Pointer: in de greep van anorexia

 

Het is een harde realiteit die hier op Proud2Bme - in zowel de blogs als op het forum - vaak terugkomt. Je bent in de greep van je eetstoornis, maar raakt tegelijkertijd verstrikt in de zorg. Volle klinieken en lange wachtlijsten zijn voor velen een harde werkelijkheid om nu mee te dealen. Toch zijn er volgens kinderarts Annemarie van Bellegem op de achtergrond positieve veranderingen gaande om de zorg structureel te verbeteren. Pointer stelt hier - met ingezonden verhalen van kijkers - vragen over en besteedt hier aanstaande maandag aandacht aan in hun uitzending.

"Er wordt ontzettend hard gewerkt, maar het vervelende is dat de mensen die nu aankloppen voor hulp daar nog niet de vruchten van plukken", zo vertelt van Bellegem. Hoeveel patiënten er momenteel op de wachtlijst staan is niet duidelijk, maar het is in ieder geval meer dan de zorg op dit moment aankan. Die wachtlijsten, volle klinieken en uitgestelde dagbehandelingen zorgen ervoor dat patiënten in de tussentijd dieper in hun eetstoornis zakken. 


Bron: https://pointer.kro-ncrv.nl/

Wachttijden en ziekenhuisopnames

We schrijven niet zonder reden regelmatig over hoe je die wachttijd het beste kan overbruggen. Een wachttijd en uitgestelde zorg is iets dat namelijk altijd voor kan komen, maar hoe langer die tijd duurt, hoe langer het ook duurt voordat er echt aan herstel gewerkt kan worden. Het kan een enorm gevecht zijn om - zeker zonder de gespecialiseerde hulp - weerstand te bieden tegen de eetstoornis en in de tussentijd niet achteruit te gaan. 

Tijdens de coronacrisis zagen kinderartsen het aantal ziekenhuisopnames als gevolg van een eetstoornis toenemen. Er meldden zich veel jonge jongens en ook mensen die eerder een eetstoornis hadden gehad, kregen een terugval. Op verzoek van demissionair Minister Hugo de Jonge is daarom in 2019 de stuurgroep K-EET in het leven geroepen. Dat staat voor landelijke ketenaanpak eetstoornissen. Een groep psychiaters, artsen en zorgverleners met expertise op het gebied van eetstoornissen is hierbij aangesloten. Ook Proud2Bme is hierbij betrokken en samen schreven zij een plan hoe de zorg voor deze groep mensen verbeterd zou kunnen worden. 

Belangrijk om hierin te vermelden is dat veel aandacht en zorg uitgaat naar de relatief kleine, heftige patiëntengroep. Dat is een groep die lang niet alle mensen met een eetstoornis vertegenwoordigt, maar wel de groep die het meest in het nieuws komt. De zorg voor die groep is doorgaans intensiever en vraagt meer van zorgverleners en de omgeving. Daarom is gekozen voor die specifieke focus en urgentie.

Vragen van ouders

Pointer besteedt aandacht aan de verhalen die zij binnenkrijgen van ouders die hun kind na een zoektocht van maanden toch in het ziekenhuis zien belanden. Voor K-EET zijn financiele middelen beschikbaar gemaakt en er kwam al snel groen licht om hun plannen uit te voeren, maar journalisten vragen zich af hoe dat te rijmen is met de dagelijkse realiteit waarover deze ouders schrijven.

Van Bellegem legt uit dat die verandering en ontwikkeling tijd kost, mede omdat verschillende zorgverleners elkaar een beetje kwijt zijn geraakt. Huisartsen, GGZ en ziekenhuiszorg werken nu steeds beter samen, maar dat vroeg om een nieuwe aanpak na de decentralisering van 2015. Hierbij werden gemeenten verantwoordelijk voor de verschillende sociale domeinen zoals, zorg, werk en jeugdhulp. Dat moet weer hersteld worden en helaas levert een smak geld niet meteen verbetering op. Volgens van Bellegem moeten er namelijk heel veel verschillende dingen aangepakt worden. Scholing van zorgrofessionals, het herkennen en erkennen van de ziekte, het veranderen van het zorgstelsel, het netwerk op elkaar aan laten sluiten en de-stigmatiseren van eetstoornissen. Hele belangrijke en fundamentele aspecten van de zorg voor mensen met een eetstoornis, maar dat vraagt helaas om ontzettend veel tijd.

Iets voor jou?

Misschien volg jij de ontwikkelingen in de zorg op de voet? Misschien merk jij zelf direct de gevolgen en nadelen van het huidige zorgsysteem? Of ben je benieuwd wat professionals hierover te zeggen hebben en wat er allemaal verbeterd gaat worden, als het aan hen ligt? Dan kan de uitzending van Pointer wellicht wat toevoegen voor je. Pointer is het platform voor onderzoeksjournalistiek van KRO-NCRV op tv, radio en online. Ze willen verhalen voor jou én met jou maken en daarmee de kwesties van nu aanpakken.

Bij een programma dat specifiek over eetstoornissen gaat en dat jou persoonlijk kan raken, is het altijd belangrijk om bij jezelf na te gaan of het voor jou helpend is om dit te kijken. Wees eerlijk naar jezelf en naar je omgeving. Je kunt altijd overwegen om een programma op een later moment terug te kijken, als je dat zou willen. Ook kun je het samen met iemand kijken, zodat je het er tijdens of na de uitzending even over kunt hebben. Je mag het belangrijk vinden om op de hoogte te zijn, maar uiteindelijk is jouw gezondheid en welzijn belangrijker. 

De uitzending 'In de greep van anorexia' is aanstaande maandag 24 mei om 22.20 te zien, bij NPO2.


Kom bij Proud2Bme gratis en anoniem in contact met lotgenoten, ervaringsdeskundigen, psychologen en dietisten. Op ons forum kun je jouw verhaal delen en/of vragen stellen. Ook kan je dagelijks met ons chatten (de agenda vind je hier). Wij staan voor je klaar.

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

Francesca - Zaterdag 22 mei 2021 21:55
Ik hoop zo dat de vrouwen en mannen , die na mij aankloppen voor hulp. Een kortere wachttijd hebben. Dan het hetgeen waar ik en vast meerdere personen zich in bevonden.
Anderhalf jaar op een wachtlijst gestaan. Ik hoop echt dat het beter gaat met de zorg.
X - Zaterdag 22 mei 2021 23:58
Enorm heftig die wachtlijsten, ik ben 30+ en heb al jaren een eetstoornis, laatst in het ziekenhuis gelegen met een kalium van 2.0 en nu dus al een paar maanden op de wachtlijst voor hulp. Maar het gaat vooral over jongeren..
DepriAspie - Maandag 24 mei 2021 21:07
@X: Ik heb nu geen eetstoornis meer maar de combi autisme en depressie.

Ik ben 40+ en woon in Belgiƫ. Op veel plaatsen word je met autisme geweigerd. Er is in Gent en in Bilzen een gespecialiseerde opname voor autisme... enkel voor jongeren tot 30 jaar. Mijn autisme is 4 jaar geleden vastgesteld toen ik 37 was.

Bij eetstoornissen is het merendeel van de hulp gericht op jongeren. Ik begrijp heel goed dat dat voor patiƫnten zoals jou, X, heel moeilijk en frustrerend is en wil je daarom een warm hart toedragen en veel sterkte wensen.

Ik hoop echt dat je een goede behandeling krijgt en niet te lang moet wachten. Want het is niet omdat je 30+ bent, dat een eetstoornis minder erg is! Integendeel. Ik ben pas beginnen rommelen met eten rond mijn 25ste en nadien jaren anorexia... ik ben er zonder hulp uit moeten geraken... maar heb nu eetbuien... geen hulp voor 40+ op dat vlak. En omdat ik nu dus niet graatmager ben, denkt iedere arts "het is niet erg". De werkelijkheid is anders....

De strijd tegen mijn depressie in combinatie met autisme overwin ik nooit...
britneyangel - Zondag 23 mei 2021 13:26
heftig zeg dat er meer mensen een eetstoornis hebben, en dat er lange wachtlijsten zijn!
M@@rtje - Dinsdag 25 mei 2021 10:58
De vergelijking die gemaakt werd met kanker kwam bij mij wel echt binnen. Als je die diagnose krijgt, wordt je binnen een week geholpen. Met een eetstoornis kom je op een wachtlijst, terwijl dit net zo dodelijk kan zijn. Ik denk dat er bij mij daardoor ook nog een stuk schaamte zit rondom mijn eetstoornis. Het lijkt gewoon minder serieus genomen te worden. De behandelcentra kunnen er nu ooo niets aan doen, dat begrijp ik ook wel, maar wie gaat dit wel serieus nemen en snel oppakken? Zo erg dat mensen (ik zelf helaas ook) eerst dieper in de eetstoornis moeten zakken voordat ze hulp krijgen. Het zou zo ontzettend veel leed besparen voor iedereen (ook voor de omgeving) als er meteen geholpen zou kunnen worden. Waarschijnlijk worden de wachtlijsten dan ook korter. Ik denk echt dat wanneer ik meteen hulp had gekregen, ik niet zo diep gezakt zou zijn en een veel minder intensieve en kortere behandeling nodig gehad zou hebben.
Lost girl - Dinsdag 25 mei 2021 14:21
@ M@@rtje, ik dacht precies hetzelfde bij die vergelijking. Ik hoop dat het daarmee ook duidelijker is hoe bizar het nu geregeld is in de ggz. Toch het ondergeschoven kind van de medische zorg.
Ik was best blij met hoe ze invulling hebben gegeven aan dit onderwerp en vooral de bewoordingen en beelden die ze hebben gebruikt. Geen precieze laagste of hoogste getallen, geen expres schokkende beelden, of de standaard dramatische vormgeving, maar wel de noodzaak van het probleem duidelijk makend.
pieput - Dinsdag 7 februari 2023 16:37
Die protocollen en wachtlijsten. Hoe eerder men terecht kan hoe beter omdat hoe langer dat het duurt des te meer het ingeslepen raakt Nu hebben ze K. eet ketenaanpak eet stoornissen. Ze weten wat de een heeft gedaan. Nu staan ze meer de brede visie voor in plaats van de beperkte visie van aankomen en eten en daar ligt nou juist de grootste angst en wat er achter zit daar wordt dan minder naar gekeken terwijl dat eerst zou moeten. Van dat het bij de wortel wordt aangepakt en die triggers die het in stand houdt en prikkels van buitenaf en hoe je je hier van af kunt schermen. Ervaringsdeskundigen die al zijn hersteld en dat proces doorlopen hebben kunnen vertrouwen kracht hoop en rust geven en een hoger inzicht bieden en angst verminderen.