Ik denk de hele dag aan eten
Het is 8:00 uur, mijn wekker gaat en ik word wakker. Het eerste wat er in mijn hoofd opkomt is 'Wat ga ik vandaag allemaal eten?' Ik denk niet na over andere dingen, over leuke dingen die ik kan gaan doen of wat ik allemaal moet doen. Ik denk enkel na over wat ik ga eten, hoe en wanneer. 'Wat zal ik nemen als ontbijt?' Direct ontstaat er een strijd in mijn hoofd: Zal ik wel ontbijten of zal ik mijn ontbijt overslaan zodat ik 's avonds wat meer kan eten? En als ik wel ontbijt, wat zal ik dan ontbijten? Zal ik dan boterhammen nemen met beleg of kies ik veilig voor mijn muesli met Optimel Yoghurt?
Dit is hoe mijn dag lange tijd begon toen ik nog leed aan een eetstoornis. Er was in die tijd bijna geen moment waarop ik niet aan eten dacht. Altijd spookten er gedachtes in mijn hoofd rondom eten. Het was nooit even rustig en er was altijd een soort van conflict gaan tussen mijn gezonde verstand en de eetstoornis. Ik wilde wel beter eten, maar ook weer niet. Vanaf het moment dat ik wakker werd tot het moment dat ik weer ging slapen moest ik kiezen tussen mijn gezondheid en de eetstoornis.
♥ Keuzes, keuzes, keuzes
Ik had voor mijn gevoel altijd drie keuzes: gezond, ongezond/veilig of helemaal niets. Waar ik voor koos hing erg af van mijn humeur. Voelde ik me goed en positief, dan koos ik in de meeste gevallen voor gezond en normaal eten. Voelde ik me wel redelijk of niet zo goed, dan koos ik vaak voor de eetstoornis, het ongezonde en veilige. Voelde ik me echt slecht, dan koos ik voor zo min mogelijk eten. Mijn keuze hing niet alleen af van mijn humeur, maar ook van het getal op de weegschaal. Iedere avond en ochtend woog ik mezelf. Eigenlijk was het getal wat ik zag nooit goed. Want als ik zag dat ik was afgevallen, wilde ik nog meer afvallen en dus koos ik dan voor veilig of niet eten. Als ik was aangekomen, moest ik van mezelf weer afvallen en mocht ik alsnog niet normaal eten. Op deze manier koos ik dus maar heel weinig voor de gezonde maaltijden.
♥ Dromen over eten
En zelfs na de hele dag bezig te zijn geweest met eten, kon het 's nachts soms gewoon nog doorgaan. Zelfs 's nachts was mijn hoofd bezig met eten, want regelmatig droomde ik over eten. Allerlei lekker eten dat ik in mijn dromen at en klaarmaakte. Eenmaal weer wakker baalde ik dan dat ik het niet echt had kunnen eten. Tegelijkertijd was op opgelucht dat ik het gelukkig niet had gegeten. Het was nooit goed.
♥ Overal om je heen eten
Waar ik ook was, overal werd ik herinnerd aan het onderwerp eten. Het zat altijd in mijn hoofd. In de stad zag ik eettentjes, mensen met eten lopen, supermarkten met eten. Op het station rook ik de geur van patat, zag ik mensen eten en kwam ik tig kiosken tegen waar eten te koop was. Op school zag ik mensen lopen met eten en stonden snackautomaten. Ik kon er gewoonweg niet omheen. Ook als vrienden me mee ergens naar toe vroegen, overal zag ik eten en overal dacht ik aan eten.
♥ Denken aan wat je zo lekker lijkt
Omdat ik mezelf allerlei producten niet toestond, dacht ik er soms extra vaak aan: Wat zou ik graag weer eens een Mars en friet willen eten. Ik vond het ook heerlijk om mensen al die lekkere dingen te zien eten. Aan de ene kant was ik dan heel jaloers, maar aan de andere kent voelde ik me sterk. Ook in supermarkten kon ik soms een flinke tijd kijken bij alle lekkere producten, het schap met snoep en koek, de chips afdeling en de toetjes en ijsafdeling. Heerlijk...wat zou ik graag... Maar nee, ik mocht het niet van mezelf. Zelfs mijn reukvermogen leek toegenomen. Het lichtste etensgeurtje ving mijn neus al op.
♥ Een vast rijtje in je hoofd
In de supermarkt kocht ik enkel de producten die in mijn hoofd veilig waren. In mijn hoofd had ik van te voren al een heel lijstje. Ik wist precies wat ik moest halen en welke route ik door de winkel hiervoor moest afleggen. Ik zou deze bij wijze van spreken blind kunnen afleggen. Door de maanden heen had zich in mijn hoofd een reeks aan producten verzameld die ik zonder schuldgevoel van mezelf mocht eten. Soms at ik iedere dag hetzelfde. Soms ook om minder te hoeven denken aan eten. Al die strijd in mijn hoofd. Als ik gewoon twee weken lang iedere avond een paar volkoren pannenkoeken at met light jam, had ik een stuk minder strijd en drukte in mijn hoofd.
♥ Optellen, aftrekken en berekenen
Als ik vanmiddag wat mee ga drinken, wat kan ik dan vanmorgen allemaal eten en wat niet? Als ik vanavond weinig eet, kan ik dan overdag wat meer lunchen? Als ik nu die dropjes eet, moet ik dan vanavond minder eten? Als ik over twee dagen op die verjaardag nootjes en chips moet eten, moet ik dan nu al gaan minderen met eten? In mijn hoofd was ik alleen maar bezig met bedenken wat ik wel en niet mocht eten en bedenken wat ik allemaal al gegeten had.
Aan het einde van iedere dag begon de optelsom in mijn hoofd. Als ontbijt heb ik dit gegeten, tussendoor heb ik dit genomen, maar ik heb minder geluncht, dus dat valt weer tegen elkaar weg. Als avondeten heb ik dit en dat genomen, maar daar zit niet zoveel in en later op de avond heb ik nog iets genomen wat niet zo goed is, maar dat kon wel want ik had al weinig avondeten gegeten. Zo maakte ik vervolgens de som of ik wel of niet tevreden met mezelf en wat ik had gegeten kon zijn.
♥ Zelfbeeld
Dat tevreden met mezelf zijn en tevreden met wat ik had gegeten zijn stond eigenlijk gelijk aan elkaar omdat mijn zelfbeeld op dat moment afhing van wat ik had gegeten. Kon ik trots op mijzelf zijn of niet? Voelde ik me sterk of niet? Voelde ik me dun of niet?
♥ Dromen over eten
En zelfs na de hele dag bezig te zijn geweest met eten, kon het 's nachts soms gewoon nog doorgaan. Zelfs 's nachts was mijn hoofd bezig met eten, want regelmatig droomde ik over eten. Allerlei lekker eten dat ik in mijn dromen at en klaarmaakte. Eenmaal weer wakker baalde ik dan dat ik het niet echt had kunnen eten. Tegelijkertijd was op opgelucht dat ik het gelukkig niet had gegeten. Het was nooit goed.
♥ Jouw leven bestaat uit meer dan eten
Mijn dagen, weken, maanden, mijn hele leven draaide om eten, niet eten, veilig eten, lekker eten, fout eten, goed eten, eten eten eten. Mijn hoofd was hier zo druk mee dat ik nauwelijks meer aandacht en energie had voor andere zaken. Gewoon naar een vriendin luisteren was al lastig. Voor ik het wist raakte ik de draad van het verhaal kwijt en had ik geen idee meer waar ze het over had. Mijn hoofd was moe of bezig met eten.
Hele dagen bezig zijn met eten is zonde van jouw bestaan, omdat je zoveel meer zou kunnen denken en doen. Er is zoveel meer in jouw leven dan dat eten. Nu ik niet meer lijd aan een eetstoornis is er zoveel ruimte in mijn hoofd ontstaan voor andere, veel interessantere zaken. Vecht tegen je eetstoornis, vecht tegen het dag in dag uit bezig zijn met eten in je hoofd. Het zal je op den duur veel ruimte en rust opleveren.
Denk jij veel aan eten?
Gerelateerde blogposts
Reacties
De hele dag ben ik alleen maar bezig met eten en ik weet gewoon niet hoe ik het moet stoppen. :(
Ik denk aan niets anders soms. Ook dat staren naar eten ken ik. Ik zoek soms afbeeldingen van eten op op internet om ernaar te kunnen kijken of aan het raam van de bakker blijven staan en de lekkere geuren te ruiken die naar buiten komen.
Zonde van de tijd en energie die ernaar toe gaat! Dan denk ik wel vaker: "verdorie, het is maar eten!". Erg frustrerend.
Ik hoop hier nog goed aan te kunnen werken :) want ik wil niet de rest van mijn leven zo 'geobsedeerd' (zo voelt het toch) zijn met eten :).
Ik denk aan niets anders soms. Ook dat staren naar eten ken ik. Ik zoek soms afbeeldingen van eten op op internet om ernaar te kunnen kijken of aan het raam van de bakker blijven staan en de lekkere geuren te ruiken die naar buiten komen.
Zonde van de tijd en energie die ernaar toe gaat! Dan denk ik wel vaker: "verdorie, het is maar eten!". Erg frustrerend.
Ik hoop hier nog goed aan te kunnen werken :) want ik wil niet de rest van mijn leven zo 'geobsedeerd' (zo voelt het toch) zijn met eten :).
zit ik hier met een 'voorzichtige glimlach' dit alles te lezen
doorheen mijn hoofd: ja, .. ja.., ja..
herkenning. Jammer genoeg.
Mooi geschreven.
Heb alleen geen es, kan je ook als 'gezond' persoon zoveel aan eten, eten en eten denken?
Het vreet energie. Maar wel heel erg bedankt voor de blog Scarlet.
Xx
Ik weet niet hoe ik het kan stoppen, want ik wil graag weer me oude ik terug...
de hele dag bezig zijn wat mag wel,niet
heel vermoeiend...
Ik had het dus ook. Heel vervelend, maar (meer dan) genoeg eten is het enige wat helpt.
liefs
Ik vind het heel eng om dit gedachtepatroon los te laten, bang voor wat er dan in de plaats komt. Ik raak ook helemaal in paniek als ik besef dat ik iets heb gegeten en er niet echt bij heb nagedacht, of als ik me 's avonds niet meer precies kan herinneren wat ik die dag heb gegeten.
Zo vermoeiend die keuzes, optellen en aftrekken pf..
Hoop natuurlijk dat het voor iedereen ook ooit verdwijnt. :-)
Maar het komt toch niet alleen maar door ondervoeding?
Want ik heb helemaal geen ondergewicht en toch zit eten en calorieën 24/7 in mijn hoofd... :-s
Ik dacht dat het wel meeviel hoeveel ik er mee bezig ben.
Maar nu ik dit heb gelezen ben ik er toch best wel van geschrokken dat het me meer bezighoudt dan ik dacht!
Wel vind ik het bijzonder om te zien dat het bij zoveel meiden herkenbaar is!
Dat ik snachts huilend wakker wordt en ren naar het toilet, niet meer wetend of die droom over die eetbui nu echt of fake was. Vreselijk ! :(
En ik ontken nog.. Al sta ik sinds vandaag na vijf jr aangemeld bij rintveld.
geen ondergewicht hebben betekent niet meteen dat je niet ondervoed bent ;)
is echt het enige dat helpt, voldoende en goed eten?
dus als je voldoende , gezond eet wordt die obsessie minder?
(En is die snoepautomaatfoto al ouder of bestaan mars planets nog?! Heb ze al zolang niet meer gezien in de winkels!)
Maar hoe kan je het uit je hoofd krijgen?
iemand oplossing?
Ik leef ook echt van eetmoment naar eetmoment..
Plan vantevoren al wat ik zal nemen en of dat lekker of juist gezond moet zijn.
Ben voortdurend bang dat ik hierin de 'verkeerde' keuze zal maken, waardoor ik achteraf spijt krijg: Spijt omdat ik voor het veilige heb gekozen, waardoor ik minder kon genieten OF spijt omdat ik voor het lekkere heb gekozen en me daardoor weer schuldig voel..
Voortdurend dat afwegen, optellen, aftrekken.. Echt absurd eigenlijk!
En sinds kort inderdaad ook dromen..
Ik leef ook echt van eetmoment naar eetmoment..
Plan vantevoren al wat ik zal nemen en of dat lekker of juist gezond moet zijn.
Ben voortdurend bang dat ik hierin de 'verkeerde' keuze zal maken, waardoor ik achteraf spijt krijg: Spijt omdat ik voor het gezonde heb gekozen, waardoor ik minder kon genieten OF spijt omdat ik voor het lekkere heb gekozen en me daardoor weer schuldig voel..
Voortdurend dat afwegen, optellen, aftrekken.. Echt absurd eigenlijk!
En sinds kort inderdaad ook dromen..
Al 35 jaar, dag in dag uit! Zelfs snachts!
En tóch heb ik 3 kinderen, man, baan en vrienden!
Ga ik op vakantie, doe het huishouden, lees de krant en geniet ik van een bloem!
Ik ben nu al aan het compenseren omdat ik zaterdag een feestje heb..
Als ik het zo lees van iemand anders klinkt het natuurlijk ongezond, maar bij jezelf geeft het toch rust in je hoofd om alles op een rijtje te hebben
Ik eet niet te weinig. Ik eet teveel, en kom iedere week aan.
Toch blijf ik honger houden, de hele dag.
Ik heb dus die gedachtes nodig om niet kilo's per week aan te komen.
Hoe kom ik in godsnaam van die eeuwige honger af?
Het is een tijdje goed gegaan, geen eetbuien gehad.
Maar ik heb woensdag een eetbui gehad en vanaf dat moment is het weer mis.
Heel de dag door denk ik aan eten, aan veel eten, eten wat ik nooit mocht eten van mezelf.
Ik geef er ook aan toe, eet super veel, en dan voel ik me schuldig, maar tegelijkertijd kan het me even niet schelen.
En dan als ik in bed lig, heb ik spijt dat ik zoveel gegeten heb heel de dag.
Wanneer stopt dit een keer :(
Ook weeg ik vaak.
Ik weet niet hoe ik dit allemaal in een goed verhaal moet zetten, maar ik wacht vanavond op de chat en ik hoop dat ik er met mensen over kan praten. Ik ben elke dag bezig met eten, elke minuut, elk uur. maar toch eet ik gewoon door, en na een maaltijd heb ik nog zin, trek.
Kan iemand mij in godsnaam helpen...
Liefs
In de fase dat ik vooral slechte dingen eet.
Schaam mij heel erg voor mezelf en ik weet niet hoe ik het moet stoppen ook....this net een groot gat wat maar niet vol lijkt te raken......het is natuurlijk ook zo dat met veel tegen slagen je je soms dus ook op eten gaat storten
Een tip om te stoppen zou mooi zijn maar het begint bij jezelf zeggen ze dan.......samen staan we sterker dan 1
Hoe kom je van die gedachten af..door te plannen wat je gaat eten of juist niet?
Hoe weet je wat goed en genoeg is voor jou, dat je niet te gezond eet, niet teveel of te weinig. Hoe doe je dat als je je vertrouwen in je gevoel kwijt bent, niet meer weet wat voor de eetstoornis 'normaal' was.
Ik ben op zoek naar tips. Hoe krijg je de rust in je hoofd en denk je niet constant aan eten...gewoon, practische tips van mensen die dit voor elkaar hebben gekregen. Dat zou voor mij het mooiste kado ooit zijn.
Tips graag!!
de tip om gewoon 'te eten' wil ik tegenstrijden.
Ik struggle zelf nu al 1,5 jaar met dit eetprobleem maar heb ondergewicht dus ik kan eten wat ik wil.
Echt juist daarom ben ik de hele dag met eten bezig en bang dat ik teveel of te snel bijkom. Echter juist als ik een 'vreetkcik' heb of gewoon alles eet wat ik lekker vind gaan mijn gedachtes nog meer te keer.
Hoe zijn jullie er helemaal vanaf gekomen? En waar denken jullie dan aan? I.p.v van eten?
Nog iets wat ik merk is dat ik heel erg de controle wil houden over mijn eten. Vroeger vond ik het niet erg als mijn moeder mijn eten opschepte, maar nu doe ik het allemaal liever zelf.
Of vrienden denk ik al van te voren wat kan ik eten daar wat ga ik eten wat zal ik eten mensen die ik zie eten denk ik wat zal ik eten ik voel dat dit echt een slchte kant op gaat ik weet echt niet meer wat ik hier aan moet doen heledag door eten eten in me hoofd eten eten maar ook eten ik ben gewoon jaloers op mensen die zeggen ik zit vol of ik heb geen trek ik heb dat bijna nooit meer waarom ik begrijp het gewoon niet.. ik ga ook naar sportschool ik heb ook sociaal leven maar toch heb ik het ik wil niet meer zo zijn ik ben gewoon geen normaal mens meer jo ik voel me geen dame meer .. gewoon eem vreetzak!