Het mooie aan het leven is misschien wel juist dat het af en toe flink pijn kan doen. Dat klinkt hartstikke achterstevoren en dat is het misschien ook wel. Maar toch heb je enorm veel aan de dingen die achter je liggen.

‘Het is beslist waar, zoals filosofen zeggen, dat het leven achterwaarts moet worden begrepen. Maar ze vergeten de andere kwestie, namelijk dat men het voorwaarts moet leven.'

S. Kierkegaard (Deense Filosoof en dichter)

De zin van S. Kierkegaard las ik laatst en slaat de spijker plat op zijn kale kop. Want het is inderdaad zo dat alles wat je hebt meegemaakt in je rugzak belandt en belangrijk is voor de rest van je leven. Alle mooie, maar ook negatieve 'rotzooi' die je hebt meegemaakt is leerzaam en neem je mee. Maar je mag die rugzak natuurlijk op een gegeven moment wel op zolder leggen, in plaats van iedere dag opnieuw mee te sleuren.

Stilstaan bij het verleden is belangrijk om dingen te verwerken, om te weten wat het voor je betekent, wat het met je heeft gedaan en hoe je er in de toekomst mee om wilt gaan. Maar het verleden is niet meer aanwezig in het heden. Je kunt er zelf uitpikken wat je mee wilt nemen. En ja, dat klink super mega simpel en dat is het niet. Zeker niet, dat weet ik uit eigen ervaring. Maar je kunt er wel met die insteek in gaan.

Eerder schreef ik een blog met de enigszins afgezaagde titel, maar waardevolle inhoud ‘'What doesn't kill you makes you ...''. Over dat je aan alles wat je meemaakt in je leven iets kunt hebben. Het maakt je sterker, slimmer, weerbaarder, emotioneel, vrij en humoristisch. Ten minste, als je openstaat voor die eigenschappen en het toestaat geen slachtoffer meer te zijn van de situatie, maar eruit te halen wat erin zit.

Het leven doet pijn. Dat ga ik je niet anders presenteren dan het is. Soms is 'gewoon een beetje leven' ontzettend moeilijk en zwaar. Het gaat allemaal niet vanzelf en het geluk wordt je niet in de schoot geworpen. In vlagen is het leven gewoonweg verschrikkelijk klote.

‘'Of het ooit terecht is, dat het een gevecht is om gewoon een ergens te zijn. Om te wonen en te leven en al was het ook maar even, echt een mens te kunnen zijn.'' - Bløf

Deze tekst van Bløf hoorde ik in een van de moeilijkste periodes in mijn leven op de radio. Ik en mijn moeder waren onderweg naar therapie voor mijn Anorexia. Het ging niet goed, ik wist niet meer hoe ik moest leven en zag alles zwart in. Ik snapte niet dat het zo moeilijk was om gewoon maar een beetje te leven. Gewoon een klein beetje gelukkig te zijn met mezelf, het leven en de mensen om me heen. Ik wist niet meer hoe dat moest.

''It's better to feel pain, than nothing at all'' - The Lumineers

Mijn leven heeft, en zal nog wel eens vaker, flink pijn gedaan. Misschien wel net zo veel pijn als toen ik vluchtte in mijn eetstoornis voor die pijn. Misschien wel meer. Ik heb geen idee. Maar ik ga niet meer vluchten voor pijn. Ik wil niet meer niets voelen. Ik wil alles voelen, ook de moeites, de problemen, het verdriet, de angst; het heeft me gemaakt tot wie ik nu ben.

''Toen je dacht ''Ik ga dood'', werd je geboren'' -Willeke Alberti

Natuurlijk dacht ik op de momenten dat er heftige dingen gebeurden en in de moeilijke periodes dat ik het niet zou trekken, dat ik op zou geven, terug zou vallen of door zou slaan. En blijven staan is inderdaad niet altijd een optie. Soms is vallen en steun vragen de enige optie. Alles toelaten, de pijn voelen, al het vocht uit je lichaam huilen...

''Als het fout gaat is het ook goed'' - Flow Magazine

Er zullen dingen mislukken, verkeerd gaan. Mensen gaan dood, gaan weg of doen je pijn. Bij iedereen gebeurt wel een van die dingen. Of ze overkomen je allemaal. Maar je bent nog steeds een uniek en bijzonder waardevol mens. Als iets fout gaat, is het (tegelijkertijd) ook goed. Het had natuurlijk liever allemaaal anders mogen gaan, maar je leeft en leert. En dat is goed. 

‘'Whatever tomorrow brings, I'll be there. With open arms and open eyes.'' - Incubus

Ik weet hoe eng het is om gevoelens toe te laten, vooral als je ze lang hebt weggestopt onder bijvoorbeeld een eetstoornis. Maar ik weet ook wat een overwinning je zult voelen als je hier doorheen gaat. Hoe sterk het je maakt en ook juist hoe kwetsbaar. Ik weet hoe belangrijk het is om kwetsbaar te zijn, te voelen, te ervaren en echt te leven. Echt leven, met open armen doet soms pijn. Maar wie hard kan huilen, kan ook enorm hard lachen.

''Heb je je ogen wijd open dan vliegt er soms een vliegje in ja. Maar het is altijd beter dan je ogen dicht hebben of een bord voor je kop.'' - Ik

Plaatjes: Weheartit