''Waarom doe ik nou altijd zulke achterlijke dingen? Ik kan echt niks. Wat ben ik toch voor mislukte zeikstraal met mijn nep-eetstoornis! Ik kan er echt niks van. Ik faal op school, werk, in relaties en zelfs van mijn eestoornis bak ik niks! Waar slaat dit nou weer op? Waarom doe ik niet gewoon een keer normaal? Ik haat mezelf!''

Zomaar een voorbeeld van de lelijke dingen die misschien ook jij wel eens tegen jezelf zegt. Vaak lelijke dingen, die je zelfs tijdens een ruzie met iemand anders niet zou zeggen of die je erg pijn zouden doen als een ander het tegen je zou zeggen. Vreselijk gemene opmerkingen waardoor je jezelf de grond in trapt en tegenhoud jezelf te zijn.

bron foto

Alles wat mooi, goed en leuk aan jezelf is wordt overruled door de hatelijke opmerkingen & gedachtes die je naar jezelf toe maakt. En vaak ook al langere tijd. De haat richting jezelf kan zelfs zo extreem worden dat je jezelf regelmatig pijn doet of dood wenst.

Commentaar of negatieve feedback, maar ook positieve feedback kun je door een laag zelfbeeld vaak erg moeilijk verdragen. Wat lastig eigenlijk, dat zelfs complimenten of opbouwende kritiek niet meer waardevol kunnen zijn. Feedback kan zelfs een bevestiging zijn van alle veel ergere dingen die je al over jezelf denkt. 

''Mijn moeder zei dat ik mijn troep eens op moest ruimen. Hier maakte ik van dat ik een verschrikkelijk rommelig mens ben, geen structuur kan aanhouden en altijd slordig ben. Wat is er zo moeilijk aan opruimen? Doe toch eens normaal, stomme **** Slechte dochter die je bent! Niemand zal je missen als je weg bent''

Als ik dit nu lees zie ik hoe ik opmerkingen van anderen als bevestiging zag van mijn negatieve zelfbeeld. Ik was zo onzeker over mezelf en zo negatief, dat ik de opmerking van mijn moeder enorm opblies en al mijn onzekerheden werden bevestigd in negatieve zin. Dat mijn moeder klaagde over mijn troep was namelijk op zich helemaal geen nare opmerking. Ik had voor mijn gevoel echt gehoord dat ik faalde in organiseren en ordelijkheid. Door de focus te leggen op het negatieve werd er opnieuw een negatief punt aan mezelf toegevoegd aan mijn lijstje.

Herken je dit bij jezelf in ergere of mindere mate en w il je je graag gelukkiger gaan voelen? Wat kun je dan doen?

Natuurlijk zijn er wat praktische tips die je kunt uitvoeren om positiever over jezelf te denken. Proud schreef bijvoorbeeld al eerder ''How to love youself'' en ''9 Tips om positief te zijn''. Die praktische tips zijn iets waar je zeker al mee aan de slag kunt. De diepgewortelde gewoonten en gedachtepatronen zul je wat serieuzer aan moeten pakken. Dit kan bijvoorbeeld door je bewust te worden van je negatieve gedachten en deze leren om te zetten in positievere gedachten.

Daarnaast kan het ook belangrijk zijn te gaan kijken naar hoe je jezelf meer kunt accepteren en te gaan werken aan zelfcompassie.

Compassie betekent dat je vriendelijk, meeleven, begripvol en liefdevol bent wanneer iemand temaken krijgt met tegenslagen. Zelfcompassie houdt dus in dat je deze eigenschappen ook bij jezelf leert toepassen. Jezelf behandelen zoals je graag je beste vriendin zou behandelen, wanneer zij steun nodig heeft.

Als er een tegenslag is, iets niet gaat zoals je wilt, veroordeel je jezelf niet, maar kijk je naar wat je wat er niet goed is gegaan en hoe je het volgende keer anders kan doen. (Zonder jezelf direct af te maken met allerlei nare gedachtes richting jezelf!)

Je neemt het jezelf niet kwalijk dat het vandaag niet is gelukt om je huiswerk af te krijgen. Nee, je hebt er begrip voor - je hebt immers je best gedaan - en kijkt hoe het je morgen wel kan lukken. 

Zelfcompassie is trouwens geheel iets anders dan zelfvoldaanheid of zelfmedelijden. Veel mensen denken dat ze geen complimenten mogen ontvangen, of dat je meteen arrogant wordt als je positief over jezelf denkt. Wees niet bang. Je bent echt niet zomaar arrogant of zelfzuchtig.

Arrogantie en zelfzuchtigheid komen vaak ook voort uit een negatief zelfbeeld. Als je werkt aan een positiever zelfbeeld, zul je daarom echt niet zomaar zelfvoldaan worden. 

Natuurlijk is dit een grote uitdaging! Om hier mee aan de slag te gaan kan je de volgende vragen eens proberen te beantwoorden op een moment waarop je jezelf negatief toespreekt:

1. Wat zou een goede vriendin tegen je zeggen in deze situatie?

2. Denk een aan de mensen van wie je houdt. Zijn deze mensen wel eens zomaar weg gegaan of zijn ze je gaan haten toen jij je dag niet had, er niet leuk uit zag of iets per ongeluk verkeerd deed? Het lijkt me niet, dus waarom doe je dat dan wel bij jezelf?
 
3. Wat zou een verzorgende, liefhebbende moeder tegen haar kind zeggen als ze wil dat haar kind mogelijkheden krijgt en aangrijpt om te groeien en zicht te ontwikkelen?

4. Wie heeft ooit gezegd dat je perfect moet zijn?

5. Verdient een ander aandacht en af en toe verwennerij?

6. Kun je een opbouwende, vriendelijk manier bedenken hoe je het de volgende keer beter kunt aanpakken? 

Denk nu niet aan jouw ouders of die vriendinnen, maar aan de antwoorden. Antwoorden die jij dus ook verdient. Je kunt nu gaan kijken hoe jij jezelf kunt behandelen zoals je een ander zou behandelen. ''Wat jij niet wilt voor een ander, doe dat ook jezelf niet aan.'' Met compassie kijken naar jezelf, is iets waarin je enorm kunt groeien. Hoe lastig het af en toe ook kan zijn. 

Meten met twee maten is iets wat veel mensen doen. Maar sommige mensen meten wel met een hele korte liniaal bij zichzelf en gebruiken een enorm lang meetlint bij een ander. Hierdoor lijkt iemand anders veel mooier, sterker, beter en kun je die persoon nooit overtreffen. Daarentegen ben je zelf altijd zwak, stom, minder en slechter. Je vergelijkt jezelf ook altijd met mensen die zogenaamd beter zijn, nooit met mensen die slechter zijn.

Waarom ben jij wel door één klein puistje meteen lelijk en vind je dat bij een ander niet? Je zegt tegen je beste vriendin dat het echt niet zo opvalt, maar jezelf scheld je uit voor lelijkerd. Door stil te staan bij wat het thema ''compassie'' voor jou betekent, zul je minder met twee maten meten.

Een andere veel gemaakte denkfout is ''absoluut maken''. Door de zeggen dat je altijd fouten maakt en nooit iets goed doet laat je geen ruimte voor vriendelijkheid. Ik maak een fout of ik doe iets niet goed, klinkt al heel anders dan wanneer je het absoluut maakt. Probeer daarom zo min mogelijk de woorden: altijd, nooit, steeds, iedere keer en weer te gebruiken. Daardoor tel je de fouten niet meer op, maar zie je ze meer los van elkaar. Je kunt altijd opnieuw beginnen.

Probeer jezelf niet steeds te veroordelen. Iedereen maakt wel eens fouten. Het is misschien een zin die vaak wordt gebruikt, maar hij is daarom nog steeds, of misschien wel juist heel belangrijk en helemaal waar! Wees eens wat liever voor jezelf (dit betekent overigens niet dat je je verantwoordelijkheden niet neemt of jezelf maar alles toestaat). Laat je niet steeds leiden door die kritische gedachtes in je hoofd. Je bent geen mislukking als je een paar kilo te zwaar bent/ aankomt. Je bent en blijft de persoon die je bent. Oordeel niet zo veel. Probeer te accepteren. Het maakt je leven een stuk aangenamer.

Heb je meer interesse in het begrip zelfcompassie, dan kan Mindfulness je erg helpen & zou je het boek "Zelfcompassie" van Kristin Neff eens kunnen lezen. Zelfcompassie gaat volgens haar om drie dingen: begrip voor jezelf als je het moeilijk hebt, acceptatie dat lijden onvermijdelijk deel uitmaakt van het leven, en het onder ogen zien van je eigen emoties, zonder te oordelen.

Hoeveel zelfcompassie heb jij? Doe de TEST

Foto Pink: screenshot YouTube

Wat helpt voor jou tegen zelfhaat?