 2015 18:23
Vooral met Italiaanse maat naar Nederlands is dat gewoon te grappig voor woorden.
Italiaans 38, en Nederlands wel 2-3 maten kleiner.
No worries.
I - Zaterdag 12 september 2015 19:54
Woow herkenbaar
MyLifeAsMerel - Zaterdag 12 september 2015 22:59
Super herkenbaar, mooi geschreven.
Lynn - Zondag 13 september 2015 07:38
Ik ben ook altijd in de ban van het getal op de weegschaal , het getal bepaalt mijn humeur en mijn dag . Nu was is er vorige week zo klaar mee dat ik hem heb weggegooid super eng natuurlijk maar toch gedaan ! De eerste dagen was een beetje onwennig maar nu is het prima . Ik hoef niet elke keer als ik dat ding zie te wikken en te wegen of ik er op zal gaan staan want hij is er gewoon niet meer ..........
denise - Zondag 13 september 2015 08:30
Mooi geschreven herken het heel erg bij mezelf.
Star* - Zondag 13 september 2015 11:20
ik vind de maten soms ook zo raar, ik was laatst in de bershka en daar had ik ergens een L van nodig, terwijl bij de mango een maat S nog te groot zou zijn. (ik heb gezond gewicht overigens hoor). En mijn moeder daarna die normaal XL heeft bij de M&S een M aan paste.
In plaats van dat ze het dan ook logisch houden. Bij schoenen verschilt het idd ook wel eens maar ook niet 3 maten.
Marjo - Zondag 13 september 2015 11:26
@Lynn: Wat goed!
M. - Zondag 13 september 2015 11:34
Ik heb hier ook moeite mee. De laatste tijd vooral. Dan durf ik geen kleinere maten te kopen omdat ik van mezelf weet dat de stap naar groter weer moeilijker wordt. En toch inderdaad vergelijken met de Italiaanse maten. Dan zeggen veel mensen dat de Italiaanse vrouwen klein zijn. Nou, ik ben ook klein (onder de 1.60m) maar dat betekent nog niet dat ik automatisch smaller gebouwd ben o.i.d. Erg frustrerend vind ik dat en het maakt me zo verdrietig. Dat ik denk: eigenlijk valt het allemaal wel mee met mij. De mensen die zich zorgen maken en vinden dat ik te dun ben zeuren maar wat want volgens Italiaanse maten ben ik bovengemiddeld qua maat....Afijn, een struggle. Vooral als het al niet zo denderend gaat met mijn leven.
Elke - Zondag 13 september 2015 12:05
Italiaanse maten zijn echt erg ja.
Sanne - Maandag 14 september 2015 06:56
Een lichaam is een levend wezen ,het verandert continu ,je kunt je niet vastpinnen op een bepaalde maat voor de rest van je leven.Soms kom je wat aan ,soms val je wat af,het is gewoon goed..
Elke vrouw heeft wel zo'n strijd met de kledingmaten en met het getal op de weegschaal.Het is een masculiene manier van leven ;meten en wegen , lineair denken etc.Het gaat tegen ons natuur in.Koop iets omdat je de stof mooi vindt,,omdat het je doet stralen, omdat het zo lekker aan je huid voelt enz.Heb maling aan de getallen wat betreft jezelf en je lichaam.
priscillaaaaax - Maandag 14 september 2015 09:24
ik betrapte mezelf er laatst op dat ik ook een broek bijna niet had gekocht die ik wel echt heel leuk vond maar omdat ik een maat groter moest hebben ik daarom twijfelde, mijn maat paste wel, maar ik vind het niet fijn als broeken iets wat strak zitten, ook al hoort het. De maat groter stond ook mooi en zat veel lekkerder. Maar heb hem wel gekocht in die grotere maat.
Vitani - Dinsdag 15 september 2015 22:21
Mooi geschreven Sandra. Voor velen waaronder mij, denk ik oh zo herkenbaar... Vastklampen aan een maat... een getal... Je weet dat het nergens op slaat, maar toch, het voelt fout...

Zet je wel aan het denken, zo´n blog. Je bent opeens niet de enige meer...
Tass - Zondag 27 september 2015 11:15
Een kledingmaat kan in iedere winkel anders zijn! In heb pasgeleden een paar broeken in mijn eigen maat gekocht en ze zitten perfect. Maar toen ik in een andere winkel broeken in dezelfde maat ging passen waren ze veel te groot. Ik probeerde toen een broek in een kleinere maat maar die was ook veel te groot... In weer een andere winkel paste ik een shirt in mijn eigen maat maar die zat weer veel te strak.

Het ligt dus echt aan de winkel of het merk welke maat je nodig hebt. Het kan ook aan het model van het kledingstuk liggen (sommige shirts bijv. zitten perfect bij mijn armen en buik, maar zitten veel te strak bij mijn borsten)