Onzeker over je gebit
Op de basischool leek het veel mensen uit mijn klas cool om een beugel te hebben. Ze maake dan een paperclip open en deden het draadje voor hun tanden om te zien hoe het eruit zou zien een beugel. Toen het voor de meesten een aantal jaar later zover was, was het ineens niet zo leuk meer. Die beugel was niet meer cool en zag er niet stoer uit. Het deed pijn, er bleven etensresten tussen hangen en je werd er niet bepaald knapper van.
Aan het begin van de eerste klas kreeg ik ook een beugel en ik herinner me goed hoeveel pijn dit heeft gedaan. Telkens als de slotjes weer aangedraaid werden, deed mijn mond zeer en had ik blaren in mijn mond. Gelukkig was dat na ruim een jaar voorbij en had ik een recht gebit. De gekke vampiertanden die ik eerder had waren weg en alles stond netjes op een rijtje. Toch was de onzekerheid niet weg. Een van mijn voortanden was nog altijd een stuk langer dan de ander. Als ik gewoon ''bescheiden'' lachte, zag je er niks aan, maar zelf stoorde ik me er wel aan.
Door de jaren heen verschoof mijn gebit weer hier en daar en ook die tand zakte verder. Ik werd me daar steeds meer van bewust en zorgde er daarom voor dat als ik met mijn open lachte, ik met mijn onderlip dat langere stukje bedekte. Dat klinkt misschien heel ingewikkeld en is ook helemaal niet zo leuk, maar ik wist zelf al dat ik anders gewoon echt niet blij zou worden van een foto van mezelf.
Voor anderen viel dit echter helemaal niet op. Toevallig had ik het er laatst op de redactie over en Laura zei was toen heel verbaasd. Zij had dit nog nooit bij mij gezien en toen ze het eenmaal zag, vond ze het eigenlijk wel leuk. Toch kijk je vaak met een hele andere blik naar jezelf en kunnen dit soort dingen ervoor zorgen dat je je erg onzeker voelt. Die onzekerheid komt waarschijnlijk omdat we snel de neiging hebben om ons te focussen op imperfecties. Waar anderen helemaal niet op letten, zijn we zelf de hele tijd mee bezig en wat je aandacht geeft, groeit nu eenmaal. Veel mensen lachen daarom bijvoorbeeld met hun mond dicht of houden zelfs hun hand voor hun mond als ze hardop moeten lachen. Ook zijn er genoeg mensen die anders gaan praten om zo hun tanden te verbergen of die zich verontschuldigen voor hun ''slechte'' gebit, waarvan je je dus af kunt vragen in hoeverre het slecht is.
Ook kan het zijn dat je gebit ontzettend verslechterd is als gevolg van je eetstoornis. Mijn gebit is hierdoor bijvoorbeeld ook behoorlijk achteruit gegaan. Ik heb veel gaatjes gekregen, mijn tanden zijn geler geworden en ik heb pijn bij het eten van hele koude en of juist warme producten. Aan de buitenkant is er gelukkig niet zo heel veel te zien. Mijn tanden staan nog steeds vrij recht en zien er niet extreem geel uit. Sommigen hebben helaas minder geluk en hebben daadwerkelijk te maken met beschadigde tanden wat voor de buitenwereld ook goed zichtbaar is.
Als je daadwerkelijk een heel slecht gebit hebt, dan is het in sommige gevallen mogelijk om dit te herstellen door bijvoorbeeld een reconstructie. In veel gevallen wordt dit echter gezien als een cosmetische ingreep en wordt dit niet vergoed wat betekent dat dit lang niet voor iedereen haalbaar is. De kosten hiervoor kunnen immers hoog oplopen en bovendien kun je je afvragen hoe ver je moet gaan in het willen veranderen van je uiterlijk en in hoeverre je sommige dingen zult moeten accepteren. Een gebit is immers iets dat je nu eenmaal niet altijd kunt veranderen, zelfs niet met een beugel of door het te bleken. Na mijn beugel zijn bijvoorbeeld ook een aantal tanden weer naar hun oude plek verschoven omdat dit simpelweg de natuurlijke stand was.
Het accepteren van je gebit en je leven niet teveel laten beinvloeden hierdoor is niet makkelijk, zeker niet als je hier zelf erg gefocust op bent. Wat je kan helpen om je wat beter te voelen hierover, is door het in eerste instantie goed te verzorgen. Daar kun je in deze blog een aantal tips voor vinden. Ook kan het helpen om de nadruk wat meer te leggen op andere accenten in het gezicht, of door juist een mooie lippenstift op te doen, waarmee je je lippen accentueert en niet per se je tanden. Het gaat er vooral om dat je jezelf hier prettig bij voelt en dat je je tanden niet probeert te verbergen.
Ben jij weleens onzeker over je gebit?
Gerelateerde blogposts
Reacties
ik moest een beugel omdat mijn tanden een klein beetje schuin stonden (niet zo veel), wel we hebben echt de slechtste tandarts uitgekozen. hij vond het nodig om een tand te trekken, helaas is dit nooit meer goed gekomen en heb ik nu een missende tand, de beugel is niet goed afgenomen en nu heb ik witte vierkantjes op mijn tanden, ze gaan maar niet weg en de tandarts doet er niets aan. en mijn tanden zijn weer schuin gegroeid nu enkele jaren na de beugel, heb ok noot iets gekregen dat ik moest dragen nadat mijn beugel verwijderd was.
Ik ben tot op de dag vandaag bang dat er etens resten in komen en ben erg bang om bij mensen te eten daardoor
Door mijn beugel wou ik alleen maar vloeibaar eten omdat het zo n pijn deed en ik al die prikkels in mijn mond niet aankon gelukkig mag hij er over drie weken uit maar ik ben dan ook enorm blij daarvoor wat wel een punt is is dat ik nog altijd bang ben dat mijn tanden er raar uit zien of zo
Gelukkig is het allemaal wel veel beter geworden !
Daarvoor moest ik ook weer een beugel, die er nog steeds inzit.
Ik ben niet echt onzeker over mijn gebit maar met beugel... daar ben ik ontzettend onzeker van geworden qua lachen etc..
Ik werd op de basisschool al gepest met mijn tanden omdat ze schots en scheef stonden en best wel geel zijn. Ik heb dit nog nooit gezegd tegen iemand; maar de reden waarom mijn tanden geler zijn geworden (heb van mezelf al geen witte tanden namelijk) is dat ik vroeger en ook nu mijn tanden niet goed poets. Ik verzorg mezelf niet altijd even goed.. Ik schaam me er best wel erg voor om eerlijk te zijn..
Door mijn beugel is inderdaad ook mijn eetstoornis erger geworden. Het werd veel makkelijker om nee te zeggen tegen eten of om minder te eten. "Nee dat ga ik niet eten, mijn tanden toen te veel pijn." Is een zin die ik veel te vaak hem uitgesproken. Mijn ouders geloofden me hier ook echt in.
Ook was ik bang voor etensresten tussen mijn beugel. Daarom praat ik nooit als ik eet en heb ik altijd een spiegeltje in mijn tas ter controle.
Ik heb nu nog steeds een beugel (al 1,5 jaar) en ben wel erg blij met Hoe het er nu uit ziet. Ik heb er helaas wel 10 (!!!) Melktanden en -kiezen voor moeten laten trekken, maar het was de moeite waard. :')