Flirten met Anorexia

 

Veel jonge meiden gaan weleens een keertje op dieet. Sommigen zoeken zelfs flink de grens op door heel weinig te gaan eten, extreem te compenseren, middeltjes te gebruiken om af te vallen of volgen samen met vriendinnen een crashdieet. 'Niets aan de hand als je dat een keertje doet', is wat veel meiden denken. Maar toch kan dit gedrag flirten zijn met een eetstoornis.

Ongeveer alle eetstoornissen beginnen met lijnen of letten op je eetgedrag. Heb je op dit moment een eetstoornis, dan is dat bij jou waarschijnlijk ook zo gegaan. Je hebt of juist eetbuien gekregen door het lijnen of bent erin doorgeslagen... De poging om gewoon een paar kilo's af te vallen is in ieder geval flink uit de hand gelopen of de andere kant op geslagen.

flirt

Ook ik heb regelmatig een poging gedaan om gewoon een klein beetje af te vallen of in vorm te blijven. Niet eens omdat ik mezelf zo dik vond, maar gewoon omdat ik ergens graag wat grip op wilde hebben. Gewoon even streng zijn voor mezelf en me eraan houden. Ik wist niet dat ik toen al bezig was een eetstoornis te ontwikkelen.

Op een gegeven moment had ik eigenlijk eens in de zoveel tijd een soort Anorexia-periode. Ik flirte met de eetstoornis met het idee dat het mij toch niet zou overkomen. Ik zou nooit ‘sterk' genoeg zijn voor Anorexia, daar was ik veel te zwak en dom voor. Ik kon het hooguit een paar dagen volhouden om heel weinig te eten en dat deed ik dan dus ook regelmatig.

Ondertussen sloop de eetstoornis erin. Ik was er zeker van dat ik het enkel nadeed, maar niet echt Anorexia had. Ik ging toch steeds na een periode van weinig eten, weer normaal doen? Dan viel het toch wel mee? Ik had geen echte eetstoornis en zeker geen Anorexia. Maar toch flirtte ik ermee.

Dat flirten bestond bij mij op jonge leeftijd vooral uit dingen lezen over eetstoornissen op internet. Boeken over eetstoornissen, persoonlijke blogs van meiden met eetstoornissen of interviews in tijdschriften. Ik keek er tegenop, terwijl mijn vriendinnen het juist lazen met de gedachte; ''Wat erg voor die meisjes''. Ik vond het spannend, maar tegelijkertijd was ik ook enorm op zoek naar bevestiging. Kon iemand mij vertellen waarom ik zo ongelukkig was en steeds mezelf dwong om te lijnen?

black

Ik berekende op tientalle websites mijn BMI, in de hoop uit te komen op ondergewicht. Ik zocht naar tips om af te vallen, maar wilde tegelijkertijd ook heel graag ergens laten weten hoe slecht ik me voelde en dat ik rondliep met het zelfvertrouwen van een ui, een stemming zo grijs als het maar kon en tranen die in mijn oogkassen stonden te branden van ongelukkigheid. Ik mailde jongerenwebsites en stichtingen mijn verhaal met de vraag ''Denken jullie dat ik Anorexia heb?''

Eigenlijk wilde ik iemand laten weten dat ik niet gelukkig was, maar ik wist niet hoe en durfde niet. Dat ongelukkige gevoel en mijn lage zelfbeeld hebben ervoor gezorgd dat ik flirtte met de ziekte die mijn leven daarna behoorlijk kapot heeft gemaakt.

Merk jijzelf dat je geïnteresseerd bent in eetstoornissen zoals ik was in Anorexia en heb je het gevoel dat je misschien zelfs de wens hebt om anorexia te krijgen? Dan is het vooral belangrijk om te bedenken waarom je goed zou willen zijn in een ziekte. En vraag jezelf ook eens af wat je nou eigenlijk echt zou willen en nodig hebt? Is dat een eetstoornis of hulp en een luisterend oor van iemand?

Wil je dun zijn omdat je niet happy bent met je lichaam, dan is Anorexia of extreem lijnen toch echt geen oplossing. En ben je ongelukkig over dingen of heb je problemen, ook dan is een eetstoornis geen uitweg. Flirten met Anorexia kan levensgevaarlijke gevolgen hebben. Zelfs ook al denk je van te voren "Bij mij zal het nooit zo ver komen.".

Voel je je rot, heb je problemen met je lichaamsbeeld, zelfvertrouwen, stemming of met eten, praat daar dan alsjeblieft met iemand over. Het maakt niet uit met wie. Je hoeft echt niet door te gaan tot mensen het zelf aan jou gaan zien of tot je niet meer anders kunt dan erover praten. Bespreek waar jij mee zit, neem jezelf serieus en zoek geen oplossingen die uiteindelijk oplossingen nodig hebben die veel ingewikkelde zijn.

 

Gerelateerde blogposts

Reacties

anoniem - Maandag 23 december 2013 12:32
prachtige titel! Schitterende blog!
- Maandag 23 december 2013 13:23
Ik herken me hier eigenlijk heel erg in. Ik 'flirt' eigenlijk al zo'n 4 jaar met anorexia, maar ik heb steeds het gevoel dat ik eerst ernstig ondergewicht moet hebben om serieus genomen te worden en om mijzelf serieus te nemen. Goede blog! Dankjewel!
Hope - Maandag 23 december 2013 13:31
Zoveel herkenning. Gwn eng.
Ik flirt nu 2 jaar. Er zijn alleen bij mij geen periodes meer waarin ik normaal kan doen
Roos_ - Maandag 23 december 2013 14:35
mooie blog.. heel herkenbaar weer
Roos_ - Maandag 23 december 2013 14:35
mooie blog.. heel herkenbaar weer
S. - Maandag 23 december 2013 15:55
Ik herken dit verhaal echt heel erg. Mooie blog. Nu schaam ik mij er heel erg voor. Dat ik een periode heb gehad dat ik eetstoornissen zo "interessant" vond en er veel over las op internet. Een poging om onschuldig af te vallen sloeg snel door in vele kilo's gewicht verliezen. Een dagelijkse strijd met eten en met mezelf. En uiteindelijk eindeloze behandelingen, gesprekken en klinieken.

Nu kan ik zeggen dat ik beter aan het worden ben!
L - Maandag 23 december 2013 16:12
Herkenbaar! Ik dacht dat ik de enige was die 'in het begin' al geïnteresseerd was in eetstoornissen en er een soort van tegen op keek (hoe erg ik dat ook vind om toe te geven). Ik heb jarenlang gedacht dat ik mezelf een eetstoornis heb aangepraat, dat het een soort kopieer gedrag was waar ik zo mee zou kunnen stoppen, en het dus niet officieel kon hebben.
meisje14 - Maandag 23 december 2013 16:56
Herkenbaar, zo ging het ook bij mij. ''Gewoon even een paar kilo afvallen...''
Anne - Maandag 23 december 2013 17:03
Waauw!
Hele mooie blog! Heel herkenbaar
UnknownAngel - Maandag 23 december 2013 17:20
Super herkenbaar, precies zulke periodes heb ik gehad voor ik 'echt' een eetstoornis kreeg...
Anoniem - Maandag 23 december 2013 19:30
Dit is echt herkenbaar...
Anoniem - Maandag 23 december 2013 19:30
Dit is echt herkenbaar...
Marsha-xx - Maandag 23 december 2013 21:54
Wauw wat een mooie blog! En zo herkenbaar!! Heel fijn dankjewel :)
ano - Maandag 23 december 2013 23:13
bij mij is het toch wat anders gegaan, ik heb eerst anorexia ontwikkeld, wist hier nog niets van af. toen ik na veel aandringen van mijn familie weer ging eten en op een gezond gewicht terecht kwam, helaas door eetbuien begon ik te 'flirten' met anorexia. ik was jaloers op meiden die wel nog ondergewicht hadden en die niet weer waren gaan eten hierdoor heb ik ook een terugval gehad die uiteindelijk eindigde in boulimia.
nog steeds 'flirt' ik met anorexia, misschien omdat ik het 'mis'? en omdat ik meiden met anorexia sterker vind en het zwak vind van mezelf dat ik juist wel weer ben gaan eten en nog erger boulimia ontwikkelde.

gelukkig gaat het nu al beter en ben ik helemaal niet meer geïnteresseerd in eetstoornissen, wou dat ik die rotwereld nooit gezien had.
Lusi - Dinsdag 24 december 2013 00:20
Ontzettend herkenbaar. Ik braakte jaren voor 'de echte eetstoornis' af en toe: soms 1 keer per maand, soms 1x per jaar, soms... , maar dat vond ik totaal niet zorgwekkend, want ik had tenslotte geen eetstoornis.


jes - Dinsdag 24 december 2013 07:23
Heel erg mooi! En wat ongeloofelijk herkenbaar..
MIO? - Dinsdag 24 december 2013 13:36
Jep, ook ik ben zo begonnen.
Boeken lezen in de bibliotheek, en dingen opzoeken op internet.
Maar toen dacht ik inderdaad nog dat ik hier veel te zwak voor zou zijn.
En tsja, zo ver als de meisjes in die boeken ben ik nooit gekomen, maar gestoord was en is het ca.6 jaar lang wel degelijk. En nog steeds heb ik grote problemen mezelf te accepteren.
Fleurtje - Dinsdag 24 december 2013 14:29
Goede blog en heel herkenbaar
l - Dinsdag 24 december 2013 15:08
Ik heb een keer ergens geschreven dat ik anorexia wilde. Als ik daarop terugkijk denk ik dat ik toen al een eetstoornis had. De diagnose anorexia is enkele maanden later gesteld, maar wat nou als ik toen had ingegrepen, toen ik dat schreef?
esther - Woensdag 25 december 2013 15:35
Kan ik niks anders over zeggen dan.. Herkenbaar..
Wel echt fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die het op deze manier denkt..